Sri Dasam Granth
Page - 1000
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਮੂਰਖ ਰਾਵ ਬਾਇ ਮੁਖ ਰਹਿਯੋ ॥
moorakh raav baae mukh rahiyo |
ਦੇਖਤ ਰਹਿਯੋ ਜਾਰ ਨਹਿੰ ਗਹਿਯੋ ॥
dekhat rahiyo jaar nahin gahiyo |Raja kept his head hanging and looking down while the paramour taken away.
ਪਾਹਰੂਨ ਜੋ ਖੀਰ ਪਠਾਈ ॥
paaharoon jo kheer patthaaee |
ਖਾਨ ਲਗੇ ਗ੍ਰੀਵਾ ਨਿਹੁਰਾਈ ॥੨੭॥
khaan lage greevaa nihuraaee |27|The rice-pudding, which was given to the guards, they kept on eating with their eyes dug down.(27)
ਜਿਯਤ ਜਾਰ ਤ੍ਰਿਯ ਘਰ ਪਹੁਚਾਯੋ ॥
jiyat jaar triy ghar pahuchaayo |
ਪਾਹਰੂ ਨ ਰਾਜਾ ਲਖ ਪਾਯੋ ॥
paaharoo na raajaa lakh paayo |She delivered her lover alive at his house, which neither Raja nor guards could detect.
ਤਿਹ ਪਹੁਚਾਇ ਸਖੀ ਜਬ ਆਈ ॥
tih pahuchaae sakhee jab aaee |
ਤਬ ਰਾਨੀ ਅਤਿ ਹੀ ਹਰਖਾਈ ॥੨੮॥
tab raanee at hee harakhaaee |28|After leaving him, when her friends returned, Rani felt a sigh of relief.(28)
ਬਹੁਰਿ ਰਾਵ ਰਾਨੀ ਰਤਿ ਕੀਨੀ ॥
bahur raav raanee rat keenee |
ਚਿਤ ਕੀ ਬਾਤ ਤਾਹਿ ਕਹਿ ਦੀਨੀ ॥
chit kee baat taeh keh deenee |Raja made love with Rani and, then, told her the secret,
ਕਿਨਹੂੰ ਭ੍ਰਮ ਮੋਰੇ ਚਿਤ ਪਾਯੋ ॥
kinahoon bhram more chit paayo |
ਤਾ ਤੇ ਮੈ ਦੇਖਨਿ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥੨੯॥
taa te mai dekhan grih aayo |29|‘Some body had put a bad notion in my mind, and that is why I have come today.(29)
ਪੁਨਿ ਰਾਨੀ ਯਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥
pun raanee yah bhaat uchaaro |
ਸੁਨੋ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਤੁਮ ਬਚਨ ਹਮਾਰੋ ॥
suno nripat tum bachan hamaaro |‘Please, my Raja, the person who had misguided you,
ਜਿਨ ਤੁਹਿ ਕਹਿਯੋ ਸੁ ਮੁਹਿ ਕਹਿ ਦੀਜੈ ॥
jin tuhi kahiyo su muhi keh deejai |
ਨਾਤਰ ਆਸ ਨ ਹਮਰੀ ਕੀਜੈ ॥੩੦॥
naatar aas na hamaree keejai |30|‘You must disclose it to me otherwise you forget my love.’(30)
ਜਬ ਰਾਨੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥
jab raanee ih bhaat sunaaee |
ਤਬ ਰਾਜੇ ਸੋ ਸਖੀ ਬਤਾਈ ॥
tab raaje so sakhee bataaee |When Rani insisted, then Raja told her the name of the maid.
ਜੋ ਤੁਮ ਕਹਿਯੋ ਸਾਚੀ ਪਹੁਚਾਵੋ ॥
jo tum kahiyo saachee pahuchaavo |
ਨਾਤਰ ਧਾਮ ਮ੍ਰਿਤੁ ਕੇ ਜਾਵੋ ॥੩੧॥
naatar dhaam mrit ke jaavo |31|‘You believe her to be true, if so then, I pray, I should be killed.(31)
ਰਾਨਿਨ ਕੋ ਕੋਊ ਦੋਸ ਲਗਾਵੈ ॥
raanin ko koaoo dos lagaavai |
ਜਿਨ ਕੌ ਜਗਤ ਸੀਸ ਨਿਹੁਰਾਵੈ ॥
jin kau jagat sees nihuraavai |‘Who can doubt a Rani, to whom whole word pays obeisance.’
