श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 236


ਬਾਧ ਨਿਖੰਗ ਚਲੇ ਕਟਿ ਸੌ ਕਹਿ ਭ੍ਰਾਤ ਈਹਾ ਕਰਿਜੈ ਰਖਵਾਰੀ ॥੩੫੩॥
बाध निखंग चले कटि सौ कहि भ्रात ईहा करिजै रखवारी ॥३५३॥

ਓਟ ਥਕਯੋ ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਨਿਸਾਚਰ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਨਿਦਾਨ ਸੰਘਾਰਯੋ ॥
ओट थकयो करि कोटि निसाचर स्री रघुबीर निदान संघारयो ॥

ਹੇ ਲਹੁ ਬੀਰ ਉਬਾਰ ਲੈ ਮੋਕਹ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਪੁਨਿ ਰਾਮ ਪੁਕਾਰਯੋ ॥
हे लहु बीर उबार लै मोकह यौ कहि कै पुनि राम पुकारयो ॥

ਜਾਨਕੀ ਬੋਲ ਕੁਬੋਲ ਸੁਨਯੋ ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਓਰ ਸੁਮਿਤ੍ਰ ਪਠਾਯੋ ॥
जानकी बोल कुबोल सुनयो तब ही तिह ओर सुमित्र पठायो ॥

ਰੇਖ ਕਮਾਨ ਕੀ ਕਾਢ ਮਹਾਬਲ ਜਾਤ ਭਏ ਇਤ ਰਾਵਨ ਆਯੋ ॥੩੫੪॥
रेख कमान की काढ महाबल जात भए इत रावन आयो ॥३५४॥

ਭੇਖ ਅਲੇਖ ਉਚਾਰ ਕੈ ਰਾਵਣ ਜਾਤ ਭਏ ਸੀਅ ਕੇ ਢਿਗ ਯੌ ॥
भेख अलेख उचार कै रावण जात भए सीअ के ढिग यौ ॥

ਅਵਿਲੋਕ ਧਨੀ ਧਨਵਾਨ ਬਡੋ ਤਿਹ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਮਗ ਮੋ ਠਗ ਜਯੋ ॥
अविलोक धनी धनवान बडो तिह जाइ मिलै मग मो ठग जयो ॥

ਕਛੁ ਦੇਹੁ ਭਿਛਾ ਮ੍ਰਿਗ ਨੈਨ ਹਮੈ ਇਹ ਰੇਖ ਮਿਟਾਇ ਹਮੈ ਅਬ ਹੀ ॥
कछु देहु भिछा म्रिग नैन हमै इह रेख मिटाइ हमै अब ही ॥

ਬਿਨੁ ਰੇਖ ਭਈ ਅਵਿਲੋਕ ਲਈ ਹਰਿ ਸੀਅ ਉਡਯੋ ਨਭਿ ਕਉ ਤਬ ਹੀ ॥੩੫੫॥
बिनु रेख भई अविलोक लई हरि सीअ उडयो नभि कउ तब ही ॥३५५॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਰਾਮ ਵਤਾਰ ਕਥਾ ਸੀਤਾ ਹਰਨ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ॥
इति स्री बचित्र नाटक राम वतार कथा सीता हरन धिआइ समापतम ॥

ਅਥ ਸੀਤਾ ਖੋਜਬੋ ਕਥਨੰ ॥
अथ सीता खोजबो कथनं ॥

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
तोटक छंद ॥

ਰਘੁਨਾਥ ਹਰੀ ਸੀਅ ਹੇਰ ਮਨੰ ॥
रघुनाथ हरी सीअ हेर मनं ॥

ਗਹਿ ਬਾਨ ਸਿਲਾ ਸਿਤ ਸਜਿ ਧਨੰ ॥
गहि बान सिला सित सजि धनं ॥

ਚਹੂੰ ਓਰ ਸੁਧਾਰ ਨਿਹਾਰ ਫਿਰੇ ॥
चहूं ओर सुधार निहार फिरे ॥

ਛਿਤ ਊਪਰ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਗਿਰੇ ॥੩੫੬॥
छित ऊपर स्री रघुराज गिरे ॥३५६॥

