شري دسم گرنتھ

صفحو - 384


ਫੂਲ ਚੰਬੇਲੀ ਕੇ ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਜਹਿ ਨੀਰ ਘਟਿਯੋ ਜਮਨਾ ਜੀਅ ਆਈ ॥
fool chanbelee ke fool rahe jeh neer ghattiyo jamanaa jeea aaee |

جتي چمبيلي جا گل ٽڙي پيا هئا ۽ جمنا جو پاڻي گهاٽ سان وهي رهيو هو.

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਅਉਸਰ ਯਾਹਿ ਭਈ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੬॥
taun samai sukhadaaeik thee rit aausar yaeh bhee dukhadaaee |876|

جيسمين جا گل نه ٽُلندا آهن ۽ غم ۾ جمنا جو پاڻي به گهٽجي ويو آهي، اي دوست! ڪرشن سان گڏ موسم ڏاڍي خوشي ڏيندڙ هئي ۽ هي موسم ڏاڍي ڏکي آهي. 876.

ਬੀਚ ਸਰਦ ਰਿਤੁ ਕੇ ਸਜਨੀ ਹਮ ਖੇਲਤ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ॥
beech sarad rit ke sajanee ham khelat sayaam so preet lagaaee |

اي صاحب! سياري جي موسم ۾ (يعني پوڇ جي مهيني ۾) ڪرشن سان پيار سان کيڏندا هئاسين.

ਆਨੰਦ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਮੈ ਤਜ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਜੀਯ ਕੀ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
aanand kai at hee man mai taj kai sabh hee jeey kee duchitaaee |

سياري جي موسم ۾، اسين سڀ ڪرشن جي صحبت ۾ خوش ٿيندا هئاسين ۽ پنهنجا سڀ شڪ دور ڪري دلڪش راند ۾ رڌل هئاسين.

ਨਾਰਿ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀਨ ਬਿਖੈ ਮਨ ਕੀ ਤਜਿ ਕੈ ਸਭ ਸੰਕ ਕਨ੍ਰਹਾਈ ॥
naar sabhai brij keen bikhai man kee taj kai sabh sank kanrahaaee |

ڪرشن به بنا ڪنهن شڪ جي برجا جي سڀني گوپين کي پنهنجون زالون سمجهندو هو

ਤਾ ਸੰਗ ਸੋ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਅਬ ਭੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੭॥
taa sang so sukhadaaeik thee rit sayaam binaa ab bhee dukhadaaee |877|

هن جي صحبت ۾ اها موسم خوشي ڏيندڙ هئي ۽ هاڻي اها ئي موسم ڏکي ٿي وئي آهي.

ਮਾਘ ਬਿਖੈ ਮਿਲ ਕੈ ਹਰਿ ਸੋ ਹਮ ਸੋ ਰਸ ਰਾਸ ਕੀ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥
maagh bikhai mil kai har so ham so ras raas kee khel machaaee |

ماگھ جي مھيني ۾ ڪرشن جي سنگت ۾ اسان ھي ڊرامو گھڻو مشهور ڪيو ھو

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਵਤ ਥੋ ਮੁਰਲੀ ਤਿਹ ਅਉਸਰ ਕੋ ਬਰਨਿਯੋ ਨਹਿ ਜਾਈ ॥
kaanrah bajaavat tho muralee tih aausar ko baraniyo neh jaaee |

ان وقت ڪرشن پنهنجي بانسري تي وڄايو، اهو موقعو بيان نٿو ڪري سگهجي

ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਤਹਿ ਫੂਲ ਭਲੇ ਪਿਖਿਯੋ ਜਿਹ ਰੀਝਿ ਰਹੈ ਸੁਰਰਾਈ ॥
fool rahe teh fool bhale pikhiyo jih reejh rahai suraraaee |

گل ٽڙي پيا ۽ ديوتائن جو راجا اندرا اهو تماشو ڏسي خوش ٿي پيو.

