ته خدا منهنجي گهر کي پٽ ڏنو آهي.
جنهن جو نالو غر جوائي هو. هوءَ کيس لذيذ طعام ڏنائين (4)
۽ (ان بيوه) وڏي عزت سان ماني ٺاهي. 4.
چوپائي
اهڙيءَ طرح جڏهن هڪ سال گذري ويو،
هڪ سال گذري ويو هو جڏهن هن محسوس ڪيو ته هن پنهنجي سڀني مصيبتن کان نجات حاصل ڪئي.
هو (چور) پنهنجي گهر جو ڪم هلائيندو هو
چور سندس گهر جا سڀ ڪم سرانجام ڏيندو هو، ۽ هوءَ ڪنهن به شيءِ جي پرواهه نه ڪندي هئي (5)
دوهيرا
ڪجهه وقت کان پوءِ هن پنهنجي ڌيءَ کي لتاڙيو ۽ وٺي ويو.
هوءَ روئندي ۽ روئيندي شهر جي پوليس وٽ وئي.(6)
چوپائي
(انهن چوڻ شروع ڪيو) ’گهر-جاوائي‘ منهنجي ڌيءَ چوري ڪئي آهي.
هن رڙ ڪئي، ”جيئڻ جو پٽ منهنجي ڌيءَ سميت ڀڄي ويو آهي.
سج اڀرڻ وقت (هو) هليو ويو، پر (اڃا تائين) نه موٽيو آهي.
”سج غروب ٿي چڪو آهي، پر هو واپس نه آيو آهي. مون کي انهن جي ڪا خبر نه آهي (7)
جڏهن قاضي ۽ ڪوٽوال اها ڳالهه ٻڌي.
قاضي صاحب ۽ پوليس واري اها ڳالهه ٻڌي، ٻنهي کلندي، ڪنڌ جهڪائي ڇڏيو.
جنهن کي تو پنهنجي ڌيءَ تحفي طور ڏني هئي
”جڏهن تو پنهنجي ڌيءَ جي شادي هن سان ڪئي آهي، ته پوءِ ڇا هو ان کي پنهنجي گهر وٺي ويو آهي“ (8)
سڀني کيس ڪوڙو سمجهيو
هر ڪو ان راز کي سمجهڻ کان سواءِ هن کي ڪوڙو سمجهندو هو.
سندس (بيوه جو) سمورو مال لٽيو
بلڪه ان کي لٽيو ويو ۽ ملڪ مان نيڪالي ڏني وئي (9) (1)
راجا ۽ وزير جي چترڪاري گفتگو جو 76 هين مثال، مبارڪباد سان پورو ٿيو. (76) (1308)
دوهيرا
چندرپوري ۾ چندر سين نالي هڪ راجا رهندو هو.
طاقت ۽ عقل ۾ هو اندرا جو مجسمو هو (1)
هن جي زال، ڀگوتي، انتهائي خوبصورتي سان نوازيو ويو،
جنهن کي، ڪمپڊ به سجدو ڪرڻ لاءِ سجدو ڪندو هو (2)
هڪ دفعي راڻي هڪ تمام سهڻي ماڻهوءَ کي دعوت ڏني.
هن پنهنجي دل جي مڪمل اطمينان سان هن سان پيار ڪيو (3)
چوپائي
راجا ظاهر ٿيو جڏهن اهي پيار ڪري رهيا هئا.
راڻي کي ڏاڍو ڏک ٿيو.
(هوءَ سوچيو،) ’مان هن جي باري ۾ ڇا ڪريان.
ڇا مان ان کي قتل ڪريان ۽ پوءِ پنهنجي زندگي ختم ڪريان.'' (4)
دوست چيو:
پوءِ ان ساٿيءَ چيو،
پوءِ پرمور چيو ته، ”راڻي، منهنجي باري ۾ فڪر نه ڪر.
هي تربوز ڪٽي ۽ مون کي ڏي.
”هن خربوزيءَ جو گود پاڻ کائڻ کان پوءِ مون کي ڏي.“ (5)
پوءِ راڻي به ساڳيو ڪم ڪيو.
راڻي چيو ته ڪٽڻ کان پوءِ خربوزيءَ کي کائڻ ڏي.
هن (تربوز) کوپڙي کڻي پنهنجي مٿي تي رکيائين
ان کان پوء هن جي مٿي تي خول مٽائي ڇڏيو ۽ سانس ڪرڻ لاء مٿي تي هڪ پورو ٺاهيو (6)
دوهيرا
مٿي تي شيل سان، هو ترڻ جي پار ويو.