شري دسم گرنتھ

صفحو - 171


ਭਈ ਇੰਦ੍ਰ ਕੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਿਨਾਸੰ ॥
bhee indr kee raajadhaanee binaasan |

راجا بالي جي يجن ۾ ديوتائن جي ڪا به حيثيت نه هئي ۽ اندرا جي راڄڌاني به تباهه ٿي وئي هئي.

ਕਰੀ ਜੋਗ ਅਰਾਧਨਾ ਸਰਬ ਦੇਵੰ ॥
karee jog araadhanaa sarab devan |

سڀني ديوتائن يوگا جي پوڄا ڪئي

ਪ੍ਰਸੰਨੰ ਭਏ ਕਾਲ ਪੁਰਖੰ ਅਭੇਵੰ ॥੨॥
prasanan bhe kaal purakhan abhevan |2|

وڏي تڪليف ۾، سڀني ديوتائن رب جي توفيق ڪئي، جنهن سان عظيم ناس ڪندڙ پروش راضي ٿيو. 2.

ਦੀਯੋ ਆਇਸੰ ਕਾਲਪੁਰਖੰ ਅਪਾਰੰ ॥
deeyo aaeisan kaalapurakhan apaaran |

لامحدود ’ڪل پرخ‘ وشنوءَ کي نشاني ڏني

ਧਰੋ ਬਾਵਨਾ ਬਿਸਨੁ ਅਸਟਮ ਵਤਾਰੰ ॥
dharo baavanaa bisan asattam vataaran |

غير عارضي رب سڀني ديوتائن مان وشنو کان پڇيو ته هو پنهنجي اٺين ظهور کي ومن اوتار جي صورت ۾ وٺي.

ਲਈ ਬਿਸਨੁ ਆਗਿਆ ਚਲਿਯੋ ਧਾਇ ਐਸੇ ॥
lee bisan aagiaa chaliyo dhaae aaise |

وشنو اجازت وٺي هليو ويو

ਲਹਿਯੋ ਦਾਰਦੀ ਭੂਪ ਭੰਡਾਰ ਜੈਸੇ ॥੩॥
lahiyo daaradee bhoop bhanddaar jaise |3|

وشنو، رب جي اجازت گهرڻ کان پوء، ڪنهن بادشاهه جي حڪم تي هڪ خادم وانگر هليو ويو.

ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥
naraaj chhand |

ناريجي اسٽينزا

ਸਰੂਪ ਛੋਟ ਧਾਰਿ ਕੈ ॥
saroop chhott dhaar kai |

(وشنو برهمڻ جو) هڪ ننڍڙو روپ فرض ڪرڻ

ਚਲਿਯੋ ਤਹਾ ਬਿਚਾਰਿ ਕੈ ॥
chaliyo tahaa bichaar kai |

جان بوجھ ڪري اتان هليو ويو.

ਸਭਾ ਨਰੇਸ ਜਾਨ੍ਯੋ ॥
sabhaa nares jaanayo |

بادشاهه جي درٻار جي خبر پوڻ بعد

ਤਹੀ ਸੁ ਪਾਵ ਠਾਨ੍ਰਯੋ ॥੪॥
tahee su paav tthaanrayo |4|

هن پنهنجو پاڻ کي ٻانهو بڻائي ڇڏيو ۽ ڪجهه سوچڻ کان پوءِ بادشاهه بالي جي درٻار ڏانهن هليو ويو، جتي پهچندي ئي هو مضبوطيءَ سان بيٺو رهيو.

ਸੁ ਬੇਦ ਚਾਰ ਉਚਾਰ ਕੈ ॥
su bed chaar uchaar kai |

(اهو برهمڻ) چار ويد چڱيءَ طرح پڙهيائين

ਸੁਣ੍ਯੋ ਨ੍ਰਿਪੰ ਸੁਧਾਰ ਕੈ ॥
sunayo nripan sudhaar kai |

هن برهمڻ چارئي ويد پڙهيا، جن کي بادشاهه غور سان ٻڌو.

ਬੁਲਾਇ ਬਿਪੁ ਕੋ ਲਯੋ ॥
bulaae bip ko layo |

(بادشاهه) برهمڻ کي سڏيو.

ਮਲਯਾਗਰ ਮੂੜਕਾ ਦਯੋ ॥੫॥
malayaagar moorrakaa dayo |5|

راجا بالي پوءِ برهمڻ کي سڏيو ۽ کيس چندن جي تختي تي عزت سان ويهاريو.

