Sri Dasam Granth
Page - 1409
ਸਨਾਨੇ ਬਿਯੰਦਾਖ਼ਤ ਨੇਜ਼ਹ ਚੁ ਕਾਹ ॥੧੧॥
sanaane biyandaakhat nezah chu kaah |11|Like the leaves flutter during the dust storm, the arrows started to fly.(11)
ਚੁਨਾ ਤੀਰ ਬਾਰਾਨ ਪਰਰਾ ਸ਼ੁਦਹ ॥
chunaa teer baaraan pararaa shudah |The arrows flew in such density that,
ਜ਼ਿਮੀਂ ਆਸਮਾ ਪੁਰ ਆਂ ਜ਼ਿਕਰਸ਼ ਸ਼ੁਦਹ ॥੧੨॥
zimeen aasamaa pur aan zikarash shudah |12|The sky was inundated with vultures.(12)
ਚਕਾ ਚਾਕ ਬਰਖ਼ਾਸਤ ਨੋਕੇ ਸਿਨਾ ॥
chakaa chaak barakhaasat noke sinaa |Noises coming through the tips of the spears were piercing,
ਯਕੇ ਰੁਸਤ ਖ਼ੇਜ਼ ਅਜ਼ ਬਰਾਮਦ ਜਹਾ ॥੧੩॥
yake rusat khez az baraamad jahaa |13|And both were creating havoc in the world.(13)
ਚੁ ਸੂਰੇ ਸਰਾਫ਼ੀਲ ਦਮ ਮੇਜ਼ਦਹ ॥
chu soore saraafeel dam mezadah |They were raising hue and cries, as if, to seek final bliss of Angel of Resurrection,
ਕਿ ਰੋਜ਼ੇ ਕਿਯਾਮਤ ਬਹਮ ਮੇਜ਼ਦਹ ॥੧੪॥
ki roze kiyaamat baham mezadah |14|So that, on the doomsday, they attain sanctuary in the heaven.(14)
ਗ਼ੁਰੇਜ਼ਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਬ ਅਰਬੀ ਸਿਪਾਹ ॥
gurezash daraamad b arabee sipaah |At the end anarchy surrounded the Arabian Army,
ਬ ਗ਼ਾਲਬ ਦਰਾਮਦ ਹੁਮਾ ਗਰਬ ਸ਼ਾਹ ॥੧੫॥
b gaalab daraamad humaa garab shaah |15|And western Raja had the victorious day.(15)
ਕਿ ਤਨਹਾ ਬਿਮਾਦ ਅਸਤ ਸ਼ਾਹੇ ਅਰਬ ॥
ki tanahaa bimaad asat shaahe arab |The Arabian Prince was isolated,
ਬ ਵਕਤੇ ਚੁ ਪੇਸ਼ੀਨ ਸ਼ਮਸ਼ ਚੂੰ ਗਰਬ ॥੧੬॥
b vakate chu pesheen shamash choon garab |16|When the sun set in the evening.(16)
ਚੁ ਤਾਬਸ਼ ਨੁਮਨਦ ਸ਼ਵਦ ਦਸਤਗੀਰ ॥
chu taabash numanad shavad dasatageer |As he had lost all his power, he tried to escape,
ਚੁ ਦੁਜ਼ਦੇ ਸ਼ਵਦ ਵਕਤ ਸ਼ਬ ਰਾ ਅਸੀਰ ॥੧੭॥
chu duzade shavad vakat shab raa aseer |17|But could not, he surrendered and become a prisoner.(17)
ਬੁ ਬਸਤੰਦ ਬੁਰਦੰਦ ਸ਼ਹਿ ਨਿਜ਼ਦ ਸ਼ਾਹ ॥
bu basatand buradand sheh nizad shaah |The Prince was tied down and taken to the Raja,
ਚੁ ਮਾਹ ਅਫ਼ਕਨੋ ਹਮ ਚੁ ਬੁਰਦੰਦ ਮਾਹ ॥੧੮॥
chu maah afakano ham chu buradand maah |18|The same way as Rahu, the demon planet, captured the moon.(18)
ਬ ਖ਼ਾਨਹ ਖ਼ਬਰ ਆਮਦਹ ਸ਼ਾਹਿ ਬਸਤ ॥
b khaanah khabar aamadah shaeh basat |Although the news of the Prince’s arrest reached his household,
