Sri Dasam Granth

Page - 438

ਕੋਪ ਬਢਾਇ ਘਨੋ ਚਿਤ ਮੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿ ਭਲੇ ਕਰ ਲੀਨੋ ॥

kop badtaae ghano chit mai dhan baan sanbhaar bhale kar leeno |

He caught hold of his bow and arrows in his hands, being greatly enraged in his mind

ਖੈਚ ਕੈ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਕਮਾਨ ਸੁ ਛੇਦ ਹ੍ਰਿਦਾ ਸਰ ਸੋ ਅਰਿ ਦੀਨੋ ॥

khaich kai kaan pramaan kamaan su chhed hridaa sar so ar deeno |

Having drawn the bow to the ear, pierced the enemy's heart with an arrow.

ਮਾਨਹੁ ਬਾਬੀ ਮੈ ਸਾਪ ਧਸਿਓ ਕਬਿ ਨੇ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਇਮਿ ਚੀਨੋ ॥੧੪੧੧॥

maanahu baabee mai saap dhasio kab ne jas taa chhab ko im cheeno |1411|

Pulling his bow upto his ear, he pierced the heart of the enemy like a snake entering his hole.1411.

ਬਾਨਨ ਸੰਗਿ ਸੁ ਮਾਰਿ ਕੈ ਸਤ੍ਰਨ ਰਾਮ ਭਨੇ ਅਸਿ ਸੋ ਪੁਨਿ ਮਾਰਿਓ ॥

baanan sang su maar kai satran raam bhane as so pun maario |

After killing the enemy with his arrows, he made killing with his sword

ਸ੍ਰਉਨ ਸਮੂਹ ਪਰਿਓ ਤਿਹ ਤੇ ਧਰਿ ਪ੍ਰਾਨ ਬਿਨਾ ਕਰਿ ਭੂ ਪਰ ਡਾਰਿਓ ॥

sraun samooh pario tih te dhar praan binaa kar bhoo par ddaario |

Because of the war, the blood began to flow on the earth and making the bodies lifeless, he knocked them down on the ground

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਲਖਿ ਕੈ ਕਬਿ ਨੇ ਮੁਖਿ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥

taa chhab kee upamaa lakh kai kab ne mukh te ih bhaat uchaario |

The simile of the beauty of that scene has been uttered by the poet from (his) mouth thus,

ਖਗ ਲਗਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਨਹੀ ਮਾਨਹੁ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਜਮ ਦੰਡ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥੧੪੧੨॥

khag lagiyo tih ko nahee maanahu lai kar mai jam dandd prahaario |1412|

The poet describing this spectacle says that it appears that they had not been hit by the sword and instead, they had been knocked down on account of the punishment of Yama.1412.

ਰਾਛਸ ਮਾਰਿ ਲਯੋ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਰਾਛਸ ਕੋ ਰਿਸ ਕੈ ਦਲੁ ਧਾਯੋ ॥

raachhas maar layo jab hee tab raachhas ko ris kai dal dhaayo |

When this demon was killed, then the army of demons in their fury, fell upon him

ਆਵਤ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਿਬਿਧਾਯੁਧ ਲੈ ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

aavat hee kab sayaam kahai bibidhaayudh lai at judh machaayo |

On their arrival, he began the war with different kinds of weapons

ਦੈਤ ਘਨੇ ਤਹ ਘਾਇਲ ਹੈ ਬਹੁ ਘਾਇਨ ਸੋ ਖੜਗੇਸਹਿ ਘਾਯੋ ॥

dait ghane tah ghaaeil hai bahu ghaaein so kharrageseh ghaayo |

Many of the demons were wounded at that place and Kharag Singh also received many wounds

ਸੋ ਸਹਿ ਕੈ ਅਸਿ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਜੁਧ ਕੀਯੋ ਨਹੀ ਘਾਉ ਜਤਾਯੋ ॥੧੪੧੩॥

so seh kai as ko geh kai nrip judh keeyo nahee ghaau jataayo |1413|

Enduring the agony of the wounds, the king fought and did not expose his wounds.1413.