ਪਦਾਰਘ ਦੀਪ ਦਾਨ ਦੈ ॥
padaaragh deep daan dai |

(بادشاهه برهمڻ جا پير ڌوئي) ۽ آرتي ڪئي

ਪ੍ਰਦਛਨਾ ਅਨੇਕ ਕੈ ॥
pradachhanaa anek kai |

بادشاھه پاڻي ڀريو، جنھن سان برهمڻ جا پير ڌويا ويا ۽ خيرات ڏنائين.

ਕਰੋਰਿ ਦਛਨਾ ਦਈ ॥
karor dachhanaa dee |

(پوءِ) ڪروڙين نظريا ڏنا ويا

ਨ ਹਾਥਿ ਬਿਪ ਨੈ ਲਈ ॥੬॥
n haath bip nai lee |6|

پوءِ هن برهمڻ جي چوڌاري ڪيترائي ڀيرا طواف ڪيو، ان کان پوءِ بادشاهه لکين خيرات ڏني، پر برهمڻ ڪنهن به شيءِ کي هٿ نه کنيو.

ਕਹਿਯੋ ਨ ਮੋਰ ਕਾਜ ਹੈ ॥
kahiyo na mor kaaj hai |

(برهمڻ) چيو ته اهو منهنجو ڪم ناهي.

ਮਿਥ੍ਯਾ ਇਹ ਤੋਰ ਸਾਜ ਹੈ ॥
mithayaa ih tor saaj hai |

برهمڻ چيو ته اهي سڀ ڳالهيون هن لاءِ ڪنهن به ڪم جون نه هيون ۽ بادشاهه جون سڀ ڳالهيون ڪوڙ هيون.

ਅਢਾਇ ਪਾਵ ਭੂਮਿ ਦੈ ॥
adtaae paav bhoom dai |

(مون کي) اڍائي قدم زمين ڏي.

ਬਸੇਖ ਪੂਰ ਕੀਰਤਿ ਲੈ ॥੭॥
basekh poor keerat lai |7|

پوءِ عرض ڪيائين ته زمين جا فقط اڍائي قدم ڏي ۽ خاص دعا قبول ڪر.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپي

ਜਬ ਦਿਜ ਐਸ ਬਖਾਨੀ ਬਾਨੀ ॥
jab dij aais bakhaanee baanee |

جڏهن برهمڻ اهڙي ڳالهه ڪئي،

ਭੂਪਤਿ ਸਹਤ ਨ ਜਾਨ੍ਯੋ ਰਾਨੀ ॥
bhoopat sahat na jaanayo raanee |

جڏهن برهمڻ اهي لفظ چيا ته راڻيءَ سميت بادشاهه به ان جي واردات کي سمجهي نه سگهيا.

ਪੈਰ ਅਢਾਇ ਭੂੰਮਿ ਦੇ ਕਹੀ ॥
pair adtaae bhoonm de kahee |

(سريٿ برهمڻ) ٻه اڍائي قدم ڏيڻ لاءِ چيو

ਦ੍ਰਿੜ ਕਰਿ ਬਾਤ ਦਿਜੋਤਮ ਗਹੀ ॥੮॥
drirr kar baat dijotam gahee |8|

انهيءَ برهمڻ وري به اها ئي ڳالهه عزم سان چئي هئي ته هن ڌرتيءَ جا فقط اڍائي قدم کنيا هئا.

ਦਿਜਬਰ ਸੁਕ੍ਰ ਹੁਤੋ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰਾ ॥
dijabar sukr huto nrip teeraa |

ان وقت، رياستي پادري شڪراچاريا بادشاهه سان گڏ هو.

ਜਾਨ ਗਯੋ ਸਭ ਭੇਦੁ ਵਜੀਰਾ ॥
jaan gayo sabh bhed vajeeraa |

ان وقت راجا جو مرشد شڪراچاري به ساڻس گڏ هو ۽ هن سڀني وزيرن سان گڏ رڳو زمين گهرڻ جو راز سمجهي ورتو.