ਹਮਹ ਕਾਰ ਦੁਜ਼ਦੀ ਵ ਮਰਦੀ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ॥੧੯॥
hamah kaar duzadee v maradee guzashat |19|In spite of hard efforts Prince could not be rescued.(19)
ਨਿਸ਼ਸਤੰਦ ਬ ਮਜਲਸ ਜ਼ਿ ਦਾਨਾਇ ਦਿਲ ॥
nishasatand b majalas zi daanaae dil |The wise ones assembled in the Court,
ਸੁਖ਼ਨ ਰਾਦ ਪਿਨਹਾ ਵਜ਼ਾ ਸ਼ਹਿ ਖ਼ਿਜ਼ਲ ॥੨੦॥
sukhan raad pinahaa vazaa sheh khizal |20|And talked over the shame (of the Prince’s apprehension).(20)
ਚੁ ਬਿਸਨੀਦ ਈਂ ਖ਼ਬਰ ਦੁਖ਼ਤਰ ਵਜ਼ੀਰ ॥
chu bisaneed een khabar dukhatar vazeer |When the daughter of the Minister heard the news,
ਬ ਬਸਤੰਦ ਸ਼ਮਸ਼ੇਰ ਜੁਸਤੰਦ ਤੀਰ ॥੨੧॥
b basatand shamasher jusatand teer |21|She girded up her lions and tucked the arrows in there.(21)
ਬ ਪੋਸ਼ੀਦ ਜ਼ਰ ਬਫ਼ਤ ਰੂਮੀ ਕਬਾਇ ॥
b posheed zar bafat roomee kabaae |Adoring the dress of the country of Rome,
ਬਜ਼ੀਂ ਬਰ ਨਿਸ਼ਸਤੋ ਬਿਆਮਦ ਬਜਾਇ ॥੨੨॥
bazeen bar nishasato biaamad bajaae |22|She mounted the horse.(22)
ਰਵਾ ਸ਼ੁਦ ਸੂਏ ਸ਼ਾਹਿ ਮਗ਼ਰਬ ਚੁ ਬਾਦ ॥
ravaa shud sooe shaeh magarab chu baad |Galloping in the winds, she approached the Raja of the West,
ਕਮਾਨੇ ਕਿਯਾਨੀ ਬ ਤਰਕਸ਼ ਨਿਹਾਦ ॥੨੩॥
kamaane kiyaanee b tarakash nihaad |23|With Kiani Clan’s quiver full of arrows at her back.(23)
ਬਪੇਸ਼ੇ ਸ਼ਹੇ ਮਗ਼ਰਬ ਆਮਦ ਦਲੇਰ ॥
bapeshe shahe magarab aamad daler |She faced the Raja with great courage,
ਚੁ ਗ਼ੁਰਰੀਦਹ ਬਬਰੋ ਚੁ ਦਰਰਿੰਦਹ ਸ਼ੇਰ ॥੨੪॥
chu gurareedah babaro chu dararindah sher |24|But she, who used to roar like the thundering clouds and carnivorous lions,(24)
ਦੁਆ ਕਰਦ ਕਿ ਏ ਸ਼ਾਹਿ ਆਜ਼ਾਦ ਬਖ਼ਤ ॥
duaa karad ki e shaeh aazaad bakhat |Bowed in greeting and said, ‘Oh! You the fortunate Raja,
ਸਜ਼ਾਵਾਰ ਦੇਹੀਮੁ ਸਾਯਾਨ ਤਖ਼ਤ ॥੨੫॥
sazaavaar deheem saayaan takhat |25|‘Worthy of Royal Throne and the Royal Canopy.(25)
ਮਰਾ ਕਾਹੀਯਾ ਆਮਦ ਅਜ਼ ਬਹਰ ਕਾਹ ॥
maraa kaaheeyaa aamad az bahar kaah |‘My grass-cutters had come to shear the grass,
ਦੋ ਸੇ ਸਦ ਸਵਾਰੋ ਯਕ ਅਜ਼ ਸ਼ਕਲ ਸ਼ਾਹਿ ॥੨੬॥
do se sad savaaro yak az shakal shaeh |26|‘They were riding hundreds of horses and one of them looked like the Prince.(26)
ਕਿ ਬਿਹਤਰ ਹੁਮਾਨਸਤ ਆਂ ਰਾ ਬਿਦਿਹ ॥
