سر درد جي ڪري ڪيترا مري ويا
۽ ڪيترائي واء جي بيماري ۾ مبتلا ٿي ويا.
تپ دق (Tuberculosis) جي ڪري ڪيترائي تباهه ٿي ويا.
۽ ڪيترائي وايو (بيماري) سان مري ويا. 245.
ڏندن جي سور سبب ڪيترائي مري ويا
۽ وايو (بيماري) جي ڪري ڪيترائي ٻوڙا ٿي ويا.
جنهن جو جسم بيمار ٿي پيو،
هن جو روح جسم ڇڏي ڀڄي ويو. 246.
چوويهه:
جيتري قدر مان بيان ۽ ٻڌي سگهان ٿو،
(ڇاڪاڻ ته) مون کي ڊپ آهي ته گرانٿ وڏي ٿي وڃي.
اهڙيءَ طرح جنات ناس ٿي ويا.
خرگ ڪيتو (عظيم دور) هن قسم جو ڪوٽا ڪيو. 247.
جڏهن ڀوتن کي اهڙيءَ طرح ماريو ويو،
ان ڪري اسيدھوجا (مها ڪالا) ائين سوچيو
جيڪڏهن اهي وڙهڻ جي اميد رکندا آهن
پوءِ ئي اهي مون کي تماشو ڏيکاريندا. 248.
پوءِ (وڏي عمر) کين اهڙي نعمت ڏني
ان مان ڪيترن ئي قسمن جون ٻوٽيون پيدا ٿينديون.
جنهن جو جسم بيماريءَ ۾ مبتلا هوندو،
دوا کيس فوري طور تي بحال ڪندو. 249.
جڏهن (عظيم عمر) اهڙي نعمت عطا ڪئي،
سو ڪيترن ئي مئل جنات کان
ڪيتريون ئي جڙي ٻوٽي نڪرندي هئي.
اهي ترقي يافته (مالدار) انهن جي سڀني قابليت عناصر سان گڏ هئا. 250.
جنهن جو (ديو) جسم پيت جي عذاب ۾ مبتلا هو،
هو وات جي ٻوٽي کائيندو هو.
اُهو ديو جنهن کي واءُ عذاب ڪيو هو،
هو پيٽا (واءَ) جڙي کائيندو هو. 251.
جنهن جي بدن ۾ بلغم درد آڻيندو هو،
هو ’ڪفناساڻي‘ گاهه چٻائيندو هو.
اهڙيءَ طرح جنات بيمارين کان آزاد ٿي ويا.
(انهن) غم ڇڏي ڏنو ۽ جنگ شروع ڪيائون. 252.
پوءِ جنات باهه تير ڇڏيا،
جنهن سان ڪيترائي ماڻهو سڙي ويا.
پوءِ ڪالا ورون جي اسٽرا کي سنڀاليو
(جنهن جي ڪري) سموري باهه جي روشني وسري وئي. 253.
جنات بنا پون استرا،
جنهن مان ڪيتريون ئي جانيون اڏامي ويون.
پوءِ ڪال ڀوڌر (جبل) استرا کي فائر ڪيو
۽ سڀني نوڪرن جي جان بچائي. 254.
پوءِ ڀوتن ميگھ استرا کي آزاد ڪيو
جنهن سان سڀئي ماڻهو ڀڄي ويا.
پوءِ ڪالا هوائي هٿيار ڦٽا ڪيا
(جنهن جي ڪري) سڀ مٽ مائٽ ڦٽي ويا. 255.
ڀوتن (پوءِ) راڪشس (شيطان) هٿيار ڦٽا ڪيا.
هن مان ڪيترائي ديوان پيدا ٿيا.
پوءِ ڪال ديوي اسٽرا کي آزاد ڪيو،