شري دسم گرنتھ

صفحو - 291


ਇੰਦ੍ਰ ਕੋ ਰਾਜਹਿ ਕੀ ਦਵੈਯਾ ਕਰਤਾ ਬਧ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭਹਿ ਦੋਊ ॥
eindr ko raajeh kee davaiyaa karataa badh sunbh nisunbheh doaoo |

هوءَ، جيڪا سمڀ ۽ نسمڀ کي مارائي هندستان تي بادشاهي عطا ڪري ٿي

ਜੋ ਜਪ ਕੈ ਇਹ ਸੇਵ ਕਰੈ ਬਰੁ ਕੋ ਸੁ ਲਹੈ ਮਨ ਇਛਤ ਸੋਊ ॥
jo jap kai ih sev karai bar ko su lahai man ichhat soaoo |

جيڪو ان کي ياد ڪري ٿو ۽ ان جي خدمت ڪري ٿو، ان کي پنهنجي دل جي خواهش مطابق اجر ملي ٿو.

ਲੋਕ ਬਿਖੈ ਉਹ ਕੀ ਸਮਤੁਲ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ਨ ਦੂਸਰ ਕੋਊ ॥੮॥
lok bikhai uh kee samatul gareeb nivaaj na doosar koaoo |8|

۽ سڄي دنيا ۾ هن جهڙو غريبن جو سهارو ٻيو ڪو نه آهي.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦੇਵੀ ਜੂ ਕੀ ਉਸਤਤਿ ਸਮਾਪਤੰ ॥
eit sree devee joo kee usatat samaapatan |

ديوي جي ساراهه جي پڄاڻي،

ਅਥ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਬ੍ਰਹਮਾ ਪਹਿ ਪੁਕਾਰਤ ਭਈ ॥
ath prithamee brahamaa peh pukaarat bhee |

برهما کي ڌرتيءَ جي دعا:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਦਈਤਨ ਕੇ ਭਰ ਤੇ ਡਰ ਤੇ ਜੁ ਭਈ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਬਹੁ ਭਾਰਹਿੰ ਭਾਰੀ ॥
deetan ke bhar te ddar te ju bhee prithamee bahu bhaarahin bhaaree |

جنات جي وزن ۽ خوف سان زمين ڳري وزن سان ڳري ٿي وئي،

ਗਾਇ ਕੋ ਰੂਪੁ ਤਬੈ ਧਰ ਕੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਰਿਖਿ ਪੈ ਚਲਿ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੀ ॥
gaae ko roop tabai dhar kai brahamaa rikh pai chal jaae pukaaree |

جڏهن ڌرتيءَ تي ڀوتن جي وزن ۽ خوف جي ڪري، هوءَ ڳئونءَ جو روپ اختيار ڪري بابا برهما وٽ وئي.

ਬ੍ਰਹਮ ਕਹਿਯੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਹਮ ਹੂੰ ਮਿਲਿ ਜਾਹਿ ਤਹਾ ਜਹ ਹੈ ਬ੍ਰਤਿਧਾਰੀ ॥
braham kahiyo tum hoon ham hoon mil jaeh tahaa jah hai bratidhaaree |

برهما (هن کي چيو ته) تون ۽ مان گڏجي اتي هلون، جتي وشنو رهي ٿو.

ਜਾਇ ਕਰੈ ਬਿਨਤੀ ਤਿਹ ਕੀ ਰਘੁਨਾਥ ਸੁਨੋ ਇਹ ਬਾਤ ਹਮਾਰੀ ॥੯॥
jaae karai binatee tih kee raghunaath suno ih baat hamaaree |9|

برهما چيو ته اسان ٻئي وڏي وشنو وٽ وينداسين ته اسان جي دعا ٻڌڻ لاءِ عرض ڪريون.

ਬ੍ਰਹਮ ਕੋ ਅਗ੍ਰ ਸਭੈ ਧਰ ਕੈ ਸੁ ਤਹਾ ਕੋ ਚਲੇ ਤਨ ਕੇ ਤਨੀਆ ॥
braham ko agr sabhai dhar kai su tahaa ko chale tan ke taneea |

سڀ طاقتور ماڻهو برهما جي اڳواڻي ۾ اتي ويا

ਤਬ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰ ਕਰੀ ਤਿਹ ਸਾਮੁਹਿ ਰੋਵਤ ਤਾ ਮੁਨਿ ਜ੍ਯੋ ਹਨੀਆ ॥
tab jaae pukaar karee tih saamuhi rovat taa mun jayo haneea |