ਲਘੁ ਬੀਰ ਉਠਾਇ ਸੁ ਅੰਕ ਭਰੇ ॥
लघु बीर उठाइ सु अंक भरे ॥

ਮੁਖ ਪੋਛ ਤਬੈ ਬਚਨਾ ਉਚਰੇ ॥
मुख पोछ तबै बचना उचरे ॥

ਕਸ ਅਧੀਰ ਪਰੇ ਪ੍ਰਭ ਧੀਰ ਧਰੋ ॥
कस अधीर परे प्रभ धीर धरो ॥

ਸੀਅ ਜਾਇ ਕਹਾ ਤਿਹ ਸੋਧ ਕਰੋ ॥੩੫੭॥
सीअ जाइ कहा तिह सोध करो ॥३५७॥

ਉਠ ਠਾਢਿ ਭਏ ਫਿਰਿ ਭੂਮ ਗਿਰੇ ॥
उठ ठाढि भए फिरि भूम गिरे ॥

ਪਹਰੇਕਕ ਲਉ ਫਿਰ ਪ੍ਰਾਨ ਫਿਰੇ ॥
पहरेकक लउ फिर प्रान फिरे ॥

ਤਨ ਚੇਤ ਸੁਚੇਤ ਉਠੇ ਹਰਿ ਯੌਂ ॥
तन चेत सुचेत उठे हरि यौं ॥

ਰਣ ਮੰਡਲ ਮਧਿ ਗਿਰਯੋ ਭਟ ਜਯੋਂ ॥੩੫੮॥
रण मंडल मधि गिरयो भट जयों ॥३५८॥

ਛਹੂੰ ਓਰ ਪੁਕਾਰ ਬਕਾਰ ਥਕੇ ॥
छहूं ओर पुकार बकार थके ॥

ਲਘੁ ਭ੍ਰਾਤ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਝਥੇ ॥
लघु भ्रात बहु भाति झथे ॥

ਉਠ ਕੈ ਪੁਨ ਪ੍ਰਾਤ ਇਸਨਾਨ ਗਏ ॥
उठ कै पुन प्रात इसनान गए ॥

ਜਲ ਜੰਤ ਸਭੈ ਜਰਿ ਛਾਰਿ ਭਏ ॥੩੫੯॥
जल जंत सभै जरि छारि भए ॥३५९॥

ਬਿਰਹੀ ਜਿਹ ਓਰ ਸੁ ਦਿਸਟ ਧਰੈ ॥
बिरही जिह ओर सु दिसट धरै ॥

ਫਲ ਫੂਲ ਪਲਾਸ ਅਕਾਸ ਜਰੈ ॥
फल फूल पलास अकास जरै ॥

ਕਰ ਸੌ ਧਰ ਜਉਨ ਛੁਅੰਤ ਭਈ ॥
कर सौ धर जउन छुअंत भई ॥

ਕਚ ਬਾਸਨ ਜਯੋਂ ਪਕ ਫੂਟ ਗਈ ॥੩੬੦॥
कच बासन जयों पक फूट गई ॥३६०॥

ਜਿਹ ਭੂਮ ਥਲੀ ਪਰ ਰਾਮ ਫਿਰੇ ॥
जिह भूम थली पर राम फिरे ॥

ਦਵ ਜਯੋਂ ਜਲ ਪਾਤ ਪਲਾਸ ਗਿਰੇ ॥
दव जयों जल पात पलास गिरे ॥

ਟੁਟ ਆਸੂ ਆਰਣ ਨੈਨ ਝਰੀ ॥
टुट आसू आरण नैन झरी ॥

ਮਨੋ ਤਾਤ ਤਵਾ ਪਰ ਬੂੰਦ ਪਰੀ ॥੩੬੧॥
मनो तात तवा पर बूंद परी ॥३६१॥

ਤਨ ਰਾਘਵ ਭੇਟ ਸਮੀਰ ਜਰੀ ॥
तन राघव भेट समीर जरी ॥

ਤਜ ਧੀਰ ਸਰੋਵਰ ਸਾਝ ਦੁਰੀ ॥
तज धीर सरोवर साझ दुरी ॥

ਨਹਿ ਤਤ੍ਰ ਥਲੀ ਸਤ ਪਤ੍ਰ ਰਹੇ ॥
नहि तत्र थली सत पत्र रहे ॥

ਜਲ ਜੰਤ ਪਰਤ੍ਰਿਨ ਪਤ੍ਰ ਦਹੇ ॥੩੬੨॥
जल जंत परत्रिन पत्र दहे ॥३६२॥

ਇਤ ਢੂੰਢ ਬਨੇ ਰਘੁਨਾਥ ਫਿਰੇ ॥
इत ढूंढ बने रघुनाथ फिरे ॥

ਉਤ ਰਾਵਨ ਆਨ ਜਟਾਯੁ ਘਿਰੇ ॥
उत रावन आन जटायु घिरे ॥

ਰਣ ਛੋਰ ਹਠੀ ਪਗ ਦੁਐ ਨ ਭਜਯੋ ॥
रण छोर हठी पग दुऐ न भजयो ॥

ਉਡ ਪਛ ਗਏ ਪੈ ਨ ਪਛ ਤਜਯੋ ॥੩੬੩॥
उड पछ गए पै न पछ तजयो ॥३६३॥

ਗੀਤਾ ਮਾਲਤੀ ਛੰਦ ॥
गीता मालती छंद ॥

ਪਛਰਾਜ ਰਾਵਨ ਮਾਰਿ ਕੈ ਰਘੁਰਾਜ ਸੀਤਹਿ ਲੈ ਗਯੋ ॥
पछराज रावन मारि कै रघुराज सीतहि लै गयो ॥

ਨਭਿ ਓਰ ਖੋਰ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਸੁ ਜਟਾਉ ਸੀਅ ਸੰਦੇਸ ਦਯੋ ॥
नभि ओर खोर निहार कै सु जटाउ सीअ संदेस दयो ॥

ਤਬ ਜਾਨ ਰਾਮ ਗਏ ਬਲੀ ਸੀਅ ਸਤ ਰਾਵਨ ਹੀ ਹਰੀ ॥
तब जान राम गए बली सीअ सत रावन ही हरी ॥


Flag Counter