श्री दशम ग्रंथ

पृष्ठ - 1206


ਪੂਰਬ ਸੈਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੋ ਨਾਮਾ ॥
पूरब सैन न्रिपति को नामा ॥

ਜਿਨ ਜੀਤੇ ਅਨਗਨ ਸੰਗ੍ਰਾਮਾ ॥
जिन जीते अनगन संग्रामा ॥

ਜਾ ਕੇ ਚੜਤ ਅਮਿਤ ਦਲ ਸੰਗਾ ॥
जा के चड़त अमित दल संगा ॥

ਹੈ ਗੈ ਰਥ ਪੈਦਲ ਚਤੁਰੰਗਾ ॥੨॥
है गै रथ पैदल चतुरंगा ॥२॥

ਤਹ ਇਕ ਆਯੋ ਸਾਹ ਅਪਾਰਾ ॥
तह इक आयो साह अपारा ॥

ਜਾ ਕੇ ਸੰਗ ਇਕ ਪੁਤ੍ਰ ਪ੍ਯਾਰਾ ॥
जा के संग इक पुत्र प्यारा ॥

ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਕਹੈ ਨਹੀ ਆਵੈ ॥
जा को रूप कहै नही आवै ॥

ਊਖ ਲਿਖਤ ਲੇਖਨ ਹ੍ਵੈ ਜਾਵੈ ॥੩॥
ऊख लिखत लेखन ह्वै जावै ॥३॥

ਪੂਰਬ ਦੇ ਤਿਹ ਊਪਰ ਅਟਕੀ ॥
पूरब दे तिह ऊपर अटकी ॥

ਭੂਲਿ ਗਈ ਸਭ ਹੀ ਸੁਧਿ ਘਟਿ ਕੀ ॥
भूलि गई सभ ही सुधि घटि की ॥

ਲਗਿਯੋ ਕੁਅਰ ਸੋ ਨੇਹ ਅਪਾਰਾ ॥
लगियो कुअर सो नेह अपारा ॥

ਜਿਹ ਬਿਨੁ ਰੁਚੈ ਨ ਭੋਜਨ ਬਾਰਾ ॥੪॥
जिह बिनु रुचै न भोजन बारा ॥४॥

ਏਕ ਦਿਵਸ ਤਿਹ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥
एक दिवस तिह बोलि पठायो ॥

ਕਾਮ ਕੇਲ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕਮਾਯੋ ॥
काम केल रुचि मानि कमायो ॥

ਦੁਹੂੰਅਨ ਐਸੇ ਬਧਾ ਸਨੇਹਾ ॥
दुहूंअन ऐसे बधा सनेहा ॥

ਜਿਨ ਕੋ ਭਾਖਿ ਨ ਆਵਤ ਨੇਹਾ ॥੫॥
जिन को भाखि न आवत नेहा ॥५॥

ਸਾਹੁ ਪੁਤ੍ਰ ਤਬ ਸਾਹੁ ਬਿਸਾਰਿਯੋ ॥
साहु पुत्र तब साहु बिसारियो ॥

ਤਾ ਕੇ ਸਦਾ ਰਹਿਤ ਜਿਯ ਧਾਰਿਯੋ ॥
ता के सदा रहित जिय धारियो ॥

ਪਿਤਾ ਸੰਗ ਕਛੁ ਕਲਹ ਬਢਾਯੋ ॥
पिता संग कछु कलह बढायो ॥

ਚੜਿ ਘੋਰਾ ਪਰਦੇਸ ਸਿਧਾਯੋ ॥੬॥
चड़ि घोरा परदेस सिधायो ॥६॥

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

ਤ੍ਰਿਯ ਨਿਮਿਤ ਨਿਜੁ ਪਿਤੁ ਸੌ ਕਲਹ ਬਢਾਇ ਕੈ ॥
त्रिय निमित निजु पितु सौ कलह बढाइ कै ॥

ਚੜਿ ਬਾਜੀ ਪਰ ਚਲਾ ਦੇਸ ਕਹ ਧਾਇ ਕੈ ॥
चड़ि बाजी पर चला देस कह धाइ कै ॥

ਪਿਤੁ ਜਾਨ੍ਯੋ ਸੁਤ ਮੇਰੋ ਦੇਸ ਅਪਨੇ ਗਯੋ ॥
पितु जान्यो सुत मेरो देस अपने गयो ॥

ਹੌ ਅਰਧ ਰਾਤ੍ਰਿ ਗੇ ਗ੍ਰਿਹ ਰਾਨੀ ਆਵਤ ਭਯੋ ॥੭॥
हौ अरध रात्रि गे ग्रिह रानी आवत भयो ॥७॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤਹ ਤੇ ਸਾਹੁ ਜਬੈ ਉਠਿ ਗਯੋ ॥
तह ते साहु जबै उठि गयो ॥

