Sri Dasam Granth

Síða - 811


ਖੰਡ ਭਏ ਜੁ ਅਖੰਡਲ ਤੇ ਨਹਿ ਜੀਤਿ ਫਿਰੇ ਬਸੁਧਾ ਨਵ ਖੰਡਾ ॥
khandd bhe ju akhanddal te neh jeet fire basudhaa nav khanddaa |

Þeir höfðu lagt undir sig heimsálfurnar níu, sem stríðsmenn heimsálfanna sjálfra gátu ekki (áður) unnið yfir.

ਤੇ ਜੁਤ ਕੋਪ ਗਿਰੇਬਨਿ ਓਪ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੇ ਕੀਨੇ ਕੀਏ ਕਟਿ ਖੰਡਾ ॥੨੫॥
te jut kop gireban op kripaan ke keene kee katt khanddaa |25|

En þeir þoldu ekki að horfast í augu við tryllta gyðju Kali, og féllu niður skornir í sundur.(25)

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |

Totak Chhand

ਜਬ ਹੀ ਕਰ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਹੀ ॥
jab hee kar laal kripaan gahee |

Ég get ekki lýst því hversu tignarlega gyðja

ਨਹਿ ਮੋ ਤੇ ਪ੍ਰਭਾ ਤਿਹ ਜਾਤ ਕਹੀ ॥
neh mo te prabhaa tih jaat kahee |

Kali veifaði sverði í hendi sér,

ਤਿਹ ਤੇਜੁ ਲਖੇ ਭਟ ਯੌ ਭਟਕੇ ॥
tih tej lakhe bhatt yau bhattake |

Hetjurnar tóku sig til

ਮਨੋ ਸੂਰ ਚੜਿਯੋ ਉਡ ਸੇ ਸਟਕੇ ॥੨੬॥
mano soor charriyo udd se sattake |26|

Hvernig stjörnurnar fela sig þegar sólin kemur í ljós.(26)

ਕੁਪਿ ਕਾਲਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕਰੰ ਗਹਿ ਕੈ ॥
kup kaal kripaan karan geh kai |

Með sverðið og í blossa stökk hún inn í hjörð djöfla.

ਦਲ ਦੈਤਨ ਬੀਚ ਪਰੀ ਕਹਿ ਕੈ ॥
dal daitan beech paree keh kai |

Með sverðið og í blossa stökk hún inn í hjörð djöfla.

ਘਟਿਕਾ ਇਕ ਬੀਚ ਸਭੋ ਹਨਿਹੌਂ ॥
ghattikaa ik beech sabho hanihauan |

Hún lýsti yfir að útrýma öllum meisturunum í einu höggi,

ਤੁਮ ਤੇ ਨਹਿ ਏਕ ਬਲੀ ਗਨਿਹੌਂ ॥੨੭॥
tum te neh ek balee ganihauan |27|

Og myndi láta engan eftir til að verða framúrskarandi bardagamenn.(27)

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

Savaiyya

ਮੰਦਲ ਤੂਰ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਮੁਚੰਗਨ ਕੀ ਧੁਨਿ ਕੈ ਲਲਕਾਰਿ ਪਰੇ ॥
mandal toor mridang muchangan kee dhun kai lalakaar pare |

Undir takti Nigara, Mirdang, Muchang og annarra trommur steyptu hinar óhuggulegu fram.

ਅਰੁ ਮਾਨ ਭਰੇ ਮਿਲਿ ਆਨਿ ਅਰੇ ਨ ਗੁਮਾਨ ਕੌ ਛਾਡਿ ਕੈ ਪੈਗੁ ਟਰੇ ॥
ar maan bhare mil aan are na gumaan kau chhaadd kai paig ttare |

Uppfullir af sjálfsvirðingu og sjálfstrausti tóku þeir ekki einu sinni eitt skref til baka.

