Sri Dasam Granth
Page - 62
ਤਹਾ ਖਾਨ ਨੈਜਾਬਤੈ ਆਨ ਕੈ ਕੈ ॥
tahaa khaan naijaabatai aan kai kai |
ਹਨਿਓ ਸਾਹ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਕੋ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕੈ ॥
hanio saah sangraam ko sasatr lai kai |Then Najabat Khan came forward and struck Sango Shah with his weapons.
ਕਿਤੈ ਖਾਨ ਬਾਨੀਨ ਹੂੰ ਅਸਤ੍ਰ ਝਾਰੇ ॥
kitai khaan baaneen hoon asatr jhaare |
ਸਹੀ ਸਾਹ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਸੁਰਗੰ ਸਿਧਾਰੇ ॥੨੨॥
sahee saah sangraam suragan sidhaare |22|Several skillful Khans fell on him with their arms and sent Shah Sangram to heaven.22.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਮਾਰਿ ਨਿਜਾਬਤ ਖਾਨ ਕੋ ਸੰਗੋ ਜੁਝੈ ਜੁਝਾਰ ॥
maar nijaabat khaan ko sango jujhai jujhaar |The brave warrior Sago Shah fell down after killing Najbat Khan.
ਹਾ ਹਾ ਇਹ ਲੋਕੈ ਭਇਓ ਸੁਰਗ ਲੋਕ ਜੈਕਾਰ ॥੨੩॥
haa haa ih lokai bheio surag lok jaikaar |23|There were lamentations in his world and rejoicing in heaven.23.
ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
bhujang prayaat chhand |BHUJANG STANZA
ਲਖੈ ਸਾਹ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਜੁਝੇ ਜੁਝਾਰੰ ॥
lakhai saah sangraam jujhe jujhaaran |
ਤਵੰ ਕੀਟ ਬਾਣੰ ਕਮਾਣੰ ਸੰਭਾਰੰ ॥
tavan keett baanan kamaanan sanbhaaran |When this lowly person saw Shah Sangram falling (while fighting bravely) he held aloft his bow and arrows.
ਹਨਿਯੋ ਏਕ ਖਾਨੰ ਖਿਆਲੰ ਖਤੰਗੰ ॥
haniyo ek khaanan khiaalan khatangan |
ਡਸਿਯੋ ਸਤ੍ਰ ਕੋ ਜਾਨੁ ਸ੍ਯਾਮੰ ਭੁਜੰਗੰ ॥੨੪॥
ddasiyo satr ko jaan sayaaman bhujangan |24|He, fixing his gaze on a Khan, shot an arrow, which stung the enemy like a black cobra, who (the Khan) fell down.24.
ਗਿਰਿਯੋ ਭੂਮਿ ਸੋ ਬਾਣ ਦੂਜੋ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥
giriyo bhoom so baan doojo sanbhaariyo |
ਮੁਖੰ ਭੀਖਨੰ ਖਾਨ ਕੇ ਤਾਨਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥
mukhan bheekhanan khaan ke taan maariyo |He drew out another arrow and aimed and shot it on the face of Bhikhan Khan.
ਭਜਿਯੋ ਖਾਨ ਖੂਨੀ ਰਹਿਯੋ ਖੇਤਿ ਤਾਜੀ ॥
bhajiyo khaan khoonee rahiyo khet taajee |
ਤਜੇ ਪ੍ਰਾਣ ਤੀਜੇ ਲਗੈ ਬਾਣ ਬਾਜੀ ॥੨੫॥
taje praan teeje lagai baan baajee |25|The bloody Khan fled away leaving his horse in the field, who was killed with the third arrow.25.
ਛੁਟੀ ਮੂਰਛਨਾ ਹਰੀ ਚੰਦੰ ਸੰਭਾਰੋ ॥
chhuttee moorachhanaa haree chandan sanbhaaro |
ਗਹੇ ਬਾਣ ਕਾਮਾਣ ਭੇ ਐਚ ਮਾਰੇ ॥
gahe baan kaamaan bhe aaich maare |After regaining consciousness from the swoon, Hari Chand shot his arrows with unerring aim.
ਲਗੇ ਅੰਗਿ ਜਾ ਕੇ ਰਹੇ ਨ ਸੰਭਾਰੰ ॥
lage ang jaa ke rahe na sanbhaaran |
ਤਨੰ ਤਿਆਗ ਤੇ ਦੇਵ ਲੋਕੰ ਪਧਾਰੰ ॥੨੬॥
tanan tiaag te dev lokan padhaaran |26|Whosoever was struck, fell down unconscious, and leaving his body, went to the heavenly abode.26.
ਦੁਯੰ ਬਾਣ ਖੈਚੇ ਇਕੰ ਬਾਰਿ ਮਾਰੇ ॥
duyan baan khaiche ikan baar maare |
ਬਲੀ ਬੀਰ ਬਾਜੀਨ ਤਾਜੀ ਬਿਦਾਰੇ ॥
balee beer baajeen taajee bidaare |He aimed and shot two arrows at the same time and did not care for the selection of his target.