ਜਿਯੋ ਜਿਯੋ ਦੇਨ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕਹੈ ॥
jiyo jiyo den prithavee nrip kahai |

جيئن بادشاهه پرٿوي کي ڏيڻ جي ڳالهه ڪري ٿو،

ਤਿਮੁ ਤਿਮੁ ਨਾਹਿ ਪੁਰੋਹਿਤ ਗਹੈ ॥੯॥
tim tim naeh purohit gahai |9|

جيترا ڀيرا بادشاھه زمين جي عطئيءَ جو حڪم ڏئي ٿو، اوتروئي ڀيرا اڳوڻا شڪراچاريا کيس راضي نه ڪرڻ لاءِ چيو.

ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਦੇਨ ਧਰਾ ਮਨੁ ਕੀਨਾ ॥
jab nrip den dharaa man keenaa |

بادشاهه جڏهن زمين ڏيڻ جو ارادو ڪيو.

ਤਬ ਹੀ ਉਤਰ ਸੁਕ੍ਰ ਇਮ ਦੀਨਾ ॥
tab hee utar sukr im deenaa |

پر جڏھن بادشاھه دل ۾ گھري زمين خيرات ۾ ڏيڻ جو ارادو ڪيو، تڏھن شڪراچاريا پنھنجو جواب ڏيندي بادشاھه کي چيو:

ਲਘੁ ਦਿਜ ਯਾਹਿ ਨ ਭੂਪ ਪਛਾਨੋ ॥
lagh dij yaeh na bhoop pachhaano |

”اي بادشاهه، هن کي ننڍو برهمڻ نه سمجهجانءِ.

ਬਿਸਨੁ ਅਵਤਾਰ ਇਸੀ ਕਰਿ ਮਾਨੋ ॥੧੦॥
bisan avataar isee kar maano |10|

�اي بادشاهه! هن کي ننڍو برهمڻ نه سمجهو، هن کي صرف وشنو جو اوتار سمجهو.

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਦਾਨਵ ਸਭ ਹਸੇ ॥
sunat bachan daanav sabh hase |

(شوڪراچاريا جي ڳالهه ٻڌي) سڀ ديوتا کلڻ لڳا

ਉਚਰਤ ਸੁਕ੍ਰ ਕਹਾ ਘਰਿ ਬਸੇ ॥
aucharat sukr kahaa ghar base |

اهو ٻڌي سڀ ڀوتن کلڻ لڳا ۽ چيائون ته: شڪراچاريا رڳو بيڪار ڳالهه سوچي رهيا آهن.

ਸਸਿਕ ਸਮਾਨ ਨ ਦਿਜ ਮਹਿ ਮਾਸਾ ॥
sasik samaan na dij meh maasaa |

هن برهمڻ جو ڪو به گوشت ناهي.

ਕਸ ਕਰਹੈ ਇਹ ਜਗ ਬਿਨਾਸਾ ॥੧੧॥
kas karahai ih jag binaasaa |11|

اهو برهمڻ، جنهن جي جسم ۾ خرگوش کان وڌيڪ گوشت نه آهي، اهو ڪيئن دنيا کي تباهه ڪري سگهي ٿو؟

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਸੁਕ੍ਰੋਬਾਚ ॥
sukrobaach |

شڪراچاريا چيو:

ਜਿਮ ਚਿਨਗਾਰੀ ਅਗਨਿ ਕੀ ਗਿਰਤ ਸਘਨ ਬਨ ਮਾਹਿ ॥
jim chinagaaree agan kee girat saghan ban maeh |

اهو طريقو جنهن ۾ صرف باهه جي چمڪ، هيٺ ڪري، قد ۾ تمام گهڻو وڌي وڃي.

ਅਧਿਕ ਤਨਿਕ ਤੇ ਹੋਤ ਹੈ ਤਿਮ ਦਿਜਬਰ ਨਰ ਨਾਹਿ ॥੧੨॥
adhik tanik te hot hai tim dijabar nar naeh |12|

� �اهڙيءَ طرح هي ننڍي قد وارو برهمڻ به ماڻهو نه آهي.���12.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپي

ਹਸਿ ਭੂਪਤਿ ਇਹ ਬਾਤ ਬਖਾਨੀ ॥
has bhoopat ih baat bakhaanee |

بادشاهه بالي کلندي چيو:

ਸੁਨਹੋ ਸੁਕ੍ਰ ਤੁਮ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨੀ ॥
sunaho sukr tum baat na jaanee |

راجا بالي، کلندي کلندي شڪراچاري کي هي لفظ چيو: اي شڪراچاريا! تون نه سمجهين ٿو، مان اهڙو موقعو ٻيهر نه حاصل ڪندس،