ਤਉਨ ਸਮੈ ਸੁਖਦਾਇਕ ਥੀ ਰਿਤੁ ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਅਬ ਭੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥੮੭੮॥
taun samai sukhadaaeik thee rit sayaam binaa ab bhee dukhadaaee |878|

اي دوستو! اها موسم راحت ڏيندڙ هئي ۽ هاڻي اها ئي موسم ڏکوئيندڙ ٿي وئي آهي.

ਸ੍ਯਾਮ ਚਿਤਾਰਿ ਸਭੈ ਤਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜੁ ਹੁਤੀ ਬਡਭਾਗੀ ॥
sayaam chitaar sabhai tah gvaaran sayaam kahai ju hutee baddabhaagee |

شاعر شيام چوي ٿو ته، اهي خوش قسمت گوپيون ڪرشن کي ياد ڪنديون آهن

ਤ੍ਯਾਗ ਦਈ ਸੁਧਿ ਅਉਰ ਸਭੈ ਹਰਿ ਬਾਤਨ ਕੇ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗੀ ॥
tayaag dee sudh aaur sabhai har baatan ke ras bheetar paagee |

هوش وڃائي، ڪرشنا جي جذباتي محبت ۾ جذب ٿي ويندا آهن

ਏਕ ਗਿਰੀ ਧਰਿ ਹ੍ਵੈ ਬਿਸੁਧੀ ਇਕ ਪੈ ਕਰੁਨਾ ਹੀ ਬਿਖੈ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥
ek giree dhar hvai bisudhee ik pai karunaa hee bikhai anuraagee |

ڪو هيٺ لهي ويو آهي، ڪو بي هوش ٿي ويو آهي، ته ڪو پنهنجي عشق ۾ پوري طرح مگن آهي.

ਕੈ ਸੁਧਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਖੇਲਨ ਕੀ ਮਿਲ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਰੋਵਨ ਲਾਗੀ ॥੮੭੯॥
kai sudh sayaam ke khelan kee mil kai sabh gvaaran rovan laagee |879|

سڀ گوپيون ڪرشن سان گڏ سندن دلڪش راند کي ياد ڪري روئڻ لڳيون.

ਇਤਿ ਗੋਪੀਅਨ ਕੋ ਬ੍ਰਿਲਾਪ ਪੂਰਨੰ ॥
eit gopeean ko brilaap pooranan |

هتي گوپين جي ماتم ختم ٿئي ٿي.

ਅਥ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਮੰਤ੍ਰ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਸੀਖਨ ਸਮੈ ॥
ath kaanrah joo mantr gaaeitree seekhan samai |

ھاڻي شروع ٿئي ٿو گايتري منتر سکڻ جو بيان ڪرشن پاران

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਉਤ ਤੇ ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੀ ਭੀ ਦਸਾ ਇਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਥਾ ਭਈ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਊ ॥
aut te ih gvaaran kee bhee dasaa it kaanrah kathaa bhee taeh sunaaoo |

ان پاسي گوپين جي اها حالت هئي، ان پاسي هاڻي مان ڪرشن جي حالت ٻڌايان ٿو

ਲੀਪ ਕੈ ਭੂਮਹਿ ਗੋਬਰ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਭ ਪੁਰੋਹਿਤ ਗਾਊ ॥
leep kai bhoomeh gobar so kab sayaam kahai sabh purohit gaaoo |

سڀني پادرين کي گوڏن سان زمين کي پلستر ڪرڻ کان پوء اندر سڏيو ويو.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬੈਠਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਬਿ ਪੈ ਗਰਗੈ ਸੁ ਪਵਿਤ੍ਰਹਿ ਠਾਊ ॥
kaanrah baitthaae kai sayaam kahai kab pai garagai su pavitreh tthaaoo |

بابا گرگ مقدس جڳهه تي ويٺو هو

ਮੰਤ੍ਰ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਕੋ ਤਾਹਿ ਦਯੋ ਜੋਊ ਹੈ ਭੁਗੀਆ ਧਰਨੀਧਰ ਨਾਊ ॥੮੮੦॥
mantr gaaeitree ko taeh dayo joaoo hai bhugeea dharaneedhar naaoo |880|

انهيءَ بابا کيس (ڪرشن) گايتري منتر ڏنو، جيڪو سڄي ڌرتيءَ جو لطف وٺندڙ آهي.

