ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Page - 989
ਨਿਕਟ ਲਾਗਿ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥੯॥
nikatt laag ih bhaat uchaaree |9|‘Now you become my woman,’ he suggested to her.(9)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਸੁਤ ਬਾਲਕ ਭਰਤਾ ਮਰਿਯੋ ਇਨ ਕੋ ਪ੍ਰਥਮ ਜਰਾਇ ॥
sut baalak bharataa mariyo in ko pratham jaraae |‘My son and husband are dead; first I must cremate them.
ਬਹੁਰਿ ਤਿਹਾਰੋ ਧਾਮ ਮੈ ਆਜੁ ਬਸੌਗੀ ਆਇ ॥੧੦॥
bahur tihaaro dhaam mai aaj basauagee aae |10|‘Thereafter I will come to your house and live with you.’(10)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਪ੍ਰਥਮ ਚਿਤਾ ਮੈ ਸੁਤ ਕੌ ਡਾਰਿਯੋ ॥
pratham chitaa mai sut kau ddaariyo |First he put his son in the pyre,
ਮ੍ਰਿਤਕ ਖਸਮ ਕੌ ਬਹੁਰਿ ਪ੍ਰਜਾਰਿਯੋ ॥
mritak khasam kau bahur prajaariyo |First she cremated her son and then placed her husband in the pyre.
ਬਹੁਰੌ ਕਾਖਿ ਮੁਗਲ ਕੋ ਭਰੀ ॥
bahurau kaakh mugal ko bharee |Then embracing the Mughal,
ਆਪਨ ਲੈ ਪਾਵਕ ਮੋ ਪਰੀ ॥੧੧॥
aapan lai paavak mo paree |11|Then she grabbed hold of Mughal and jumped in and burnt him too.(11)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਸੁਤ ਜਰਾਇ ਪਤਿ ਜਾਰਿ ਕੈ ਬਹੁਰਿ ਮੁਗਲ ਗਹਿ ਲੀਨ ॥
sut jaraae pat jaar kai bahur mugal geh leen |After cremating her son and husband, she had put Mughal to death by burning,
ਤਾ ਪਾਛੇ ਆਪਨ ਜਰੀ ਤ੍ਰਿਯ ਚਰਿਤ੍ਰ ਯੌ ਕੀਨ ॥੧੨॥
taa paachhe aapan jaree triy charitr yau keen |12|Then immolated herself and, thus, conducted a clever pretence.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਛਬੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੨੬॥੨੪੭੯॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau chhabeesavo charitr samaapatam sat subham sat |126|2479|afajoon|126th Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed With Benediction. (126)(2477)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਬੀਰ ਦਤ ਚੰਡਾਲਿਕ ਰਹੈ ॥
beer dat chanddaalik rahai |There lived a Chandal named Bir Dutt.
ਅਤਿ ਤਸਕਰ ਤਾ ਕੌ ਜਗ ਕਹੈ ॥
at tasakar taa kau jag kahai |There lived one lowborn called Beer Datt, who was known as a big thief.
ਖਾਨ ਖਵੀਨ ਤਹਾ ਜੋ ਆਵੈ ॥
khaan khaveen tahaa jo aavai |The Khan Khavin who comes there,
ਤਾ ਕੌ ਲੂਟਿ ਕੂਟਿ ਲੈ ਜਾਵੇ ॥੧॥
taa kau loott koott lai jaave |1|Whenever a Shah came to his side, he would rob him.(1)
ਜੋ ਆਵਤ ਕੋਊ ਰਾਹ ਨਿਹਾਰੈ ॥
jo aavat koaoo raah nihaarai |Whoever sees someone coming on the road,
ਜਾਇ ਤਵਨ ਕੌ ਤੁਰਤ ਹਕਾਰੈ ॥
jaae tavan kau turat hakaarai |If anyone going astray from his way came across, he would invite hirn immediately.
ਜੋ ਤਨਿ ਧਨੁ ਰਿਪੁ ਤੀਰ ਚਲਾਵੈ ॥
jo tan dhan rip teer chalaavai |If an enemy draws a bow and shoots an arrow
ਛੁਰਾ ਭਏ ਤਿਹ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥੨॥
chhuraa bhe tih kaatt giraavai |2|And if some enemy shot an arrow on him, he would cut him with a dagger.(2)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਲਹੈ ਨਿਸਾ ਇਕ ਜਬ ਭਯੋ ਤਬ ਵਹ ਕਰਤ ਪ੍ਰਹਾਰ ॥
lahai nisaa ik jab bhayo tab vah karat prahaar |He would attack as soon as the night fell and
ਜੀਵਤ ਕਿਸੂ ਨ ਛੋਰਈ ਡਾਰਤ ਹੀ ਸੰਘਾਰ ॥੩॥
jeevat kisoo na chhoree ddaarat hee sanghaar |3|would not spare any body’s life.(3)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਰਤਨ ਸਿੰਘ ਤਿਹ ਮਗ ਹ੍ਵੈ ਆਯੋ ॥
ratan singh tih mag hvai aayo |(One day) Ratan Singh passed that way.
