Sri Dasam Granth
Page - 456
ਪਉਰਖ ਏਕ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਭੂਪ ਕੋ ਬੀਰ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਠਟਕਾਰੇ ॥੧੫੮੮॥
paurakh ek nihaar kai bhoop ko beer ayodhan mai tthattakaare |1588|Several warriors taking up their swords and shields ran forward, but seeing the bravery of the king Kharag Singh, they hesitated.1588.
ਏਕ ਸਤਿਕ੍ਰਿਤ ਕੋ ਗਜ ਦੀਰਘ ਕ੍ਰੁਧਤ ਹੋਇ ਨ੍ਰਿਪੁ ਊਪਰਿ ਧਾਯੋ ॥
ek satikrit ko gaj deeragh krudhat hoe nrip aoopar dhaayo |An elephant of Indra named Jagdiragh, fell upon the king in anger
ਆਵਤ ਹੀ ਘਨ ਜਿਉ ਗਰਜਿਓ ਅਪੁਨੋ ਰਨ ਨੈ ਅਤਿ ਓਜ ਜਨਾਯੋ ॥
aavat hee ghan jiau garajio apuno ran nai at oj janaayo |On coming, thundering like the cloud, exhibited his bravery
ਭੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਲਯੋ ਅਸਿ ਹਾਥਿ ਕਟਿਓ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਤਬੈ ਸੁ ਪਰਾਯੋ ॥
bhoop nihaar layo as haath kattio kar taeh tabai su paraayo |Seeing him, the king took his sword in his hand and chopped down the elephant
ਇਉ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਮਨ ਮੈ ਗਜ ਸੁੰਡ ਮਨੋ ਘਰਿ ਹੀ ਧਰਿ ਆਯੋ ॥੧੫੮੯॥
eiau upamaa upajee man mai gaj sundd mano ghar hee dhar aayo |1589|He ran away and it seemed that he had forgotten his trunk at home and was going to bring it.1589.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਜੁਧ ਇਤੋ ਇਤ ਹੋਤ ਭਯੋ ਉਤ ਹਰਿ ਹੇਤ ਸਹਾਇ ॥
judh ito it hot bhayo ut har het sahaae |
ਪਾਚੋ ਪਾਡਵ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨਿ ਤਿਹ ਠਾ ਪਹੁਚੇ ਆਇ ॥੧੫੯੦॥
paacho paaddav sayaam bhan tih tthaa pahuche aae |1590|On this side the war is continuing and on that side, the five Pandavas reached for the help of Krishna.1590.
ਬਹੁਤ ਛੋਹਨੀ ਦਲੁ ਲੀਏ ਰਥ ਪੈਦਲ ਗਜ ਬਾਜ ॥
bahut chhohanee dal lee rath paidal gaj baaj |With them there were several extremely big military units alongwith chariots, soldiers on foot, elephants and horses
ਆਵਤ ਹੈ ਤਹ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿ ਜਦੁਪਤਿ ਹਿਤ ਕੇ ਕਾਜ ॥੧੫੯੧॥
aavat hai tah sayaam keh jadupat hit ke kaaj |1591|They all came there for the support of Krishna.1591.
ਛੋਹਣ ਦੋਇ ਮਲੇਛ ਹੈ ਤਿਹ ਸੈਨਾ ਕੇ ਸੰਗਿ ॥
chhohan doe malechh hai tih sainaa ke sang |
ਕਵਚੀ ਖੜਗੀ ਸਕਤਿ ਧਰਿ ਕਟਿ ਮਧਿ ਕਸੇ ਨਿਖੰਗਿ ॥੧੫੯੨॥
kavachee kharragee sakat dhar katt madh kase nikhang |1592|There were with them two extremely large military units of malechhas which were bedecked with armours, daggers and shaktis (lances).1592.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਮੀਰ ਅਉ ਸਯਦ ਸੇਖ ਪਠਾਨ ਸਬੈ ਤਿਹ ਭੂਪ ਕੇ ਊਪਰਿ ਧਾਏ ॥
meer aau sayad sekh patthaan sabai tih bhoop ke aoopar dhaae |Mirs, Sayyads, Sheikhs and Pathans all fell upon the king
ਕਉਚ ਨਿਖੰਗ ਕਸੇ ਕਟਿ ਮੈ ਸਬ ਆਯੁਧ ਲੈ ਕਰਿ ਕੋਪ ਬਢਾਏ ॥
kauch nikhang kase katt mai sab aayudh lai kar kop badtaae |They were greatly enraged and were wearing armours and quivers were tied around their waists,
ਨੈਨ ਨਚਾਇ ਦੋਊ ਰਦਨ ਛਦ ਪੀਸ ਕੈ ਭਉਹ ਸੋ ਭਉਹ ਚਢਾਏ ॥
nain nachaae doaoo radan chhad pees kai bhauh so bhauh chadtaae |They fell upon the king with dancing eyes, gnashing teeth and pulled eyebrows
ਆਇ ਹਕਾਰ ਪਰੇ ਚਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਵਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਬਹੁ ਘਾਇ ਲਗਾਏ ॥੧੫੯੩॥
aae hakaar pare chahoon or te vaa nrip kau bahu ghaae lagaae |1593|They were challenging him and (with their weapons) inflicted many wounds on him.1593.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਸਕਲ ਘਾਇ ਸਹਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਅਤਿ ਚਿਤ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ॥
sakal ghaae seh kai nripat at chit kop badtaae |
ਧਨੁਖ ਬਾਨ ਗਹਿ ਜਮ ਸਦਨਿ ਬਹੁ ਅਰਿ ਦਏ ਪਠਾਇ ॥੧੫੯੪॥
dhanukh baan geh jam sadan bahu ar de patthaae |1594|Enduring the pain of all the wounds, in extreme anger, the king, holding his bow and arrows despatched many enemies to the abode of Yama.1594.
ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |KABIT
ਸੇਰ ਖਾਨ ਮਾਰਿਓ ਸੀਸ ਸੈਦ ਖਾ ਕੋ ਕਾਟਿ ਡਾਰਿਯੋ ਐਸੋ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ਪਰਿਓ ਸੈਦਨ ਮੈ ਧਾਇ ਕੈ ॥
ser khaan maario sees said khaa ko kaatt ddaariyo aaiso ran paario pario saidan mai dhaae kai |After killing Sher Khan, the king chopped the head of Said Khan and waging such a war, he jumped amongst the Sayyads
ਸੈਦ ਮੀਰੁ ਮਾਰਿਓ ਸੈਦ ਨਾਹਰਿ ਸੰਘਾਰ ਡਾਰਿਓ ਸੇਖਨ ਕੀ ਫਉਜਨ ਕਉ ਦੀਨੋ ਬਿਚਲਾਇ ਕੈ ॥
said meer maario said naahar sanghaar ddaario sekhan kee faujan kau deeno bichalaae kai |After killing Sayyad Mir and Sayyad Nahar, the king damaged the army of Sheikhs
ਸਾਦਿਕ ਫਰੀਦ ਸੇਖ ਭਲੇ ਬਿਧਿ ਜੁਝ ਕੀਨੋ ਭੂਪ ਤਨ ਘਾਇ ਗਿਰਿਓ ਆਪ ਘਾਇ ਖਾਇ ਕੈ ॥
saadik fareed sekh bhale bidh jujh keeno bhoop tan ghaae girio aap ghaae khaae kai |Sheikh Sadi Farid fought nicely