شري دسم گرنتھ

صفحو - 96


ਮਾਨੋ ਮਹਾ ਬਨ ਮੈ ਬਰ ਬ੍ਰਿਛਨ ਕਾਟਿ ਕੈ ਬਾਢੀ ਜੁਦੇ ਕੈ ਧਰੇ ਹੈ ॥੧੯੧॥
maano mahaa ban mai bar brichhan kaatt kai baadtee jude kai dhare hai |191|

اهو وڻ لڳي ٿو ۽ انهن کي الڳ الڳ رکيو. 191.

ਮਾਰ ਲਇਓ ਦਲੁ ਅਉਰ ਭਜਿਓ ਮਨ ਮੈ ਤਬ ਕੋਪ ਨਿਸੁੰਭ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥
maar leio dal aaur bhajio man mai tab kop nisunbh kario hai |

جڏهن ڪي لشڪر ماريا ويا ۽ ڪي ڀڄي ويا، تڏهن نسمڀ جي ذهن ۾ ڏاڍي سختي ٿي.

ਚੰਡਿ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਆਨਿ ਅਰਿਓ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਕਰਿਓ ਪਗੁ ਨਾਹਿ ਟਰਿਓ ਹੈ ॥
chandd ke saamuhe aan ario at judh kario pag naeh ttario hai |

هو چانڊئي جي اڳيان مضبوطيءَ سان بيٺو ۽ زبردست جنگ وڙهي، هڪ قدم به پوئتي نه هٽيو.

ਚੰਡਿ ਕੇ ਬਾਨ ਲਗਿਓ ਮੁਖ ਦੈਤ ਕੇ ਸ੍ਰਉਨ ਸਮੂਹ ਧਰਾਨਿ ਪਰਿਓ ਹੈ ॥
chandd ke baan lagio mukh dait ke sraun samooh dharaan pario hai |

چانديءَ جا تير ڀوتن جي منهن تي لڳا ۽ زمين تي وڏو رت وهي ويو.

ਮਾਨਹੁ ਰਾਹੁ ਗ੍ਰਸਿਓ ਨਭਿ ਭਾਨੁ ਸੁ ਸ੍ਰਉਨਤ ਕੋ ਅਤਿ ਬਉਨ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥੧੯੨॥
maanahu raahu grasio nabh bhaan su sraunat ko at baun kario hai |192|

ائين ٿو لڳي ته راهو آسمان ۾ سج کي پڪڙيو آهي، جنهن جي نتيجي ۾ سج کي رت جو وڏو نقشو بڻايو ويو آهي. 192.

ਸਾਗ ਸੰਭਾਰਿ ਕਰੰ ਬਲੁ ਧਾਰ ਕੈ ਚੰਡਿ ਦਈ ਰਿਪੁ ਭਾਲ ਮੈ ਐਸੇ ॥
saag sanbhaar karan bal dhaar kai chandd dee rip bhaal mai aaise |

چانڊئي پنھنجي ھٿ ۾ ڀلو پڪڙي وڏي طاقت سان دشمن جي پيشانيءَ تي ھن طرح ڌڪيو،

ਜੋਰ ਕੈ ਫੋਰ ਗਈ ਸਿਰ ਤ੍ਰਾਨ ਕੋ ਪਾਰ ਭਈ ਪਟ ਫਾਰਿ ਅਨੈਸੇ ॥
jor kai for gee sir traan ko paar bhee patt faar anaise |

ته اها هيلمٽ کي ڪپڙي وانگر سوراخ ڪري ڇڏي.

ਸ੍ਰਉਨ ਕੀ ਧਾਰ ਚਲੀ ਪਥ ਊਰਧ ਸੋ ਉਪਮਾ ਸੁ ਭਈ ਕਹੁ ਕੈਸੇ ॥
sraun kee dhaar chalee path aooradh so upamaa su bhee kahu kaise |

رت جي وهڪري جي وهڪري مٿان وهي رهي آهي، ان جي مقابلي ۾ شاعر ڪهڙو تصور ڪيو آهي؟

ਮਾਨੋ ਮਹੇਸ ਕੇ ਤੀਸਰੇ ਨੈਨ ਕੀ ਜੋਤ ਉਦੋਤ ਭਈ ਖੁਲ ਤੈਸੇ ॥੧੯੩॥
maano mahes ke teesare nain kee jot udot bhee khul taise |193|

شيو جي ٽين اک جي کولڻ سان، روشني هن طرح ظاهر ٿيو. 193.

