Hversu margir dóu úr höfuðverk
Og margir féllu fyrir vindsjúkdómum.
Margir eyðilögðust af berklum (berklum).
Og margir fórust með Vayu (sjúkdóm). 245.
Margir dóu úr tannpínu
Og margir urðu heyrnarlausir vegna Vayu (sjúkdóms).
Líkami hans var gripinn af sjúkdómum,
Sál hans yfirgaf líkamann og hljóp í burtu. 246.
tuttugu og fjórir:
Eftir því sem ég get lýst og heyrt,
(Vegna þess) að ég er hræddur um að Granth verði stór.
Þannig fórust jötnar.
Kharag Ketu (Great Era) gerði svona kautaka. 247.
Þegar púkarnir voru drepnir þannig,
Svo Asidhuja (Maha Kala) hugsaði svona
Það ef þeir vonast til að berjast
Aðeins þá munu þeir sýna mér sjónarspil. 248.
Þá gaf (hin mikli aldur) þeim bót sem þessa
Að margar tegundir af jurtum verði framleiddar frá þér.
hvers líkami mun þjást af sjúkdómum,
Lyfið mun lífga hann strax. 249.
Þegar (hin mikli aldur) veitti slíka blessun,
Svo frá mörgum dauðum risum
Mikið af jurtum kom út.
Þau voru þróuð (rík) með öllum sínum verðmætu þáttum. 250.
Líkami þeirra (risa) var kvalinn af galli,
Hann var vanur að borða vata jurt.
Risinn sem var kveltur af vindi,
Hann var vanur að borða pítu (vind) jurt. 251.
Í líkama hvers var slím vanur sársauka,
Hann var vanur að tyggja „kafnasani“ gras.
Þannig losnuðust risarnir við sjúkdóma.
(Þeir) gáfust upp sorgina og hófu stríð. 252.
Þá slepptu risarnir eldörvum,
Sem margir voru neyttir af.
Svo beitti Kala astra Varuna
(Með því) var slokknað á birtu alls eldsins. 253.
Risarnir gerðu Pawan Astra,
Þaðan flugu margar verur í burtu.
Síðan skaut Kaal Bhudhar (fjallið) astra
Og bjargaði lífi allra þjónanna. 254.
Þá slepptu púkarnir Megh Astra
Með því flýðu allir menn.
Þá skaut Kaal loftvopninu
(Með því) að allir kostir voru lausir. 255.
Púkarnir skutu (þá) Rakshas (skrímslilegu) vopninu.
Frá honum fæddust margir risar.
Þá sleppti Kaal guðinum Astra,