شري دسم گرنتھ

صفحو - 365


ਮੋ ਬਤੀਯਾ ਜਦੁਰਾਇ ਜੁ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਹੀਯੋ ਸੁ ਅਹੋ ਰੀ ॥
mo bateeyaa jaduraae ju pai kab sayaam kahai kaheeyo su aho ree |

شاعر شيام چوي ٿو، (راڌا چيو) ڪرشن وٽ وڃ ۽ منهنجون ڳالهيون اهڙيءَ طرح چئو.

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੋ ਤੁਮ ਸੋ ਨਹੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਹਿਯੋ ਪ੍ਰਭ ਮੋਰੀ ॥੭੦੪॥
chandrabhagaa sang preet karo tum so nahee preet kahiyo prabh moree |704|

منهنجون سڀ ڳالهيون يهود جي راجا کي ٻڌاءِ ۽ هي به چئو ته اي ڪرشن! تون رڳو چندر ڀاڳ سان پيار ڪرين ٿو ۽ تو کي مون سان ڪو به پيار ڪونهي.���704.

ਸੁਨਿ ਕੈ ਇਹ ਰਾਧਿਕਾ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਤਬ ਸੋ ਉਠਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਪਾਇ ਲਾਗੀ ॥
sun kai ih raadhikaa kee bateeyaa tab so utth gvaaran paae laagee |

راڌا جي اها ڳالهه ٻڌي گوپي اٿي بيٺو ۽ سندس پيرن تي ڪري پيو.

ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਕੀ ਤੁਮ ਸੋ ਹਰਿ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਹੂੰ ਸੋ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਿਯਾਗੀ ॥
preet kahiyo har kee tum so har chandrabhagaa hoon so preet tiyaagee |

راڌا جا اهي لفظ ٻڌي، گوپي پيرن تي ڪري پيو ۽ چيائين، ”اي راڌا! ڪرشن صرف توسان پيار ڪري ٿو ۽ هن چندر ڀاگ لاءِ پنهنجي پيار کي ڇڏي ڏنو آهي

ਉਨ ਕੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਬੁਧਿ ਕਹੈ ਤੁਹਿ ਦੇਖਨ ਕੇ ਰਸ ਮੈ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥
aun kee kab sayaam subudh kahai tuhi dekhan ke ras mai anuraagee |

شاعر شيام چوي ٿو ته قاصد راڌا کي ٻڌائي رهيو هو ته هوءَ هن کي ڏسڻ لاءِ بيتاب آهي.

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬਾਲ ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਤੇਰੀ ਮੈ ਬੇਗ ਚਲੋ ਹਰਿ ਪੈ ਬਡਭਾਗੀ ॥੭੦੫॥
taahee te baal balaae liau teree mai beg chalo har pai baddabhaagee |705|

اي خوبصورت ڇوڪري! مان توکان قربان آھيان ھاڻي تون جلدي وڃ ڪرشنا.���705.

ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬੁਲਾਵਤ ਹੈ ਚਲੀਯੈ ਕਛੁ ਜਾਨਤ ਹੈ ਰਸ ਬਾਤ ਇਯਾਨੀ ॥
brijanaath bulaavat hai chaleeyai kachh jaanat hai ras baat iyaanee |

� اي دوستو! تون جاهل آهين ۽ نه سمجهين ٿو عاشقي لذت جي راز کي

ਤੋਹੀ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਨਿਹਾਰਤ ਹੈ ਤੁਮਰੈ ਬਿਨੁ ਰੀ ਨਹੀ ਪੀਵਤ ਪਾਨੀ ॥
tohee ko sayaam nihaarat hai tumarai bin ree nahee peevat paanee |

ڪرشن توهان کي سڏي رهيو آهي، مهرباني ڪري وڃو، ڪرشنا توهان کي هتي ۽ اتي ڳولي رهيا آهن ۽ توهان کان سواء پاڻي به نه پيئندا

