شري دسم گرنتھ

صفحو - 1127


ਨਵਲ ਕੁਅਰਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਹਿਯੋ ਲਲਚਾਇਯੋ ॥
naval kuareh bilok hiyo lalachaaeiyo |

نول ڪمار کي ڏسي، هن کي لالچ اچي وئي.

ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਨਿਜੁ ਗ੍ਰਿਹ ਬੋਲ ਪਠਾਇਯੋ ॥
patthai sahacharee nij grih bol patthaaeiyo |

هن سخي کي موڪليو ۽ پنهنجي گهر دعوت ڏني.

ਅਧਿਕ ਮਾਨਿ ਰੁਚਿ ਰਮੀ ਹਰਖ ਉਪਜਾਇ ਕੈ ॥
adhik maan ruch ramee harakh upajaae kai |

ڏاڍو خوش ٿي، هن سان رمن ۾ مشغول ٿي ويو.

ਹੋ ਕਾਮ ਰੀਤਿ ਜੁਤ ਪ੍ਰੀਤਮ ਅਧਿਕ ਮਚਾਇ ਕੈ ॥੪॥
ho kaam reet jut preetam adhik machaae kai |4|

محبوب سان عشق جي رسم تمام گهڻي ڪئي. 4.

ਛੈਲ ਛੈਲਨੀ ਛਕੈ ਅਧਿਕ ਸੁਖ ਪਾਵਹੀ ॥
chhail chhailanee chhakai adhik sukh paavahee |

محبوب ۽ محبوب وڏي خوشي حاصل ڪرڻ ۾ (ڀڄ ذريعي) خوش ٿي رهيا هئا.

ਜੋਰ ਜੋਰ ਚਖੁ ਚਾਰ ਦੋਊ ਮੁਸਕਾਵਹੀ ॥
jor jor chakh chaar doaoo musakaavahee |

اهي خوبصورت اکين سان مسڪرائي رهيا هئا.

ਲਪਟ ਲਪਟ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ਨ ਛਿਨ ਇਕ ਛੋਰਹੀ ॥
lapatt lapatt kar jaeh na chhin ik chhorahee |

اهي (هڪ ٻئي سان) چمڪندا رهيا ۽ هڪ انچ به نه نڪتا

ਹੋ ਕਰਿ ਅਧਰਨ ਕੋ ਪਾਨ ਕੁਚਾਨ ਮਰੋਰਹੀ ॥੫॥
ho kar adharan ko paan kuchaan marorahee |5|

۽ پنھنجن چپن کي ڇڪيندا ھئا ۽ پنھنجا پير مروڙيندا ھئا. 5.

ਚੌਰਾਸਿਯਨ ਆਸਨਨ ਕਰਤ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥
chauaraasiyan aasanan karat banaae kai |

هو چاليهه جايون سٺي نموني سرانجام ڏيندو هو.

ਕਾਮ ਕਲੋਲ ਮਚਾਇ ਅਧਿਕ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥
kaam kalol machaae adhik sukh paae kai |

اهي ڪم ڪري تمام گهڻي خوشي حاصل ڪندا هئا.

ਕੋਕਸਾਰ ਕੇ ਭੇਦ ਉਚਰੈ ਬਨਾਇ ਕਰ ॥
kokasaar ke bhed ucharai banaae kar |

ڪوڪ جوهر جو راز ٻڌائيندو هو

ਹੋ ਨਿਰਖਿ ਪ੍ਰਭਾ ਬਲਿ ਜਾਹਿ ਦੋਊ ਮੁਸਕਾਇ ਕਰਿ ॥੬॥
ho nirakh prabhaa bal jaeh doaoo musakaae kar |6|

۽ ٻئي (هڪ ٻئي جي) خوبصورتي ڏسي کلندي قربان ٿيڻ لڳا.6

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਏਕ ਦਿਵਸ ਇਮਿ ਜਾਰ ਉਚਾਰੋ ॥
ek divas im jaar uchaaro |

هڪ ڏينهن مترا (راڻيءَ کي) چيو.