ਡਾਰਿ ਜਨੇਊ ਸੁ ਸ੍ਯਾਮਿ ਗਰੈ ਫਿਰ ਕੈ ਤਿਹ ਮੰਤ੍ਰ ਸੁ ਸ੍ਰਉਨ ਮੈ ਦੀਨੋ ॥
ddaar janeaoo su sayaam garai fir kai tih mantr su sraun mai deeno |

ڪرشن کي مقدس ڌاڳو پائڻ لاءِ ٺاهيو ويو ۽ منتر هن جي ڪنن ۾ ڏنو ويو

ਸੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਹਰਿ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ਗਰਗੈ ਬਹੁ ਭਾਤਨ ਕੋ ਧਨ ਦੀਨੋ ॥
so sun kai har paae pariyo garagai bahu bhaatan ko dhan deeno |

منتر ٻڌڻ کان پوءِ ڪرشن گرگ جي پيرن تي جهڪيو ۽ کيس وڏي دولت وغيره ڏني.

ਅਸ ਬਡੈ ਗਜਰਾਜ ਔ ਉਸਟ ਦਏ ਪਟ ਸੁੰਦਰ ਸਾਜ ਨਵੀਨੋ ॥
as baddai gajaraaj aau usatt de patt sundar saaj naveeno |

نون زيورن سان سينگاريل وڏا گھوڙا ۽ بهترين هاٿي ۽ اُٺ ڏنا ويا.

ਲਾਲ ਪਨੇ ਅਰੁ ਸਬਜ ਮਨੀ ਤਿਹ ਪਾਇ ਪੁਰੋਹਿਤ ਆਨੰਦ ਕੀਨੋ ॥੮੮੧॥
laal pane ar sabaj manee tih paae purohit aanand keeno |881|

کيس گھوڙا، وڏا هاٿي، اُٺ ۽ خوبصورت ڪپڙا ڏنا ويا. گرگ جي پيرن کي ڇهڻ تي، هن کي وڏي خوشي سان، ياقوت، زمرد ۽ زيور، خيرات ۾ ڏنائين.

ਮੰਤ੍ਰ ਪੁਰੋਹਿਤ ਦੈ ਹਰਿ ਕੋ ਧਨੁ ਲੈ ਬਹੁਤ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥
mantr purohit dai har ko dhan lai bahut man mai sukh paayo |

پادري ڪرشن کي منتر ڏيڻ ۽ دولت حاصل ڪرڻ تي خوش ٿيو

ਤਿਆਗਿ ਸਬੈ ਦੁਖ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਆਨੰਦ ਬੀਚ ਬਢਾਯੋ ॥
tiaag sabai dukh ko tab hee at hee man aanand beech badtaayo |

هن جا سڀ ڏک ختم ٿي ويا ۽ هن کي وڏي خوشي حاصل ٿي.

ਸੋ ਧਨ ਪਾਇ ਤਹਾ ਤੇ ਚਲਿਯੋ ਚਲਿ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਭੀਤਰ ਆਯੋ ॥
so dhan paae tahaa te chaliyo chal kai apune grih bheetar aayo |

دولت حاصل ڪرڻ کان پوءِ هو پنهنجي گهر آيو

ਸੋ ਸੁਨਿ ਮਿਤ੍ਰ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਭਏ ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਸਭ ਦਾਰਿਦ ਦੂਰ ਪਰਾਯੋ ॥੮੮੨॥
so sun mitr prasan bhe grih te sabh daarid door paraayo |882|