ਤਬ ਰਾਨੀ ਅਸ ਚਰਿਤ ਬਨਯੋ ॥
तब रानी अस चरित बनयो ॥

ਤਾਹਿ ਨਿਪੁੰਸਕ ਕਰਿ ਠਹਰਾਯੋ ॥
ताहि निपुंसक करि ठहरायो ॥

ਰਾਜਾ ਸੌ ਇਸ ਭਾਤਿ ਜਤਾਯੋ ॥੮॥
राजा सौ इस भाति जतायो ॥८॥

ਮੈ ਇਕ ਮੋਲ ਨਿਪੁੰਸਕ ਆਨਾ ॥
मै इक मोल निपुंसक आना ॥

ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨ ਜਾਤ ਬਖਾਨਾ ॥
जा को रूप न जात बखाना ॥

ਤਾ ਤੇ ਅਪਨੇ ਕਾਜ ਕਰੈ ਹੌ ॥
ता ते अपने काज करै हौ ॥

ਮਨ ਭਾਵਤ ਕੇ ਭੋਗ ਕਮੈ ਹੌ ॥੯॥
मन भावत के भोग कमै हौ ॥९॥

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

ਭਲੀ ਭਲੀ ਰਾਜਾ ਕਹੀ ਭੇਦ ਨ ਸਕਾ ਬਿਚਾਰ ॥
भली भली राजा कही भेद न सका बिचार ॥

ਪੁਰਖ ਨਿਪੁੰਸਕ ਭਾਖਿ ਤ੍ਰਿਯ ਰਾਖਾ ਧਾਮ ਸੁਧਾਰਿ ॥੧੦॥
पुरख निपुंसक भाखि त्रिय राखा धाम सुधारि ॥१०॥

ਰਮ੍ਯੋ ਕਰਤ ਰਾਨੀ ਭਏ ਤਵਨ ਪੁਰਖ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ॥
रम्यो करत रानी भए तवन पुरख दिन रैनि ॥

ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਨਿਪੁੰਸਕ ਤਿਹ ਲਖੈ ਕਛੂ ਨ ਭਾਖੈ ਬੈਨ ॥੧੧॥
न्रिपति निपुंसक तिह लखै कछू न भाखै बैन ॥११॥

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਸਤਰ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੭੦॥੫੨੫੪॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ सतर चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२७०॥५२५४॥अफजूं॥

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

ਤੇਲੰਗਾ ਜਹ ਦੇਸ ਅਪਾਰਾ ॥
तेलंगा जह देस अपारा ॥

ਸਮਰ ਸੈਨ ਤਹ ਕੋ ਸਰਦਾਰਾ ॥
समर सैन तह को सरदारा ॥

ਤਾਹਿ ਬਿਲਾਸ ਦੇਇ ਘਰ ਰਾਨੀ ॥
ताहि बिलास देइ घर रानी ॥

ਜਾ ਕੀ ਜਾਤ ਨ ਪ੍ਰਭਾ ਬਖਾਨੀ ॥੧॥
जा की जात न प्रभा बखानी ॥१॥

ਤਿਹ ਇਕ ਛੈਲ ਪੁਰੀ ਸੰਨ੍ਯਾਸੀ ॥
तिह इक छैल पुरी संन्यासी ॥

ਤਿਹ ਪੁਰ ਮਦ੍ਰ ਦੇਸ ਕੌ ਬਾਸੀ ॥
तिह पुर मद्र देस कौ बासी ॥

ਰਾਨੀ ਨਿਰਖਿ ਲਗਨਿ ਤਿਹ ਲਾਗੀ ॥
रानी निरखि लगनि तिह लागी ॥


Flag Counter