ਤਿਨ ਕੇ ਜਮ ਜਦਿਪ ਪ੍ਰਾਨ ਹਰੇ ਨ ਮੁਰੇ ਤਬ ਲੌ ਇਹ ਭਾਤਿ ਅਰੇ ॥
tin ke jam jadip praan hare na mure tab lau ih bhaat are |

Engill dauðans reyndi að taka líf þeirra í burtu, en þeir voru áfram í bardögum, óbilaðir.

ਜਸ ਕੋ ਕਰਿ ਕੈ ਨ ਚਲੇ ਡਰਿ ਕੈ ਲਰਿ ਕੈ ਮਰਿ ਕੈ ਭਵ ਸਿੰਧ ਤਰੇ ॥੨੮॥
jas ko kar kai na chale ddar kai lar kai mar kai bhav sindh tare |28|

Þeir börðust lausir við skelfingu og með dýrð ferjað yfir (hina stundlegu tilveru).(28)

ਜੇਨ ਮਿਟੇ ਬਿਕਟੇ ਭਟ ਕਾਹੂ ਸੋਂ ਬਾਸਵ ਸੌ ਕਬਹੂੰ ਨ ਪਛੇਲੇ ॥
jen mitte bikatte bhatt kaahoo son baasav sau kabahoon na pachhele |

Hetjurnar sem létu ekki lífið og Indra gat ekki látið undiroka sig, stukku í baráttuna,

ਤੇ ਗਰਜੇ ਜਬ ਹੀ ਰਨ ਮੈ ਗਨ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਬਿਨੁ ਆਪੁ ਅਕੇਲੇ ॥
te garaje jab hee ran mai gan bhaaj chale bin aap akele |

Þá, ó gyðja Kali, án þinnar hjálpar tóku allir hugrakkir (óvinir) á hæla sér.

ਤੇ ਕੁਪਿ ਕਾਲਿ ਕਟੇ ਝਟ ਕੈ ਕਦਲੀ ਬਨ ਜ੍ਯੋਂ ਧਰਨੀ ਪਰ ਮੇਲੇ ॥
te kup kaal katte jhatt kai kadalee ban jayon dharanee par mele |

Kali, sjálf, afhausaði þau eins og bananatrén væru klippt og þeim var hent á jörðina,

ਸ੍ਰੋਨ ਰੰਗੀਨ ਭਏ ਪਟ ਮਾਨਹੁ ਫਾਗੁ ਸਮੈ ਸਭ ਚਾਚਰਿ ਖੇਲੇ ॥੨੯॥
sron rangeen bhe patt maanahu faag samai sabh chaachar khele |29|

Og klæði þeirra, rennblaut í blóði, sýndu áhrif Holi, litahátíðarinnar.(29)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਚੜੀ ਚੰਡਿਕਾ ਚੰਡ ਹ੍ਵੈ ਤਪਤ ਤਾਬ੍ਰ ਸੇ ਨੈਨ ॥
charree chanddikaa chandd hvai tapat taabr se nain |

Með augun full af eldi eins og kopar

ਮਤ ਭਈ ਮਦਰਾ ਭਏ ਬਕਤ ਅਟਪਟੇ ਬੈਨ ॥੩੦॥
mat bhee madaraa bhe bakat attapatte bain |30|

Gyðjan Chandika réðst inn og ölvuð talaði:(30)

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

Savaiyya

ਸਭ ਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਹਨਿਹੌ ਛਿਨ ਮੈ ਸੁ ਕਹਿਯੋ ਬਚ ਕੋਪ ਕੀਯੋ ਮਨ ਮੈ ॥
sabh satran ko hanihau chhin mai su kahiyo bach kop keeyo man mai |

„Ég mun gera alla óvini ógilda á augabragði,“ og hélt að hún væri full reiði,

ਤਰਵਾਰਿ ਸੰਭਾਰਿ ਮਹਾ ਬਲ ਧਾਰਿ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸਿੰਘ ਧਸੀ ਰਨ ਮੈ ॥
taravaar sanbhaar mahaa bal dhaar dhavaae kai singh dhasee ran mai |

Hún sveiflaði sverðið, steig upp á ljónið og þvingaði sig inn á vígvöllinn.

