श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 859


ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਦਿਨ ਤਸਕਰ ਤਾ ਸੌ ਰਮਤ ਦਰਬ ਠਗਨ ਠਗ ਜਾਇ ॥
दिन तसकर ता सौ रमत दरब ठगन ठग जाइ ॥

ਰੈਨਿ ਚੋਰ ਚੋਰਤ ਗ੍ਰਿਹਨ ਤਾਹਿ ਮਿਲਤ ਠਗ ਆਇ ॥੬॥
रैनि चोर चोरत ग्रिहन ताहि मिलत ठग आइ ॥६॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਹੋਡ ਰੁਮਾਲ ਹੇਤ ਤਿਨ ਪਰੀ ॥
होड रुमाल हेत तिन परी ॥

ਮੁਹਰ ਸਾਤ ਸੈ ਠਗਹੂੰ ਹਰੀ ॥
मुहर सात सै ठगहूं हरी ॥

ਪੁਨ ਬਾਰੀ ਤਸਕਰ ਕੀ ਆਈ ॥
पुन बारी तसकर की आई ॥

ਤੁਮੈ ਕਥਾ ਸੋ ਕਹੌ ਸੁਨਾਈ ॥੭॥
तुमै कथा सो कहौ सुनाई ॥७॥

ਹਜਰਤਿ ਤੇ ਤਸਕਰ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥
हजरति ते तसकर ग्रिह आयो ॥

ਗਪਿਯਾ ਕਹ ਜਮ ਲੋਕ ਪਠਾਯੋ ॥
गपिया कह जम लोक पठायो ॥

ਬਸਤ੍ਰ ਲਾਲ ਪਗਿਯਾ ਜੁਤ ਹਰੀ ॥
बसत्र लाल पगिया जुत हरी ॥

ਗੋਸਟਿ ਬੈਠਿ ਸਾਹ ਸੋ ਕਰੀ ॥੮॥
गोसटि बैठि साह सो करी ॥८॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਲਾਲ ਬਤ੍ਰ ਪਗਿਯਾ ਹਰੀ ਲਈ ਇਜਾਰ ਉਤਾਰ ॥
लाल बत्र पगिया हरी लई इजार उतार ॥

ਪ੍ਰਾਨ ਉਬਾਰਾ ਸਾਹ ਕਾ ਹੋਇ ਕਵਨ ਕੀ ਨਾਰਿ ॥੯॥
प्रान उबारा साह का होइ कवन की नारि ॥९॥

ਲਾਲ ਬਸਤ੍ਰ ਹਰ ਪਹੁਚਿਯਾ ਜਹਾ ਨ ਪਹੁਚਤ ਕੋਇ ॥
लाल बसत्र हर पहुचिया जहा न पहुचत कोइ ॥

ਪ੍ਰਾਨ ਉਬਾਰਿਯੋ ਸਾਹ ਕੋ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕਵਨ ਕੀ ਹੋਇ ॥੧੦॥
प्रान उबारियो साह को त्रिया कवन की होइ ॥१०॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਦਿਨ ਕੇ ਚੜੇ ਅਦਾਲਤਿ ਭਈ ॥
दिन के चड़े अदालति भई ॥

ਵਹੁ ਤ੍ਰਿਯਾ ਸਾਹ ਚੋਰ ਕਹ ਦਈ ॥
वहु त्रिया साह चोर कह दई ॥

ਤਾ ਕੀ ਕਰੀ ਸਿਫਤਿ ਬਹੁ ਭਾਰਾ ॥
ता की करी सिफति बहु भारा ॥

ਅਧਿਕ ਦਿਯਸਿ ਧਨ ਛੋਰਿ ਭੰਡਾਰਾ ॥੧੧॥
अधिक दियसि धन छोरि भंडारा ॥११॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਏਦਿਲ ਰਾਜ ਮਤੀ ਲਈ ਠਗ ਕਹਿ ਦਿਯਸਿ ਨਿਕਾਰਿ ॥
एदिल राज मती लई ठग कहि दियसि निकारि ॥

