Sri Dasam Granth
Page - 462
ਕਾ ਕੇ ਕਹੇ ਹਮ ਸੋ ਹਰਿ ਜੂ ਸਮੁਹਾਇ ਭਯੋ ਨ ਫਿਰਿਓ ਰਨ ਹੇਰੇ ॥
kaa ke kahe ham so har joo samuhaae bhayo na firio ran here |O Krishna! who has instigated you to fight with me?, and you are not running away from the war arena
ਮਾਰੋ ਕਹਾ ਅਬ ਤੋ ਕਹੁ ਹਉ ਕਰੁਨਾ ਅਤਿ ਹੀ ਜੀਯ ਆਵਤ ਮੇਰੇ ॥
maaro kahaa ab to kahu hau karunaa at hee jeey aavat mere |
ਤੋ ਕਉ ਮਰਿਓ ਸੁਨਿ ਕੈ ਛਿਨ ਮੈ ਮਰਿ ਜੈ ਹੈ ਸਖਾ ਹਰਿ ਜੇਤਕ ਤੇਰੇ ॥੧੬੪੭॥
to kau mario sun kai chhin mai mar jai hai sakhaa har jetak tere |1647|“The mercy has arisen in my heart, therefore why should I kill you? hearing about your death all your friends will also die in an instant.”1647.
ਹਰਿ ਇਉ ਸੁਨਿ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਲਯੋ ਰਿਸਿ ਕੈ ਖੜਗੇਸ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਯੋ ॥
har iau sun kai dhan baan layo ris kai kharrages ke saamuhe dhaayo |
ਆਵਤ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਘਟਿਕਾ ਜੁਗ ਬਾਨਨ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥
aavat hee kab sayaam bhanai ghattikaa jug baanan judh machaayo |Listening to such a talk, Krishna fell upon Kharag Singh in ire, and according to the poet he continued the war for two gharis (very short period)
ਸ੍ਯਾਮ ਗਿਰਾਵਤ ਭਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਨ੍ਰਿਪ ਹੂੰ ਰਥ ਤੇ ਹਰਿ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥
sayaam giraavat bhayo nrip kau nrip hoon rath te har bhoom giraayo |Sometimes Krishna and sometimes the king caused the other to fall from the chariot
ਕਉਤਕ ਹੇਰਿ ਸਰਾਹਤ ਭੇ ਭਟ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਜਸੁ ਗਾਯੋ ॥੧੬੪੮॥
kautak her saraahat bhe bhatt sree har ko nrip ko jas gaayo |1648|Seeing this spectacle the minstrels began to praise the king and Krishna.1648.
ਇਤਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚਢਿਯੋ ਰਥ ਆਪਨ ਪੈ ਰਥ ਪੈ ਉਤ ਸ੍ਰੀ ਖੜਗੇਸ ਚਢਿਓ ॥
eit sayaam chadtiyo rath aapan pai rath pai ut sree kharrages chadtio |On this side Krishna mounted his chariot and on the other side, the king Kharag Singh ascended his vehicle
ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਾਇ ਮਹਾ ਚਿਤ ਮੈ ਤਿਹ ਮਯਾਨਹੁ ਤੇ ਕਰਵਾਰ ਕਢਿਓ ॥
at kop badtaae mahaa chit mai tih mayaanahu te karavaar kadtio |The king, in fury, drew out his sword from the scabbard
ਸੁ ਘਨੋ ਦਲ ਪੰਡੁ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰਨ ਕੋ ਰਿਸਿ ਤੇਜ ਕੀ ਪਾਵਕ ਸੰਗ ਡਢਿਓ ॥
su ghano dal pandd ke putran ko ris tej kee paavak sang ddadtio |The army of Pandavas also got ablazed with anger,
ਧੁਨਿ ਬੇਦ ਕੀ ਅਸਤ੍ਰਨਿ ਸਸਤ੍ਰਨਿ ਕੀ ਬਿਧਿ ਮਾਨਹੁ ਪਾਰਥ ਸਾਥ ਪਢਿਓ ॥੧੬੪੯॥
dhun bed kee asatran sasatran kee bidh maanahu paarath saath padtio |1649|It appeared that the sound of the weapons and arms was the recitation of the Vedic mantras.1649.
