Sri Dasam Granth
Page - 950
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਤਿਨ ਚਾਰੌ ਗਹਿ ਤਿਹ ਲਯੋ ਭਖਿਯੋ ਤਾ ਕਹ ਜਾਇ ॥
tin chaarau geh tih layo bhakhiyo taa kah jaae |The thieves captured that goat and took it home to cook and eat.
ਅਜਿ ਤਜ ਭਜਿ ਜੜਿ ਘਰ ਗਯੋ ਛਲ ਨਹਿ ਲਖ੍ਯੋ ਬਨਾਇ ॥੬॥
aj taj bhaj jarr ghar gayo chhal neh lakhayo banaae |6|The blockhead had left the goat without perceiving the deceptive(6)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਛਟਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੦੬॥੧੯੬੮॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane purakh charitre mantree bhoop sanbaade ik sau chhatt charitr samaapatam sat subham sat |106|1968|afajoon|106th Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed With Benediction. (106)(1966)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਜੋਧਨ ਦੇਵ ਜਾਟ ਇਕ ਰਹੈ ॥
jodhan dev jaatt ik rahai |There lived a Jat, the peasant, named Jodan Dev.
ਮੈਨ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਜਗ ਅਹੈ ॥
main kuar tih triy jag ahai |He had a wife who was addressed by the name of Maan Kunwar.
ਜੋਧਨ ਦੇਵ ਸੋਇ ਜਬ ਜਾਵੈ ॥
jodhan dev soe jab jaavai |When Jodan Dev would go to sleep,
ਜਾਰ ਤੀਰ ਤਬ ਤ੍ਰਿਯਾ ਸਿਧਾਵੈ ॥੧॥
jaar teer tab triyaa sidhaavai |1|she would go out to her paramour.(1)
ਜਬ ਸੋਯੋ ਜੋਧਨ ਬਡਭਾਗੀ ॥
jab soyo jodhan baddabhaagee |Once, when Jodan Dev was in slumber,
ਤਬ ਹੀ ਮੈਨ ਕੁਅਰਿ ਜੀ ਜਾਗੀ ॥
tab hee main kuar jee jaagee |Maan Kunwar woke up.
ਪਤਿ ਕੌ ਛੋਰਿ ਜਾਰ ਪੈ ਗਈ ॥
pat kau chhor jaar pai gee |Leaving her husband, she came to her lover but when she returned
ਲਾਗੀ ਸਾਧਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਪਰ ਗਈ ॥੨॥
laagee saadh drisatt par gee |2|she noticed her house broken into.(2)
ਤਬ ਗ੍ਰਿਹ ਪਲਟਿ ਬਹੁਰਿ ਵਹੁ ਆਈ ॥
tab grih palatt bahur vahu aaee |
ਜੋਧਨ ਦੇਵਹਿ ਦਯੋ ਜਗਾਈ ॥
jodhan deveh dayo jagaaee |On entering the house she woke Jodan Dev up and asked,
ਤੇਰੀ ਮਤਿ ਕੌਨ ਕਹੁ ਹਰੀ ॥
teree mat kauan kahu haree |‘What had happened to your senses?
ਲਾਗੀ ਸੰਧਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨਹਿ ਪਰੀ ॥੩॥
laagee sandh drisatt neh paree |3|House is being burgled and you don’t know.’(3)
ਜੋਧਨ ਜਗਤ ਲੋਗ ਸਭ ਜਾਗੇ ॥
jodhan jagat log sabh jaage |
ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਨਿਕਸਿ ਚੋਰ ਤਬ ਭਾਗੇ ॥
grih te nikas chor tab bhaage |Along with Jodan, other people awoke too and the thieves tried to slip out of the house.
ਕੇਤੇ ਹਨੇ ਬਾਧਿ ਕਈ ਲਏ ॥
kete hane baadh kee le |
ਕੇਤੇ ਤ੍ਰਸਤ ਭਾਜਿ ਕੈ ਗਏ ॥੪॥
kete trasat bhaaj kai ge |4|Some were killed and some managed to escape.(4)
ਜੋਧਨ ਦੇਵ ਫੁਲਿਤ ਭਯੋ ॥
jodhan dev fulit bhayo |
ਮੇਰੌ ਧਾਮ ਰਾਖਿ ਇਹ ਲਯੋ ॥
merau dhaam raakh ih layo |Jodan Dev was satisfied that his woman had saved the house.
ਤ੍ਰਿਯ ਕੀ ਅਧਿਕ ਬਡਾਈ ਕਰੀ ॥
triy kee adhik baddaaee karee |
ਜੜ ਕੌ ਕਛੂ ਖਬਰ ਨਹਿ ਪਰੀ ॥੫॥
jarr kau kachhoo khabar neh paree |5|He praised the woman but could not fathom the real secret.(5)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਧਾਮ ਉਬਾਰਿਯੋ ਆਪਨੋ ਕੀਨੋ ਚੋਰ ਖੁਆਰ ॥
dhaam ubaariyo aapano keeno chor khuaar |She saved her house and degraded the thieves.