ਜਿਸੈ ਬਾਨ ਲਾਗੈ ਰਹੇ ਨ ਸੰਭਾਰੰ ॥
jisai baan laagai rahe na sanbhaaran |
ਤਨੰ ਬੇਧਿ ਕੈ ਤਾਹਿ ਪਾਰੰ ਸਿਧਾਰੰ ॥੨੭॥
tanan bedh kai taeh paaran sidhaaran |27|Whosoever was struck and pierced by his arrow, went straight to the other world.27.
ਸਬੈ ਸ੍ਵਾਮਿ ਧਰਮੰ ਸੁ ਬੀਰੰ ਸੰਭਾਰੇ ॥
sabai svaam dharaman su beeran sanbhaare |
ਡਕੀ ਡਾਕਣੀ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤੰ ਬਕਾਰੇ ॥
ddakee ddaakanee bhoot pretan bakaare |The warriors remained true to their duty in the field, the witches and ghosts drank blood to their fill and raised shrill voices.
ਹਸੈ ਬੀਰ ਬੈਤਾਲ ਔ ਸੁਧ ਸਿਧੰ ॥
hasai beer baitaal aau sudh sidhan |
ਚਵੀ ਚਾਵੰਡੀਯੰ ਉਡੀ ਗਿਧ ਬ੍ਰਿਧੰ ॥੨੮॥
chavee chaavanddeeyan uddee gidh bridhan |28|The Birs (heroic spirits), Baitals (ghosts) and Siddhs (adepts) laughed, the witches were talking and huge kites were flying (for meat).28.
ਹਰੀਚੰਦ ਕੋਪੇ ਕਮਾਣੰ ਸੰਭਾਰੰ ॥
hareechand kope kamaanan sanbhaaran |
ਪ੍ਰਥਮ ਬਾਜੀਯੰ ਤਾਣ ਬਾਣੰ ਪ੍ਰਹਾਰੰ ॥
pratham baajeeyan taan baanan prahaaran |Hari Chand, filled with rage, drew out his bow, he aimed and shot his arrow, which struck my horse.
ਦੁਤੀਯ ਤਾਕ ਕੈ ਤੀਰ ਮੋ ਕੋ ਚਲਾਯੋ ॥
duteey taak kai teer mo ko chalaayo |
ਰਖਿਓ ਦਈਵ ਮੈ ਕਾਨਿ ਛ੍ਵੈ ਕੈ ਸਿਧਾਯੰ ॥੨੯॥
rakhio deev mai kaan chhvai kai sidhaayan |29|He aimed and shot the second arrow towards me, the Lord protected me, his arrow only grazed my ear. 29.
ਤ੍ਰਿਤੀਯ ਬਾਣ ਮਾਰਿਯੋ ਸੁ ਪੇਟੀ ਮਝਾਰੰ ॥
triteey baan maariyo su pettee majhaaran |
ਬਿਧਿਅੰ ਚਿਲਕਤੰ ਦੁਆਲ ਪਾਰੰ ਪਧਾਰੰ ॥
bidhian chilakatan duaal paaran padhaaran |His third arrow penetrated deep into the buckle of my waist-belt.
ਚੁਭੀ ਚਿੰਚ ਚਰਮੰ ਕਛੂ ਘਾਇ ਨ ਆਯੰ ॥
chubhee chinch charaman kachhoo ghaae na aayan |
ਕਲੰ ਕੇਵਲੰ ਜਾਨ ਦਾਸੰ ਬਚਾਯੰ ॥੩੦॥
kalan kevalan jaan daasan bachaayan |30|Its edge touched the body, but did not caused a wound, the Lord saved his servent.30.
ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
rasaaval chhand |RASAAVAL STANZA
ਜਬੈ ਬਾਣ ਲਾਗਿਯੋ ॥
jabai baan laagiyo |
ਤਬੈ ਰੋਸ ਜਾਗਿਯੋ ॥
tabai ros jaagiyo |When the edge of the arrow touched my body, it kindled my resentment.
ਕਰੰ ਲੈ ਕਮਾਣੰ ॥
karan lai kamaanan |
ਹਨੰ ਬਾਣ ਤਾਣੰ ॥੩੧॥
hanan baan taanan |31|I took the bow in my hand and aimed and shot the arrow.31.
ਸਬੈ ਬੀਰ ਧਾਏ ॥
sabai beer dhaae |
ਸਰੋਘੰ ਚਲਾਏ ॥
saroghan chalaae |All the warriors fled, when a volley of arrow was showered.
ਤਬੈ ਤਾਕਿ ਬਾਣੰ ॥
tabai taak baanan |
ਹਨਿਯੋ ਏਕ ਜੁਆਣੰ ॥੩੨॥
haniyo ek juaanan |32|Then I aimed the arrow on a warrior and killed him.32.
ਹਰੀ ਚੰਦ ਮਾਰੇ ॥
haree chand maare |
ਸੁ ਜੋਧਾ ਲਤਾਰੇ ॥
su jodhaa lataare |Hari Chand was killed and his brave soldiers were trampled.
ਸੁ ਕਾਰੋੜ ਰਾਯੰ ॥
su kaarorr raayan |