ਸ੍ਰੀ ਦੁਰਜੋਧਨ ਕੇ ਦਲ ਕੋ ਲਖਿ ਭੂਪ ਤਬੈ ਅਤਿ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥
sree durajodhan ke dal ko lakh bhoop tabai at baan chalaae |Seeing the army of Duryodhana, the king showered his arrows
ਬਾਕੇ ਕੀਏ ਬਿਰਥੀ ਤਹ ਬੀਰ ਘਨੇ ਤਬ ਹੀ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਏ ॥
baake kee birathee tah beer ghane tab hee jam dhaam patthaae |He depriving many warriors of their chariots, dispatched them to the abode of Yama
ਭੀਖਮ ਦ੍ਰਉਣ ਤੇ ਆਦਿਕ ਸੂਰ ਭਜੇ ਰਣ ਮੈ ਨ ਕੋਊ ਠਹਰਾਏ ॥
bheekham draun te aadik soor bhaje ran mai na koaoo tthaharaae |
ਜੀਤ ਕੀ ਆਸ ਤਜੀ ਬਹੁਰੋ ਖੜਗੇਸ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਨਾਹਿਨ ਆਏ ॥੧੬੫੦॥
jeet kee aas tajee bahuro kharrages ke saamuhe naahin aae |1650|The warriors like Bhishma and Drona ran away from the battlefield and relinquishing all hope of victory, they did not come again before Kharag Singh.1650.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਦ੍ਰਉਣਜ ਭਾਨੁਜ ਕ੍ਰਿਪਾ ਭਜਿ ਗਏ ਨ ਬਾਧੀ ਧੀਰ ॥
draunaj bhaanuj kripaa bhaj ge na baadhee dheer |
ਭੂਰਸ੍ਰਵਾ ਕੁਰਰਾਜ ਸਬ ਟਰੇ ਲਖੀ ਰਨ ਭੀਰ ॥੧੬੫੧॥
bhoorasravaa kuraraaj sab ttare lakhee ran bheer |1651|Forsaking their endurance, the son of Drona, the son of Surya and Kripacharya ran away and seeing the dreadful fighting Bhurshrva and Duryodhana also fled.1651.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਭਾਜੇ ਸਬੈ ਲਖਿ ਕੈ ਸੁ ਜੁਧਿਸਟਰਿ ਸ੍ਰੀਪਤਿ ਕੇ ਤਟਿ ਐਸੇ ਉਚਾਰਿਓ ॥
bhaaje sabai lakh kai su judhisattar sreepat ke tatt aaise uchaario |
ਭੂਪ ਬਡੋ ਬਲਵੰਤ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਕਾਹੂੰ ਤੇ ਪੈਗ ਟਰਿਓ ਨਹੀ ਟਾਰਿਓ ॥
bhoop baddo balavant kripaanidh kaahoon te paig ttario nahee ttaario |Seeing all of them fleeing, Yudhishtar said to Krishna, “This king is very powerful and is not receding by anyone
ਭਾਨੁਜ ਭੀਖਮ ਦ੍ਰਉਣ ਕ੍ਰਿਪਾ ਹਮ ਪਾਰਥ ਭੀਮ ਘਨੋ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥
bhaanuj bheekham draun kripaa ham paarath bheem ghano ran paario |
ਸੋ ਨਹਿ ਨੈਕੁ ਟਰੈ ਰਨ ਤੇ ਹਮ ਹੂੰ ਸਬ ਹੂੰ ਪ੍ਰਭ ਪਉਰਖ ਹਾਰਿਓ ॥੧੬੫੨॥
so neh naik ttarai ran te ham hoon sab hoon prabh paurakh haario |1652|“We have waged a terrible war with him, taking Karan, Bhisham, Drone, Kripacharya, Arjuna, Bhima etc. with us but he did not even slightly get aside from war and all of us had to surrender.1652.