ਮੀਤ ਜਗਾਯੋ ਆਨਿ ਕੈ ਧੰਨਿ ਸੁ ਮੈਨ ਕੁਆਰ ॥੬॥
meet jagaayo aan kai dhan su main kuaar |6|Maan Kunwar, the manipulator of all this, is praiseworthy.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਸਾਤ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੦੭॥੧੯੭੪॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau saat charitr samaapatam sat subham sat |107|1974|afajoon|107th Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed With Benediction.(107)(1972)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਏਕ ਦਿਵਸ ਸ੍ਰੀ ਕਪਿਲ ਮੁਨਿ ਇਕ ਠਾ ਕਿਯੋ ਪਯਾਨ ॥
ek divas sree kapil mun ik tthaa kiyo payaan |Once Sri Kapil Munni, the recluse, went into a locality.
ਹੇਰਿ ਅਪਸਰਾ ਬਸਿ ਭਯੋ ਸੋ ਤੁਮ ਸੁਨਹੁ ਸੁਜਾਨ ॥੧॥
her apasaraa bas bhayo so tum sunahu sujaan |1|There, he was overpowered by a charming woman. Now listen to their story.(1)
ਰੰਭਾ ਨਾਮਾ ਅਪਸਰਾ ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ॥
ranbhaa naamaa apasaraa taa ko roop nihaar |Fascinated by the charm ofthe nymph called Rumba,
ਮੁਨਿ ਕੋ ਗਿਰਿਯੋ ਤੁਰਤ ਹੀ ਬੀਰਜ ਭੂਮਿ ਮਝਾਰ ॥੨॥
mun ko giriyo turat hee beeraj bhoom majhaar |2|Munni’s semen instantly dropped on the ground.(2)
ਗਿਰਿਯੋ ਰੇਤਿ ਮੁਨਿ ਕੇ ਜਬੈ ਰੰਭਾ ਰਹਿਯੋ ਅਧਾਨ ॥
giriyo ret mun ke jabai ranbhaa rahiyo adhaan |When Munni’s semen fell on the ground, then Rumba managed to seize it.
ਡਾਰਿ ਸਿੰਧੁ ਸਰਿਤਾ ਤਿਸੈ ਸੁਰ ਪੁਰ ਕਰਿਯੋ ਪਯਾਨ ॥੩॥
ddaar sindh saritaa tisai sur pur kariyo payaan |3|From that a girl took birth, which she washed away in the River Sindh and, herself, departed to the heaven.(3)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਬਹਤ ਬਹਤ ਕੰਨਿਯਾ ਤਹ ਆਈ ॥
bahat bahat kaniyaa tah aaee |
ਆਗੇ ਜਹਾ ਸਿੰਧ ਕੋ ਰਾਈ ॥
aage jahaa sindh ko raaee |Floating and floating, the girl reached where the Raja of Sindh was standing.
ਬ੍ਰਹਮਦਤ ਸੋ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰੀ ॥
brahamadat so nain nihaaree |
ਤਹ ਤੇ ਕਾਢਿ ਸੁਤਾ ਕਰਿ ਪਾਰੀ ॥੪॥
tah te kaadt sutaa kar paaree |4|When Braham Datt (the Raja) saw her, he took her oUt and raised her as his own daughter.(4)
ਸਸਿਯਾ ਸੰਖਿਯਾ ਤਾ ਕੀ ਧਰੀ ॥
sasiyaa sankhiyaa taa kee dharee |
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੋ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ॥
bhaat bhaat so sevaa karee |She was given the name of Sassi Kala, and she was amply facilitated.
ਜਬ ਜੋਬਨ ਤਾ ਕੇ ਹ੍ਵੈ ਆਯੋ ॥
jab joban taa ke hvai aayo |
ਤਬ ਰਾਜੇ ਇਹ ਮੰਤ੍ਰ ਪਕਾਯੋ ॥੫॥
tab raaje ih mantr pakaayo |5|When she came off the age the Raja thought over and decided,(5)
ਪੁੰਨੂ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੌ ਚੀਨੋ ॥
punoo paatisaah kau cheeno |
ਪਠੈ ਦੂਤ ਤਾ ਕੋ ਇਕ ਦੀਨੋ ॥
patthai doot taa ko ik deeno |To entice Raja Punnu (for marriage), he sent his emissary and called him over.
ਪੁੰਨੂ ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਤਹ ਆਯੋ ॥
punoo bachan sunat tah aayo |