Þú ferð og á morgnana ('Saware').
Churn the Ganga ('Janhvi'). Hvaða karlmaður sem kemur út úr honum,
Hann verður maðurinn minn. 15.
Konungi þótti vænt um að heyra (þetta).
(Þessi) heimskingi skildi ekki sannleika eða lygi.
(Hann) safnaði fólkinu saman og barði á trommur
Og í dögun fór hann að strokka Ganga. 16.
Hélt vængjum stóru vængjanna
Og setti það í Ganges og byrjaði að hrynja það.
Þegar vatnið er hrært aðeins,
Svo kom maður út úr því. 17.
Að sjá hina gríðarlegu mynd þessa herramanns
(Raj Kumari) sá um það Raj Kumar.
Sá fífl taldi ekkert ógreinilegt.
Með þessu bragði tók konan manninn sinn. 18.
tvískiptur:
Rétt eins og Vishnu giftist Lachshmi með því að beygja sig fyrir hafinu,
Á sama hátt hneigði Raj Kumari sig fyrir Ganga og giftist vini sínum. 19.
Hér lýkur 394. kafli Mantri Bhup Samvad frá Tria Charitra frá Sri Charitropakhyan, allt er veglegt.394.7015. heldur áfram
tuttugu og fjórir:
Konungur að nafni Sarab Singh var myndarlegur.
Þar sem er vígi sem heitir Sarb Sindh Pur.
Félagi hans var vitur sonur að nafni Thambhu,
Enginn annar var fallegur eins og hann. 1.
Dust Singh var bróðir hans,
Sem var af öllum talið vera annað tunglið.
Hann var sagður myndarlegur og dyggðugur.
Hver annar væri hægt að segja að væri myndarlegur eins og hann. 2.
(Þar) dóttir Shah að nafni Suzulf (dei) (lifði).
Það var engin guðkona eins og hann.
Þegar hann sá Rajkumar,
Aðeins þá fékk (hann) slæmt viðhorf. 3.
(Hann kallaði einn) Hitayshan Sakhi
Og sendi hann á sinn stað eftir að hafa sagt allt leyndarmálið.
En Raj Kumar gat ekki stjórnað honum.
Þannig kom hann og sagði dóttur Shahsins. 4.
Dóttir Shah varð þreytt eftir að hafa reynt mikið.
En Raj Kumar fór samt ekki heim til hennar.
Hann kallaði einn Bir (af fimmtíu og tveimur Birjum) og sendi hann þangað.
(Hann) náði (Raj Kumar) sem var sofandi á sænginni og barði hann.5.
Stundum tók púkinn (Bir) fótinn á honum
Og stundum kastaði hann því í Sage.
Hann náði honum með því að hræða hann
Og óttast hana (dóttur Shah), ekki drepa hann. 6.
Alla nóttina lét hann ekki sofa
Og hræddi Rajkumar mjög.
Fréttin (af þessu öllu) barst líka konungi.
Konungur kallaði þann sem tortímir (áhrif) djöfulsins.7.