ਭੀਖਮ ਭਾਨੁਜ ਅਉ ਦੁਰਜੋਧਨ ਭੀਮ ਘਨੋ ਹਠਿ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥
bheekham bhaanuj aau durajodhan bheem ghano hatth judh machaayo |
ਸ੍ਰੀ ਮੁਸਲੀ ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਸਾਤਕਿ ਕੋਪ ਘਨੋ ਚਿਤ ਮਾਝ ਬਢਾਯੋ ॥
sree musalee baramaakrit saatak kop ghano chit maajh badtaayo |“Bhisham, Karan, Duryodhana, Bhim etc. waged a persistent and Balram, Kratvarma, Satyak etc. also became extremely enraged in their mind
ਹਾਰ ਰਹੇ ਰਨਧੀਰ ਸਬੈ ਅਬ ਕਾ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਤੁਮਰੇ ਮਨ ਆਯੋ ॥
haar rahe ranadheer sabai ab kaa prabh joo tumare man aayo |“All the warriors are being defeated
ਭਾਗਤ ਪੈਗੁ ਨ ਸੋ ਰਨ ਤੇ ਤਿਹ ਸੋ ਹਮਰੋ ਸੁ ਕਛੂ ਨ ਬਸਾਯੋ ॥੧੬੫੩॥
bhaagat paig na so ran te tih so hamaro su kachhoo na basaayo |1653|O Lord! what is in your mind now, that you want to do? Now all the warriors are running away and we have no control over them now.”1653.
ਰੁਦ੍ਰ ਤੇ ਆਦਿ ਜਿਤੇ ਗਨ ਦੇਵ ਤਿਤੇ ਮਿਲਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਊਪਰ ਧਾਏ ॥
rudr te aad jite gan dev tite mil kai nrip aoopar dhaae |All the ganas of Rudra etc., who were there and all other gods who were there, they all together fell upon the king Kharag Singh
ਤੇ ਸਬ ਆਵਤ ਦੇਖਿ ਬਲੀ ਧਨੁ ਤਾਨ ਕੈ ਬਾਨ ਹਕਾਰਿ ਲਗਾਏ ॥
te sab aavat dekh balee dhan taan kai baan hakaar lagaae |Seeing them all coming, this mighty warrior challenged all of them by pulling his bow
ਏਕ ਗਿਰੇ ਤਹ ਘਾਇਲ ਹ੍ਵੈ ਇਕ ਤ੍ਰਾਸ ਭਰੇ ਤਜਿ ਜੁਧ ਪਰਾਏ ॥
ek gire tah ghaaeil hvai ik traas bhare taj judh paraae |Some of them, who were wounded, fell down and some becoming fearful ran away
ਏਕ ਲਰੇ ਨ ਡਰੇ ਬਲਵਾਨ ਨਿਦਾਨ ਸੋਊ ਨ੍ਰਿਪ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਏ ॥੧੬੫੪॥
ek lare na ddare balavaan nidaan soaoo nrip maar giraae |1654|The warriors who fought fearlessly, were ultimately killed by the king.1654.