ਸੋ ਲਖਿ ਤਵਨ ਚੋਰ ਨੈ ਪਾਯੋ ॥
so lakh tavan chor nai paayo |Once, a Rattan Singh came on that route and the thief saw him.
ਤਾ ਕਹੁ ਕਹਿਯੋ ਬਸਤ੍ਰ ਤੁਮ ਡਾਰੋ ॥
taa kahu kahiyo basatr tum ddaaro |Said to him, either take off your clothes,
ਨਾਤਰ ਤੀਰ ਕਮਾਨ ਸੰਭਾਰੋ ॥੪॥
naatar teer kamaan sanbhaaro |4|‘Either you take your clothes off or get ready with your bow and arrow to fight,’ (The thief told him).(4)
ਰਤਨ ਸਿੰਘ ਜੋ ਤੀਰ ਚਲਾਵੈ ॥
ratan singh jo teer chalaavai |(Ratan Singh took over the bow) Ratan Singh who used to shoot arrows,
ਸੋਊ ਛੁਰਾ ਤੇ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥
soaoo chhuraa te kaatt giraavai |When Rattan Singh shot an arrow, he cut it off with a dagger.
ਉਨਸਠਿ ਤੀਰ ਛੋਰਿ ਤਿਨ ਕਹਿਯੋ ॥
aunasatth teer chhor tin kahiyo |(When he) shot 59 arrows, he said
ਏਕ ਤੀਰ ਤਰਕਸ ਮਮ ਰਹਿਯੋ ॥੫॥
ek teer tarakas mam rahiyo |5|When he had shot fifty-nine arrows, he told, ‘Now, I am left with only one arrow in my quiver.(5)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਸੁਨੁ ਤਸਕਰ ਮੈ ਬਿਸਿਖ ਕੋ ਜਾ ਕੌ ਕੀਯੋ ਪ੍ਰਹਾਰ ॥
sun tasakar mai bisikh ko jaa kau keeyo prahaar |‘Listen, you the thief! want to make it clear to you,
ਆਜੁ ਲਗੇ ਚੂਕਿਯੋ ਨਹੀ ਸੁਨਿ ਲੈ ਬਚਨ ਹਮਾਰ ॥੬॥
aaj lage chookiyo nahee sun lai bachan hamaar |6|‘Whenever I shoot this arrow, I never miss my target.(6)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਮੈ ਜੇਤੇ ਤੁਹਿ ਤੀਰ ਚਲਾਏ ॥
mai jete tuhi teer chalaae |As many arrows as I shot at you,
ਸੋ ਸਭ ਹੀ ਤੈ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਏ ॥
so sabh hee tai kaatt giraae |‘So far, all the arrow I shot, you have cut them.
ਅਬ ਚੇਰੌ ਚਿਤ ਭਯੋ ਹਮਾਰੋ ॥
ab cherau chit bhayo hamaaro |Now I have become your slave from the mind.
ਕਹੋ ਸੁ ਕਰਿਹੌ ਕਾਜਿ ਤਿਹਾਰੋ ॥੭॥
kaho su karihau kaaj tihaaro |7|‘I accept your dexterity. Now whatever you say I will do for you.(7)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਏਕ ਹੌਸ ਮਨ ਮਹਿ ਰਹੀ ਸੋ ਤੁਹਿ ਕਹੌ ਸੁਨਾਇ ॥
ek hauas man meh rahee so tuhi kahau sunaae |‘But there is one ambition of mine which I must express it to you,
ਜਿਹ ਭਾਖੈ ਮਾਰੌ ਤਿਸੈ ਦੀਜੈ ਕਛੂ ਬਤਾਇ ॥੮॥
jih bhaakhai maarau tisai deejai kachhoo bataae |8|‘I wish to kill anyone whom you may like me to.’(8)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਯੌ ਸੁਨਿ ਚੋਰ ਅਧਿਕ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥
yau sun chor adhik sukh paayo |The thief was much pleased to hear this.
ਏਕ ਪਤ੍ਰ ਕਰਿ ਸਾਥ ਬਤਾਯੋ ॥
ek patr kar saath bataayo |To convey his concurrence, he lifted his arm.