ਲਾਲ ਬਸਤ੍ਰ ਹਰ ਸਾਹ ਕੇ ਤਿਹ ਗਪਿਯਾ ਕਹ ਮਾਰਿ ॥੧੨॥
लाल बसत्र हर साह के तिह गपिया कह मारि ॥१२॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਉਨਤਾਲੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੯॥੭੪੪॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे उनतालीसवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥३९॥७४४॥अफजूं॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਏਕ ਜਾਟ ਜੰਗਲ ਬਸੈ ਧਾਮ ਕਲਹਨੀ ਨਾਰਿ ॥
एक जाट जंगल बसै धाम कलहनी नारि ॥

ਜੋ ਵਹੁ ਕਹਤ ਸੁ ਨ ਕਰਤ ਗਾਰਿਨ ਕਰਤ ਪ੍ਰਹਾਰ ॥੧॥
जो वहु कहत सु न करत गारिन करत प्रहार ॥१॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਸ੍ਰੀ ਦਿਲਜਾਨ ਮਤੀ ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰਿਯ ॥
स्री दिलजान मती ता की त्रिय ॥

ਅਚਲ ਦੇਵ ਤਿਹ ਨਾਮ ਰਹਤ ਪ੍ਰਿਯ ॥
अचल देव तिह नाम रहत प्रिय ॥

ਰਹਤ ਰੈਨਿ ਦਿਨ ਤਾ ਕੇ ਡਾਰਿਯੋ ॥
रहत रैनि दिन ता के डारियो ॥

ਕਬਹੂੰ ਜਾਤ ਨ ਗ੍ਰਹਿ ਤੇ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨॥
कबहूं जात न ग्रहि ते मारियो ॥२॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਜਹਾ ਬਿਪਾਸਾ ਕੇ ਭਏ ਮਿਲਤ ਸਤੁਦ੍ਰਵ ਜਾਇ ॥
जहा बिपासा के भए मिलत सतुद्रव जाइ ॥

ਤਿਹ ਠਾ ਤੇ ਦੋਊ ਰਹਹਿ ਚੌਧਰ ਕਰਹਿ ਬਨਾਇ ॥੩॥
तिह ठा ते दोऊ रहहि चौधर करहि बनाइ ॥३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਜੋ ਕਾਰਜ ਕਰਨੋ ਵਹ ਜਾਨਤ ॥
जो कारज करनो वह जानत ॥

ਤਾਹਿ ਕਰੈ ਨਹੀ ਐਸ ਬਖਾਨਤ ॥
ताहि करै नही ऐस बखानत ॥

ਤਬ ਵਹੁ ਕਾਜ ਤਰੁਨਿ ਹਠ ਕਰਈ ॥
तब वहु काज तरुनि हठ करई ॥

ਪਤਿ ਕੀ ਕਾਨਿ ਨ ਕਛੁ ਜਿਯ ਧਰਈ ॥੪॥
पति की कानि न कछु जिय धरई ॥४॥

ਪਿਤਰਨ ਪਛ ਪਹੂਚਾ ਆਈ ॥
पितरन पछ पहूचा आई ॥

ਪਿਤੁ ਕੀ ਥਿਤਿ ਤਿਨ ਹੂੰ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
पितु की थिति तिन हूं सुनि पाई ॥