ਜੀਤਿ ਸੁਰੇਸ ਧਨੇਸ ਖਗੇਸ ਗਨੇਸ ਕੋ ਘਾਇਲ ਕੈ ਮੁਰਛਾਯੋ ॥
jeet sures dhanes khages ganes ko ghaaeil kai murachhaayo |After gaining victory over Surya, Kuber, Garuda etc., the king wounded Ganesh and made him unconscious
ਭੂਮਿ ਪਰਿਯੋ ਬਿਸੰਭਾਰਿ ਨਿਹਾਰਿ ਜਲੇਸ ਦਿਨੇਸ ਨਿਸੇਸ ਪਰਾਯੋ ॥
bhoom pariyo bisanbhaar nihaar jales dines nises paraayo |Seeing Ganesh fallen on the ground, Varuna, Surya and Chandrama fled away
ਬੀਰ ਮਹੇਸ ਤੇ ਆਦਿਕ ਭਾਜ ਗਏ ਇਹ ਸਾਮੁਹੇ ਏਕ ਨ ਆਯੋ ॥
beer mahes te aadik bhaaj ge ih saamuhe ek na aayo |The hero like Shiva also went away and did not come before the king
ਕੋਪ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ ਆਵਤ ਜੋ ਸੁ ਚਪੇਟ ਸੋ ਮਾਰ ਕੈ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੧੬੫੫॥
kop kripaanidh aavat jo su chapett so maar kai bhoom giraayo |1655|Whosoever came before the king, getting enraged, the king caused him to fall down on the ground with the blow of his hand.1655.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਹਰਿ ਏ ਕਹੀ ਬਾਤ ਧਰਮ ਕੇ ਤਾਤ ॥
sree har siau har e kahee baat dharam ke taat |Brahma said to Krishna, “You are the master of Dharma
ਤਿਹੀ ਸਮੈ ਸਿਵ ਜੂ ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਹਮੇ ਸਿਉ ਮੁਸਕਾਤ ॥੧੬੫੬॥
tihee samai siv joo kahiyo brahame siau musakaat |1656|” And at the same time Shiva said to Brahma, smilingly,1656
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਆਪਨ ਸੋ ਸਬ ਹੀ ਭਟ ਜੂਝਿ ਰਹੈ ਕਰ ਕੈ ਨ ਮਰੈ ਨ੍ਰਿਪ ਮਾਰਿਓ ॥
aapan so sab hee bhatt joojh rahai kar kai na marai nrip maario |“Many mighty warriors like us have fought heroically with the king, but none has been able to kill him
ਤਉ ਚਤੁਰਾਨਨ ਸਿਉ ਸਿਵ ਜੂ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਓ ॥
tau chaturaanan siau siv joo kab sayaam kahai ih bhaat uchaario |” Then Shiva said further to Brahma:
ਸਕ੍ਰ ਜਮਾਦਿਕ ਬੀਰ ਜਿਤੇ ਹਮ ਹੂੰ ਇਨ ਸੋ ਅਤਿ ਹੀ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥
sakr jamaadik beer jite ham hoon in so at hee ran paario |“Indra, Yama and all of us have waged a dreadful war with the king
ਏ ਤੋ ਨਹੀ ਬਲ ਹਾਰਤ ਰੰਚਕ ਚਉਦਹੂੰ ਲੋਕਨਿ ਕੋ ਦਲੁ ਹਾਰਿਓ ॥੧੬੫੭॥
e to nahee bal haarat ranchak chaudahoon lokan ko dal haario |1657|The army of the fourteen worlds has been dreaded, but the power of the king has not even slightly declined.”1657.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਦੋਊ ਕਰਤ ਬਿਚਾਰ ਇਤ ਪੰਕਜ ਪੂਤ ਤ੍ਰਿਨੈਨ ॥
doaoo karat bichaar it pankaj poot trinain |
ਉਤ ਰਵਿ ਅਸਤਾਚਲਿ ਗਯੋ ਸਸਿ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਭਈ ਰੈਨ ॥੧੬੫੮॥
aut rav asataachal gayo sas pragattiyo bhee rain |1658|In this way, Brahma and Shiva are holding consultation on this side and on the other side, the sun set, the moon arose and night fell.1658.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |CHAUPAI
ਦੋਊ ਦਲ ਅਤਿ ਹੀ ਅਕੁਲਾਨੇ ॥
doaoo dal at hee akulaane |