ਜਗ ਮਾਤ ਕੇ ਆਯੁਧੁ ਹਾਥਨ ਮੈ ਚਮਕੈ ਐਸੇ ਦੈਤਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥
jag maat ke aayudh haathan mai chamakai aaise daitan ke gan mai |

Vopn Matriarcha alheimsins tindruðu í hjörðunum

ਲਪਕੈ ਝਪਕੈ ਬੜਵਾਨਲ ਕੀ ਦਮਕੈ ਮਨੋ ਬਾਰਿਧ ਕੇ ਬਨ ਮੈ ॥੩੧॥
lapakai jhapakai barravaanal kee damakai mano baaridh ke ban mai |31|

Af illum öndum, eins og sjávaröldurnar sem sveiflast í hafinu.(31)

ਕੋਪ ਅਖੰਡ ਕੈ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਮਿਆਨ ਤੇ ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਹੀ ॥
kop akhandd kai chandd prachandd miaan te kaadt kripaan gahee |

Fljúgandi í bræði, í heift, losaði gyðjan hinu ástríðufulla sverði.

ਦਲ ਦੇਵ ਔ ਦੈਤਨ ਕੀ ਪ੍ਰਤਿਨਾ ਲਖਿ ਤੇਗ ਛਟਾ ਛਬ ਰੀਝ ਰਹੀ ॥
dal dev aau daitan kee pratinaa lakh teg chhattaa chhab reejh rahee |

Bæði guðirnir og púkarnir voru ráðalausir við að sjá náð sverðisins.

ਸਿਰ ਚਿਛੁਰ ਕੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪਰੀ ਨਹਿ ਮੋ ਤੇ ਪ੍ਰਭਾ ਤਿਹ ਜਾਤ ਕਹੀ ॥
sir chichhur ke ih bhaat paree neh mo te prabhaa tih jaat kahee |

Það sló svo mikið högg á höfuð djöfulsins Chakharshuk að ég gat ekki sagt frá.

ਰਿਪੁ ਮਾਰਿ ਕੈ ਫਾਰਿ ਪਹਾਰ ਸੇ ਬੈਰੀ ਪਤਾਰ ਲਗੇ ਤਰਵਾਰਿ ਬਹੀ ॥੩੨॥
rip maar kai faar pahaar se bairee pataar lage taravaar bahee |32|

Sverðið, sem drap óvinina, flaug upp á fjöllin og drap óvinina og náði til himins svæðis.(32)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਤੁਪਕ ਤਬਰ ਬਰਛੀ ਬਿਸਿਖ ਅਸਿ ਅਨੇਕ ਝਮਕਾਹਿ ॥
tupak tabar barachhee bisikh as anek jhamakaeh |

Byssan, öxin, boginn og sverðið glitruðu,

ਧੁਜਾ ਪਤਾਕਾ ਫਰਹਰੈ ਭਾਨ ਨ ਹੇਰੇ ਜਾਹਿ ॥੩੩॥
dhujaa pataakaa faraharai bhaan na here jaeh |33|

Og litlir borðar veifuðu svo mikið að sólin var orðin ósýnileg.(33)

ਰਨ ਮਾਰੂ ਬਾਜੈ ਘਨੇ ਗਗਨ ਗੀਧ ਮੰਡਰਾਹਿ ॥
ran maaroo baajai ghane gagan geedh manddaraeh |

Þrumandi og banvænir lúðrar blésu og hrægammar fóru að sveima á himni.

