سندھ چيو، ’آءٌ توسان شادي ڪندس،‘ پر اپسند چيو، ’نه، مان توسان شادي ڪندس.
ٻنهي ۾ ڪافي جهيڙو ٿيندو هو
سندن وچ ۾ جهڳڙو ٿي پيو ۽ جنگ ڪرڻ لڳا.(12)
ڀڄڻ چانڊ
وڏي جنگ لڳي ۽ طاقتور ويڙهاڪن جو هڪ ٻئي سان مقابلو ٿيو.
چئني پاسن کان گڏ ٿي ويا.
جنهن ڪري ڪيترائي ڪشمور زخمي ٿي پيا.
ڍال ۽ ڀولڙا هر طرف غالب هئا.(13)
سورٺ
ڪيترائي موت جي گھنٽي ۽ ويڙهاڪن خوش ٿيا.
هيروئن مان ڪو به نه بچيو، ڏڪار انهن سڀني کي کائي ڇڏيو. 14.
دوهيرا
جيئن ئي موت جي موسيقي گونجي وئي، بيوقوف هڪ ٻئي سان منهن ڏيڻ لڳا.
ڍول جي سنگت ۾ سانڍ ۽ اپسند گوڙ ڪندا هئا.(15)
چوپائي
پهريون ڌڪ تير جو هو.
بنيادي طور تي تيرن جو غلبو هو، پوءِ ڀنڀور چمڪندا هئا.
ٽين جنگ تلوارن جي هئي.
پوءِ تلوارون ۽ پوءِ خنجر چمڪيا (16)
دوهيرا
پوءِ باڪسنگ جو موڙ آيو، ۽ هٿ فولاد وانگر ڦرڻ لڳا.
زورآور، ڪمزور، بهادر ۽ بزدل ڌار ڌار ٿي پيا (17)
تير، ڀورا، وڇون ۽ مختلف قسم جا تير
۽ اعليٰ ۽ پست، بزدل ۽ بهادر، ڪو به جيئرو بچي نه سگهيو. 18.
ساوا
ڀاڄ ايتري تيز ٿي وئي جو هڪ طرف سانڊ ۽ ٻئي طرف اپسند طوفان اچي ويو.
وڏي لڙائيءَ ۾ مختلف هٿيارن سان هڪ ٻئي تي چڙهائي ڪيائون.
مردار راجائن کي سندن تاج سميت هيٺ لٿل مليا.
خالق طرفان سزا ڏني وئي، ٻنهي طرفن جي ويڙهاڪن، موت جي ديوتا، ڪال جي هيٺان پناهه ورتي هئي (19)
چوپائي
ٻئي هيرو هڪ ٻئي سان وڙهيا
بي خوف پاڻ ۾ وڙهندا رهيا ۽ پٿر وانگر سخت تيرن سان ماريا ويا.
(ان کان پوءِ) گلن جي بدلي وانگر مينهن وسڻ لڳو
آسمان مان گل وسرڻ لڳا ۽ آسماني ديوتائن راحت جي سُر محسوس ڪئي.(20)
دوهيرا
ٻنهي ڀائرن کي مارڻ کان پوءِ عورت خدا جي واسطي هلي وئي.
هر طرف کان شڪر جي بارش ٿي ۽ ديوراج، غالب، تمام گهڻو راضي ٿيو (21) (1)
116 هين مثال مبارڪ ڪرتار جي راجا ۽ وزير جي ڳالهه ٻولهه، خيرات سان مڪمل (116) (2280)
چوپائي
جڏهن ديوين ۾ سخت جنگ لڳي
جڏهن شيطانن ۾ جنگ لڳي، تڏهن ديوراج اندرا جي گهر ويو.
(هو) ڪنول ۾ لڪي ويو
هن (اندرا) پنهنجو پاڻ کي سج جي گل جي ٿلهي ۾ لڪائي ڇڏيو هو، ۽ نه ئي سچي ۽ نه ئي ڪو ٻيو کيس ڏسي سگهيو (1)
سڀ اندرا کي ڳولڻ لڳا.
سچي سميت سڀ ڊڄي ويا،
(هن) چوڌاري تلاش ڪيو، پر ڪٿي به نه لڌو.
جيئن ته ڳولا ڪرڻ جي باوجود به نه ملي سگهيو.(2)
دوهيرا