श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 664


ਹਠਵੰਤ ਬ੍ਰਤੀ ਰਿਖਿ ਅਤ੍ਰ ਸੂਅੰ ॥੩੫੬॥
हठवंत ब्रती रिखि अत्र सूअं ॥३५६॥

ਅਵਿਲੋਕਿ ਸਰੰ ਕਰਿ ਧਿਆਨ ਜੁਤੰ ॥
अविलोकि सरं करि धिआन जुतं ॥

ਰਹਿ ਰੀਝ ਜਟੀ ਹਠਵੰਤ ਬ੍ਰਤੰ ॥
रहि रीझ जटी हठवंत ब्रतं ॥

ਗੁਰੁ ਮਾਨਿਸ ਪੰਚਦਸ੍ਵੋ ਪ੍ਰਬਲੰ ॥
गुरु मानिस पंचदस्वो प्रबलं ॥

ਹਠ ਛਾਡਿ ਸਬੈ ਤਿਨ ਪਾਨ ਪਰੰ ॥੩੫੭॥
हठ छाडि सबै तिन पान परं ॥३५७॥

ਇਮਿ ਨਾਹ ਸੌ ਜੋ ਨਰ ਨੇਹ ਕਰੈ ॥
इमि नाह सौ जो नर नेह करै ॥

ਭਵ ਧਾਰ ਅਪਾਰਹਿ ਪਾਰ ਪਰੈ ॥
भव धार अपारहि पार परै ॥

ਤਨ ਕੇ ਮਨ ਕੇ ਭ੍ਰਮ ਪਾਸਿ ਧਰੇ ॥
तन के मन के भ्रम पासि धरे ॥

ਕਰਿ ਪੰਦ੍ਰਸਵੋ ਗੁਰੁ ਪਾਨ ਪਰੇ ॥੩੫੮॥
करि पंद्रसवो गुरु पान परे ॥३५८॥

ਇਤਿ ਪੰਦ੍ਰਸਵ ਗੁਰੂ ਬਾਨਗਰ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੫॥
इति पंद्रसव गुरू बानगर समापतं ॥१५॥

ਅਥ ਚਾਵਡਿ ਸੋਰਵੋ ਗੁਰੁ ਕਥਨੰ ॥
अथ चावडि सोरवो गुरु कथनं ॥

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
तोटक छंद ॥

ਮੁਖ ਬਿਭੂਤ ਭਗਵੇ ਭੇਸ ਬਰੰ ॥
मुख बिभूत भगवे भेस बरं ॥

ਸੁਭ ਸੋਭਤ ਚੇਲਕ ਸੰਗ ਨਰੰ ॥
सुभ सोभत चेलक संग नरं ॥

ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਗੋਬਿੰਦ ਏਕ ਮੁਖੰ ॥
गुन गावत गोबिंद एक मुखं ॥

ਬਨ ਡੋਲਤ ਆਸ ਉਦਾਸ ਸੁਖੰ ॥੩੫੯॥
बन डोलत आस उदास सुखं ॥३५९॥

ਸੁਭ ਸੂਰਤਿ ਪੂਰਤ ਨਾਦ ਨਵੰ ॥
सुभ सूरति पूरत नाद नवं ॥

ਅਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਬਿਭੂਤ ਰਿਖੰ ॥
अति उजल अंग बिभूत रिखं ॥

ਨਹੀ ਬੋਲਤ ਡੋਲਤ ਦੇਸ ਦਿਸੰ ॥
नही बोलत डोलत देस दिसं ॥

ਗੁਨ ਚਾਰਤ ਧਾਰਤ ਧ੍ਯਾਨ ਹਰੰ ॥੩੬੦॥
गुन चारत धारत ध्यान हरं ॥३६०॥

ਅਵਿਲੋਕਯ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰੁ ਪ੍ਰਭੰ ॥
अविलोकय चावंडि चारु प्रभं ॥

ਗ੍ਰਿਹਿ ਜਾਤ ਉਡੀ ਗਹਿ ਮਾਸੁ ਮੁਖੰ ॥
ग्रिहि जात उडी गहि मासु मुखं ॥

ਲਖਿ ਕੈ ਪਲ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਚਲੀ ॥
लखि कै पल चावंडि चार चली ॥

ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਪੁਸਟ ਪ੍ਰਮਾਥ ਬਲੀ ॥੩੬੧॥
तिह ते अति पुसट प्रमाथ बली ॥३६१॥

