شري دسم گرنتھ

صفحو - 540


ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپي

ਅਬ ਆਇਸ ਜੋ ਹੋਇ ਸੁ ਕਰੋ ॥
ab aaeis jo hoe su karo |

ھاڻي اھو ڪر جيڪو اجازت آھي.

ਹੇ ਰਿਖਿ ਤੁਮਰੇ ਪਾਇਨ ਪਰੋ ॥
he rikh tumare paaein paro |

”اي سائين! مان تنهنجي پيرن تي ڪريان ٿو، هاڻي مان اهو ڪندس جيڪو توهان جي خواهش آهي

ਅਬ ਆਇਸ ਜੋ ਹੋਇ ਸੁ ਕੀਜੈ ॥
ab aaeis jo hoe su keejai |

هاڻي مان ائين ڪندس جيڪو اجازت آهي.

ਹੇ ਰਿਖਿ ਬਾਤਹਿ ਸਤਿ ਪਤੀਜੈ ॥੨੩੯੧॥
he rikh baateh sat pateejai |2391|

اي عظيم عالم! منهنجي ڳالهين تي اعتبار ڪر، تون مون کي جيڪو ڪجهه ڪرڻ لاءِ چوندين، مان اهو ڪندس.” 2391.

ਰਿਖਿ ਬਾਚ ॥
rikh baach |

عالمن جو ڪلام:

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپي

ਤਬ ਮਿਲਿ ਰਿਖਿਨ ਇਹੈ ਜੀਅ ਧਾਰੋ ॥
tab mil rikhin ihai jeea dhaaro |

پوءِ عالمن گڏجي اها ڳالهه ذهن ۾ رکي

ਏਕ ਸਤ੍ਰੁ ਹੈ ਬਡੋ ਹਮਾਰੋ ॥
ek satru hai baddo hamaaro |

(۽ بلرام کي چيو) اسان جو وڏو دشمن آهي.

ਬਲਲ ਨਾਮ ਹਲਧਰ ਤਿਹ ਮਾਰੋ ॥
balal naam haladhar tih maaro |

(سندس) نالو ’بلال‘ آهي. اي بلرام! هن کي مارڻ

ਮਾਨੋ ਤਿਹ ਪੈ ਕਾਲ ਪਚਾਰੋ ॥੨੩੯੨॥
maano tih pai kaal pachaaro |2392|

پوءِ ساڃاهه وندن کي دل ۾ خيال آيو ته هنن جو ڪو وڏو دشمن آهي، جنهن جو نالو بلال هو، ”اي بلرام! هن کي تباهه ڪيو، پاڻ کي موت جي طور تي ظاهر ڪيو." 2392.

ਹਲੀ ਬਾਚ ॥
halee baach |

بلرام جو ڪلام:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਕਹਾ ਠਉਰ ਤਿਹ ਸਤ੍ਰੁ ਕੀ ਕਹੋ ਰਿਖਿਨ ਕੇ ਰਾਜ ॥
kahaa tthaur tih satru kee kaho rikhin ke raaj |

اي رشي راج! ان دشمن جو هنڌ ڪٿي آهي؟

ਮੋਹਿ ਬਤਾਵੈ ਜਾਹਿ ਕਉ ਤਾਹਿ ਹਨੋ ਅਉ ਆਜੁ ॥੨੩੯੩॥
mohi bataavai jaeh kau taeh hano aau aaj |2393|

”اي سائين! اهو دشمن ڪٿي رهندو؟ مون کي هن جي جاءِ ٻڌاءِ ته مان اڄ هن کي قتل ڪريان.“ 2393.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپي

ਤਬ ਇਕ ਰਿਖ ਨੈ ਜਾਇ ਬਤਾਯੋ ॥
tab ik rikh nai jaae bataayo |

پوءِ هڪ عالم ٻڌايو ته،

ਤਹਾ ਠਉਰ ਹੋ ਸਤ੍ਰੁ ਬਨਾਯੋ ॥
tahaa tthaur ho satru banaayo |

پوءِ هڪڙي فقير کيس اها جاءِ ڏيکاري، جتي دشمن رهندو هو

ਜਬ ਹਲਧਰਿ ਸੋ ਸਤ੍ਰ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
jab haladhar so satr nihaariyo |

جڏهن بلرام ان دشمن کي ڏٺو.

