Sri Dasam Granth
Page - 448
ਇਹ ਰੁਦ੍ਰ ਦਸਾ ਸਬ ਸੈਨ ਨਿਹਾਰੀ ॥
eih rudr dasaa sab sain nihaaree |
ਬਰਛੀ ਤਬ ਹੀ ਸਿਵ ਪੂਤ ਸੰਭਾਰੀ ॥੧੫੧੦॥
barachhee tab hee siv poot sanbhaaree |1510|When the army saw this condition of Shiva, then Ganesh, the son of Shiva, took the lance in his hand.1510.
ਜਬ ਕਰ ਬੀਚ ਸਕਤਿ ਕੋ ਲਇਓ ॥
jab kar beech sakat ko leio |
ਤਬ ਆਇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕੇ ਸਾਮੁਹਿ ਭਇਓ ॥
tab aae nripat ke saamuhi bheio |
ਕਰ ਕੇ ਬਲ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਓਰ ਚਲਾਈ ॥
kar ke bal kai nrip or chalaaee |
ਬਰਛੀ ਨਹੀ ਮਾਨੋ ਮ੍ਰਿਤ ਪਠਾਈ ॥੧੫੧੧॥
barachhee nahee maano mrit patthaaee |1511|Taking the Shakti (lance) in his hand he came in front of the king and with the full force of his hand, he threw it towards the king in such a way that it was not a lance, but death itself.1511.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਨ੍ਰਿਪ ਆਵਤ ਕਾਟਿ ਦਈ ਬਰਛੀ ਸਰ ਤੀਛਨ ਸੋ ਅਰਿ ਕੇ ਉਰਿ ਮਾਰਿਓ ॥
nrip aavat kaatt dee barachhee sar teechhan so ar ke ur maario |On coming, the king intercepted the lance and inflicted a sharp arrow in the heart of the enemy
ਸੋ ਸਰ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਬਾਹਨ ਕਉ ਪ੍ਰਤਿਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥
so sar so kab sayaam kahai tih baahan kau pratiang prahaario |That arrow attacked the vehicle of Ganesh
ਏਕ ਗਨੇਸ ਲਿਲਾਟ ਬਿਖੈ ਸਰ ਲਾਗ ਰਹਿਓ ਤਿਰਛੋ ਛਬਿ ਧਾਰਿਓ ॥
ek ganes lilaatt bikhai sar laag rahio tirachho chhab dhaario |
ਮਾਨ ਬਢਿਯੋ ਗਜਆਨਨ ਦੀਹ ਮਨੋ ਸਰ ਅੰਕੁਸ ਸਾਥਿ ਉਤਾਰਿਓ ॥੧੫੧੨॥
maan badtiyo gajaanan deeh mano sar ankus saath utaario |1512|The second arrow his slantingly on the forehead of Ganesh and it appeared like the arrow-like goad stuck in the forehead of an elephant.1512.
ਚੇਤ ਭਯੋ ਚਢਿ ਬਾਹਨ ਪੈ ਸਿਵ ਲੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਚਲਾਇ ਦਯੋ ਹੈ ॥
chet bhayo chadt baahan pai siv lai dhan baan chalaae dayo hai |
ਸੋ ਸਰ ਤੀਛਨ ਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਇਹ ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਉਰਿ ਲਾਗ ਗਯੋ ਹੈ ॥
so sar teechhan hai at hee ih bhoopat ke ur laag gayo hai |On this side, regaining consciousness, mounting on his vehicle Shiva discharged the arrow from his bow and he inflicted an extremely sharp arrow in the heart of the king
ਫੂਲ ਗਯੋ ਜੀਅ ਜਾਨ ਨਰੇਸ ਹਨਿਯੋ ਨਹੀ ਰੰਚਕ ਤ੍ਰਾਸ ਭਯੋ ਹੈ ॥
fool gayo jeea jaan nares haniyo nahee ranchak traas bhayo hai |Shiva was pleased to think that the king had been killed, but the king was not even slightly frightened by the impact of this arrow
ਚਾਪ ਤਨਾਇ ਲੀਯੋ ਕਰ ਮੈ ਸੁ ਨਿਖੰਗ ਤੇ ਬਾਨ ਨਿਕਾਸ ਲਯੋ ਹੈ ॥੧੫੧੩॥
chaap tanaae leeyo kar mai su nikhang te baan nikaas layo hai |1513|The king took out an arrow from his quiver and pulled his bow.1513.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਤਬ ਤਿਨ ਭੂਪਤਿ ਬਾਨ ਇਕ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਸੁ ਤਾਨਿ ॥
tab tin bhoopat baan ik kaan pramaan su taan |
ਲਖਿ ਮਾਰਿਓ ਸਿਵ ਉਰ ਬਿਖੈ ਅਰਿ ਬਧ ਹਿਤ ਹੀਯ ਜਾਨਿ ॥੧੫੧੪॥
lakh maario siv ur bikhai ar badh hit heey jaan |1514|The king, making Shiva his target, pulled his bow upto his ear, discharged an arrow towards his heart in order to kill him certainly.1514.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |CHAUPAI
ਜਬ ਹਰ ਕੇ ਉਰਿ ਤਿਨਿ ਸਰ ਮਾਰਿਓ ॥
jab har ke ur tin sar maario |