ਦੈਤ ਨਿਕਾਸ ਕੈ ਸਾਗ ਵਹੈ ਬਲਿ ਕੈ ਤਬ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕੇ ਦੀਨੀ ॥
dait nikaas kai saag vahai bal kai tab chandd prachandd ke deenee |

ڀوت، پنهنجي طاقت سان، اهو ڀلو ڪڍي ورتو ۽ ان ئي تيزيءَ سان چانڊئي کي ماريو.

ਜਾਇ ਲਗੀ ਤਿਹ ਕੇ ਮੁਖ ਮੈ ਬਹਿ ਸ੍ਰਉਨ ਪਰਿਓ ਅਤਿ ਹੀ ਛਬਿ ਕੀਨੀ ॥
jaae lagee tih ke mukh mai beh sraun pario at hee chhab keenee |

ڀوڳ ديويءَ جي منهن تي ڪري پيو، جنهن جي نتيجي ۾ سندس منهن مان رت وهڻ لڳو، جنهن هڪ عجيب منظر پيدا ڪيو.

ਇਉ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਮਨ ਮੈ ਕਬਿ ਨੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋਈ ਕਹਿ ਦੀਨੀ ॥
eiau upamaa upajee man mai kab ne ih bhaat soee keh deenee |

شاعر جي ذهن ۾ جيڪا نسبت اڀري آهي، تنهن کي هن ريت چئي سگهجي ٿو:

ਮਾਨਹੁ ਸਿੰਗਲ ਦੀਪ ਕੀ ਨਾਰਿ ਗਰੇ ਮੈ ਤੰਬੋਰ ਕੀ ਪੀਕ ਨਵੀਨੀ ॥੧੯੪॥
maanahu singal deep kee naar gare mai tanbor kee peek naveenee |194|

مون کي ائين لڳي رهيو هو ته لنڪا جي سڀ کان سهڻي عورت جي ڳلي ۾ چبايل پنن جو لعاب نظر اچي رهيو آهي.

ਜੁਧੁ ਨਿਸੁੰਭ ਕਰਿਓ ਅਤਿ ਹੀ ਜਸੁ ਇਆ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਕੋ ਬਰਨੈ ॥
judh nisunbh kario at hee jas eaa chhab ko kab ko baranai |

نسمب هڪ تمام وڏي جنگ وڙهي آهي، جيڪو شاعر ان جي شان کي بيان ڪري سگهي؟

ਨਹਿ ਭੀਖਮ ਦ੍ਰੋਣਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਅਰੁ ਦ੍ਰੋਣਜ ਭੀਮ ਨ ਅਰਜਨ ਅਉ ਕਰਨੈ ॥
neh bheekham dron kripaa ar dronaj bheem na arajan aau karanai |

اهڙي جنگ ڀشم، درون چاريا، ڪرپچريا، ڀيم، ارجن ۽ ڪرنا نه وڙهي هئي.

ਬਹੁ ਦਾਨਵ ਕੇ ਤਨ ਸ੍ਰਉਨ ਕੀ ਧਾਰ ਛੁਟੀ ਸੁ ਲਗੇ ਸਰ ਕੇ ਫਰਨੈ ॥
bahu daanav ke tan sraun kee dhaar chhuttee su lage sar ke faranai |

رت جو وهڪرو ڪيترن ئي ڀوتن جي جسمن مان وهي رهيو آهي، ڇاڪاڻ ته انهن کي تيرن سان سوراخ ڪيو ويو آهي.