ਸੁਨੁ ਰਾਨੀ ਤੈ ਕਹਿਯੋ ਹਮਾਰੋ ॥
sun raanee tai kahiyo hamaaro |

اي راڻي! منهنجي ڳالهه ٻڌ

ਜਿਨਿ ਤਵ ਨਾਥ ਬਿਲੋਕੈ ਆਈ ॥
jin tav naath bilokai aaee |

ٿي سگهي ٿو توهان جو مڙس آيو ۽ ان کي ڏٺو.

ਦੁਹੂੰਅਨ ਹਨੇ ਕੋਪ ਉਪਜਾਈ ॥੭॥
duhoonan hane kop upajaaee |7|

پوءِ هو ناراض ٿي ٻنهي کي ماري ڇڏيندو.7.

ਤ੍ਰਿਯੋ ਬਾਚ ॥
triyo baach |

عورت چيو:

ਪ੍ਰਥਮ ਰਾਵ ਤਨ ਭੇਦ ਜਤਾਊ ॥
pratham raav tan bhed jataaoo |

پهرين مان بادشاهه کي سڄي ڳالهه ٻڌايان.

ਬਹੁਰਿ ਢਢੋਰੇ ਨਗਰ ਦਿਵਾਊ ॥
bahur dtadtore nagar divaaoo |

پوءِ شهر ۾ وڙهندس.

ਦੈ ਦੁੰਦਭਿ ਪੁਨਿ ਤੋਹਿ ਬੁਲੈਹੌ ॥
dai dundabh pun tohi bulaihau |

پوءِ مان گھنٽي وڄائي توکي سڏيندس

ਕਾਮ ਭੋਗ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਮਚੈਹੌ ॥੮॥
kaam bhog ruch maan machaihau |8|

۽ اسان دلچسپيءَ سان خوشيءَ ۾ ويهنداسين. 8.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

ثابت قدم:

ਅਧਿਕ ਭੋਗ ਕਰਿ ਮੀਤਹਿ ਦਯੋ ਉਠਾਇ ਕੈ ॥
adhik bhog kar meeteh dayo utthaae kai |

وڏي لذت کان پوءِ ميتر کي اٿاريو ويو (يعني موڪلايو ويو).

ਆਪੁ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੌ ਕਹੀ ਬਾਤ ਸਮੁਝਾਇ ਕੈ ॥
aap nripat sau kahee baat samujhaae kai |

هن بادشاهه کي سمجهايو ۽ ڳالهايو

ਸਿਵ ਮੋ ਕੌ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹੌ ਆਇ ਕਰਿ ॥
siv mo kau ih bhaat kahiyo hau aae kar |

اهو شيو آيو ۽ مون کي ٻڌايو.

ਹੋ ਸੋ ਹਉ ਤੁਮਰੇ ਤੀਰ ਕਹੌ ਅਬ ਆਇ ਕਰਿ ॥੯॥
ho so hau tumare teer kahau ab aae kar |9|

هاڻي مان تو وٽ آيو آهيان ۽ چوان ٿو. 9.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਜਬ ਦਿਨ ਏਕ ਸਭਾਗਾ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ॥
jab din ek sabhaagaa hvai hai |

جڏهن هڪ سٺو ڏينهن ٿيندو

ਮਹਾਦੇਵ ਮੇਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਐ ਹੈ ॥
mahaadev mere grih aai hai |

پوءِ مهاديو منهنجي گهر ايندو.

ਨਿਜੁ ਹਾਥਨ ਦੁੰਦਭੀ ਬਜਾਵੈ ॥
nij haathan dundabhee bajaavai |

هو پنهنجي هٿن سان ڊنڊبي کيڏندا

ਕੂਕਿ ਅਧਿਕ ਸਭ ਪੁਰਹਿ ਸੁਨਾਵੈ ॥੧੦॥
kook adhik sabh pureh sunaavai |10|

(جنهن جو) آواز سڄي شهر ۾ گونجي ويندو. 10.

