دوهيرا
”ڏينهن ڏينهن ۾، چور هن سان پيار ڪيو، جڏهن ته ٺڳيءَ کي ڌوڪو ڏيڻ لاءِ نڪري ويو.
رات جو چور چوري ڪرڻ لاءِ ويندو هو ۽ ڌاڙيل ساڻس ملڻ ايندو هو (6)
چوپائي
“ رومال ۽ ڌاڙيل جي ڪري قطار لڳي وئي
ست سؤ سون جا سڪا حاصل ڪرڻ ۾ ڪامياب ٿيو.
”پوءِ چور جو موڙ آيو ۽
مان توکي ٻڌايان ٿو سندس ڪهاڻي، (7)
”اهو چور، پوءِ، معزز جي گهر آيو ۽
گپ شپ کي موت جي فرشتي ڏانهن موڪليو.
“ هن پاڻ سان گڏ ڳاڙهي پگڙي به ورتي
ٻيا ڪپڙا ۽ شاهه سان ڳالهايو.(8)
دوهيرا
”جنهن ڳاڙهي پگڙي کنئي، بنا پتلون لاهي،
”۽ شاهه جي جان بچائي، عورت وڃي وٽس وڃي“ (9)
”جيڪو ڳاڙهي ڪپڙن سان، ان جاءِ تي پهتو، جتي ٻيو ڪو به وڃي نه سگهي.
’۽ جنهن شاهه جي جان بچائي، ان کي عورت ڏني وڃي.‘ (10)
چوپائي
صبح جو سوير، درٻار لڳل هئي.
ٻئي ڏينهن درٻار ٺهي ۽ شاهه ان عورت کي چور جي حوالي ڪري ڇڏيو.
ٻئي ڏينهن درٻار ٺهي ۽ شاهه ان عورت کي چور جي حوالي ڪري ڇڏيو.
(١١) (ماڻهن) ان جي ڏاڍي تعريف ڪئي ۽ کين گهڻو مال ڏنو.
دوهيرا
انصاف راج متي کي واپس آندو، ۽ ڌاڙيل کي ملڪ مان ڪڍيو ويو،
۽ اهو سڀ ڪجهه گپ شپ جي قتل ۽ ڪپڙن جي چوري جي ذريعي ٿيو. (l2) (1)
راجا ۽ وزير جي ڳالهه ٻولهه جو 39 هون تمثيل، خيرات سان پورو ٿيو. (39) (744)
دوهيرا
جهنگ ۾ هڪ جٽ (هارين) رهندو هو، جنهن سان جهڳڙيل زال هئي.
هن ڪڏهن به اهو نه ڪيو جيڪو هن کيس ڪرڻ لاءِ چيو هو، بلڪه هن ان تي قسم کنيو هو (1)
چوپائي
سندس زال جو نالو دلجان متي هو
سندس نالو سري دلجن متي هو ۽ مڙس جو نالو اچل ديو هو.
سندس نالو سري دلجن متي هو ۽ مڙس جو نالو اچل ديو هو.
هو هميشه هن کان ڊڄندو هو ۽ ڪڏهن به هن کي مارڻ جي ڪوشش نه ڪئي (2)
دوهيرا
جتي بياس ۽ ستلج ندين جو سنگم آهي.
اتي رهندا هئا؛ هو ان جڳهه جو سردار هو.(3)
چوپائي
جيڪو ڪم هو (مڙس) ڪرڻ چاهي ٿو،
مڙس جيڪو به ڪرڻ چاهيندو هو، سو زال کيس نه ڏيندي هئي.