ਇਹ ਬਿਕ੍ਰਮ ਸਿਵ ਸੈਨ ਨਿਹਾਰਿਓ ॥
eih bikram siv sain nihaario |When he discharged his arrow towards the heart of Shiva and at the same time, that mighty one looked towards the army of Shiva
ਕਾਰਤਕੇਯ ਨਿਜ ਦਲੁ ਲੈ ਧਾਇਓ ॥
kaaratakey nij dal lai dhaaeio |
ਪੁਨਿ ਗਨੇਸ ਮਨ ਕੋਪ ਬਢਾਇਓ ॥੧੫੧੫॥
pun ganes man kop badtaaeio |1515|Kartikeya was coming speedily alongwith his army and the ganas of Ganesh were getting extremely infuriated.1515.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਆਵਤ ਹੀ ਦੁਹ ਕੋ ਲਖਿ ਭੂਪਤਿ ਜੀ ਅਪੁਨੇ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਇਓ ॥
aavat hee duh ko lakh bhoopat jee apune at krodh badtaaeio |
ਪਉਰਖ ਕੈ ਭੁਜਦੰਡਨ ਕੋ ਸਿਖਿ ਬਾਹਨ ਕੋ ਇਕੁ ਬਾਨ ਲਗਾਇਓ ॥
paurakh kai bhujadanddan ko sikh baahan ko ik baan lagaaeio |Seeing both of them coming, the king was extremely enraged in his mind and with the strength of his arms, he struck an arrow on their vehicle
ਅਉਰ ਜਿਤੋ ਗਨ ਕੋ ਦਲੁ ਆਵਤ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਇਓ ॥
aaur jito gan ko dal aavat so chhin mai jam dhaam patthaaeio |He despatched in an instant the army of ganas to the abode of Yama
ਆਇ ਖੜਾਨਨ ਕੋ ਜਬ ਹੀ ਗਜ ਆਨਨ ਛਾਡਿ ਕੈ ਖੇਤ ਪਰਾਇਓ ॥੧੫੧੬॥
aae kharraanan ko jab hee gaj aanan chhaadd kai khet paraaeio |1516|Seeing the king advancing towards Kartikeya, Ganesha also abandoned the battlefield and fled away.1516.
ਮੋਦ ਭਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਜਬ ਹੀ ਸਿਵ ਕੋ ਦਲੁ ਮਾਰਿ ਭਜਾਯੋ ॥
mod bhayo nrip ke man mai jab hee siv ko dal maar bhajaayo |
ਕਾਹੇ ਕਉ ਭਾਜਤ ਰੇ ਡਰ ਕੈ ਜਿਨਿ ਭਾਜਹੁ ਇਉ ਤਿਹ ਟੇਰਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥
kaahe kau bhaajat re ddar kai jin bhaajahu iau tih tter sunaayo |Destroying and forcing the army of Shiva to run away, the king was pleased in his mind and said loudly, “Why all of you are running away in fear?”
ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਖੜਗੇਸ ਤਬੈ ਅਪੁਨੇ ਕਰਿ ਲੈ ਬਰ ਸੰਖ ਬਜਾਯੋ ॥
sayaam bhane kharrages tabai apune kar lai bar sankh bajaayo |
ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ਸਬੈ ਤਬ ਹੀ ਮਨੋ ਅੰਤਕ ਰੂਪ ਕੀਏ ਰਨਿ ਆਯੋ ॥੧੫੧੭॥
sasatr sanbhaar sabai tab hee mano antak roop kee ran aayo |1517|Kharag Singh then took his conch in his hand and blew it and he appeared as Yama, carrying his weapons in the battlefied.1517.
ਟੇਰ ਸੁਨੇ ਸਬ ਫੇਰਿ ਫਿਰੇ ਕਰਿ ਲੈ ਕਰਵਾਰਨ ਕੋਪ ਹੁਇ ਧਾਏ ॥
tter sune sab fer fire kar lai karavaaran kop hue dhaae |When his challenge was heard, then carrying their swords in their hands, the warriors came back to fight
ਲਾਜ ਭਰੇ ਸੁ ਟਰੇ ਨ ਡਰੇ ਤਿਨ ਹੂੰ ਮਿਲਿ ਕੈ ਸਬ ਸੰਖ ਬਜਾਏ ॥
laaj bhare su ttare na ddare tin hoon mil kai sab sankh bajaae |Though they were definitely feeling ashamed, but now they stood firmly and fearlessly and they all blew their conches together
ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰੇ ਲਲਕਾਰਿ ਕਹੈ ਅਰੇ ਤੈ ਬਹੁ ਘਾਏ ॥
maar hee maar pukaar pare lalakaar kahai are tai bahu ghaae |With the shouts of “kill, kill” they challenged and said, “O king! you have killed many people
ਮਾਰਤ ਹੈ ਅਬ ਤੋਹਿ ਨ ਛਾਡ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਸਰ ਓਘ ਚਲਾਏ ॥੧੫੧੮॥
maarat hai ab tohi na chhaadd yau keh kai sar ogh chalaae |1518|Now we shall not leave you, we shall kill you,” saying this, they discharged volleys of arrows.1518.
ਜਬ ਆਨਿ ਨਿਦਾਨ ਕੀ ਮਾਰੁ ਮਚੀ ਤਬ ਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਆਪਨੇ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥
jab aan nidaan kee maar machee tab hee nrip aapane sasatr sanbhaare |
ਖਗ ਗਦਾ ਬਰਛੀ ਜਮਧਾਰ ਸੁ ਲੈ ਕਰਵਾਰ ਹੀ ਸਤ੍ਰੁ ਪਚਾਰੇ ॥
khag gadaa barachhee jamadhaar su lai karavaar hee satru pachaare |When there was dreadful destruction, the king held up his weapons and carrying the dagger, mace, lance, axe and sword in his hands, he challenged the enemy
ਪਾਨਿ ਲੀਓ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿ ਨਿਹਾਰਿ ਕਈ ਅਰਿ ਕੋਟਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥
paan leeo dhan baan sanbhaar nihaar kee ar kott sanghaare |Taking his bow and arrows in his hands and looking here and there, he killed many enemies
ਭੂਪ ਨ ਮੋਰਤਿ ਸੰਘਰ ਤੇ ਮੁਖ ਅੰਤ ਕੋ ਅੰਤਕ ਸੇ ਭਟ ਹਾਰੇ ॥੧੫੧੯॥
bhoop na morat sanghar te mukh ant ko antak se bhatt haare |1519|The faces of the warriors fighting with the king became red and ultimately they were all defeated.1519.
ਲੈ ਅਪੁਨੇ ਸਿਵ ਪਾਨਿ ਸਰਾਸਨ ਜੀ ਅਪੁਨੇ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥
lai apune siv paan saraasan jee apune at kop badtaayo |Taking his bow and arrows in his hands, Shiva was extremely enraged
ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਚਿਤਿਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਬਧ ਬਾਹਨ ਆਪੁਨ ਕੋ ਸੁ ਧਵਾਯੋ ॥
bhoopat ko chitiyo chit mai badh baahan aapun ko su dhavaayo |He got his vehicle driven towards the king with the motive of killing him, he shouted loudly to the king
ਮਾਰਤ ਹੋ ਅਬ ਯਾ ਰਨ ਮੈ ਕਹਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥
maarat ho ab yaa ran mai keh kai nrip kau ih bhaat sunaayo |“I am just now going to kill you” and saying thus, he raised the dreadful sound of his conch
ਯੌ ਕਹਿ ਨਾਦ ਬਜਾਵਤ ਭਯੋ ਮਨੋ ਅੰਤ ਭਯੋ ਪਰਲੈ ਘਨ ਆਯੋ ॥੧੫੨੦॥
yau keh naad bajaavat bhayo mano ant bhayo paralai ghan aayo |1520|It appeared that the clouds were thundering on the doomsday.1520.
ਨਾਦ ਸੁ ਨਾਦ ਰਹਿਓ ਭਰਪੂਰ ਸੁਨਿਯੋ ਪੁਰਹੂਤ ਮਹਾ ਬਿਸਮਾਯੋ ॥
naad su naad rahio bharapoor suniyo purahoot mahaa bisamaayo |That terrible sound pervaded the whole universe and even Indra was wonder-struck on listening to it
ਸਾਤ ਸਮੁਦ੍ਰ ਨਦੀ ਨਦ ਅਉ ਸਰ ਬਿੰਧ ਸੁਮੇਰ ਮਹਾ ਗਰਜਾਯੋ ॥
saat samudr nadee nad aau sar bindh sumer mahaa garajaayo |The echo of this sound thundered in the seven oceans, streams, tanks and Sumeru mountain etc.
ਕਾਪ ਉਠਿਓ ਸੁਨਿ ਯੌ ਸਹਸਾਨਨ ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਚਾਲ ਜਨਾਯੋ ॥
kaap utthio sun yau sahasaanan chaudah lokan chaal janaayo |Sheshnaga listening to this sound also trembled, he thought that all the fourteen worlds had trembled, the beings of all the worlds,
ਸੰਕਤ ਹ੍ਵੈ ਸੁਨ ਕੈ ਜਗ ਕੇ ਜਨ ਭੂਪ ਨਹੀ ਮਨ ਮੈ ਡਰ ਪਾਯੋ ॥੧੫੨੧॥
sankat hvai sun kai jag ke jan bhoop nahee man mai ddar paayo |1521|Listening to this sound, were bewildered, but the king Kharag Singh was not frightened.1521.