Sri Dasam Granth
Page - 973
ਕਹਿਯੋ ਅਪਸੁੰਦ ਯਾਹਿ ਮੈ ਕਰਿ ਹੌ ॥
kahiyo apasund yaeh mai kar hau |Sandh said, ‘I will marry you,’ but Apsandh stressed, ‘No, I espouse you.’
ਰਾਰਿ ਪਰੀ ਦੁਹੂੰਅਨ ਮੈ ਭਾਰੀ ॥
raar paree duhoonan mai bhaaree |
ਬਿਚਰੇ ਸੂਰਬੀਰ ਹੰਕਾਰੀ ॥੧੨॥
bichare soorabeer hankaaree |12|The dispute was ensued among them and they started to fight.(12)
ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
bhujang chhand |Bhujang Chhand
ਪਰਿਯੋ ਲੋਹ ਗਾੜੋ ਮਹਾ ਬੀਰ ਮਾਡੇ ॥
pariyo loh gaarro mahaa beer maadde |A great fight followed and powerful warriors confronted each other.
ਝੁਕੇ ਆਨਿ ਚਾਰੋ ਦਿਸਾ ਕਾਢਿ ਖਾਡੇ ॥
jhuke aan chaaro disaa kaadt khaadde |From all four sides they converged.
ਛਕੇ ਛੋਭ ਛਤ੍ਰੀ ਮਹਾ ਘਾਇ ਮੇਲੈ ॥
chhake chhobh chhatree mahaa ghaae melai |Furiously, many Kashatris inflicted injuries.
ਕਿਤੇ ਢਾਲਿ ਤਿਰਸੂਲ ਖਗਾਨ ਖੇਲੈ ॥੧੩॥
kite dtaal tirasool khagaan khelai |13|The shields and the spears dominated everywhere.(13)
ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |Sorath
ਬਾਜਨ ਬਜੇ ਅਨੇਕ ਸੁਭਟ ਸਭੈ ਹਰਖਤ ਭਏ ॥
baajan baje anek subhatt sabhai harakhat bhe |
ਜੀਵਤ ਬਚਿਯੋ ਨ ਏਕ ਕਾਲ ਬੀਰ ਚਾਬੇ ਸਕਲ ॥੧੪॥
jeevat bachiyo na ek kaal beer chaabe sakal |14|
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਜੁਝੈ ਜੁਝਊਆ ਕੇ ਬਜੇ ਸੂਰਬੀਰ ਸਮੁਹਾਇ ॥
jujhai jujhaooaa ke baje soorabeer samuhaae |As soon as the music of death rolled, the dauntless ones faced each other.
ਗਜੇ ਸੁੰਦ ਅਪਸੁੰਦ ਤਬ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਬਜਾਇ ॥੧੫॥
gaje sund apasund tab dtol mridang bajaae |15|In the accompaniment of the drums, Sandh and Apsandh roared.(15)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਪ੍ਰਥਮ ਮਾਰਿ ਬਾਨਨ ਕੀ ਪਰੀ ॥
pratham maar baanan kee paree |
ਦੁਤਿਯ ਮਾਰਿ ਸੈਥਿਨ ਸੌ ਧਰੀ ॥
dutiy maar saithin sau dharee |Primarily the arrows dominated, then the spears sparkled.
ਤ੍ਰਿਤਿਯ ਜੁਧ ਤਰਵਾਰਿਨ ਪਰਿਯੋ ॥
tritiy judh taravaarin pariyo |
ਚੌਥੋ ਭੇਰ ਕਟਾਰਿਨ ਕਰਿਯੋ ॥੧੬॥
chauatho bher kattaarin kariyo |16|Then the swords and then the daggers glittered.(16)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਮੁਸਟ ਜੁਧ ਪੰਚਮ ਭਯੋ ਬਰਖਿਯੋ ਲੋਹ ਅਪਾਰ ॥
musatt judh pancham bhayo barakhiyo loh apaar |Then came the turn of the boxing, and the hands swung like steel.
ਊਚ ਨੀਚ ਕਾਤਰ ਸੁਭਟ ਸਭ ਕੀਨੇ ਇਕ ਸਾਰ ॥੧੭॥
aooch neech kaatar subhatt sabh keene ik saar |17|The strong, the weak, the brave and the coward were becoming indistinguishable.( 17)
ਬਜ੍ਰ ਬਾਨ ਬਰਛਾ ਬਿਛੂਆ ਬਰਖੇ ਬਿਸਿਖ ਅਨੇਕ ॥
bajr baan barachhaa bichhooaa barakhe bisikh anek |
ਊਚ ਨੀਚ ਕਾਤਰ ਸੁਭਟ ਜਿਯਤ ਨ ਉਬਰਿਯੋ ਏਕ ॥੧੮॥
aooch neech kaatar subhatt jiyat na ubariyo ek |18|
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |Savaiyya
ਗਾੜ ਪਰੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਤਹਾ ਇਤ ਸੁੰਦ ਉਤੇ ਅਪਸੁੰਦ ਹਕਾਰੋ ॥
gaarr paree ih bhaat tahaa it sund ute apasund hakaaro |The stampede was heightened as Sandh on the one side and Apsandh on the other stormed.