ਜਬ ਤਾ ਕੀ ਤਿਨ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਚੁਰਾਈ ॥
jab taa kee tin drisatt churaaee |As soon as he drifted his eyes (towards his hand), he pierced the
ਤਨਿ ਗਾਸੀ ਤਿਹ ਮਰਮ ਲਗਾਈ ॥੯॥
tan gaasee tih maram lagaaee |9|sharp edge of arrow into his heart.(9)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਰਤਨ ਸਿੰਘ ਇਹ ਛਲ ਭਏ ਖਲ ਕੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਬਚਾਇ ॥
ratan singh ih chhal bhe khal kee drisatt bachaae |Rattan Singh had played this trick as soon as his eyes drifted,
ਮਰਮ ਸਥਲ ਮਾਰਿਯੋ ਬਿਸਿਖ ਦੀਨੋ ਤਾਹਿ ਗਿਰਾਇ ॥੧੦॥
maram sathal maariyo bisikh deeno taeh giraae |10|And killed him through the sharp edge ofthe arrow.(10)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਸਾਤਈਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੨੭॥੨੪੮੯॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane purakh charitre mantree bhoop sanbaade ik sau saateesavo charitr samaapatam sat subham sat |127|2489|afajoon|127th Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed With Benediction. (127)(2487)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਮਾਰਵਾਰ ਕੇ ਦੇਸ ਮੈ ਉਗ੍ਰ ਦਤ ਇਕ ਰਾਵ ॥
maaravaar ke des mai ugr dat ik raav |In the country of Marwar, Raja Uger Datt used to live.
ਕੋਪ ਜਗੇ ਪਾਵਕ ਮਨੋ ਸੀਤਲ ਸਲਿਲ ਸੁਭਾਵ ॥੧॥
kop jage paavak mano seetal salil subhaav |1|When angry, he was as fierce as fire but when calm, he was like water.(1)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਧਰਵਾਰਨ ਤਾ ਕੋ ਧਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥
dharavaaran taa ko dhan maariyo |(Once) raiders looted his money.
ਪੁਰੀ ਆਇ ਪਾਲਕਨ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥
puree aae paalakan pukaariyo |When the enemy took away their wealth (of the animals), the herdsman came to the town and raised hue and cry.
ਅਗਨਤ ਢੋਲ ਨਗਾਰੇ ਬਾਜੇ ॥
aganat dtol nagaare baaje |(In the city for revenge) many drums and nagares started playing
ਕੌਚ ਪਹਿਰਿ ਸੂਰਮਾ ਬਿਰਾਜੇ ॥੨॥
kauach pahir sooramaa biraaje |2|The drums were beaten and many courageous ones came out holding their spears and daggers.(2)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਬਜਿਯੋ ਜੂਝਊਆ ਦੁਹੂੰ ਦਿਸਿ ਸੂਰਾ ਭਯੋ ਸੁਰੰਗ ॥
bajiyo joojhaooaa duhoon dis sooraa bhayo surang |From both sides war drums were pounded and the valiant ones swarmed in full swings.
ਪਖਰਾਰੇ ਨਾਚਤ ਭਏ ਕਾਤਰ ਭਏ ਕੁਰੰਗ ॥੩॥
pakharaare naachat bhe kaatar bhe kurang |3|Their galloping horses made even the deer to feel humble.(3)
ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
bhujang chhand |Bhujang Chhand
ਮਹਾਬੀਰ ਗਾਜੇ ਮਹਾ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ॥
mahaabeer gaaje mahaa kop kai kai |The great warrior roared in anger.
ਤਿਸੀ ਛੇਤ੍ਰ ਛਤ੍ਰੀਨ ਕੋ ਛਿਪ੍ਰ ਛੈ ਕੈ ॥
tisee chhetr chhatreen ko chhipr chhai kai |The gallant ones seeing the Kashatris in the war, roared and they
ਬ੍ਰਛੀ ਬਾਨ ਬਜ੍ਰਾਨ ਕੇ ਵਾਰ ਕੀਨੇ ॥
brachhee baan bajraan ke vaar keene |(They) struck with spears, arrows and thunderbolts.
ਕਿਤੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ਕਿਤੇ ਛਾਡਿ ਦੀਨੇ ॥੪॥
kite khet maare kite chhaadd deene |4|faced each other with spears and arrows as hard as stones. (4)
ਕਿਤੇ ਖਿੰਗ ਖੰਗੇ ਕਿਤੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥
kite khing khange kite khet maare |How many horses have been cut down and how many have been killed in war.
ਘੁਰੇ ਘੋਰ ਬਾਜੰਤ੍ਰ ਮਾਰੂ ਨਗਾਰੇ ॥
ghure ghor baajantr maaroo nagaare |The death knells and bells sound.