Sri Dasam Granth
Page - 812
ਜੀਤਿ ਫਿਰੈ ਨਵਖੰਡਨ ਕੌ ਨਹਿ ਬਾਸਵ ਸੋ ਕਬਹੂੰ ਡਰਪਾਨੇ ॥
jeet firai navakhanddan kau neh baasav so kabahoon ddarapaane |Nine continents of the earth, and were unafraid of the god Indra,
ਤੇ ਤੁਮ ਸੌ ਲਰਿ ਕੈ ਮਰਿ ਕੈ ਭਟ ਅੰਤ ਕੋ ਅੰਤ ਕੇ ਧਾਮ ਸਿਧਾਨੇ ॥੩੯॥
te tum sau lar kai mar kai bhatt ant ko ant ke dhaam sidhaane |39|Fought to the end and departed for their heavenly abodes.(39)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਰਨ ਡਾਕਿਨਿ ਡਹਕਤ ਫਿਰਤ ਕਹਕਤ ਫਿਰਤ ਮਸਾਨ ॥
ran ddaakin ddahakat firat kahakat firat masaan |Belching witches and howling ghosts started to roam around.
ਬਿਨੁ ਸੀਸਨ ਡੋਲਤ ਸੁਭਟ ਗਹਿ ਗਹਿ ਕਰਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ॥੪੦॥
bin seesan ddolat subhatt geh geh karan kripaan |40|The heroes with decapitated heads went around the fields with swords in their hands.( 40)
ਅਸਿ ਅਨੇਕ ਕਾਢੇ ਕਰਨ ਲਰਹਿ ਸੁਭਟ ਸਮੁਹਾਇ ॥
as anek kaadte karan lareh subhatt samuhaae |Numerous champions with unsheathed swords were fighting face to face,
ਲਰਿ ਗਿਰਿ ਮਰਿ ਭੂ ਪਰ ਪਰੈ ਬਰੈ ਬਰੰਗਨਿ ਜਾਇ ॥੪੧॥
lar gir mar bhoo par parai barai barangan jaae |41|Raiding and combating to death, and praying to the Fairy goddess, rolled down on the earth.( 41)
ਅਨਤਰਯਾ ਜ੍ਯੋ ਸਿੰਧੁ ਕੋ ਚਹਤ ਤਰਨ ਕਰਿ ਜਾਉ ॥
anatarayaa jayo sindh ko chahat taran kar jaau |The one who could not swim, how could he, without a boat and
ਬਿਨੁ ਨੌਕਾ ਕੈਸੇ ਤਰੈ ਲਏ ਤਿਹਾਰੋ ਨਾਉ ॥੪੨॥
bin nauakaa kaise tarai le tihaaro naau |42|Support of your Name, swim across the sea?(42)
ਮੂਕ ਉਚਰੈ ਸਾਸਤ੍ਰ ਖਟ ਪਿੰਗ ਗਿਰਨ ਚੜਿ ਜਾਇ ॥
mook ucharai saasatr khatt ping giran charr jaae |How could a dumb narrate the Six Shastras, a lame person could climb
ਅੰਧ ਲਖੈ ਬਦਰੋ ਸੁਨੈ ਜੋ ਤੁਮ ਕਰੌ ਸਹਾਇ ॥੪੩॥
andh lakhai badaro sunai jo tum karau sahaae |43|Up the mountains, a blind man could see, and a deaf could hear?( 43)
ਅਰਘ ਗਰਭ ਨ੍ਰਿਪ ਤ੍ਰਿਯਨ ਕੋ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ਜਾਇ ॥
aragh garabh nrip triyan ko bhed na paayo jaae |The wonders of a child during pregnancy, a Raja and a female are unfathomable.
ਤਊ ਤਿਹਾਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ ਕਛੁ ਕਛੁ ਕਹੋ ਬਨਾਇ ॥੪੪॥
taoo tihaaree kripaa te kachh kachh kaho banaae |44|With Your blessings I have narrated this, although with a bit of exaggeration.( 44)
ਪ੍ਰਥਮ ਮਾਨਿ ਤੁਮ ਕੋ ਕਹੋ ਜਥਾ ਬੁਧਿ ਬਲੁ ਹੋਇ ॥
pratham maan tum ko kaho jathaa budh bal hoe |Believing You be the omnipresent, I say, that I have rendered this
ਘਟਿ ਕਬਿਤਾ ਲਖਿ ਕੈ ਕਬਹਿ ਹਾਸ ਨ ਕਰਿਯਹੁ ਕੋਇ ॥੪੫॥
ghatt kabitaa lakh kai kabeh haas na kariyahu koe |45|With my limited understanding, and I prey not to laugh it off.( 45)
ਪ੍ਰਥਮ ਧ੍ਯਾਇ ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਤੀ ਬਰਨੌ ਤ੍ਰਿਯਾ ਪ੍ਰਸੰਗ ॥
pratham dhayaae sree bhagavatee baranau triyaa prasang |To commence with, with devotion to the Reverend Faculty, I narrate the Female Wonders.