ਅਵਿਲੋਕਿਸ ਮਾਸ ਅਕਾਸ ਉਡੀ ॥
अविलोकिस मास अकास उडी ॥

ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਤਹੀ ਤਿਹੰ ਸੰਗ ਮੰਡੀ ॥
अति जुधु तही तिहं संग मंडी ॥

ਤਜਿ ਮਾਸੁ ਚੜਾ ਉਡਿ ਆਪ ਚਲੀ ॥
तजि मासु चड़ा उडि आप चली ॥

ਲਹਿ ਕੈ ਚਿਤ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਬਲੀ ॥੩੬੨॥
लहि कै चित चावंडि चार बली ॥३६२॥

ਅਵਿਲੋਕਿ ਸੁ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਪਲੰ ॥
अविलोकि सु चावंडि चार पलं ॥

ਤਜਿ ਤ੍ਰਾਸ ਭਾਈ ਥਿਰ ਭੂਮਿ ਥਲੰ ॥
तजि त्रास भाई थिर भूमि थलं ॥

ਲਖਿ ਤਾਸੁ ਮਨੰ ਮੁਨਿ ਚਉਕ ਰਹ੍ਯੋ ॥
लखि तासु मनं मुनि चउक रह्यो ॥

ਚਿਤ ਸੋਰ੍ਰਹਸਵੇ ਗੁਰੁ ਤਾਸੁ ਕਹ੍ਯੋ ॥੩੬੩॥
चित सोर्रहसवे गुरु तासु कह्यो ॥३६३॥

ਕੋਊ ਐਸ ਤਜੈ ਜਬ ਸਰਬ ਧਨੰ ॥
कोऊ ऐस तजै जब सरब धनं ॥

ਕਰਿ ਕੈ ਬਿਨੁ ਆਸ ਉਦਾਸ ਮਨੰ ॥
करि कै बिनु आस उदास मनं ॥

ਤਬ ਪਾਚਉ ਇੰਦ੍ਰੀ ਤਿਆਗ ਰਹੈ ॥
तब पाचउ इंद्री तिआग रहै ॥

ਇਨ ਚੀਲਨ ਜਿਉ ਸ੍ਰੁਤ ਐਸ ਕਹੈ ॥੩੬੪॥
इन चीलन जिउ स्रुत ऐस कहै ॥३६४॥

ਇਤਿ ਸੋਰ੍ਰਹਵੋ ਗੁਰੂ ਚਾਵੰਡਿ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੬॥
इति सोर्रहवो गुरू चावंडि समापतं ॥१६॥

ਅਥ ਦੁਧੀਰਾ ਸਤਾਰਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥
अथ दुधीरा सतारवो गुरू कथनं ॥

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
तोटक छंद ॥

ਕਰਿ ਸੋਰਸਵੋ ਰਿਖਿ ਤਾਸੁ ਗੁਰੰ ॥
करि सोरसवो रिखि तासु गुरं ॥

ਉਠਿ ਚਲੀਆ ਬਾਟ ਉਦਾਸ ਚਿਤੰ ॥
उठि चलीआ बाट उदास चितं ॥

ਮੁਖਿ ਪੂਰਤ ਨਾਦਿ ਨਿਨਾਦ ਧੁਨੰ ॥
मुखि पूरत नादि निनाद धुनं ॥

ਸੁਨਿ ਰੀਝਤ ਗੰਧ੍ਰਬ ਦੇਵ ਨਰੰ ॥੩੬੫॥
सुनि रीझत गंध्रब देव नरं ॥३६५॥

ਚਲਿ ਜਾਤ ਭਏ ਸਰਿਤਾ ਨਿਕਟੰ ॥
चलि जात भए सरिता निकटं ॥

ਹਠਵੰਤ ਰਿਖੰ ਤਪਸਾ ਬਿਕਟ ॥
हठवंत रिखं तपसा बिकट ॥

ਅਵਿਲੋਕ ਦੁਧੀਰਯਾ ਏਕ ਤਹਾ ॥
अविलोक दुधीरया एक तहा ॥

ਉਛਰੰਤ ਹੁਤੇ ਨਦਿ ਮਛ ਜਹਾ ॥੩੬੬॥
उछरंत हुते नदि मछ जहा ॥३६६॥

ਥਰਕੰਤ ਹੁਤੋ ਇਕ ਚਿਤ ਨਭੰ ॥
थरकंत हुतो इक चित नभं ॥


Flag Counter