ਝੂਠੀ ਸਖੀ ਜਾਨਿ ਬਧ ਕੀਨੋ ॥
jhootthee sakhee jaan badh keeno |
ਮੂਰਖ ਰਾਵ ਭੇਦ ਨਹਿ ਚੀਨੋ ॥੩੨॥
moorakh raav bhed neh cheeno |32|Thinking her to be liar, the maid was killed and the foolish Raja did not discover the truth.(32)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਰਾਜਾ ਕੌ ਕਰਿ ਬਸਿ ਲਿਯੋ ਦੀਨੋ ਜਾਰ ਨਿਕਾਰਿ ॥
raajaa kau kar bas liyo deeno jaar nikaar |After getting the paramour to escape, she had won over the Raja,
ਸਖਿਯਨ ਮੈ ਸਾਚੀ ਭਈ ਤੌਨੈ ਸਖੀ ਸੰਘਾਰਿ ॥੩੩॥
sakhiyan mai saachee bhee tauanai sakhee sanghaar |33|And by killing the maid, she established her honesty as well.(33)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਬਤੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੩੨॥੨੬੨੪॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau bateesavo charitr samaapatam sat subham sat |132|2624|afajoon|132nd Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed With Benediction. (132)(2622)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਹੁਗਲੀ ਬੰਦਰ ਕੋ ਹੁਤੋ ਹਿੰਮਤ ਸਿੰਘ ਨ੍ਰਿਪ ਏਕ ॥
hugalee bandar ko huto hinmat singh nrip ek |At the piers of Hoogly, there was a Raja named Himant Singh. There,
ਤਹਾ ਜਹਾਜ ਜਹਾਨ ਕੇ ਲਾਗਹਿ ਆਨਿ ਅਨੇਕ ॥੧॥
tahaa jahaaj jahaan ke laageh aan anek |1|the ships from all over the world used to come.(1)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਸੁਜਨਿ ਕੁਅਰਿ ਤਾ ਕੀ ਬਰ ਨਾਰੀ ॥
sujan kuar taa kee bar naaree |
ਜਨੁਕ ਚੰਦ੍ਰ ਮੌ ਚੀਰਿ ਨਿਕਾਰੀ ॥
januk chandr mau cheer nikaaree |Sujjan Kumari was his beautiful wife; she appeared to have beentaken out of the Moon.
ਜੋਬਨ ਜੇਬ ਅਧਿਕ ਤਿਹ ਸੋਹੈ ॥
joban jeb adhik tih sohai |
ਸੁਰ ਨਰ ਨਾਗ ਅਸੁਰ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥੨॥
sur nar naag asur man mohai |2|Her youth knew no bounds and, even, the gods, the devils, the humansand the reptiles were enchanted on her sight.(2)
ਪਰਮ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਅਤਿ ਭਾਰੋ ॥
param singh raajaa at bhaaro |
ਪਰਮ ਪੁਰਖ ਜਗ ਮਹਿ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
param purakh jag meh ujiyaaro |Parm Singh was a great king. He was considered as a magnanimous
ਤਾ ਕੀ ਦੇਹ ਰੂਪ ਅਤਿ ਝਮਕੈ ॥
taa kee deh roop at jhamakai |
ਮਾਨਹੁ ਦਿਪਤ ਦਾਮਨੀ ਦਮਕੈ ॥੩॥
maanahu dipat daamanee damakai |3|person. His posture was the epitome of the lightning in the sky.(3)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਸੁਜਨਿ ਕੁਅਰਿ ਤਾ ਕੋ ਮਹਾ ਰੀਝੀ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ॥
sujan kuar taa ko mahaa reejhee roop nihaar |Sujjan Kumari fell so much for his handsomeness,
ਗਿਰੀ ਮੂਰਛਨਾ ਹ੍ਵੈ ਧਰਨਿ ਮਾਰ ਕਰੀ ਬਿਸੰਭਾਰਿ ॥੪॥
giree moorachhanaa hvai dharan maar karee bisanbhaar |4|That she lost her consciousness and fell flat on the ground.(4)
ਅੜਿਲ ॥
arril |Arril
ਪਠੇ ਸਹਚਰੀ ਲੀਨੌ ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
patthe sahacharee leenau taeh bulaae kai |She sent her maid and called him over.
ਰਤਿ ਮਾਨੀ ਤਿਹ ਸੰਗ ਸੁ ਮੋਦ ਬਢਾਇ ਕੈ ॥
rat maanee tih sang su mod badtaae kai |She enjoyed lovemaking with him,
ਬਹੁਰਿ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਦਿਯੋ ਅਧਿਕ ਸੁਖ ਪਾਇਯੋ ॥
bahur bidaa kar diyo adhik sukh paaeiyo |And, then, bid him farewell,