ਮੋ ਘਟ ਮੈ ਤੁਮ ਹ੍ਵੈ ਨਦੀ ਉਪਜਹੁ ਬਾਕ ਤਰੰਗ ॥੪੬॥
mo ghatt mai tum hvai nadee upajahu baak tarang |46|O the Passionless Universal Prowess, enable me to render the waves of narrative through my heart.( 46)
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |Savaiyya
ਮੇਰੁ ਕਿਯੋ ਤ੍ਰਿਣ ਤੇ ਮੁਹਿ ਜਾਹਿ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ਨ ਦੂਸਰ ਤੋਸੌ ॥
mer kiyo trin te muhi jaeh gareeb nivaaj na doosar tosau |From a straw You can raise my status to as high as Sumer Hills and there is none other as benevolent to the poor as You.
ਭੂਲ ਛਿਮੋ ਹਮਰੀ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੁ ਨ ਭੂਲਨਹਾਰ ਕਹੂੰ ਕੋਊ ਮੋ ਸੌ ॥
bhool chhimo hamaree prabh aap na bhoolanahaar kahoon koaoo mo sau |There is none other as pardonable as You.
ਸੇਵ ਕਰੈ ਤੁਮਰੀ ਤਿਨ ਕੇ ਛਿਨ ਮੈ ਧਨ ਲਾਗਤ ਧਾਮ ਭਰੋਸੌ ॥
sev karai tumaree tin ke chhin mai dhan laagat dhaam bharosau |A little service to You is abundantly rewarded instantly.
ਯਾ ਕਲਿ ਮੈ ਸਭਿ ਕਲਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੀ ਭਾਰੀ ਭੁਜਾਨ ਕੋ ਭਾਰੀ ਭਰੋਸੌ ॥੪੭॥
yaa kal mai sabh kal kripaan kee bhaaree bhujaan ko bhaaree bharosau |47|In the Kal-age one can only depend on the sword, the faculty and self determination.(47)
ਖੰਡਿ ਅਖੰਡਨ ਖੰਡ ਕੈ ਚੰਡਿ ਸੁ ਮੁੰਡ ਰਹੇ ਛਿਤ ਮੰਡਲ ਮਾਹੀ ॥
khandd akhanddan khandd kai chandd su mundd rahe chhit manddal maahee |The immortal heroes were annihilated, and their pride-filled heads were thrown on the earth.
ਦੰਡਿ ਅਦੰਡਨ ਕੋ ਭੁਜਦੰਡਨ ਭਾਰੀ ਘਮੰਡ ਕਿਯੋ ਬਲ ਬਾਹੀ ॥
dandd adanddan ko bhujadanddan bhaaree ghamandd kiyo bal baahee |The egocentric, to whom no other could inflict punishment, you, with your vigorous arms, made pride-less.
ਥਾਪਿ ਅਖੰਡਲ ਕੌ ਸੁਰ ਮੰਡਲ ਨਾਦ ਸੁਨਿਯੋ ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਮਹਾ ਹੀ ॥
thaap akhanddal kau sur manddal naad suniyo brahamandd mahaa hee |Once again Indra was established to rule the Creation and the happiness was ensued.
ਕ੍ਰੂਰ ਕਵੰਡਲ ਕੋ ਰਨ ਮੰਡਲ ਤੋ ਸਮ ਸੂਰ ਕੋਊ ਕਹੂੰ ਨਾਹੀ ॥੪੮॥
kraoor kavanddal ko ran manddal to sam soor koaoo kahoon naahee |48|You adore the bow, and there is none other hero as great as you.( 48)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਥਮ ਧ੍ਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧॥੪੮॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane chanddee charitre pratham dhayaae samaapatam sat subham sat |1|48|afajoon|This Auspicious Chritar of Chandi (the Goddess) ends the First Parable of the Chritars. Completed with Benediction. (1)(48)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਚਿਤ੍ਰਵਤੀ ਨਗਰੀ ਬਿਖੈ ਚਿਤ੍ਰ ਸਿੰਘ ਨ੍ਰਿਪ ਏਕ ॥
chitravatee nagaree bikhai chitr singh nrip ek |There lived in the city of Chitervati, a Raja called Chitar Singh.