ਜਨੁ ਰਾਤਿ ਕੈ ਦੂਰਿ ਬਿਭਾਸ ਦਸੋ ਦਿਸ ਫੈਲਿ ਚਲੀ ਰਵਿ ਕੀ ਕਿਰਨੈ ॥੧੯੫॥
jan raat kai door bibhaas daso dis fail chalee rav kee kiranai |195|

ائين ٿو لڳي ته رات ختم ٿيڻ لاءِ سج جون شعاعون سڀني ڏهن طرفن کان فجر جي وقت پکڙجي رهيون آهن.

ਚੰਡਿ ਲੈ ਚਕ੍ਰ ਧਸੀ ਰਨ ਮੈ ਰਿਸਿ ਕ੍ਰੁਧ ਕੀਓ ਬਹੁ ਦਾਨਵ ਮਾਰੇ ॥
chandd lai chakr dhasee ran mai ris krudh keeo bahu daanav maare |

چانڊئي جنگ جي ميدان ۾ پنهنجي سڪ سان داخل ٿي ۽ ڪاوڙ ۾ اچي ڪيترن ئي ڀوتن کي ماري ڇڏيو.

ਫੇਰਿ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਲਹਿ ਕੈ ਚਹਿ ਕੈ ਰਿਪੁ ਸੈਨ ਹਤੀ ਲਲਕਾਰੇ ॥
fer gadaa geh kai leh kai cheh kai rip sain hatee lalakaare |

پوءِ هن گديءَ کي پڪڙي ان کي گھمايو، اها چمڪندي پوءِ زور سان رڙ ڪري، ان سان دشمن جي فوج کي ماري ڇڏيائين.

ਲੈ ਕਰ ਖਗ ਅਦਗ ਮਹਾ ਸਿਰ ਦੈਤਨ ਕੇ ਬਹੁ ਭੂ ਪਰ ਝਾਰੇ ॥
lai kar khag adag mahaa sir daitan ke bahu bhoo par jhaare |

هن پنهنجي ملڪ ۾ پنهنجي چمڪندڙ تلوار کڻي، هن زمين تي وڏن ڀوتن جا مٿا اڇلائي ڇڏيا آهن.

ਰਾਮ ਕੇ ਜੁਧ ਸਮੇ ਹਨੂਮਾਨਿ ਜੁਆਨ ਮਨੋ ਗਰੂਏ ਗਿਰ ਡਾਰੇ ॥੧੯੬॥
raam ke judh same hanoomaan juaan mano garooe gir ddaare |196|

لڳي ٿو ته رام چندر جي جنگ ۾ زبردست حنومان وڏي جبل کي ڪيرائي ڇڏيو هو.

ਦਾਨਵ ਏਕ ਬਡੋ ਬਲਵਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲੈ ਪਾਨਿ ਹਕਾਰ ਕੈ ਧਾਇਓ ॥
daanav ek baddo balavaan kripaan lai paan hakaar kai dhaaeio |

ھڪڙو ڏاڍو طاقتور شيطان، پنھنجي تلوار ھٿ ۾ کنيو ۽ زور سان رڙ ڪري ڊوڙندو آيو.

ਕਾਢੁ ਕੈ ਖਗ ਸੁ ਚੰਡਿਕਾ ਮਿਆਨ ਤੇ ਤਾ ਤਨ ਬੀਚ ਭਲੇ ਬਰਿ ਲਾਇਓ ॥
kaadt kai khag su chanddikaa miaan te taa tan beech bhale bar laaeio |

چانڊئي، ميان مان پنهنجي ٻانهي تلوار ڪڍي، وڏي طاقت سان ڀوت جي جسم تي وار ڪيو.

ਟੂਟ ਪਰਿਓ ਸਿਰ ਵਾ ਧਰਿ ਤੇ ਜਸੁ ਇਆ ਛਬਿ ਕੋ ਕਵਿ ਕੇ ਮਨਿ ਆਇਓ ॥
ttoott pario sir vaa dhar te jas eaa chhab ko kav ke man aaeio |

هن جو مٿو ڦاٽي پيو ۽ زمين تي ڪري پيو، شاعر اهڙي نسبت جو تصور ڪيو آهي.