Þá var (einn) mikill konungur sem hét 'Smitra Sen',
Hinn voldugi og glæsilegi konungur Sumitra, var sigurvegari Madra Desha.
Stúlka að nafni 'Sumitra' fæddist í húsi hans,
Hann átti dóttur sem hét Sumitra á heimili sínu. Sú mey var svo væn og geislandi að hún virtist hafa sigrað ljóma sólar og tungls.12.
Þegar stúlkan komst til meðvitundar,
Þegar hún varð fullorðin giftist hún einnig konunginum í Oudh.
Með því að segja þetta segjum við núna Kashtuar Raje fylki,
Sama þunnt gerðist með konunginn af Kaikeya, sem átti glæsilega dóttur er Kaiky hét.13.
(Þegar Dasharatha lýsti yfir löngun sinni til að giftast Kaikai, sagði konungurinn) - Sonurinn sem mun fæðast í húsi þínu af þessu (hann mun eiga rétt á ríkinu).
Konungur hugsaði (í huganum) um soninn sem fæddist dóttur sinni.
Síðan dulbúin Kaikai hugsandi sem konu,
Kaikeyi hugsaði líka um það, hún var einstaklega falleg eins og sólin og tunglið.14.
Sumir báðu um tvö ár við hjónabandið.
Þegar hún giftist bað hún um tvær blessanir frá konungi, sem að lokum leiddi til dauða hans.
Maharaja skildi þetta ekki í hjarta sínu
Á þeim tíma gat konungur ekki skilið leyndardóminn (bónanna) og gaf samþykki sitt fyrir þeim.15.
Þá var stríð (á sínum tíma) milli guða og djöfla
Þá var einu sinni háð stríð milli guða og djöfla, þar sem konungur barðist harkalega frá hlið guðanna.
Vagn (konungs) var drepinn í því stríði. (Svo, eiginkona Dasharatha, Kaikai) ók vagninum (sjálf).
Einu sinni var stríðsvagnstjóri konungs drepinn, og í staðinn keyrði kaikeyi vagninn þegar hann sá þetta, var konungurinn ekki ánægður.16.
Þá varð konungur ánægður og gaf konunni tvær blessanir
Konungur var ánægður og veitti öðrum tvær blessanir, hann hafði ekki vantraust í huga sínum.
(Þessi) saga er sögð (í smáatriðum) í (Hanuman) leikritunum og (Ramayana o.s.frv.) Rama-charitras.
Hvernig konungur var samvinnuþýður til sigurs Indra, konungs guðanna, þessi saga hefur verið sögð í leikritinu.17.
Dasharatha sigraði marga óvini á margan hátt
Konungurinn uppfyllti óskir hjartans með því að sigra marga óvini.
(Dasaratha Maharaja) notaði til að eyða degi og nótt við veiðar í skóginum.
Hann eyddi tíma sínum að mestu í forsrtunum. Einu sinni var Brahmin að nafni Sharvan Kumar á reiki þar í leit að vatni.18.
(Sravana skildi eftir sig) tvo blinda foreldra sína á jörðinni
Sonurinn skildi eftir blinda foreldra sína á einhverjum stað og var kominn til að sækja vatn, með könnuna í hendi sér.
(Sravana) Prereya spekingsins fór þangað,
Sá Brahmin spekingur var sendur þangað með dauða, þar sem konungur hvíldi í tjaldi.19.
(Með því að fylla vatnið) heyrðist brak úr pottinum
Það heyrðist að fylla könnuna af vatni, sem konungur heyrði.
(Á þeim tíma) með örina í hendinni og dró bogann inn
Konungurinn setti örina í bogann og dró hann og taldi Brahman sem dádýr, skaut hann örinni á hann og drap hann.20.
Um leið og örin skall á féll Muni.
Þegar örin varð fyrir höggi féll ásatrúarmaðurinn niður og það heyrðist harmakvein úr munni hans.
Hvar hefur dádýrið dáið? (Til að komast að því) fór konungur (að hinum megin við vatnið).
Fyrir að hafa séð blettinn, þar sem dádýrið hafði drepist, fór konungur þangað, en þegar hann sá Brahmin, þrýsti hann fingri sínum undir tennurnar í neyð.21.
Ræða Shravan:
Í líkama Sravana (ennþá) bjuggu nokkrar pranas.
Það var enn nokkur lífsanda í líkama Shravan. Í síðustu andardrætti sínu sagði Brahmin við manninn:
Blindu foreldrar mínir eru að ljúga
���Móðir mín og pabbi eru blind og liggja hinum megin. Þú ferð þangað og lætur þá drekka vatn, svo að ég megi deyja í friði.���22.
PADDHRAI STANZA
Ó Rajan! (Mín) báðir foreldrar eru blindir. Ég segi þér þetta.
��� Ó konungur! báðir foreldrar mínir eru sjónlausir, hlustaðu á mig og gefðu þeim vatn.