شري دسم گرنتھ

صفحو - 448


ਇਹ ਰੁਦ੍ਰ ਦਸਾ ਸਬ ਸੈਨ ਨਿਹਾਰੀ ॥
eih rudr dasaa sab sain nihaaree |

سڄي لشڪر شيو جي اها حالت ڏٺي.

ਬਰਛੀ ਤਬ ਹੀ ਸਿਵ ਪੂਤ ਸੰਭਾਰੀ ॥੧੫੧੦॥
barachhee tab hee siv poot sanbhaaree |1510|

لشڪر جڏهن شيو جي اها حالت ڏٺي، تڏهن شيو جي پٽ گنيش پنهنجي هٿ ۾ لانس کنيو.

ਜਬ ਕਰ ਬੀਚ ਸਕਤਿ ਕੋ ਲਇਓ ॥
jab kar beech sakat ko leio |

جڏهن (گنيشا) ڀورو هٿ ۾ کنيو

ਤਬ ਆਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ ਸਾਮੁਹਿ ਭਇਓ ॥
tab aae nripat ke saamuhi bheio |

پوءِ بادشاهه جي سامهون بيٺو

ਕਰ ਕੇ ਬਲ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਓਰ ਚਲਾਈ ॥
kar ke bal kai nrip or chalaaee |

۽ هٿ جي (پوري) طاقت سان بادشاهه مٿان (طاقت) هليو ويو.

ਬਰਛੀ ਨਹੀ ਮਾਨੋ ਮ੍ਰਿਤ ਪਠਾਈ ॥੧੫੧੧॥
barachhee nahee maano mrit patthaaee |1511|

1511ع ۾ شڪتي (لينس) هٿ ۾ کڻي بادشاهه جي سامهون آيو ۽ پنهنجي هٿ جي پوري طاقت سان ان کي بادشاهه ڏانهن اهڙيءَ ريت اڇلايائين، جو اهو ٿلهو نه، پر موت هو.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਨ੍ਰਿਪ ਆਵਤ ਕਾਟਿ ਦਈ ਬਰਛੀ ਸਰ ਤੀਛਨ ਸੋ ਅਰਿ ਕੇ ਉਰਿ ਮਾਰਿਓ ॥
nrip aavat kaatt dee barachhee sar teechhan so ar ke ur maario |

اچي راجا ڏاهر کي روڪيو ۽ هڪ تيز تير دشمن جي دل ۾ وڌو.

ਸੋ ਸਰ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਬਾਹਨ ਕਉ ਪ੍ਰਤਿਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥
so sar so kab sayaam kahai tih baahan kau pratiang prahaario |

ان تير گنيش جي گاڏي تي حملو ڪيو

ਏਕ ਗਨੇਸ ਲਿਲਾਟ ਬਿਖੈ ਸਰ ਲਾਗ ਰਹਿਓ ਤਿਰਛੋ ਛਬਿ ਧਾਰਿਓ ॥
ek ganes lilaatt bikhai sar laag rahio tirachho chhab dhaario |

گنيشا جي پيشانيءَ ۾ هڪ تير لڳيو، جيڪو هن کي ڌڪ لڳو. (اهو تير) اهڙيءَ طرح سينگاريل هو،

ਮਾਨ ਬਢਿਯੋ ਗਜਆਨਨ ਦੀਹ ਮਨੋ ਸਰ ਅੰਕੁਸ ਸਾਥਿ ਉਤਾਰਿਓ ॥੧੫੧੨॥
maan badtiyo gajaanan deeh mano sar ankus saath utaario |1512|

ٻيو تير گنيش جي پيشانيءَ تي ٿلهو ٿي لڳو ۽ ائين لڳو ڄڻ تير جهڙو گڊ هاٿي جي پيشانيءَ ۾ ڦاسي پيو آهي.

ਚੇਤ ਭਯੋ ਚਢਿ ਬਾਹਨ ਪੈ ਸਿਵ ਲੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਚਲਾਇ ਦਯੋ ਹੈ ॥
chet bhayo chadt baahan pai siv lai dhan baan chalaae dayo hai |

هوشيار رهيو ۽ پنهنجي ٻلي تي چڙهڻ، شيو هڪ ڪمان ورتو ۽ هڪ تير مارايو.

ਸੋ ਸਰ ਤੀਛਨ ਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਇਹ ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਉਰਿ ਲਾਗ ਗਯੋ ਹੈ ॥
so sar teechhan hai at hee ih bhoopat ke ur laag gayo hai |

انهيءَ پاسي، هوش ۾ اچي، شيو پنهنجي گاڏيءَ تي چڙهائي، پنهنجي ڪمان مان تير ڪڍي ڇڏيو ۽ بادشاهه جي دل ۾ هڪ انتهائي تيز تير وڌو.

