श्री दशम ग्रंथ
पृष्ठ - 1239
ਬਿਸੁਕਰਮਾ ਕੀ ਜਾਨ ਕੁਮਾਰੀ ॥੧੪॥
बिसुकरमा की जान कुमारी ॥१४॥
ਇਕ ਚਤੁਰਾ ਅਰੁ ਦੁਤਿਯ ਚਿਤੇਰੀ ॥
इक चतुरा अरु दुतिय चितेरी ॥
ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਦੁਤਿਯ ਮਦਨ ਜਨ ਕੇਰੀ ॥
प्रतिमा दुतिय मदन जन केरी ॥
ਗੋਰ ਬਰਨ ਅਰੁ ਖਾਏ ਪਾਨਾ ॥
गोर बरन अरु खाए पाना ॥
ਜਾਨੁਕ ਚੜਾ ਚੰਦ ਅਸਮਾਨਾ ॥੧੫॥
जानुक चड़ा चंद असमाना ॥१५॥
ਤਾ ਕੇ ਧਾਮ ਚਿਤੇਰਨਿ ਗਈ ॥
ता के धाम चितेरनि गई ॥
ਲਿਖਿ ਲ੍ਯਾਵਤ ਪ੍ਰਤਿਮਾ ਤਿਹ ਭਈ ॥
लिखि ल्यावत प्रतिमा तिह भई ॥
ਜਬ ਲੈ ਕਰਿ ਕਰ ਸਾਹ ਨਿਹਾਰੀ ॥
जब लै करि कर साह निहारी ॥
ਜਾਨੁਕ ਤਾਨਿ ਕਟਾਰੀ ਮਾਰੀ ॥੧੬॥
जानुक तानि कटारी मारी ॥१६॥
ਸਭ ਸੁਧਿ ਗਈ ਮਤ ਹ੍ਵੈ ਝੂੰਮਾ ॥
सभ सुधि गई मत ह्वै झूंमा ॥
ਘਾਇ ਲਗੇ ਘਾਯਲ ਜਨੁ ਘੂੰਮਾ ॥
घाइ लगे घायल जनु घूंमा ॥
ਤਨ ਕੀ ਰਹੀ ਨ ਤਨਿਕ ਸੰਭਾਰਾ ॥
तन की रही न तनिक संभारा ॥
ਜਨੁ ਡਸਿ ਗਯੋ ਨਾਗ ਕੌਡਿਯਾਰਾ ॥੧੭॥
जनु डसि गयो नाग कौडियारा ॥१७॥
ਇਕ ਦਿਨ ਕਰੀ ਸਾਹ ਮਿਜਮਾਨੀ ॥
इक दिन करी साह मिजमानी ॥
ਸਭ ਪੁਰ ਨਾਰਿ ਧਾਮ ਮਹਿ ਆਨੀ ॥
सभ पुर नारि धाम महि आनी ॥
ਸਿਧ ਪਾਲ ਕੀ ਸੁਤਾ ਜਬਾਈ ॥
सिध पाल की सुता जबाई ॥
ਸਕਲ ਦੀਪ ਜ੍ਯੋਂ ਸਭਾ ਸੁਹਾਈ ॥੧੮॥
सकल दीप ज्यों सभा सुहाई ॥१८॥
ਛਿਦ੍ਰ ਬੀਚ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥
छिद्र बीच करि ताहि निहारा ॥
ਹਜਰਤਿ ਭਯੋ ਤਬੈ ਮਤਵਾਰਾ ॥
हजरति भयो तबै मतवारा ॥
ਮਨ ਤਰੁਨੀ ਕੇ ਰੂਪ ਬਿਕਾਨ੍ਰਯੋ ॥
मन तरुनी के रूप बिकान्रयो ॥
ਮ੍ਰਿਤਕ ਸੋ ਤਨੁ ਰਹਿਯੋ ਪਛਾਨ੍ਯੋ ॥੧੯॥
म्रितक सो तनु रहियो पछान्यो ॥१९॥
ਹਜਰਤਿ ਸਕਲ ਪਠਾਨ ਬੁਲਾਏ ॥
हजरति सकल पठान बुलाए ॥
ਸਿਧ ਪਾਲ ਕੈ ਧਾਮ ਪਠਾਏ ॥
सिध पाल कै धाम पठाए ॥
ਕੈ ਅਪਨੀ ਦੁਹਿਤਾ ਮੁਹਿ ਦੀਜੈ ॥
कै अपनी दुहिता मुहि दीजै ॥
ਨਾਤਰ ਮੀਚ ਮੂੰਡ ਪਰ ਲੀਜੈ ॥੨੦॥
नातर मीच मूंड पर लीजै ॥२०॥
ਸਕਲ ਪਠਾਨ ਤਵਨ ਕੇ ਗਏ ॥
सकल पठान तवन के गए ॥
ਹਜਰਤਿ ਕਹੀ ਸੁ ਭਾਖਤ ਭਏ ॥
हजरति कही सु भाखत भए ॥
ਸਿਧ ਪਾਲ ਧੰਨ ਭਾਗ ਤਿਹਾਰੇ ॥
सिध पाल धंन भाग तिहारे ॥
ਗ੍ਰਿਹ ਆਵਹਿਗੇ ਸਾਹ ਸਵਾਰੇ ॥੨੧॥
ग्रिह आवहिगे साह सवारे ॥२१॥
ਸਿਧ ਪਾਲ ਐਸੋ ਜਬ ਸੁਨਾ ॥