ਤੂ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਨਹੀ ਜਾਊਗੀ ਹਉ ਹਰਿ ਪੈ ਇਹ ਬਾਨੀ ॥
too ih bhaat kahai mukh te nahee jaaoogee hau har pai ih baanee |

��� توهان کي صرف چيو آهي ته توهان ڪرشنا ڏانهن نه ويندا

ਤਾਹੀ ਤੇ ਜਾਨਤ ਹੋ ਸਜਨੀ ਅਬ ਜੋਬਨ ਪਾਇ ਭਈ ਹੈ ਦੀਵਾਨੀ ॥੭੦੬॥
taahee te jaanat ho sajanee ab joban paae bhee hai deevaanee |706|

مون کي لڳي ٿو ته تون جواني جي حاصلات تي چريو ٿي ويو آهين. 706.

ਮਾਨ ਕਰਿਯੋ ਮਨ ਬੀਚ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤਜਿ ਬੈਠਿ ਰਹੀ ਹਿਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇਰੋ ॥
maan kariyo man beech treeyaa taj baitth rahee hit sayaam joo kero |

اها گوپي (راڌا) ڪرشن جي محبت کي ڇڏي پاڻ کي انا ۾ ويٺي آهي

ਬੈਠਿ ਰਹੀ ਬਕ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੇ ਸਭ ਜਾਨਤ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੋ ਭਾਵਨ ਨੇਰੋ ॥
baitth rahee bak dhayaan dhare sabh jaanat preet ko bhaavan nero |

هُوءَ بَگَلَ وانگر توجهه ڏيئي رهي آهي، کيس خبر آهي ته پيار جو گهر هاڻي ويجهو آهي

ਤੋ ਸੰਗ ਤੌ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਸਜਨੀ ਕਹਬੇ ਕਹੁ ਜੋ ਉਮਗਿਯੋ ਮਨ ਮੇਰੋ ॥
to sang tau mai kahiyo sajanee kahabe kahu jo umagiyo man mero |

سو، اي حضرات! مان توهان کي چوان ٿو، جيڪو منهنجي ذهن ۾ پيدا ٿئي ٿو اهو چوڻ لاء.

ਆਵਤ ਹੈ ਇਮ ਮੋ ਮਨ ਮੈ ਦਿਨ ਚਾਰ ਕੋ ਪਾਹੁਨੋ ਜੋਬਨ ਤੇਰੋ ॥੭੦੭॥
aavat hai im mo man mai din chaar ko paahuno joban tero |707|

تڏهن مين پرڀو وري چيو اي دوست! مون چيو ته، منهنجي ذهن ۾ جيڪو ڪجهه آيو آهي، پر مون کي لڳي ٿو ته تنهنجي جوانيءَ جو مهمان فقط چئن ڏينهن جو آهي. 707.

ਤਾ ਕੈ ਨ ਪਾਸ ਚਲੈ ਉਠ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੋਊ ਸਭ ਲੋਗਨ ਭੋਗੀ ॥
taa kai na paas chalai utth kai kab sayaam joaoo sabh logan bhogee |

اُهو، جيڪو سڀني جو مزو وٺندڙ آهي، تنهن وٽ تون نه وڃين

ਤਾ ਤੇ ਰਹੀ ਹਠਿ ਬੈਠ ਤ੍ਰੀਯਾ ਉਨ ਕੋ ਕਛੁ ਜੈ ਗੋ ਨ ਆਪਨ ਖੋਗੀ ॥
taa te rahee hatth baitth treeyaa un ko kachh jai go na aapan khogee |

اي گوپي! تون رڳو قائم رهين ٿو ۽ ڪرشن ان سان ڪجھ به نه وڃائيندو، صرف تون ئي وڃايل ٿيندين

ਜੋਬਨ ਕੋ ਜੁ ਗੁਮਾਨ ਕਰੈ ਤਿਹ ਜੋਬਨ ਕੀ ਸੁ ਦਸਾ ਇਹ ਹੋਗੀ ॥
joban ko ju gumaan karai tih joban kee su dasaa ih hogee |

اها حالت آهي نوڪريءَ جي جنهن کي (توهان) شڪ ڪيو.