ਫੂਲ ਗਯੋ ਜੀਅ ਜਾਨ ਨਰੇਸ ਹਨਿਯੋ ਨਹੀ ਰੰਚਕ ਤ੍ਰਾਸ ਭਯੋ ਹੈ ॥
fool gayo jeea jaan nares haniyo nahee ranchak traas bhayo hai |

شيو اهو سوچي خوش ٿيو ته راجا کي ماريو ويو آهي، پر بادشاهه هن تير جي اثر کان ٿورو به نه ڊڄي.

ਚਾਪ ਤਨਾਇ ਲੀਯੋ ਕਰ ਮੈ ਸੁ ਨਿਖੰਗ ਤੇ ਬਾਨ ਨਿਕਾਸ ਲਯੋ ਹੈ ॥੧੫੧੩॥
chaap tanaae leeyo kar mai su nikhang te baan nikaas layo hai |1513|

بادشاهه پنهنجي ترخ مان تير ڪڍي پنهنجو ڪمان ڪڍيو.1513.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਤਬ ਤਿਨ ਭੂਪਤਿ ਬਾਨ ਇਕ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਸੁ ਤਾਨਿ ॥
tab tin bhoopat baan ik kaan pramaan su taan |

پوءِ ان بادشاهه دشمن کي مارڻ جو سوچيو ۽ هڪ تير هن جي ڪنن تائين پهچايو

ਲਖਿ ਮਾਰਿਓ ਸਿਵ ਉਰ ਬਿਖੈ ਅਰਿ ਬਧ ਹਿਤ ਹੀਯ ਜਾਨਿ ॥੧੫੧੪॥
lakh maario siv ur bikhai ar badh hit heey jaan |1514|

بادشاهه، شيو کي پنهنجو نشانو بڻائي، پنهنجي ڪمان کي هن جي ڪن تائين ڇڪي، هڪ تير هن جي دل ڏانهن وڌو ته جيئن هن کي يقيني طور تي ماريو وڃي. 1514.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

چوپي

ਜਬ ਹਰ ਕੇ ਉਰਿ ਤਿਨਿ ਸਰ ਮਾਰਿਓ ॥
jab har ke ur tin sar maario |

جڏهن هن شيو جي سينه ۾ تير ماريو

ਇਹ ਬਿਕ੍ਰਮ ਸਿਵ ਸੈਨ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥
eih bikram siv sain nihaario |

جڏهن هن پنهنجو تير شيو جي دل ڏانهن وڌو ۽ ساڳئي وقت ان زور آور شيو جي فوج ڏانهن ڏٺو.

ਕਾਰਤਕੇਯ ਨਿਜ ਦਲੁ ਲੈ ਧਾਇਓ ॥
kaaratakey nij dal lai dhaaeio |

(پوءِ ان وقت) ڪارتڪ پنهنجي لشڪر سان حملو ڪيو

ਪੁਨਿ ਗਨੇਸ ਮਨ ਕੋਪ ਬਢਾਇਓ ॥੧੫੧੫॥
pun ganes man kop badtaaeio |1515|

ڪارتيڪيا پنهنجي لشڪر سميت تيزيءَ سان اچي رهيو هو ۽ گنيش جا گانا ڏاڍا ڪاوڙيل هئا.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਆਵਤ ਹੀ ਦੁਹ ਕੋ ਲਖਿ ਭੂਪਤਿ ਜੀ ਅਪੁਨੇ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਇਓ ॥
aavat hee duh ko lakh bhoopat jee apune at krodh badtaaeio |

ٻنهي کي ايندي ڏسي بادشاهه کي دل ئي دل ۾ ڪاوڙ آئي.

ਪਉਰਖ ਕੈ ਭੁਜਦੰਡਨ ਕੋ ਸਿਖਿ ਬਾਹਨ ਕੋ ਇਕੁ ਬਾਨ ਲਗਾਇਓ ॥
paurakh kai bhujadanddan ko sikh baahan ko ik baan lagaaeio |

هنن ٻنهي کي ايندي ڏسي بادشاهه کي ڏاڍي ڪاوڙ لڳي ۽ پنهنجي هٿن جي زور سان هنن جي گاڏيءَ تي تير هنيو.

ਅਉਰ ਜਿਤੋ ਗਨ ਕੋ ਦਲੁ ਆਵਤ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਇਓ ॥
aaur jito gan ko dal aavat so chhin mai jam dhaam patthaaeio |

هن هڪدم گانن جي لشڪر کي يما جي گهر ڏانهن موڪليو

ਆਇ ਖੜਾਨਨ ਕੋ ਜਬ ਹੀ ਗਜ ਆਨਨ ਛਾਡਿ ਕੈ ਖੇਤ ਪਰਾਇਓ ॥੧੫੧੬॥
aae kharraanan ko jab hee gaj aanan chhaadd kai khet paraaeio |1516|

راجا کي ڪارتيڪيا ڏانهن وڌندو ڏسي، گنيش به جنگ جو ميدان ڇڏي ڀڄي ويو. 1516.

