श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1004


ਪਕਰਿ ਰਾਵ ਕੋ ਤਰੇ ਦਬਾਯੋ ॥੧੮॥
पकरि राव को तरे दबायो ॥१८॥

ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਪਕਰਿ ਭੁਜਨ ਤੇ ਲਿਯੋ ॥
न्रिप को पकरि भुजन ते लियो ॥

ਗੁਦਾ ਭੋਗ ਤਾ ਕੋ ਦ੍ਰਿੜ ਕਿਯੋ ॥
गुदा भोग ता को द्रिड़ कियो ॥

ਤੋਰਿ ਤਾਰਿ ਤਨ ਰੁਧਿਰ ਚਲਾਯੋ ॥
तोरि तारि तन रुधिर चलायो ॥

ਅਧਿਕ ਰਾਵ ਮਨ ਮਾਝ ਲਜਾਯੋ ॥੧੯॥
अधिक राव मन माझ लजायो ॥१९॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਗੁਦਾ ਭੋਗ ਭੇ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਮਨ ਮਹਿ ਰਹਿਯੋ ਲਜਾਇ ॥
गुदा भोग भे ते न्रिपति मन महि रहियो लजाइ ॥

ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਕਾਹੂੰ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਲਯੋ ਨ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ॥੨੦॥
ता दिन ते काहूं त्रियहि लयो न निकटि बुलाइ ॥२०॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਤੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੩੪॥੨੬੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ चौतीसवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१३४॥२६७२॥अफजूं॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਦੁਹਿਤਾ ਸਾਹੁ ਫਿਰੰਗ ਕੀ ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥
दुहिता साहु फिरंग की जा को रूप अपार ॥

ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਭੀਤਰ ਕਹੂੰ ਤਾ ਸਮ ਔਰ ਨ ਨਾਰਿ ॥੧॥
तीनि भवन भीतर कहूं ता सम और न नारि ॥१॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਅਬਦੁਲ ਨਾਮ ਮੁਲਾਨਾ ਭਾਰੋ ॥
अबदुल नाम मुलाना भारो ॥

ਸਹਿਰ ਜਹਾਨਾਬਾਦਿ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
सहिर जहानाबादि उजियारो ॥

ਹਾਜਰਾਤਿ ਜਬ ਬੈਠਿ ਮੰਗਾਵੈ ॥
हाजराति जब बैठि मंगावै ॥

ਦੇਵ ਭੂਤ ਜਿਨਾਨ ਬੁਲਾਵੈ ॥੨॥
देव भूत जिनान बुलावै ॥२॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਦੇਵ ਭੂਤ ਜਿਨਾਤ ਕਹ ਲੇਵੈ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥
देव भूत जिनात कह लेवै निकट बुलाइ ॥

ਜੌਨ ਬਾਤ ਚਿਤ ਮੈ ਰੁਚੈ ਤਿਨ ਤੇ ਲੇਤ ਮੰਗਾਇ ॥੩॥
जौन बात चित मै रुचै तिन ते लेत मंगाइ ॥३॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਾ ਪੈ ਪਰੀ ਬਹੁਤ ਚਲਿ ਆਵੈ ॥
ता पै परी बहुत चलि आवै ॥

ਕੋਊ ਨਾਚਿ ਉਠ ਕੋਊ ਗਾਵੈ ॥
कोऊ नाचि उठ कोऊ गावै ॥

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭਾਵ ਦਿਖਾਵਹਿ ॥
भाति भाति के भाव दिखावहि ॥

ਦੇਖਨਹਾਰ ਸਭੇ ਬਲਿ ਜਾਵਹਿ ॥੪॥
देखनहार सभे बलि जावहि ॥४॥

ਲਾਲ ਪਰੀ ਇਕ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥
लाल परी इक बचन उचारो ॥

ਸਾਹ ਪਰੀ ਸੁਨੁ ਬੈਨ ਹਮਾਰੋ ॥
साह परी सुनु बैन हमारो ॥

ਸੁੰਦਰਿ ਕਲਾ ਕੁਅਰਿ ਇਕ ਭਾਰੀ ॥
सुंदरि कला कुअरि इक भारी ॥

ਜਨੁਕ ਰੂਪ ਕੀ ਰਾਸਿ ਸਵਾਰੀ ॥੫॥
जनुक रूप की रासि सवारी ॥५॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬਿਧਿ ਰੂਪ ਲੈ ਕੀਨੇ ਰੂਪ ਅਨੇਕ ॥
ताही ते बिधि रूप लै कीने रूप अनेक ॥

ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਮੈ ਨਿਰਖਿ ਛਬਿ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਸਹਿਤ ਬਿਬੇਕ ॥੬॥
रीझि रही मै निरखि छबि मन क्रम सहित बिबेक ॥६॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾਤ ਨਹਿ ਕਹੀ ॥
ता की प्रभा जात नहि कही ॥

ਜਾਨੁਕ ਫੂਲਿ ਮਾਲਿਤੀ ਰਹੀ ॥
जानुक फूलि मालिती रही ॥

ਕਵਨ ਸੁ ਕਬਿ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਉਚਾਰੈ ॥
कवन सु कबि तिह प्रभा उचारै ॥

ਕੋਟਿ ਸੂਰ ਜਨੁ ਚੜੇ ਸਵਾਰੇ ॥੭॥
कोटि सूर जनु चड़े सवारे ॥७॥

ਮੁਲਾ ਬਾਤ ਸ੍ਰਵਨ ਯਹ ਸੁਨੀ ॥
मुला बात स्रवन यह सुनी ॥

ਬਿਰਹ ਬਿਕਲ ਹ੍ਵੈ ਮੂੰਡੀ ਧੁਨੀ ॥
बिरह बिकल ह्वै मूंडी धुनी ॥

ਏਕ ਦੇਵ ਭੇਜਾ ਤਹ ਜਾਈ ॥
एक देव भेजा तह जाई ॥

ਤਾ ਕੀ ਖਾਟ ਉਠਾਇ ਮੰਗਾਈ ॥੮॥
ता की खाट उठाइ मंगाई ॥८॥

ਵਾ ਸੁੰਦਰਿ ਕੋ ਕਛੁ ਨ ਬਸਾਯੋ ॥
वा सुंदरि को कछु न बसायो ॥

ਮੁਲਾ ਕੇ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥
मुला के संग भोग कमायो ॥

ਬੀਤੀ ਰੈਨਿ ਭੋਰ ਜਬ ਭਯੋ ॥
बीती रैनि भोर जब भयो ॥

ਤਿਹ ਪਹੁਚਾਇ ਤਹੀ ਤਿਨ ਦਯੋ ॥੯॥
तिह पहुचाइ तही तिन दयो ॥९॥

ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਤਿਹ ਰੋਜ ਬੁਲਾਵੈ ॥
ऐसी बिधि तिह रोज बुलावै ॥

ਹੋਤ ਉਦੋਤ ਫਿਰੰਗ ਪਠਾਵੈ ॥
होत उदोत फिरंग पठावै ॥

ਮਨ ਮਾਨਤ ਕੇ ਕੇਲਨ ਕਰੈ ॥
मन मानत के केलन करै ॥


Flag Counter