ਤੋ ਤਜਿ ਕੈ ਸੋਊ ਯੋ ਰਮਿ ਹੈ ਜਿਮ ਕੰਧ ਪੈ ਡਾਰ ਬਘੰਬਰ ਜੋਗੀ ॥੭੦੮॥
to taj kai soaoo yo ram hai jim kandh pai ddaar baghanbar jogee |708|

هو (يا هوءَ) جيڪو جوانيءَ جي باري ۾ انا پرست آهي، اهو (يا هوءَ) اهڙي حالت ۾ هوندو جو ڪرشن هن کي (يا هن کي) ائين ڇڏي ڏيندو جيئن ڪو يوگي پنهنجي گهر مان نڪرندو، شينهن جي چمڙي کي ڪلهي تي رکي. .708.

ਨੈਨ ਕੁਰੰਗਨ ਸੇ ਤੁਮਰੇ ਕੇਹਰਿ ਕੀ ਕਟਿ ਰੀ ਸੁਨ ਤ੍ਵੈ ਹੈ ॥
nain kurangan se tumare kehar kee katt ree sun tvai hai |

توهان جون اکيون ڪتي جهڙيون آهن ۽ کمر شينهن وانگر پتلي آهي.

ਆਨਨ ਸੁੰਦਰ ਹੈ ਸਸਿ ਸੋ ਜਿਹ ਕੀ ਫੁਨਿ ਕੰਜ ਬਰਾਬਰ ਕ੍ਵੈ ਹੈ ॥
aanan sundar hai sas so jih kee fun kanj baraabar kvai hai |

تنهنجو منهن چنڊ يا لوٽس وانگر دلڪش آهي

ਬੈਠ ਰਹੀ ਹਠ ਬਾਧਿ ਘਨੋ ਤਿਹ ਤੇ ਕਛੁ ਆਪਨ ਹੀ ਸੁਨ ਖ੍ਵੈ ਹੈ ॥
baitth rahee hatth baadh ghano tih te kachh aapan hee sun khvai hai |

��� توهان کي توهان جي استقامت ۾ جذب ڪيو ويو آهي، هو هن کان ڪجهه به نه وڃائي سگهندو

ਏ ਤਨ ਸੁ ਤੁਹਿ ਬੈਰ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਹਠਿਏ ਤੁਮਰੋ ਕਹੁ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥੭੦੯॥
e tan su tuhi bair kariyo har siau hatthie tumaro kahu hvai hai |709|

تون نه کائڻ پيئڻ سان پنهنجي ئي جسم جو مخالف ٿي رهيو آهين، ڇاڪاڻ ته ڪرشن جي باري ۾ تنهنجو استقامت ڪجهه به ڪم نه ايندي.

ਸੁਨ ਕੈ ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਅਤਿ ਰੋਸ ਭਰੀ ॥
sun kai ih gvaaran kee bateeyaa brikhabhaan sutaa at ros bharee |

گوپي جا اهي لفظ ٻڌي راڌا کي ڏاڍي ڪاوڙ لڳي.

ਨੈਨ ਨਚਾਇ ਚੜਾਇ ਕੈ ਭਉਹਨ ਪੈ ਮਨ ਮੈ ਸੰਗ ਕ੍ਰੋਧ ਜਰੀ ॥
nain nachaae charraae kai bhauhan pai man mai sang krodh jaree |

گوپي جا اهي لفظ ٻڌي راڌا ڪاوڙ ۾ ڀرجي آئي، جنهن ڪري هن جون اکيون نچڻ لڳيون ۽ سندس ابرو ۽ دماغ ڪاوڙ ۾ ڀرجي آيو.