ਮੋਦ ਭਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਜਬ ਹੀ ਸਿਵ ਕੋ ਦਲੁ ਮਾਰਿ ਭਜਾਯੋ ॥
mod bhayo nrip ke man mai jab hee siv ko dal maar bhajaayo |

جڏهن شيو جي جماعت کي شڪست آئي (تڏهن) بادشاهه خوش ٿيو (۽ چيو) اي!

ਕਾਹੇ ਕਉ ਭਾਜਤ ਰੇ ਡਰ ਕੈ ਜਿਨਿ ਭਾਜਹੁ ਇਉ ਤਿਹ ਟੇਰਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥
kaahe kau bhaajat re ddar kai jin bhaajahu iau tih tter sunaayo |

شيو جي لشڪر کي تباهه ۽ مجبور ڪري ڀڄڻ تي مجبور ڪري، راجا دل ۾ خوش ٿيو ۽ وڏي آواز ۾ چيائين ته ”اوهين سڀ ڊڄي ڇو ڀڄي رهيا آهيو؟

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਖੜਗੇਸ ਤਬੈ ਅਪੁਨੇ ਕਰਿ ਲੈ ਬਰ ਸੰਖ ਬਜਾਯੋ ॥
sayaam bhane kharrages tabai apune kar lai bar sankh bajaayo |

(شاعر) شيام چوي ٿو ته، ان وقت کڙگ سنگهه پنهنجي هٿ ۾ شنخ وڄايو

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਬੈ ਤਬ ਹੀ ਮਨੋ ਅੰਤਕ ਰੂਪ ਕੀਏ ਰਨਿ ਆਯੋ ॥੧੫੧੭॥
sasatr sanbhaar sabai tab hee mano antak roop kee ran aayo |1517|

ان کان پوءِ خارگ سنگهه پنهنجو شنک هٿ ۾ کنيو ۽ ان کي وڄايو ۽ هو يما جي روپ ۾ ظاهر ٿيو، جنگ ۾ پنهنجا هٿيار کڻي رهيو هو.

ਟੇਰ ਸੁਨੇ ਸਬ ਫੇਰਿ ਫਿਰੇ ਕਰਿ ਲੈ ਕਰਵਾਰਨ ਕੋਪ ਹੁਇ ਧਾਏ ॥
tter sune sab fer fire kar lai karavaaran kop hue dhaae |

جڏهن سندس للڪار ٻڌو ويو، تڏهن پنهنجين تلوارن کي هٿ ۾ کڻي، ويڙهاڪن ڏانهن واپس آيا

ਲਾਜ ਭਰੇ ਸੁ ਟਰੇ ਨ ਡਰੇ ਤਿਨ ਹੂੰ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸਬ ਸੰਖ ਬਜਾਏ ॥
laaj bhare su ttare na ddare tin hoon mil kai sab sankh bajaae |

جيتوڻيڪ اهي شرمسار ضرور ٿيا هئا، پر هاڻي اهي بي خوف ۽ مضبوطيءَ سان بيٺا هئا ۽ سڀني گڏجي پنهنجو ڪنچون وڄايو.

ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰੇ ਲਲਕਾਰਿ ਕਹੈ ਅਰੇ ਤੈ ਬਹੁ ਘਾਏ ॥
maar hee maar pukaar pare lalakaar kahai are tai bahu ghaae |

”مار، مار“ جي رڙ سان چيائون ته ”اي بادشاهه! توهان ڪيترن ئي ماڻهن کي ماري ڇڏيو آهي

ਮਾਰਤ ਹੈ ਅਬ ਤੋਹਿ ਨ ਛਾਡ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਸਰ ਓਘ ਚਲਾਏ ॥੧੫੧੮॥
maarat hai ab tohi na chhaadd yau keh kai sar ogh chalaae |1518|

هاڻي توکي نه ڇڏينداسين، توکي ماري ڇڏينداسين.

ਜਬ ਆਨਿ ਨਿਦਾਨ ਕੀ ਮਾਰੁ ਮਚੀ ਤਬ ਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਆਪਨੇ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥
jab aan nidaan kee maar machee tab hee nrip aapane sasatr sanbhaare |

جڏهن آخري ڌڪ لڳو، تڏهن بادشاهه پنهنجا هٿ کنيا.