ਤੇ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਸੰਪਤਿ ਘਨੀ ਰਥ ਗਜ ਬਾਜ ਅਨੇਕ ॥੧॥
te ke grih sanpat ghanee rath gaj baaj anek |1|He enjoyed abundance of wealth, and possessed numerous material goods, chariots, elephants and horses.(1)
ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਅਤਿ ਜੋ ਬਿਧਿ ਧਰਿਯੋ ਸੁਧਾਰਿ ॥
taa ko roop anoop at jo bidh dhariyo sudhaar |He had been bestowed with beautiful physical features
ਸੁਰੀ ਆਸੁਰੀ ਕਿੰਨ੍ਰਨੀ ਰੀਝਿ ਰਹਤ ਪੁਰ ਨਾਰਿ ॥੨॥
suree aasuree kinranee reejh rahat pur naar |2|The consorts of the gods and demons, the female Sphinxes and the town fairies, were all enchanted.(2)
ਏਕ ਅਪਸਰਾ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਜਾਤ ਸਿੰਗਾਰ ਬਨਾਇ ॥
ek apasaraa indr ke jaat singaar banaae |A fairy, bedecking herself, was ready to go to Indra, the Celestial Raja of the Rajas,
ਨਿਰਖ ਰਾਇ ਅਟਕਤਿ ਭਈ ਕੰਜ ਭਵਰ ਕੇ ਭਾਇ ॥੩॥
nirakh raae attakat bhee kanj bhavar ke bhaae |3|But she stymied on the vision of that Raja, like a butterfly on the sight of a flower.(3)
ਅੜਿਲ ॥
arril |Arril
ਰਹੀ ਅਪਸਰਾ ਰੀਝਿ ਰੂਪ ਲਖਿ ਰਾਇ ਕੋ ॥
rahee apasaraa reejh roop lakh raae ko |Seeing the Raja the Fairy was captivated.
ਪਠੀ ਦੂਤਿਕਾ ਛਲ ਕਰਿ ਮਿਲਨ ਉਪਾਇ ਕੋ ॥
patthee dootikaa chhal kar milan upaae ko |Planning to meet him, she called in her messenger.
ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਕੇ ਮਿਲੇ ਹਲਾਹਲ ਪੀਵਹੋ ॥
bin preetam ke mile halaahal peevaho |‘Without meeting my beloved I would take poison,’ she told her
ਹੋ ਮਾਰਿ ਕਟਾਰੀ ਮਰਿਹੋ ਘਰੀ ਨ ਜੀਵਹੋ ॥੪॥
ho maar kattaaree mariho gharee na jeevaho |4|Messenger, ‘Or I would push a dagger through me.’(4)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਤਾਹਿ ਦੂਤਿਕਾ ਰਾਇ ਸੋ ਭੇਦ ਕਹ੍ਯੋ ਸਮੁਝਾਇ ॥
taeh dootikaa raae so bhed kahayo samujhaae |The messenger made the Raja to empathize with her (the fairy).
ਬਰੀ ਰਾਇ ਸੁਖ ਪਾਇ ਮਨ ਦੁੰਦਭਿ ਢੋਲ ਬਜਾਇ ॥੫॥
baree raae sukh paae man dundabh dtol bajaae |5|And, rejoicing with the beats of the drums, the Raja took her as his bride.(5)
ਏਕ ਪੁਤ੍ਰ ਤਾ ਤੇ ਭਯੋ ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਕੀ ਖਾਨਿ ॥
ek putr taa te bhayo amit roop kee khaan |The Fairy gave birth to a beautiful son,
ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਹੂੰ ਰਿਸਿ ਕਰੇ ਕਾਮਦੇਵ ਪਹਿਚਾਨਿ ॥੬॥
mahaa rudr hoon ris kare kaamadev pahichaan |6|Who was as powerful as Shiva and passionate like Kamdev, the Cupid.(6)
ਬਹੁਤ ਬਰਸਿ ਸੰਗ ਅਪਸਰਾ ਭੂਪਤਿ ਮਾਨੇ ਭੋਗ ॥
bahut baras sang apasaraa bhoopat maane bhog |The Raja had the pleasure of making love to the Fairy for many years,
ਬਹੁਰਿ ਅਪਸਰਾ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਜਾਤ ਭਈ ਉਡਿ ਲੋਗ ॥੭॥
bahur apasaraa indr ke jaat bhee udd log |7|But one day the Fairy flew away to the Domain of Indra.(7)
ਤਿਹ ਬਿਨੁ ਭੂਤਤਿ ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਮੰਤ੍ਰੀ ਲਏ ਬੁਲਾਇ ॥
tih bin bhootat dukhit hvai mantree le bulaae |Without her company the Raja was extremely afflicted, and he called in his ministers.
ਚਿਤ੍ਰ ਚਿਤ੍ਰਿ ਤਾ ਕੋ ਤੁਰਿਤ ਦੇਸਨ ਦਯੋ ਪਠਾਇ ॥੮॥
chitr chitr taa ko turit desan dayo patthaae |8|He got her paintings prepared and, to trace her at home and abroad, displayed them everywhere.(8)