ਧਾਇ ਪਰੇ ਸਬ ਰਾਛਸਿ ਯਾ ਪਰ ਹੈ ਤਿਨ ਕੈ ਮਨਿ ਕੋਪੁ ਬਢਿਓ ॥

dhaae pare sab raachhas yaa par hai tin kai man kop badtio |

All the demons fell upon him with increased anger

ਗਹਿ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਦਾ ਬਰਛੀ ਤਿਨ ਮਿਆਨਹੁ ਤੇ ਕਰਵਾਰ ਕਢਿਓ ॥

geh baan kamaan gadaa barachhee tin miaanahu te karavaar kadtio |

Taking up their bows, arrows, maces, daggers etc., they also drew out their swords from the scabbards

ਸਬ ਦਾਨਵ ਤੇਜ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕੀਯੋ ਰਿਸ ਪਾਵਕ ਮੈ ਤਿਨ ਅੰਗ ਡਢਿਓ ॥

sab daanav tej prachandd keeyo ris paavak mai tin ang ddadtio |

In the fire of ire, their life-energy increased and their limbs god instigated

ਇਹ ਭਾਤਿ ਪ੍ਰਹਾਰਤ ਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਤਨ ਕੰਚਨ ਮਾਨੋ ਸੁਨਾਰ ਗਢਿਓ ॥੧੪੧੪॥

eih bhaat prahaarat hai nrip kau tan kanchan maano sunaar gadtio |1414|

They were striking their blows on the king like a goldsmith fashionable a body of gold.1414.

ਜਿਨ ਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸੰਗਿ ਜੁਧ ਕੀਯੋ ਸੁ ਸਬੈ ਇਨ ਹੂੰ ਹਤਿ ਕੈ ਤਬ ਦੀਨੇ ॥

jin hoon nrip ke sang judh keeyo su sabai in hoon hat kai tab deene |

All those (monsters) who have waged war with the king (Kharag Singh) have been annihilated (there).

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਅਰਿ ਜੀਤ ਬਚੈ ਤਿਨ ਕੇ ਬਧ ਕਉ ਕਰਿ ਆਯੁਧ ਲੀਨੇ ॥

aaur jite ar jeet bachai tin ke badh kau kar aayudh leene |

All those who fought with the king were killed and in order to kill the remaining enemies, he caught hold of his weapons in his hands

ਤਉ ਇਨ ਭੂਪ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਕੀਏ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਤਨ ਮੁੰਡਨ ਹੀਨੇ ॥

tau in bhoop saraasan lai kee satran ke tan munddan heene |

Then that king took the bow and arrows in his hand and deprived the bodies of the enemies.

ਜੋ ਨ ਡਰੇ ਸੁ ਲਰੇ ਪੁਨਿ ਧਾਇ ਨਿਦਾਨ ਵਹੀ ਨ੍ਰਿਪ ਖੰਡਨ ਕੀਨੇ ॥੧੪੧੫॥

jo na ddare su lare pun dhaae nidaan vahee nrip khanddan keene |1415|

Taking his bow and arrows in his hands, the kings made their bodies headless and those who still persisted to fight with him, were all destroyed.1415.

ਬੀਰ ਬਡੋ ਇਕ ਦੈਤ ਹੁਤੋ ਤਿਨਿ ਕੋਪ ਕੀਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਮੈ ॥

beer baddo ik dait huto tin kop keeyo at hee man mai |

There was one very big demon warrior, who is extreme anger discharged many arrows on the king

ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਭੂਪ ਕਉ ਬਾਨ ਹਨੇ ਸਬ ਫੋਕਨ ਲਉ ਗਡਗੇ ਤਨ ਮੈ ॥

eih bhaat so bhoop kau baan hane sab fokan lau gaddage tan mai |

These arrows penetrated into the body of the king till the final end

ਤਬ ਭੂਪਤਿ ਸਾਗ ਹਨੀ ਰਿਪੁ ਕੋ ਧਸ ਗੀ ਉਰਿ ਜਿਉ ਚਪਲਾ ਘਨ ਮੈ ॥

tab bhoopat saag hanee rip ko dhas gee ur jiau chapalaa ghan mai |

Then the king, in great rage, struck his lance on the enemy, which penetrated into his body like lightning

ਸੁ ਮਨੋ ਉਰਗੇਸ ਖਗੇਸ ਕੇ ਤ੍ਰਾਸ ਤੇ ਧਾਇ ਕੈ ਜਾਇ ਦੁਰਿਓ ਬਨ ਮੈ ॥੧੪੧੬॥

su mano urages khages ke traas te dhaae kai jaae durio ban mai |1416|

It appeared that on account of the fear of Garuda, the king of the serpents came to hide himself in the forest.1416.