ਤ੍ਰਿਯ ਸੌ ਕਹਾ ਸ੍ਰਾਧ ਨਹਿ ਕੀਜੈ ॥
त्रिय सौ कहा स्राध नहि कीजै ॥

ਤਿਨ ਇਮ ਕਹੀ ਅਬੈ ਕਰਿ ਲੀਜੈ ॥੫॥
तिन इम कही अबै करि लीजै ॥५॥

ਸਕਲ ਸ੍ਰਾਧ ਕੋ ਸਾਜ ਬਨਾਯੋ ॥
सकल स्राध को साज बनायो ॥

ਭੋਜਨ ਸਮੈ ਦਿਜਨ ਕੋ ਆਯੋ ॥
भोजन समै दिजन को आयो ॥

ਪਤਿ ਇਮਿ ਕਹੀ ਕਾਜ ਤ੍ਰਿਯ ਕੀਜੈ ॥
पति इमि कही काज त्रिय कीजै ॥

ਇਨ ਕਹ ਦਛਨਾ ਕਛੂ ਨ ਦੀਜੈ ॥੬॥
इन कह दछना कछू न दीजै ॥६॥

ਤ੍ਰਿਯ ਭਾਖਾ ਮੈ ਢੀਲ ਨ ਕੈਹੌ ॥
त्रिय भाखा मै ढील न कैहौ ॥

ਟਕਾ ਟਕਾ ਬੀਰਾ ਜੁਤ ਦੈਹੌ ॥
टका टका बीरा जुत दैहौ ॥

ਦਿਜਨ ਦੇਤ ਅਬ ਬਿਲੰਬ ਨ ਕਰਿਹੌ ॥
दिजन देत अब बिलंब न करिहौ ॥

ਤੋਰ ਮੂੰਡ ਪਰ ਬਿਸਟਾ ਭਰਿਹੌ ॥੭॥
तोर मूंड पर बिसटा भरिहौ ॥७॥

ਤਬ ਬ੍ਰਹਮਨ ਸਭ ਬੈਠ ਜਿਵਾਏ ॥
तब ब्रहमन सभ बैठ जिवाए ॥

ਅਧਿਕ ਦਰਬੁ ਦੈ ਧਾਮ ਪਠਾਏ ॥
अधिक दरबु दै धाम पठाए ॥

ਪੁਨਿ ਤ੍ਰਿਯ ਸੌ ਤਿਨ ਐਸ ਉਚਾਰੀ ॥
पुनि त्रिय सौ तिन ऐस उचारी ॥

ਸੁਨਹੁ ਸਾਸਤ੍ਰ ਕੀ ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥੮॥
सुनहु सासत्र की रीति पिआरी ॥८॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਪਿੰਡ ਨਦੀ ਪਰਵਾਹੀਯਹਿ ਯਾ ਮਹਿ ਕਛੁ ਨ ਬਿਚਾਰ ॥
पिंड नदी परवाहीयहि या महि कछु न बिचार ॥

ਕਹਾ ਨ ਕੀਨਾ ਤਿਨ ਤਰੁਨਿ ਦਿਯੇ ਕੁਠੋਰਹਿ ਡਾਰਿ ॥੯॥
कहा न कीना तिन तरुनि दिये कुठोरहि डारि ॥९॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਬ ਤਿਨ ਜਾਟ ਅਧਿਕ ਰਿਸਿ ਮਾਨੀ ॥
तब तिन जाट अधिक रिसि मानी ॥

ਤਾ ਕੀ ਨਾਸ ਬਿਵਤ ਜਿਯ ਆਨੀ ॥
ता की नास बिवत जिय आनी ॥

ਇਹੁ ਕਹਿ ਕਹੂੰ ਬੋਰਿ ਕਰਿ ਮਾਰੋ ॥
इहु कहि कहूं बोरि करि मारो ॥

ਨਿਤ੍ਯ ਨਿਤ੍ਯ ਕੋ ਤਾਪੁ ਨਿਵਾਰੋ ॥੧੦॥
नित्य नित्य को तापु निवारो ॥१०॥

ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੀ ॥
तिह त्रिय सो इह भाति बखानी ॥

ਜਨਮ ਧਾਮ ਨਹਿ ਜਾਹੁ ਅਯਾਨੀ ॥
जनम धाम नहि जाहु अयानी ॥

ਕਰਿ ਡੋਰੀ ਤੁਮ ਕਹ ਮੈ ਦੈਹੋ ॥
करि डोरी तुम कह मै दैहो ॥

ਉਨ ਭਾਖੋ ਯੌ ਹੀ ਉਠਿ ਜੈਹੋ ॥੧੧॥
उन भाखो यौ ही उठि जैहो ॥११॥

ਵਾ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਲੈ ਸੰਗਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥
वा त्रिय को लै संगि सिधायो ॥

ਚਲਤ ਚਲਤ ਸਰਤਾ ਤਟ ਆਯੋ ॥
चलत चलत सरता तट आयो ॥


Flag Counter