ਪਟਿਸਿ ਲੋਹਹਥੀ ਪਰਸੇ ਅਮਿਤਾਯੁਧ ਲੈ ਕਰ ਕੋਪ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
pattis lohahathee parase amitaayudh lai kar kop prahaare |In great furry they raided each other with various arms.
ਰਾਜ ਪਰੇ ਕਹੂੰ ਤਾਜ ਹਿਰੇ ਤਰਫੈ ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਮਾਰੇ ॥
raaj pare kahoon taaj hire tarafai kahoon beer kripaanan maare |Dead Rajas along with their crowns were found lying down.
ਆਪਸ ਮੈ ਲਰਿ ਬੀਰ ਦੋਊ ਬਸਿ ਕਾਲ ਭਏ ਕਰਤਾਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥੧੯॥
aapas mai lar beer doaoo bas kaal bhe karataar sanghaare |19|Punished by the Creator, the fighters from both sides had taken shelter under Kaal, the god of death.(19)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਆਪਸ ਬੀਚ ਬੀਰ ਲਰਿ ਮਰੇ ॥
aapas beech beer lar mare |
ਬਜ੍ਰ ਬਾਨ ਬਿਛੂਅਨ ਬ੍ਰਿਨ ਕਰੇ ॥
bajr baan bichhooan brin kare |The intrepid fought among themselves and were killed with the arrows as hard as stones.
ਫੂਲ ਅਨੇਕ ਮੇਘ ਜ੍ਯੋ ਬਰਖੇ ॥
fool anek megh jayo barakhe |
ਦੇਵਰਾਜ ਦੇਵਨ ਜੁਤ ਹਰਖੇ ॥੨੦॥
devaraaj devan jut harakhe |20|The flowers started to pour from the heaven and the celestial gods felt the sighs of relief.(20)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਦੁਹੂੰ ਭ੍ਰਾਤ ਬਧਿ ਕੈ ਤ੍ਰਿਯਾ ਗਈ ਬ੍ਰਹਮ ਪੁਰ ਧਾਇ ॥
duhoon bhraat badh kai triyaa gee braham pur dhaae |After annihilating both the brothers, the woman left for Godly domain,
ਜੈ ਜੈਕਾਰ ਅਪਾਰ ਹੂਅ ਹਰਖੇ ਮਨ ਸੁਰ ਰਾਇ ॥੨੧॥
jai jaikaar apaar hooa harakhe man sur raae |21|Gratitude were showered from everywhere and Devraj, the Almighty, was much appeased.(21)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਸੋਹਲਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੧੬॥੨੨੮੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau sohalavo charitr samaapatam sat subham sat |116|2282|afajoon|116th Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed With Benediction.(116)(2280)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਦੈਤਨ ਤੁਮਲ ਜੁਧੁ ਜਬ ਕੀਨੋ ॥
daitan tumal judh jab keeno |
ਦੇਵਰਾਜ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਮਗੁ ਲੀਨੋ ॥
devaraaj grih ko mag leeno |When the devils indulged in war, Devraj went to Indra’s house.
ਕਮਲ ਨਾਲਿ ਭੀਤਰ ਛਪਿ ਰਹਿਯੋ ॥
kamal naal bheetar chhap rahiyo |
ਸਚਿਯਹਿ ਆਦਿ ਕਿਸੂ ਨਹਿ ਲਹਿਯੋ ॥੧॥
sachiyeh aad kisoo neh lahiyo |1|He (Indra) hid himself in the stem of the Sun-flower, and neither Sachee nor anybody else could see him(1)
ਬਾਸਵ ਕੌ ਖੋਜਨ ਸਭ ਲਾਗੇ ॥
baasav kau khojan sabh laage |
ਸਚੀ ਸਮੇਤ ਅਸੰਖ ਨੁਰਾਗੇ ॥
sachee samet asankh nuraage |All, including Sachee, became apprehensive,
ਢੂੰਢਿ ਫਿਰੇ ਕਾਹੂੰ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥
dtoondt fire kaahoon neh paayo |
ਦੇਵਨ ਅਮਿਤ ਸੋਕ ਉਪਜਾਯੋ ॥੨॥
devan amit sok upajaayo |2|As, in spite of searching, he could not be found.(2)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira