Sri Dasam Granth
Page - 1422
ਬ ਕੁਸ਼ਤਨ ਅਦੂਰਾ ਕਿ ਖ਼ੰਜਰ ਕੁਸ਼ਾਦ ॥੧੧੪॥
b kushatan adooraa ki khanjar kushaad |114|And she drew her dagger out of scabbard with great gusto.(114)
ਬ ਹਰ ਜਾ ਦਵੀਦੇ ਬ ਕੁਸ਼ਤੇ ਅਜ਼ਾ ॥
b har jaa daveede b kushate azaa |Who so ever she raided, she annihilated,
ਬ ਹਰ ਜਾ ਰਸ਼ੀਦੇ ਬ ਬਸਤੇ ਅਜ਼ਾ ॥੧੧੫॥
b har jaa rasheede b basate azaa |115|And captured the place and claimed it as her own.(115)
ਸ਼ੁਨੀਦ ਈਂ ਅਜ਼ਾ ਸ਼ਾਹਿ ਮਾਯੰਦਰਾ ॥
shuneed een azaa shaeh maayandaraa |When the ruler of Mayindra heard,
ਬ ਤੁੰਦੀ ਦਰਾਮਦ ਬਜਾਇਸ਼ ਹੁਮਾ ॥੧੧੬॥
b tundee daraamad bajaaeish humaa |116|He marched towards that place.(116)
ਬ ਆਰਾਸਤਹ ਫ਼ੌਜ ਚੂੰ ਨੌਬਹਾਰ ॥
b aaraasatah fauaj choon nauabahaar |He aligned his forces like the crops of spring,
ਜ਼ਿ ਤੋਪੇ ਤੁਪਕ ਖ਼ੰਜਰੇ ਆਬਦਾਰ ॥੧੧੭॥
zi tope tupak khanjare aabadaar |117|In opposition to the ones who were standing there fully armed.(117)
ਬਪੇਸ਼ੇ ਸ਼ਫ਼ ਆਮਦ ਚੁ ਦਰਯਾ ਅਮੀਕ ॥
bapeshe shaf aamad chu darayaa ameek |Like a wave from deep sea marched them,
ਜ਼ਿ ਸਰਤਾ ਕਦਮ ਹਮ ਚੁ ਆਹਨ ਗ਼ਰੀਕ ॥੧੧੮॥
zi sarataa kadam ham chu aahan gareek |118|Who were shielded by the steel armour from head to feet.(118)
ਬ ਆਵਾਜ਼ ਤੋਪੋ ਤਮਾਚਹ ਤੁਫ਼ੰਗ ॥
b aavaaz topo tamaachah tufang |The uproars from guns, pistols and cannons overpowered,
ਜ਼ਿਮੀ ਗ਼ਸ਼ਤ ਹਮ ਚੂੰ ਗੁਲੇ ਲਾਲਹ ਰੰਗ ॥੧੧੯॥
zimee gashat ham choon gule laalah rang |119|And earth became reddish like crimson flowers.(119)
ਬਮੈਦਾ ਦਰਾਮਦ ਕਿ ਦੁਖ਼ਤਰ ਵਜ਼ੀਰ ॥
bamaidaa daraamad ki dukhatar vazeer |She, herself, came into the fighting fields,
ਬ ਯਕ ਦਸਤ ਚੀਨੀ ਕਮਾ ਦਸਤ ਤੀਰ ॥੧੨੦॥
b yak dasat cheenee kamaa dasat teer |120|With a Chinese bow in one hand and the arrows in the other.(120)
ਬ ਹਰਜਾ ਕਿ ਪਰਰਾ ਸ਼ਵਦ ਤੀਰ ਦਸਤ ॥
b harajaa ki pararaa shavad teer dasat |Whenever she hurtled them through her hands,
ਬ ਸਦ ਪਹਿਲੂਏ ਪੀਲ ਮਰਦਾ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ॥੧੨੧॥
b sad pahilooe peel maradaa guzashat |121|The arrows pierced through the ribs of men and the elephants.(121)
ਚੁਨਾ ਮੌਜ਼ ਖ਼ੇਜ਼ਦ ਜ਼ਿ ਦਰੀਯਾਬ ਸੰਗ ॥
chunaa mauaz khezad zi dareeyaab sang |The way the waves of the river struck the stones,
ਬਰਖ਼ਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਚੁ ਤੇਗ਼ੋ ਨਿਹੰਗ ॥੧੨੨॥
barakhash andar aamad chu tego nihang |122|The swords of the warriors were striking sparklingly.(122)
ਬ ਤਾਬਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਯਕੇ ਤਾਬ ਨਾਕ ॥
b taabash daraamad yake taab naak |The brilliance of the shining (swords) was prevailing all over,
ਬ ਰਖ਼ਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਯਕੇ ਖ਼ੂਨ ਖ਼ਾਕ ॥੧੨੩॥
b rakhash andar aamad yake khoon khaak |123|And in the shine, the blood and the soil were indistinguishable.(123)
ਬ ਤਾਮਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਹਮਹ ਹਿੰਦ ਤੇਗ਼ ॥
b taamash daraamad hamah hind teg |The swords of Hindustan glittered,
ਬ ਗੁਰਰੀਦ ਲਸ਼ਕਰ ਚੁ ਦਰੀਯਾਇ ਮੇਗ਼ ॥੧੨੪॥
b gurareed lashakar chu dareeyaae meg |124|And roared like thronging clouds over the river in flood.(124)
ਬ ਚਰਖ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਬ ਚੀਨੀ ਕਮਾ ॥
b charakh andar aamad b cheenee kamaa |Chinese bows radiated,
ਬ ਤਾਬ ਆਮਦਸ਼ ਤੇਗ਼ ਹਿੰਦੋਸਤਾ ॥੧੨੫॥
b taab aamadash teg hindosataa |125|And the Hindustani swords glittered.(125)
ਗਰੇਵਹ ਬਬਾਵੁਰਦ ਚੰਦੀ ਕਰੋਹ ॥
garevah babaavurad chandee karoh |The noises, which were overwhelming for many miles,
ਬ ਲਰਜ਼ੀਦ ਦਰਯਾਬ ਦਰਰੀਦ ਕੋਹ ॥੧੨੬॥
b larazeed darayaab darareed koh |126|Made the rivers desperate and severed the mountains.(126)
ਬ ਰਖ਼ਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਜ਼ਿਮੀਨੋ ਜ਼ਮਾ ॥
b rakhash andar aamad zimeeno zamaa |But when the swords of Yaman kindled,
ਬ ਤਾਬਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਚੁ ਤੇਗ਼ੇ ਯਮਾ ॥੧੨੭॥
b taabash daraamad chu tege yamaa |127|Both the sky and the earth kindled too.(127)
ਬ ਤੇਜ਼ ਆਮਦੋ ਨੇਜ਼ਹੇ ਬਾਸਤੀਂ ॥
b tez aamado nezahe baasateen |When a bamboo spear appeared coming fast,
ਬ ਜੁੰਬਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਤਨੇ ਨਾਜ਼ਨੀਂ ॥੧੨੮॥
b junbash daraamad tane naazaneen |128|And the delicate lady flew in rage.(128)
ਬ ਸ਼ੋਰਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਨਫ਼ਰ ਹਾਇ ਕੁਹਿਰ ॥
b shorash daraamad nafar haae kuhir |The people raised a hue and cry,
ਜ਼ਿ ਤੋਪੋ ਵ ਨੇਜ਼ਹ ਬਪੋਸ਼ੀਦ ਦਹਿਰ ॥੧੨੯॥
zi topo v nezah baposheed dahir |129|And the earth shook with the roar of guns.(129)
ਬ ਜੁੰਬਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਕਮਾਨੋ ਕਮੰਦ ॥
b junbash daraamad kamaano kamand |The bows and the slingshots came into action fiercely,
ਦਰਖ਼ਸ਼ਾ ਸ਼ੁਦਹ ਤੇਗ਼ ਸੀਮਾਬ ਤੁੰਦ ॥੧੩੦॥
darakhashaa shudah teg seemaab tund |130|And the Hindustani swords, shining like the mercury, commenced to penetrate.(130)
ਬ ਜੋਸ਼ ਆਮਦਹ ਖ਼ੰਜਰੇ ਖ਼੍ਵਾਰ ਖ਼ੂੰ ॥
b josh aamadah khanjare khvaar khoon |The blood sucking daggers appeared,
ਜ਼ੁਬਾ ਨੇਜ਼ਹ ਮਾਰਸ਼ ਬਰਾਮਦ ਬਰੂੰ ॥੧੩੧॥
zubaa nezah maarash baraamad baroon |131|And the lances, as sharp as snakes’ tongues, came into action.(131)
ਬ ਤਾਬਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਲਕੋ ਤਾਬ ਨਾਕ ॥
b taabash daraamad lako taab naak |The shinning arms were gleaming,
ਯਕੇ ਸੁਰਖ਼ ਗੋਗਿਰਦ ਸ਼ੁਦ ਖੂੰਨ ਖ਼ਾਕ ॥੧੩੨॥
yake surakh gogirad shud khoon khaak |132|And earth was getting darker like the sulphur.(132)
ਦਿਹਾ ਦਿਹ ਦਰਾਮਦ ਜ਼ਿ ਤੀਰੋ ਤੁਫ਼ੰਗ ॥
dihaa dih daraamad zi teero tufang |Guns and the bows roared, and roared again,
ਹਯਾਹਯ ਦਰਾਮਦ ਨਿਹੰਗੋ ਨਿਹੰਗ ॥੧੩੩॥
hayaahay daraamad nihango nihang |133|And the soldiers as huge as the crocodiles started to cry.(133)
ਚਕਾਚਾਕ ਬਰਖ਼ਾਸਤ ਤੀਰੋ ਕਮਾ ॥
chakaachaak barakhaasat teero kamaa |The spontaneous sprinkle of showers from bows,
ਬਰਾਮਦ ਯਕੇ ਰੁਸਤ ਖ਼ੇਜ਼ ਅਜ਼ ਜਹਾ ॥੧੩੪॥
baraamad yake rusat khez az jahaa |134|Seemed as if the dooms day had come.(134)
ਨ ਪੋਯਿੰਦਰ ਰਾ ਬਰ ਜ਼ਿਮੀ ਬੂਦ ਜਾ ॥
n poyindar raa bar zimee bood jaa |Neither the foot soldiers had a place on earth,
ਨ ਪਰਿੰਦਹ ਰਾ ਦਰ ਹਵਾ ਬੂਦ ਰਾਹ ॥੧੩੫॥
n parindah raa dar havaa bood raah |135|Nor the birds could find their ways through the air.(135)
ਚੁਨਾ ਤੇਗ਼ ਬਾਰੀਦ ਮਿਯਾਨੇ ਮੁਸਾਫ਼ ॥
chunaa teg baareed miyaane musaaf |The swords showed their feats in such intensity,
ਕਿ ਅਜ਼ ਕੁਸ਼ਤਗਾ ਸ਼ੁਦ ਜ਼ਿਮੀ ਕੋਹਕਾਫ਼ ॥੧੩੬॥
ki az kushatagaa shud zimee kohakaaf |136|That the dead bodies formed the mountains.(136)
ਕਿ ਪਾਓ ਸਰ ਅੰਬੋਹ ਚੰਦਾ ਸ਼ੁਦਹ ॥
ki paao sar anboh chandaa shudah |The heaps of heads and feet were all over,
ਕਿ ਮੈਦਾ ਪੁਰ ਅਜ਼ ਗੋਇ ਚੌਗਾ ਸ਼ੁਦਹ ॥੧੩੭॥
ki maidaa pur az goe chauagaa shudah |137|And the whole field looked like golf course with heads rolling as balls.(137)
ਰਵਾ ਰਉ ਦਰਾਮਦ ਬ ਤੀਰੋ ਤੁਫ਼ੰਗ ॥
ravaa rau daraamad b teero tufang |The intensity of the arrows was so great;