پوءِ عورت ضد ڪري ساڳيو ڪم ڪيو
هو جيڪو نه ڪرڻ چاهيندو هو، سو پنهنجي عزت جي خيال سان ڪندو هو (4)
هو جيڪو نه ڪرڻ چاهيندو هو، سو پنهنجي عزت جي خيال سان ڪندو هو (4)
هن جي مئل ماءُ پيءُ جي يادگيريءَ جو ڏينهن آيو، ۽ هن پنهنجي پيءُ جي ياد ۾ اهو ڏينهن ملهائڻ چاهيو،
هن جي مئل ماءُ پيءُ جي يادگيريءَ جو ڏينهن آيو، ۽ هن پنهنجي پيءُ جي ياد ۾ اهو ڏينهن ملهائڻ چاهيو،
هن هن کي پنهنجي ارادي کي منفي طور تي پهچايو، نه ته ڏينهن کي ملهائڻ لاء، پر هن زور ڀريو ته (رسم جي پيروي ڪرڻ گهرجي).
هن هن کي پنهنجي ارادي کي منفي طور تي پهچايو، نه ته ڏينهن کي ملهائڻ لاء، پر هن زور ڀريو ته (رسم جي پيروي ڪرڻ گهرجي).
يادگار جو بندوبست ڪيو ويو ۽ برهمڻ پادريءَ کي ماني لاءِ گهرايو ويو.
يادگار جو بندوبست ڪيو ويو ۽ برهمڻ پادريءَ کي ماني لاءِ گهرايو ويو.
مڙس هن طرح چيو ته، 'انهن پادرين کي ڪا به خيرات نه ڏني وڃي.' (6)
عورت چيو ته مان نه جهڪندس
”نه“ هوءَ بنا ڪنهن ہچڪي جي چيو، ”مان انهن مان هر هڪ کي ٽڪا جو سڪو ضرور ڏيندس.
”نه“ هوءَ بنا ڪنهن ہچڪي جي چيو، ”مان انهن مان هر هڪ کي ٽڪا جو سڪو ضرور ڏيندس.
(7) ”مون کي نه چئو، ڇو ته مان ضرور انهن کي خيرات ڏيندس ۽ تنهنجو مٿو ڪٽي ڇڏيندس (توهان کي شرمسار ڪري ڇڏيندس) ۽ تنهنجو منهن ڪارو ڪري ڇڏيندس.
(7) ”مون کي نه چئو، ڇو ته مان ضرور انهن کي خيرات ڏيندس ۽ تنهنجو مٿو ڪٽي ڇڏيندس (توهان کي شرمسار ڪري ڇڏيندس) ۽ تنهنجو منهن ڪارو ڪري ڇڏيندس.
سڀني پادرين کي ماني کارائي وئي ۽ کاڌي پيتي سان الوداع ڪيائون ۽ ڪافي رقم سان الوداع ڪيائون.
سڀني پادرين کي ماني کارائي وئي ۽ کاڌي پيتي سان الوداع ڪيائون ۽ ڪافي رقم سان الوداع ڪيائون.
پوءِ هن پنهنجي زال کي چيو ته شاسترن جي روايت تي عمل ڪر.
دوهيرا
ڳوٺ جي ڀرسان وهڪرو ايترو تيز هو، جو هن ڪڏهن تصور به نه ڪيو هو
ڪڏھن به ڪنھن کي تڪليف نه ڏيندي، عورت پاڻ کي تڪليف ۾ وجھي. (9).
چوپائي
پوءِ اهو جت ڏاڍو ناراض ٿيو
جت صحيح طور تي ڪاوڙيل هو ۽ هن کان نجات حاصل ڪرڻ جو منصوبو ٺاهيو.
مان ان کي (پاڻيءَ ۾) غرق ڪري ماري ڇڏيندس.
هن کيس پاڻيءَ ۾ مارڻ جو عزم ڪيو ۽ اهڙيءَ طرح روزاني جهيڙن کان آزاد ٿي ويو (10)
هن عورت کي چيو،
هن هڪ اسڪيم ٺاهي ۽ کيس چيو ته هو پنهنجي والدين جي گهر نه وڃي،
مان توکي ڊولي (پالڪي) بڻائيندس.
جيئن ته، هن تجويز ڏني هئي ته هو هن کي هڪ رسي ڏئي (ناهي پار ڪرڻ لاء) 11
هو عورت سان گڏ هليو ويو
پر هن چيو ته هوءَ ضرور ويندي ۽ رسي کان سواءِ ويندي،