ਚਟਪਟ ਦੈ ਜੋਧਾ ਬਿਕਟ ਝਟਪਟ ਕਟਿ ਕਟਿ ਜਾਹਿ ॥੩੪॥
chattapatt dai jodhaa bikatt jhattapatt katt katt jaeh |34|

(Talið) óslítandi hugrakkar fóru að steypast í hvelli.(34)

ਅਨਿਕ ਤੂਰ ਭੇਰੀ ਪ੍ਰਣਵ ਗੋਮੁਖ ਅਨਿਕ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ॥
anik toor bheree pranav gomukh anik mridang |

Bhairi, Bhravan, Mirdang, Sankh, Vajas, Murlis, Murjs, Muchangs,

ਸੰਖ ਬੇਨੁ ਬੀਨਾ ਬਜੀ ਮੁਰਲੀ ਮੁਰਜ ਮੁਚੰਗ ॥੩੫॥
sankh ben beenaa bajee muralee muraj muchang |35|

Hljóðfæri af ýmsum gerðum fór að fjúka. 35

ਨਾਦ ਨਫੀਰੀ ਕਾਨਰੇ ਦੁੰਦਭ ਬਜੇ ਅਨੇਕ ॥
naad nafeeree kaanare dundabh baje anek |

Þegar þeir hlustaðu á Nafiris og Dundlis fóru stríðsmennirnir að berjast

ਸੁਨਿ ਮਾਰੂ ਕਾਤਰ ਭਿਰੇ ਰਨ ਤਜਿ ਫਿਰਿਯੋ ਨ ਏਕ ॥੩੬॥
sun maaroo kaatar bhire ran taj firiyo na ek |36|

Innbyrðis og enginn gat sloppið.(36)

ਕਿਚਪਚਾਇ ਜੋਧਾ ਮੰਡਹਿ ਲਰਹਿ ਸਨੰਮੁਖ ਆਨ ॥
kichapachaae jodhaa manddeh lareh sanamukh aan |

Óvinirnir gnístu tönnum og stóðu augliti til auglitis.

ਧੁਕਿ ਧੁਕਿ ਪਰੈ ਕਬੰਧ ਭੂਅ ਸੁਰ ਪੁਰ ਕਰੈ ਪਯਾਨ ॥੩੭॥
dhuk dhuk parai kabandh bhooa sur pur karai payaan |37|

Höfuðin (högguð) spruttu upp, veltu niður og (sálirnar) fóru til himins.(37)

ਰਨ ਫਿਕਰਤ ਜੰਬੁਕ ਫਿਰਹਿ ਆਸਿਖ ਅਚਵਤ ਪ੍ਰੇਤ ॥
ran fikarat janbuk fireh aasikh achavat pret |

Sjakalarnir komu til að reika á vígvellinum og draugarnir fóru um og sleiktu blóðið.

ਗੀਧ ਮਾਸ ਲੈ ਲੈ ਉਡਹਿ ਸੁਭਟ ਨ ਛਾਡਹਿ ਖੇਤ ॥੩੮॥
geedh maas lai lai uddeh subhatt na chhaaddeh khet |38|

Geirfuglarnir hrundu niður og flugu burt og rifu holdið. (Þrátt fyrir allt) yfirgáfu hetjurnar ekki akrana.(38)

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

Savaiyya

ਨਿਸ ਨਨਾਦ ਡਹ ਡਹ ਡਾਮਰ ਦੈ ਦੈ ਦਮਾਮਨ ਕੌ ਨਿਜਕਾਨੇ ॥
nis nanaad ddah ddah ddaamar dai dai damaaman kau nijakaane |

Þeir sem voru söguhetjur taborsins og trommusláttanna,

ਭੂਰ ਦਈਤਨ ਕੋ ਦਲ ਦਾਰੁਨ ਦੀਹ ਹੁਤੇ ਕਰਿ ਏਕ ਨ ਜਾਨੇ ॥
bhoor deetan ko dal daarun deeh hute kar ek na jaane |

Sem höfðu litið niður á óvini, voru sigurvegarar