اهو سڀ ڪجهه ڄاڻيندي سندس دوست بيحد خوش ٿيا ۽ فقير جي هر قسم جي غربت ناس ٿي وئي.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸਨਿ ਜੂ ਕੋ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਮੰਤ੍ਰ ਸਿਖਾਇ ਜਗ੍ਰਯੋਪਵੀਤ ਗਰੇ ਡਾਰਾ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥
eit sree dasam sikandh puraane bachitr naattak granthe krisanaavataare sree krisan joo ko gaaeitree mantr sikhaae jagrayopaveet gare ddaaraa dhiaae samaapatam sat subham sat |

باب جي پڄاڻيءَ جو عنوان آهي ”ڪرشن کي گايتري منتر جي تعليم ڏيڻ ۽ ڪرشناوتار ۾ مقدس ڌاڳو پائڻ“ (بچتر ناٽڪ ۾ دشم اسڪند پراڻ تي ٻڌل).

ਅਥ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੋ ਰਾਜ ਦੀਬੋ ॥
ath ugrasain ko raaj deebo |

هاڻي Uggarsain کي بادشاهي ڏيڻ جو بيان شروع ٿئي ٿو

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਮੰਤ੍ਰ ਪੁਰੋਹਿਤ ਤੇ ਹਰਿ ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਰਿਪੁ ਕੋ ਫਿਰਿ ਤਾਤ ਛਡਾਯੋ ॥
mantr purohit te har lai apune rip ko fir taat chhaddaayo |

پادريءَ کان منتر وٺي پوءِ ڪرشن پنهنجي پيءُ کي قيد مان آزاد ڪرايو

ਛੂਟਤ ਸੋ ਹਰਿ ਰੂਪੁ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਆਇ ਕੈ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥
chhoottat so har roop nihaar kai aae kai paaein sees jhukaayo |

آزادي حاصل ڪرڻ کان پوءِ، ڪرشن جي ديوي روپ کي ڏسي، هن کي سجدو ڪيو

ਰਾਜੁ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਤੁਮ ਲੇਹੁ ਜੂ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੈ ਜਦੁਰਾਇ ਬੈਠਾਯੋ ॥
raaj kahiyo har ko tum lehu joo so nrip kai jaduraae baitthaayo |

(يگرسين) چيو ته اي ڪرشن! تون بادشاهي وٺ، (پر) سري ڪرشن هن کي بادشاهه بنايو ۽ (تخت تي) بيٺو.

ਆਨੰਦ ਭਯੋ ਜਗ ਮੈ ਜਸੁ ਭਯੋ ਹਰਿ ਸੰਤਨ ਕੋ ਦੁਖੁ ਦੂਰਿ ਪਰਾਯੋ ॥੮੮੩॥
aanand bhayo jag mai jas bhayo har santan ko dukh door paraayo |883|

ڪرشن چيو، ”هاڻي تون بادشاهي ڪر ۽ پوءِ راجا اوگرسائن کي تخت تي ويهاريو، ته سڄي دنيا ۾ خوشيون ڇانيل هيون ۽ سنتن جا ڏک دور ٿي ويا.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜਬੈ ਰਿਪੁ ਕੋ ਬਧ ਕੈ ਰਿਪੁ ਤਾਤ ਕੋ ਰਾਜੁ ਕਿਧੋ ਫਿਰਿ ਦੀਨੋ ॥
kaanrah jabai rip ko badh kai rip taat ko raaj kidho fir deeno |

جڏهن ڪرشن دشمن ڪنس کي ماري ڇڏيو، تڏهن هن ڪنس جي پيءُ کي بادشاهي ڏني

ਦੇਤ ਉਦਾਰ ਸੁ ਜਿਉ ਦਮਰੀ ਤਿਹ ਕੋ ਇਮ ਕੈ ਫੁਨਿ ਰੰਚ ਨ ਲੀਨੋ ॥
det udaar su jiau damaree tih ko im kai fun ranch na leeno |

بادشاهي ڏني وئي جيئن سڪن جو ننڍڙو سڪا ڏئي، پاڻ ڪجھ به قبول نه ڪيو، ٿوري لالچ به نه هئي.

ਮਾਰ ਕੈ ਸਤ੍ਰ ਅਭੇਖ ਕਰੇ ਸੁ ਦੀਯੋ ਸਭ ਸੰਤਨ ਕੇ ਸੁਖ ਜੀ ਨੋ ॥
maar kai satr abhekh kare su deeyo sabh santan ke sukh jee no |

دشمنن کي مارڻ کان پوء، ڪرشن پنهنجي دشمنن جي منافقت کي ظاهر ڪيو

ਅਸਤ੍ਰਨਿ ਕੀ ਬਿਧਿ ਸੀਖਨ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਹਲੀ ਮੁਸਲੀ ਮਨ ਕੀਨੋ ॥੮੮੪॥
asatran kee bidh seekhan ko kab sayaam halee musalee man keeno |884|

ان کان پوءِ هن ۽ بلرام هٿيارن جي سائنس سکڻ جو ارادو ڪيو ۽ ان لاءِ تياريون ڪيون.

ਇਤਿ ਰਾਜਾ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੋ ਰਾਜ ਦੀਬੋ ਧਿਆਇ ਸੰਪੂਰਨੰ ॥
eit raajaa ugrasain ko raaj deebo dhiaae sanpooranan |

باب جي پڄاڻي جنهن جو عنوان آهي � �Bestowal of the kingdom on the King Uggarsain.

ਅਥ ਧਨੁਖ ਬਿਦਿਆ ਸੀਖਨ ਸੰਦੀਪਨ ਪੈ ਚਲੇ ॥
ath dhanukh bidiaa seekhan sandeepan pai chale |

ھاڻي شروع ٿئي ٿو تير اندازي سکڻ جي وضاحت

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਆਇਸ ਪਾਇ ਪਿਤਾ ਤੇ ਦੋਊ ਧਨੁ ਸੀਖਨ ਕੀ ਬਿਧਿ ਕਾਜ ਚਲੇ ॥
aaeis paae pitaa te doaoo dhan seekhan kee bidh kaaj chale |

تير اندازي جي سکيا لاءِ پيءُ کان اجازت وٺڻ بعد ٻئي ڀائر (ڪرشن ۽ بلرام) (پنهنجي منزل ڏانهن) روانا ٿيا.

ਜਿਨ ਕੇ ਮੁਖਿ ਕੀ ਸਮ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਜੋਊ ਬੀਰਨ ਤੇ ਬਰਬੀਰ ਭਲੇ ॥
jin ke mukh kee sam chandr prabhaa joaoo beeran te barabeer bhale |

انهن جا منهن چنڊ وانگر خوبصورت آهن ۽ ٻئي عظيم هيرو آهن

ਗੁਰ ਪਾਸਿ ਸੰਦੀਪਨ ਕੇ ਤਬ ਹੀ ਦਿਨ ਥੋਰਨਿ ਮੈ ਭਏ ਜਾਇ ਖਲੇ ॥
gur paas sandeepan ke tab hee din thoran mai bhe jaae khale |

ٿورن ڏينهن کان پوءِ اهي بابا سنديپن جي جاءِ تي پهتا

ਜਿਨਹੂੰ ਕੁਪਿ ਕੈ ਮੁਰ ਨਾਮ ਮਰਯੋ ਜਿਨ ਹੂੰ ਛਲ ਸੋ ਬਲਿ ਰਾਜ ਛਲੇ ॥੮੮੫॥
jinahoon kup kai mur naam marayo jin hoon chhal so bal raaj chhale |885|

اهي اهي ئي آهن، جن وڏي غضب ۾ مور نالي ڀوت کي ماريو ۽ راجا بالي کي ڌوڪو ڏنو.

ਚਉਸਠ ਦਿਵਸ ਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਤਿਹ ਤੇ ਬਿਧਿ ਸੀਖ ਸੁ ਲੀਨੀ ॥
chausatth divas mai sayaam kahai sabh hee tih te bidh seekh su leenee |

شاعر شيام چوي ٿو ته چوويهه ڏينهن ۾ سڀ علم سکي ويا