ਲਾਗਤ ਸਾਗ ਕੈ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੇ ਤਿਹ ਅਉਰ ਹੁਤੋ ਤਿਹ ਕੋ ਅਸਿ ਝਾਰਿਓ ॥

laagat saag kai praan taje tih aaur huto tih ko as jhaario |

As soon as Sang appeared, (he) gave up his life and (there was) another (giant) also, he also cut him down with the sword.

ਕੋਪ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਖੜਗੇਸ ਕਹੈ ਕਬਿ ਰਾਮ ਮਹਾ ਬਲ ਧਾਰਿਓ ॥

kop ayodhan mai kharrages kahai kab raam mahaa bal dhaario |

He breathed his last, when he was hit by the lance and the king Kharag Singh, in great fury, struck his blows on others with his sword

ਰਾਛਸ ਤੀਸ ਰਹੋ ਤਿਹ ਠਾ ਤਿਹ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਠਉਰ ਸੰਘਾਰਿਓ ॥

raachhas tees raho tih tthaa tih ko tab hee tih tthaur sanghaario |

He killed the thirty demons at the place, where they were standing in the battlefield

ਪ੍ਰਾਨ ਬਿਨਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪਰਿਓ ਮਘਵਾ ਮਨੋ ਬਜ੍ਰ ਭਏ ਨਗੁ ਮਾਰਿਓ ॥੧੪੧੭॥

praan binaa ih bhaat pario maghavaa mano bajr bhe nag maario |1417|

They were standing lifeless like the dead mountains hit by the Vajra of Indra.1417.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਕੇਤੇ ਰਾਛਸਨ ਹੂੰ ਕੀ ਭੁਜਨ ਕਉ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਕੇਤੇ ਸਿਰ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਖੰਡਨ ਕਰਤ ਹੈ ॥

kete raachhasan hoon kee bhujan kau kaatt dayo kete sir satran ke khanddan karat hai |

The arms of many demons were chopped and the heads of many enemies were cut

ਕੇਤੇ ਭਾਜਿ ਗਏ ਅਰਿ ਕੇਤੇ ਮਾਰਿ ਲਏ ਬੀਰ ਰਨ ਹੂੰ ਕੀ ਭੂਮਿ ਹੂੰ ਤੇ ਪੈਗੁ ਨ ਟਰਤ ਹੈ ॥

kete bhaaj ge ar kete maar le beer ran hoon kee bhoom hoon te paig na ttarat hai |

Many enemies ran away, many were killed,

ਸੈਥੀ ਜਮਦਾਰ ਲੈ ਸਰਾਸਨ ਗਦਾ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਦੁਜਨ ਕੀ ਸੈਨਾ ਬੀਚ ਐਸੇ ਬਿਚਰਤ ਹੈ ॥

saithee jamadaar lai saraasan gadaa trisool dujan kee sainaa beech aaise bicharat hai |

But still this warrior was moving with the enemy`s army firmly taking his sword, axe, bow, mace, trident etc. in his hands

ਆਗੇ ਹੁਇ ਲਰਤ ਪਗ ਪਾਛੇ ਨ ਕਰਤ ਡਗ ਕਬੂੰ ਦੇਖੀਯਤ ਕਬੂੰ ਦੇਖਿਓ ਨ ਪਰਤ ਹੈ ॥੧੪੧੮॥

aage hue larat pag paachhe na karat ddag kaboon dekheeyat kaboon dekhio na parat hai |1418|

He is fighting while moving forward and is not receding even step backwards, the king Kharag Singh is so swift that sometimes he is visible and sometimes he is not seen.1418.