ਹਮ ਸੰਗਿ ਲਰੁ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪਚਾਰਿਯੋ ॥੨੩੯੪॥
ham sang lar ih bhaat pachaariyo |2394|

بلرام دشمن کي ڏٺو، ۽ کيس وڙهڻ لاءِ چيلنج ڪيو.2394.

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਤਬ ਸਤ੍ਰੁ ਰਿਸਾਯੋ ॥
sunat bachan tab satru risaayo |

پوءِ اهو لفظ ٻڌي دشمن ناراض ٿي ويو

ਹਾਥ ਗਾਗਨੋ ਯਾ ਪਰਿ ਆਯੋ ॥
haath gaagano yaa par aayo |

اهو چيلنج ٻڌي دشمن ڪاوڙ ۾ اچي ويو ۽ ان طرف هنن ماڻهن پنهنجن هٿن جي نشانين سان بلرام کي سڀ ڪجهه ٻڌايو.

ਹਲਧਰਿ ਸੰਗਿ ਜੁਧ ਤਿਹ ਕੀਓ ॥
haladhar sang judh tih keeo |

هن بلرام سان جنگ ڪئي،

ਜਿਹ ਸਮ ਠਉਰ ਬੀਰ ਨਹੀ ਬੀਓ ॥੨੩੯੫॥
jih sam tthaur beer nahee beeo |2395|

انهيءَ دشمن بلرام سان جنگ وڙهي، بلرام جهڙو زبردست جنگجو ڪو نه ٿيو.2395.

ਬਹੁਤ ਜੁਧ ਤਿਹ ਠਾ ਦੁਹੂੰ ਧਾਰੋ ॥
bahut judh tih tthaa duhoon dhaaro |

انهيءَ جاءِ تي ٻنهي ۾ ڏاڍي ويڙهه ٿي

ਦੁਹੂੰ ਸੂਰ ਤੇ ਏਕ ਨ ਹਾਰੋ ॥
duhoon soor te ek na haaro |

انهيءَ جاءِ تي هڪ خوفناڪ جنگ وڙهي وئي، ۽ ٻنهي ويڙهاڪن مان ڪنهن کي به شڪست نه آئي

ਜਉ ਥਕਿ ਜਾਹਿ ਬੈਠ ਤਹ ਰਹੈ ॥
jau thak jaeh baitth tah rahai |

جڏهن ٿڪجي پوندا هئا ته اتي ويهندا هئا

ਮੁਛਿਤ ਹੋਹਿ ਜੁਧੁ ਫਿਰ ਚਹੈ ॥੨੩੯੬॥
muchhit hohi judh fir chahai |2396|

اهي جڏهن ٿڪل محسوس ٿيندا هئا ۽ بي هوش ٿي ويندا هئا ته وڙهڻ جي خواهش ظاهر ڪندا هئا.2396.

ਫਿਰਿ ਦੋਊ ਗਾਜਿ ਗਾਜਿ ਰਨ ਪਾਰੈ ॥
fir doaoo gaaj gaaj ran paarai |

پوءِ ٻئي آواز گجگوڙ ڪري جنگ تي پهتا.

ਆਪਸ ਬੀਚ ਗਦਾ ਬਹੁ ਮਾਰੈ ॥
aapas beech gadaa bahu maarai |

پوءِ وري گجگوڙ ڪرڻ لڳا ۽ جنگ جاري رکيائون ۽ هڪ ٻئي تي پنھنجا ميڙ مارڻ لڳا

ਠਾਢ ਰਹੈ ਥਿਰੁ ਪੈਗ ਨ ਟਰੈ ॥
tthaadt rahai thir paig na ttarai |

(عادل) بيٺو، پوئتي نه هٽ.

ਮਾਨਹੁ ਰਿਸਿ ਪਰਬਤ ਦੋਊ ਲਰੈ ॥੨੩੯੭॥
maanahu ris parabat doaoo larai |2397|

اهي مستحڪم هئا ۽ هڪ قدم به پوئتي نه هٽيا هئا، ائين محسوس ٿيو ته ٻه جبل هڪ ٻئي سان وڙهندا رهيا.

ਦੋਊ ਭਟ ਅਭ੍ਰਨ ਜਿਉ ਗਾਜੈ ॥
doaoo bhatt abhran jiau gaajai |

ٻئي هيرو متبادل وانگر نظر اچن ٿا.

ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਜਿਨ ਕੇ ਜਮ ਲਾਜੈ ॥
bachan sunat jin ke jam laajai |

ٻئي ويڙهاڪ ڪڪر وانگر گجگوڙ ڪري رهيا هئا، سندن آواز ٻڌي يما به ڊڄي ويا

ਅਤਿ ਹੀ ਬੀਰ ਰਿਸਹਿ ਮੈ ਭਰੈ ॥
at hee beer riseh mai bharai |

(ٻئي) بهادر ڏاڍا ڪاوڙيل آهن

ਦੋਊ ਬੀਰ ਕ੍ਰੋਧ ਸੋ ਲਰੈ ॥੨੩੯੮॥
doaoo beer krodh so larai |2398|

ٻئي ويڙهاڪ ڪاوڙ ۾ هڪ ٻئي سان وڙهندا رهيا.2398.

ਜਿਨ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਨ ਸੁਰ ਆਏ ॥
jin kautuk dekhan sur aae |

جنهن جي موت کي ديوتائون ڏسڻ آيا آهن،

ਭਾਤਿਨ ਭਾਤਿ ਬਿਵਾਨ ਬਨਾਏ ॥
bhaatin bhaat bivaan banaae |

ان شاندار نظاري کي ڏسڻ لاءِ ديوتائن به مختلف قسم جي هوائي گاڏين ۾ اچي ويٺا.

ਉਤ ਰੰਭਾਦਿਕ ਨਿਰਤਹਿ ਕਰੈ ॥
aut ranbhaadik nirateh karai |

اتي رمبها وغيره (اپچارس) ناچ ڪن ٿا

ਇਤ ਤੇ ਬੀਰ ਭੂਮਿ ਮੈ ਲਰੈ ॥੨੩੯੯॥
eit te beer bhoom mai larai |2399|

اُن طرف رمبھا جھڙا آسماني ڏاڪا ناچڻ لڳا ۽ اُن پاسي زمين تي ھي جنگي وڙھي رھيا ھئا.2399.

ਬਹੁਤ ਗਦਾ ਤਨ ਲਗੇ ਨ ਜਾਨੈ ॥
bahut gadaa tan lage na jaanai |

جسم تي ڪيتريون ئي ماکي (ڌڻ) لڳل آهن

ਮੁਖ ਤੇ ਮਾਰਹਿ ਮਾਰ ਬਖਾਨੈ ॥
mukh te maareh maar bakhaanai |

انهن کي ماکيءَ جي ڌڪن جي پرواهه نه هئي ۽ انهن جي وات مان ”مارو، ماريو“ جا نعرا نڪري رهيا هئا.

ਰਨ ਕੀ ਛਿਤ ਤੇ ਪੈਗੁ ਨ ਟਰੈ ॥
ran kee chhit te paig na ttarai |

اهي جنگ جي ميدان کان هڪ قدم به پري نه ٿا ڪن

ਰੀਝਿ ਰੀਝਿ ਦੋਊ ਭਟ ਲਰੈ ॥੨੪੦੦॥
reejh reejh doaoo bhatt larai |2400|

هو جنگ جي ميدان ۾ هڪ قدم به نه هٽي رهيا هئا ۽ ٻئي خوشيءَ سان وڙهندا رهيا.2400.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਜੁਧੁ ਭਯੋ ਬਹੁਤੋ ਤਿਹ ਠਾ ਤਬ ਮੂਸਲ ਕਉ ਮੁਸਲੀ ਜੂ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥
judh bhayo bahuto tih tthaa tab moosal kau musalee joo sanbhaariyo |

انهيءَ جاءِ تي (جڏهن) ڪافي جنگ لڳي، تڏهن بلرام جيءَ موسيٰ جو قبضو ڪيو.

ਕੈ ਬਲ ਹਾਥਨ ਦੋਊਨ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਕਿ ਘਾਹਿ ਪ੍ਰਹਾਰਯੋ ॥
kai bal haathan doaoon ke kab sayaam kahai tak ghaeh prahaarayo |

ڪافي دير تائين جنگ جاري رکڻ کان پوءِ، بلرام پنهنجي وڏي گدا کي هٿ ۾ کنيو ۽ ان کي طاقت سان دشمن تي ٻنهي هٿن سان ماريو.

ਲਾਗਤ ਘਾ ਇਹ ਕੈ ਮਰਿ ਗਯੋ ਅਰਿ ਅੰਤਕ ਕੇ ਫੁਨਿ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥
laagat ghaa ih kai mar gayo ar antak ke fun dhaam sidhaariyo |

جڏهن کيس ڌڪ لڳو ته هو مري ويو ۽ آخرت ۾ هليو ويو