सिध पाल ऐसो जब सुना ॥
ਅਧਿਕ ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਮਸਤਕ ਧੁਨਾ ॥
अधिक दुखित ह्वै मसतक धुना ॥
ਦੈਵ ਕਵਨ ਗਤਿ ਕਰੀ ਹਮਾਰੀ ॥
दैव कवन गति करी हमारी ॥
ਗ੍ਰਿਹ ਅਸਿ ਉਪਜੀ ਸੁਤਾ ਦੁਖਾਰੀ ॥੨੨॥
ग्रिह असि उपजी सुता दुखारी ॥२२॥
ਜੌ ਨਹਿ ਦੇਤ ਤੁ ਬਿਗਰਤ ਕਾਜਾ ॥
जौ नहि देत तु बिगरत काजा ॥
ਜਾਤ ਦਏ ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੀ ਲਾਜਾ ॥
जात दए छत्रिन की लाजा ॥
ਮੁਗਲ ਪਠਾਨ ਤੁਰਕ ਘਰ ਮਾਹੀ ॥
मुगल पठान तुरक घर माही ॥
ਅਬ ਲਗਿ ਗੀ ਛਤ੍ਰਾਨੀ ਨਾਹੀ ॥੨੩॥
अब लगि गी छत्रानी नाही ॥२३॥
ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੇ ਅਬ ਲਗੇ ਨ ਭਈ ॥
छत्रिन के अब लगे न भई ॥
ਦੁਹਿਤਾ ਕਾਢਿ ਤੁਰਕ ਕਹ ਦਈ ॥
दुहिता काढि तुरक कह दई ॥
ਰਜਪੂਤਨ ਕੇ ਹੋਤਹ ਆਈ ॥
रजपूतन के होतह आई ॥
ਪੁਤ੍ਰੀ ਧਾਮ ਮਲੇਛ ਪਠਾਈ ॥੨੪॥
पुत्री धाम मलेछ पठाई ॥२४॥
ਹਾਡਨ ਏਕ ਦੂਸਰਨ ਖਤ੍ਰੀ ॥
हाडन एक दूसरन खत्री ॥
ਤੁਰਕਨ ਕਹ ਇਨ ਦਈ ਨ ਪੁਤ੍ਰੀ ॥
तुरकन कह इन दई न पुत्री ॥
ਜੋ ਛਤ੍ਰੀ ਅਸ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ॥
जो छत्री अस करम कमावै ॥
ਕੁੰਭੀ ਨਰਕ ਦੇਹ ਜੁਤ ਜਾਵੈ ॥੨੫॥
कुंभी नरक देह जुत जावै ॥२५॥
ਜੋ ਨਰ ਤੁਰਕਹਿ ਦੇਤ ਦੁਲਾਰੀ ॥
जो नर तुरकहि देत दुलारी ॥
ਧ੍ਰਿਗ ਧ੍ਰਿਗ ਜਗ ਤਿਹ ਕਰਤ ਉਚਾਰੀ ॥
ध्रिग ध्रिग जग तिह करत उचारी ॥
ਲੋਕ ਪ੍ਰਲੋਕ ਤਾਹਿ ਕੋ ਜੈਹੈ ॥
लोक प्रलोक ताहि को जैहै ॥
सूचकांक (1 - 1428)
जापु पृष्ठ: 1 - 10
अकाल उसतत पृष्ठ: 11 - 38
बचित्र नाटक पृष्ठ: 39 - 73
चंडी चरित्र उक्ति बिलास पृष्ठ: 74 - 99
चंडी चरित्र पृष्ठ: 100 - 118
वार श्री भगउती जी की पृष्ठ: 119 - 126
ज्ञान प्रबोध पृष्ठ: 127 - 154
चौबीस अवतार पृष्ठ: 155 - 610
ब्रह्मा अवतार पृष्ठ: 611 - 634
रूद्र अवतार पृष्ठ: 635 - 708
शब्द हज़ारे पा:10 पृष्ठ: 709 - 712
३३ सवइये पृष्ठ: 712 - 716
खालसा महिमा पृष्ठ: 716 - 716
शस्त्र नाम माला पृष्ठ: 717 - 808
चरित्रोपख्यान पृष्ठ: 809 - 1388
ज़फरनामा पृष्ठ: 1389 - 1394
हिकायत पृष्ठ: 1394 - 1428