ਖਗ ਗਦਾ ਬਰਛੀ ਜਮਧਾਰ ਸੁ ਲੈ ਕਰਵਾਰ ਹੀ ਸਤ੍ਰੁ ਪਚਾਰੇ ॥
khag gadaa barachhee jamadhaar su lai karavaar hee satru pachaare |

جڏهن خوفناڪ تباهي آئي، تڏهن بادشاهه پنهنجا هٿيار کنيا ۽ هٿن ۾ خنجر، ڌاڳو، ڪهاڙي ۽ تلوار کڻي دشمن کي للڪاريو.

ਪਾਨਿ ਲੀਓ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿ ਨਿਹਾਰਿ ਕਈ ਅਰਿ ਕੋਟਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥
paan leeo dhan baan sanbhaar nihaar kee ar kott sanghaare |

هن پنهنجي ڪمان ۽ تير هٿن ۾ کڻي، هيڏانهن هوڏانهن ڏسندي، ڪيترن ئي دشمنن کي ماري وڌو

ਭੂਪ ਨ ਮੋਰਤਿ ਸੰਘਰ ਤੇ ਮੁਖ ਅੰਤ ਕੋ ਅੰਤਕ ਸੇ ਭਟ ਹਾਰੇ ॥੧੫੧੯॥
bhoop na morat sanghar te mukh ant ko antak se bhatt haare |1519|

بادشاهه سان وڙهندڙ ويڙهاڪن جا منهن ڳاڙها ٿي ويا ۽ آخرڪار اهي سڀ شڪست کاڌائون.

ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਸਿਵ ਪਾਨਿ ਸਰਾਸਨ ਜੀ ਅਪੁਨੇ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥
lai apune siv paan saraasan jee apune at kop badtaayo |

پنهنجي ڪمان ۽ تير کي هٿن ۾ کڻي، شيو بيحد ناراض ٿي ويو

ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਚਿਤਿਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਬਧ ਬਾਹਨ ਆਪੁਨ ਕੋ ਸੁ ਧਵਾਯੋ ॥
bhoopat ko chitiyo chit mai badh baahan aapun ko su dhavaayo |

هن پنهنجي گاڏي هن کي مارڻ جي ارادي سان بادشاهه ڏانهن وڌيو، هن وڏي آواز سان بادشاهه کي چيو.

ਮਾਰਤ ਹੋ ਅਬ ਯਾ ਰਨ ਮੈ ਕਹਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥
maarat ho ab yaa ran mai keh kai nrip kau ih bhaat sunaayo |

”مان هاڻي توکي مارڻ وارو آهيان“ ۽ ائين چئي هن پنهنجي ڪنچ جو خوفناڪ آواز بلند ڪيو.

ਯੌ ਕਹਿ ਨਾਦ ਬਜਾਵਤ ਭਯੋ ਮਨੋ ਅੰਤ ਭਯੋ ਪਰਲੈ ਘਨ ਆਯੋ ॥੧੫੨੦॥
yau keh naad bajaavat bhayo mano ant bhayo paralai ghan aayo |1520|

1520 جي قيامت تي ڪڪر گجگوڙ ڪري رهيا هئا.

ਨਾਦ ਸੁ ਨਾਦ ਰਹਿਓ ਭਰਪੂਰ ਸੁਨਿਯੋ ਪੁਰਹੂਤ ਮਹਾ ਬਿਸਮਾਯੋ ॥
naad su naad rahio bharapoor suniyo purahoot mahaa bisamaayo |

اهو خوفناڪ آواز سڄي ڪائنات ۾ پکڙجي ويو ۽ اندرا به اهو ٻڌي حيران ٿي وئي

ਸਾਤ ਸਮੁਦ੍ਰ ਨਦੀ ਨਦ ਅਉ ਸਰ ਬਿੰਧ ਸੁਮੇਰ ਮਹਾ ਗਰਜਾਯੋ ॥
saat samudr nadee nad aau sar bindh sumer mahaa garajaayo |

ان آواز جي گونج ستن سمنڊن، ندين، ٽڪن ۽ سومرو جبل وغيره ۾ گونجڻ لڳي.

ਕਾਪ ਉਠਿਓ ਸੁਨਿ ਯੌ ਸਹਸਾਨਨ ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਚਾਲ ਜਨਾਯੋ ॥
kaap utthio sun yau sahasaanan chaudah lokan chaal janaayo |

اهو آواز ٻڌي شيشناگا به لرزجي ويو، هن سوچيو ته چوڏهين دنيا لرزجي وئي، سڀني جهانن جا جاندار،

ਸੰਕਤ ਹ੍ਵੈ ਸੁਨ ਕੈ ਜਗ ਕੇ ਜਨ ਭੂਪ ਨਹੀ ਮਨ ਮੈ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥੧੫੨੧॥
sankat hvai sun kai jag ke jan bhoop nahee man mai ddar paayo |1521|

اهو آواز ٻڌي، حيران ٿي ويا، پر بادشاهه خرگ سنگهه نه ڊڄي.