ساجن ۽ ٻيا سڀ کان وڏي وشنو جي اڳيان ائين روئڻ لڳا ڄڻ ڪنهن کين ماريو هجي

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਮਨ ਭੀਤਰ ਯੌ ਗਨੀਆ ॥
taa chhab kee at hee upamaa kab ne man bheetar yau ganeea |

شاعر ان تماشي جي حسن جو ذڪر ڪندي چوي ٿو ته اهي ماڻهو ظاهر ٿيا

ਜਿਮ ਲੂਟੇ ਤੈ ਅਗ੍ਰਜ ਚਉਧਰੀ ਕੈ ਕੁਟਵਾਰ ਪੈ ਕੂਕਤ ਹੈ ਬਨੀਆ ॥੧੦॥
jim lootte tai agraj chaudharee kai kuttavaar pai kookat hai baneea |10|

جيئن ڪو واپاري پوليس آفيسر جي اڳيان روئي رهيو هجي، جنهن کي سردار جي چوڻ تي ڦريو ويو هجي.

ਲੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੁਰ ਸੈਨ ਸਭੈ ਤਹ ਦਉਰਿ ਗਏ ਜਹ ਸਾਗਰ ਭਾਰੀ ॥
lai brahamaa sur sain sabhai tah daur ge jah saagar bhaaree |

برهما، ديوتائن جو سمورو سامان پاڻ سان وٺي ڀڄي ويو، جتي هڪ ڳرو سمنڊ هو.

ਗਾਇ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੋ ਤਿਨ ਕੋ ਅਪੁਨੇ ਲਖਿ ਬਾਰ ਨਿਵਾਰ ਪਖਾਰੀ ॥
gaae pranaam karo tin ko apune lakh baar nivaar pakhaaree |

برهما ديوتائن ۽ لشڪر سان گڏ کير جي سمنڊ ۾ پهچي ويو ۽ وشنو جي پيرن کي پاڻي سان ڌوئي ڇڏيو.

ਪਾਇ ਪਰੇ ਚਤੁਰਾਨਨ ਤਾਹਿ ਕੇ ਦੇਖਿ ਬਿਮਾਨ ਤਹਾ ਬ੍ਰਤਿਧਾਰੀ ॥
paae pare chaturaanan taeh ke dekh bimaan tahaa bratidhaaree |

وشنو کي جهاز ۾ ويٺي ڏسي، برهما سندس پيرن تي ڪري پيو.

ਬ੍ਰਹਮ ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਹਮਾ ਕਹੁ ਜਾਹੁ ਅਵਤਾਰ ਲੈ ਮੈ ਜਰ ਦੈਤਨ ਮਾਰੀ ॥੧੧॥
braham kahiyo brahamaa kahu jaahu avataar lai mai jar daitan maaree |11|

اُن عظيم رب کي ڏسي، چار مُنهن وارو برهما سندس پيرن تي ڪري پيو، جنهن تي رب چيو ته، ”تون وڃ، مان اوتار وٺندس ۽ ڀوتن کي ناس ڪري ڇڏيندس.

ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਸੁਨਿ ਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਬਾਤ ਸਬੈ ਮਨ ਦੇਵਨ ਕੇ ਹਰਖਾਨੇ ॥
sraunan mai sun braham kee baat sabai man devan ke harakhaane |

خدا جون ڳالهيون ٻڌي سڀني ديوتائن جون دليون خوش ٿي ويون.

ਕੈ ਕੈ ਪ੍ਰਨਾਮ ਚਲੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਪਨ ਲੋਕ ਸਭੈ ਅਪੁਨੇ ਕਰ ਮਾਨੇ ॥
kai kai pranaam chale grihi aapan lok sabhai apune kar maane |

رب پاڪ جون ڳالهيون ٻڌي سڀ ديوتائون راضي ٿي ويا ۽ کيس سجدو ڪري واپس پنهنجي ماڳن ڏانهن روانا ٿيا.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ ਪਹਿਚਾਨੇ ॥
taa chhab ko jas uch mahaa kab ne apune man mai pahichaane |

انهيءَ منظر جي تشبيهه عظيم شاعر پنهنجي ذهن ۾ (اهڙيءَ طرح) سڃاڻي ورتي هئي.

ਗੋਧਨ ਭਾਤਿ ਗਯੋ ਸਭ ਲੋਕ ਮਨੋ ਸੁਰ ਜਾਇ ਬਹੋਰ ਕੈ ਆਨੇ ॥੧੨॥
godhan bhaat gayo sabh lok mano sur jaae bahor kai aane |12|

اهو تماشو ڏسي شاعر چيو ته اهي ڳئون جي رڻ وانگر موٽي رهيا آهن.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਾਚ ॥
brahamaa baach |

رب جو ڪلام:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA