جتي چمبيلي جا گل ٽڙي پيا هئا ۽ جمنا جو پاڻي گهاٽ سان وهي رهيو هو.
جيسمين جا گل نه ٽُلندا آهن ۽ غم ۾ جمنا جو پاڻي به گهٽجي ويو آهي، اي دوست! ڪرشن سان گڏ موسم ڏاڍي خوشي ڏيندڙ هئي ۽ هي موسم ڏاڍي ڏکي آهي. 876.
اي صاحب! سياري جي موسم ۾ (يعني پوڇ جي مهيني ۾) ڪرشن سان پيار سان کيڏندا هئاسين.
سياري جي موسم ۾، اسين سڀ ڪرشن جي صحبت ۾ خوش ٿيندا هئاسين ۽ پنهنجا سڀ شڪ دور ڪري دلڪش راند ۾ رڌل هئاسين.
ڪرشن به بنا ڪنهن شڪ جي برجا جي سڀني گوپين کي پنهنجون زالون سمجهندو هو
هن جي صحبت ۾ اها موسم خوشي ڏيندڙ هئي ۽ هاڻي اها ئي موسم ڏکي ٿي وئي آهي.
ماگھ جي مھيني ۾ ڪرشن جي سنگت ۾ اسان ھي ڊرامو گھڻو مشهور ڪيو ھو
ان وقت ڪرشن پنهنجي بانسري تي وڄايو، اهو موقعو بيان نٿو ڪري سگهجي
گل ٽڙي پيا ۽ ديوتائن جو راجا اندرا اهو تماشو ڏسي خوش ٿي پيو.
اي دوستو! اها موسم راحت ڏيندڙ هئي ۽ هاڻي اها ئي موسم ڏکوئيندڙ ٿي وئي آهي.
شاعر شيام چوي ٿو ته، اهي خوش قسمت گوپيون ڪرشن کي ياد ڪنديون آهن
هوش وڃائي، ڪرشنا جي جذباتي محبت ۾ جذب ٿي ويندا آهن
ڪو هيٺ لهي ويو آهي، ڪو بي هوش ٿي ويو آهي، ته ڪو پنهنجي عشق ۾ پوري طرح مگن آهي.
سڀ گوپيون ڪرشن سان گڏ سندن دلڪش راند کي ياد ڪري روئڻ لڳيون.
هتي گوپين جي ماتم ختم ٿئي ٿي.
ھاڻي شروع ٿئي ٿو گايتري منتر سکڻ جو بيان ڪرشن پاران
سويا
ان پاسي گوپين جي اها حالت هئي، ان پاسي هاڻي مان ڪرشن جي حالت ٻڌايان ٿو
سڀني پادرين کي گوڏن سان زمين کي پلستر ڪرڻ کان پوء اندر سڏيو ويو.
بابا گرگ مقدس جڳهه تي ويٺو هو
انهيءَ بابا کيس (ڪرشن) گايتري منتر ڏنو، جيڪو سڄي ڌرتيءَ جو لطف وٺندڙ آهي.
ڪرشن کي مقدس ڌاڳو پائڻ لاءِ ٺاهيو ويو ۽ منتر هن جي ڪنن ۾ ڏنو ويو
منتر ٻڌڻ کان پوءِ ڪرشن گرگ جي پيرن تي جهڪيو ۽ کيس وڏي دولت وغيره ڏني.
نون زيورن سان سينگاريل وڏا گھوڙا ۽ بهترين هاٿي ۽ اُٺ ڏنا ويا.
کيس گھوڙا، وڏا هاٿي، اُٺ ۽ خوبصورت ڪپڙا ڏنا ويا. گرگ جي پيرن کي ڇهڻ تي، هن کي وڏي خوشي سان، ياقوت، زمرد ۽ زيور، خيرات ۾ ڏنائين.
پادري ڪرشن کي منتر ڏيڻ ۽ دولت حاصل ڪرڻ تي خوش ٿيو
هن جا سڀ ڏک ختم ٿي ويا ۽ هن کي وڏي خوشي حاصل ٿي.
دولت حاصل ڪرڻ کان پوءِ هو پنهنجي گهر آيو
اهو سڀ ڪجهه ڄاڻيندي سندس دوست بيحد خوش ٿيا ۽ فقير جي هر قسم جي غربت ناس ٿي وئي.
باب جي پڄاڻيءَ جو عنوان آهي ”ڪرشن کي گايتري منتر جي تعليم ڏيڻ ۽ ڪرشناوتار ۾ مقدس ڌاڳو پائڻ“ (بچتر ناٽڪ ۾ دشم اسڪند پراڻ تي ٻڌل).
هاڻي Uggarsain کي بادشاهي ڏيڻ جو بيان شروع ٿئي ٿو
سويا
پادريءَ کان منتر وٺي پوءِ ڪرشن پنهنجي پيءُ کي قيد مان آزاد ڪرايو
آزادي حاصل ڪرڻ کان پوءِ، ڪرشن جي ديوي روپ کي ڏسي، هن کي سجدو ڪيو
(يگرسين) چيو ته اي ڪرشن! تون بادشاهي وٺ، (پر) سري ڪرشن هن کي بادشاهه بنايو ۽ (تخت تي) بيٺو.
ڪرشن چيو، ”هاڻي تون بادشاهي ڪر ۽ پوءِ راجا اوگرسائن کي تخت تي ويهاريو، ته سڄي دنيا ۾ خوشيون ڇانيل هيون ۽ سنتن جا ڏک دور ٿي ويا.
جڏهن ڪرشن دشمن ڪنس کي ماري ڇڏيو، تڏهن هن ڪنس جي پيءُ کي بادشاهي ڏني
بادشاهي ڏني وئي جيئن سڪن جو ننڍڙو سڪا ڏئي، پاڻ ڪجھ به قبول نه ڪيو، ٿوري لالچ به نه هئي.
دشمنن کي مارڻ کان پوء، ڪرشن پنهنجي دشمنن جي منافقت کي ظاهر ڪيو
ان کان پوءِ هن ۽ بلرام هٿيارن جي سائنس سکڻ جو ارادو ڪيو ۽ ان لاءِ تياريون ڪيون.
باب جي پڄاڻي جنهن جو عنوان آهي � �Bestowal of the kingdom on the King Uggarsain.
ھاڻي شروع ٿئي ٿو تير اندازي سکڻ جي وضاحت
سويا
تير اندازي جي سکيا لاءِ پيءُ کان اجازت وٺڻ بعد ٻئي ڀائر (ڪرشن ۽ بلرام) (پنهنجي منزل ڏانهن) روانا ٿيا.
انهن جا منهن چنڊ وانگر خوبصورت آهن ۽ ٻئي عظيم هيرو آهن
ٿورن ڏينهن کان پوءِ اهي بابا سنديپن جي جاءِ تي پهتا
اهي اهي ئي آهن، جن وڏي غضب ۾ مور نالي ڀوت کي ماريو ۽ راجا بالي کي ڌوڪو ڏنو.
شاعر شيام چوي ٿو ته چوويهه ڏينهن ۾ سڀ علم سکي ويا