ਜਬ ਤੁਮ ਐਸ ਸਬਦ ਸੁਨਿ ਲੈਯਹੁ ॥
jab tum aais sabad sun laiyahu |

جڏهن توهان اهڙو آواز ٻڌو

ਤਬ ਉਠ ਧਾਮ ਹਮਾਰੇ ਐਯਹੁ ॥
tab utth dhaam hamaare aaiyahu |

پوءِ اُٿي ۽ منهنجي محل ۾ اچ.

ਭੇਦ ਕਿਸੂ ਔਰਹਿ ਨਹਿ ਕਹਿਯਹੁ ॥
bhed kisoo aauareh neh kahiyahu |

(اهو) راز ڪنهن ٻئي کي نه ٻڌائڻ

ਭੋਗ ਸਮੌ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਭਯੋ ਲਹਿਯਹੁ ॥੧੧॥
bhog samau triy ko bhayo lahiyahu |11|

۽ اهو سمجهڻ ته عورت جي خوشي جو وقت اچي ويو آهي. 11.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ٻٽي

ਤੁਰਤ ਆਨਿ ਮੋ ਕੋ ਭਜਹੁ ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਸੁਖਧਾਮ ॥
turat aan mo ko bhajahu sun raajaa sukhadhaam |

اي سخاڌم بادشاهه! ٻڌو (پوءِ) فوري طور تي اچو ۽ مون سان گڏ ڪريو.

ਪਲ੍ਰਯੋ ਪਰੋਸੋ ਹੋਇ ਸੁਤ ਮੋਹਨ ਰਖਿਯਹੁ ਨਾਮ ॥੧੨॥
palrayo paroso hoe sut mohan rakhiyahu naam |12|

پليا پلوسيا کي پٽ ٿيندو (۽ ان جو نالو موهن رکنداسين). 12.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਬਚਨ ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਦਿਯੋ ਉਠਾਇ ॥
yau keh kai nrip so bachan grih te diyo utthaae |

ائين چئي بادشاهه کي گهر مان روانو ڪيو ويو

ਪਠੈ ਸਹਚਰੀ ਜਾਰ ਕੌ ਲੀਨੋ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥੧੩॥
patthai sahacharee jaar kau leeno nikatt bulaae |13|

۽ هڪ دوست موڪليو ۽ دوست کي سڏيو. 13.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوويهه:

ਕਾਮ ਭੋਗ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੋ ਕਿਯੋ ॥
kaam bhog preetam so kiyo |

(هن) محبوب سان لطف اندوز ٿيو

ਦ੍ਰਿੜ ਕਰਿ ਬਹੁਤ ਦਮਾਮੋ ਦਿਯੋ ॥
drirr kar bahut damaamo diyo |

۽ ڏاڍا زور سان ڊاما وڄائيندو هو.

ਕੂਕਿ ਕੂਕਿ ਪੁਰ ਸਕਲ ਸੁਨਾਇਸਿ ॥
kook kook pur sakal sunaaeis |

ڪڪ ڪڪ سڄي شهر ۾ ٻڌجي ويو

ਭੋਗ ਸਮੈ ਰਾਨੀ ਕੋ ਆਇਸਿ ॥੧੪॥
bhog samai raanee ko aaeis |14|

اهو وقت اچي ويو آهي راڻي جي مرضي جو. 14.

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਰਾਜਾ ਉਠਿ ਧਯੋ ॥
bachan sunat raajaa utth dhayo |

اها ڳالهه ٻڌي بادشاهه ڊوڙندو آيو

ਭੋਗ ਸਮੋ ਰਾਨੀ ਕੋ ਭਯੋ ॥
bhog samo raanee ko bhayo |

اهو وقت اچي ويو آهي راڻي جي مرضي جو.