ki bihatar humaanasat aan raa bidih |‘You better send them back,
ਵਗਰਨਹ ਖ਼ੁਦਸ਼ ਮੌਤ ਬਰ ਸਰ ਬਿਨਿਹ ॥੨੭॥
vagaranah khudash mauat bar sar binih |27|“Otherwise, there will be a call for your death.(27)
ਸ਼ੁਨੀਦੇ ਜ਼ਿ ਮਨ ਸ਼ਾਹਿ ਗਰ ਈਂ ਸੁਖ਼ਨ ॥
shuneede zi man shaeh gar een sukhan |“If my King heard this from me,
ਹੁਮਾਨਾ ਤੁਰਾ ਬੇਖ਼ ਬਰਕੰਦ ਬੁਨ ॥੨੮॥
humaanaa turaa bekh barakand bun |28|“He would come to uproot you.”(28)
ਸ਼ੁਨੀਦ ਈਂ ਸੁਖ਼ਨ ਸ਼ਾਹਿ ਫ਼ੌਲਾਦ ਤਨ ॥
shuneed een sukhan shaeh faualaad tan |The Raja of iron will heard this,
ਬ ਲਰਜ਼ੀਦ ਬਰ ਖ਼ੁਦ ਚੁ ਬਰਗ਼ੇ ਸਮਨ ॥੨੯॥
b larazeed bar khud chu barage saman |29|And started to tremble like the leaves of jasmine shrubs.(29)
ਚੁਨਾ ਜੰਗ ਕਰਦੰਦ ਈਂ ਕਾਹੀਯਾ ॥
chunaa jang karadand een kaaheeyaa |The Raja thought, ‘If these grass-cutters had given such a tough fight,
ਨ ਦਾਨਮ ਮਗ਼ਰ ਸ਼ਾਹਿ ਬਾਸ਼ਦ ਜਵਾ ॥੩੦॥
n daanam magar shaeh baashad javaa |30|‘Then their King must a very brave man.(30)
ਨ ਦਾਨਮ ਕਸੇ ਸ਼ਾਹਿ ਹਸਤਸ਼ ਜਵਾ ॥
n daanam kase shaeh hasatash javaa |‘I did not perceive that their King was so brave,
ਕਿ ਮਾਰਾ ਬਿਗੀਰਦ ਜਿ ਮਾਯੰਦਰਾ ॥੩੧॥
ki maaraa bigeerad ji maayandaraa |31|‘That he would drag me, even, out of hell.’(31)
ਜ਼ਿ ਪੇਸ਼ੀਨਹੇ ਸ਼ਹ ਵਜ਼ੀਰਾ ਬੁਖਾਦ ॥
zi pesheenahe shah vazeeraa bukhaad |The Raja called his Counsellors,
ਸੁਖ਼ਨ ਹਾਇ ਪੋਸ਼ੀਦਹ ਬਾ ਓ ਬਿਰਾਦ ॥੩੨॥
sukhan haae posheedah baa o biraad |32|And had a secret conversation with them,(32)
ਤੁ ਦੀਦੀ ਚੁਨਾ ਕਾਹੀਯਾ ਜੰਗ ਕਰਦ ॥
tu deedee chunaa kaaheeyaa jang karad |‘Oh! My Counsellors, you have seen the grass-cutters fighting so vigorously,
ਕਿ ਅਜ਼ ਮੁਲਕ ਯਜ਼ਦਾ ਬਰਾਵੁਰਦ ਗਰਦ ॥੩੩॥
ki az mulak yazadaa baraavurad garad |33|‘And the havoc they had brought to this God’s country.(33)
ਮੁਬਾਦਾ ਕੁਨਦ ਤਾਖ਼ਤ ਬਰ ਮੁਲਕ ਸਖ਼ਤ ॥
mubaadaa kunad taakhat bar mulak sakhat |‘God forbid, if that King raided, then this country would be ruined.
ਦਿਹਮ ਕਾਹੀਯਾ ਰਾ ਅਜ਼ਾ ਨੇਕ ਬਖ਼ਤ ॥੩੪॥
diham kaaheeyaa raa azaa nek bakhat |34|‘I should return the grass-cutters to this lucky one.’(34)
ਹੁਮਾ ਸ਼ਾਹਿ ਮਹਿਬੂਸ਼ੀਯਾ ਪੇਸ਼ ਖਾਦ ॥
humaa shaeh mahiboosheeyaa pesh khaad |The Raja immediately called the tied-up grass-cutter (the Prince),