Sri Dasam Granth
Page - 888
ਏਕ ਦਿਵਸ ਨ੍ਰਿਪ ਸਭਾ ਬਨਾਈ ॥
ek divas nrip sabhaa banaaee |One day Raja had an assembly and called all his women.
ਸਭ ਇਸਤ੍ਰੀ ਗ੍ਰਿਹ ਬੋਲਿ ਪਠਾਈ ॥
sabh isatree grih bol patthaaee |He told that he had last a ring.
ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਕਹੀ ਮੁੰਦ੍ਰੀ ਮਮ ਗਈ ॥
nripat kahee mundree mam gee |
ਵਹੁ ਕਹਿ ਉਠੀ ਚੀਨਿ ਮੈ ਲਈ ॥੬॥
vahu keh utthee cheen mai lee |6|The maid gat up and said that she had it with her.(6)
ਯਹ ਮੁੰਦ੍ਰਿਕਾ ਕਹਾ ਤੇ ਪਾਈ ॥
yah mundrikaa kahaa te paaee |
ਡਾਰੀ ਹੁਤੀ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਮਮ ਆਈ ॥
ddaaree hutee drisatt mam aaee |‘Where did you find this ring?’ ‘It was lying an the way,
ਸੋ ਮੈ ਕਰਿ ਉਠਾਇ ਕਰ ਲਈ ॥
so mai kar utthaae kar lee |
ਲੈ ਰਾਜਾ ਜੀ ਤੁਮ ਕੌ ਦਈ ॥੭॥
lai raajaa jee tum kau dee |7|‘And I picked it up. Now Raja, please you take it.’(7)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਜਾ ਕੋ ਪਰਮੇਸੁਰ ਦਈ ਮੈ ਤਾਹੂ ਕੋ ਦੀਨ ॥
jaa ko paramesur dee mai taahoo ko deen |‘To whom God has given, I let her have too.’
ਭੇਦ ਨ ਕਾਹੂ ਤ੍ਰਿਯ ਲਹਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਛਲ ਗਯੋ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥੮॥
bhed na kaahoo triy lahiyo nrip chhal gayo prabeen |8|The wife could not discern the deceptian which Raja had played.(8)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਚੌਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੬੪॥੧੧੩੭॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane purakh charitre mantree bhoop sanbaade chauasatthavo charitr samaapatam sat subham sat |64|1137|afajoon|Sixty-fourth Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed with Benediction. (64)(1135)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਰਾਇਕ ਰਾਠ ਮਹੋਬੇ ਰਹੈ ॥
raaeik raatth mahobe rahai |A Rajput used to’ live in Mahobe city.
ਮਿਤ੍ਰ ਸਿੰਘ ਜਾ ਕੋ ਜਗ ਕਹੈ ॥
mitr singh jaa ko jag kahai |In the world he was known as Mittar Singh.
ਦਛਿਨ ਪੈਂਡ ਚਲਨ ਨਹਿ ਦੇਈ ॥
dachhin paindd chalan neh deee |
ਕੂਟਿ ਲੂਟਿ ਲੋਗਨ ਕਹ ਲੇਈ ॥੧॥
koott loott logan kah leee |1|He would not let people go by, and used to rob them after beating.(l)
ਜੋ ਲਿੰਡਿਯਾਇ ਤਿਹ ਕੌ ਧਨ ਲ੍ਯਾਵੈ ॥
jo linddiyaae tih kau dhan layaavai |
ਜੋ ਐਠੈ ਤਿਹ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥
jo aaitthai tih maar giraavai |He looted the cowards, and, those, who’ stood fast, he killed them.
ਲੂਟਿ ਕੂਟਿ ਸਭ ਹੀ ਕੌ ਲੇਈ ॥
loott koott sabh hee kau leee |
ਅਧਿਕ ਦਰਬੁ ਇਸਤ੍ਰੀ ਕੌ ਦੇਈ ॥੨॥
adhik darab isatree kau deee |2|After looting all, he used to came and give riches to the woman.(2)
ਏਕ ਦਿਵਸ ਧਾਰਾ ਕੋ ਗਯੋ ॥
ek divas dhaaraa ko gayo |
ਸੂਰਮਾਨ ਸੰਗ ਭੇਟਾ ਭਯੋ ॥
sooramaan sang bhettaa bhayo |Once, when he went to’ rob, he came across a warrior.
ਹੈ ਦੌਰਾਇ ਚਲਤ ਗਿਰ ਪਰਿਯੋ ॥
hai dauaraae chalat gir pariyo |
ਤਬ ਤਿਨ ਆਨ ਸੂਰਮਨ ਧਰਿਯੋ ॥੩॥
tab tin aan sooraman dhariyo |3|While chasing his horse to run fast, he fell aver and the warriors caught him.(3)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਬਾਧਿ ਕਾਲਪੀ ਲੈ ਗਏ ਤਾਹਿ ਹਨਨ ਕੇ ਭਾਇ ॥
baadh kaalapee lai ge taeh hanan ke bhaae |He tied him up and brought him to’ Kaalpi Nagar to kill.
ਤਨਕ ਭਨਕ ਸੁਨਿ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਹਾ ਪਹੂੰਚੀ ਆਇ ॥੪॥
tanak bhanak sun tih triyaa tahaa pahoonchee aae |4|Getting the news, his wife arrived there, too.(4)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਗੋਬਰ ਹੈ ਪਰ ਧਰੈ ॥
chun chun gobar hai par dharai |
ਕਾਹੂ ਕੀ ਸੰਕਾ ਨਹਿ ਕਰੈ ॥
kaahoo kee sankaa neh karai |She had been collecting the cakes of horses’ dung so that no body could suspect.
ਪਤਿ ਕੌ ਬਧ ਨ ਹੋਇ ਯੌ ਧਾਈ ॥
pat kau badh na hoe yau dhaaee |
ਇਹ ਮਿਸਿ ਨਿਕਟਿ ਪਹੂਚੀ ਆਈ ॥੫॥
eih mis nikatt pahoochee aaee |5|She came running fast to reach there to save her husband from hanging.(5)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਝਟਕਿ ਬਾਹ ਤੇ ਨਿਜੁ ਪਤਿਹ ਹੈ ਪਰ ਲਯੋ ਚਰਾਇ ॥
jhattak baah te nij patih hai par layo charaae |She jerked his (warrior’s) hand and took her husband an her horse.
ਤਾਹੀ ਕੌ ਅਸਿ ਛੀਨਿ ਕੈ ਤਾਹਿ ਚੰਡਾਰਹਿ ਘਾਇ ॥੬॥
taahee kau as chheen kai taeh chanddaareh ghaae |6|And taking his awn sward she killed him (the warrior).(6)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਜਵਨ ਸ੍ਵਾਰ ਪਹੂੰਚ੍ਯੋ ਤਿਹ ਮਾਰਿਯੋ ॥
javan svaar pahoonchayo tih maariyo |
ਏਕੈ ਬਾਨ ਮਾਰਿ ਹੀ ਡਾਰਿਯੋ ॥
ekai baan maar hee ddaariyo |Any horse-rider who came forward, she killed him with the arrow.
ਕਾਹੂ ਤੇ ਚਿਤ ਡਰਤ ਨ ਭਈ ॥
kaahoo te chit ddarat na bhee |
ਨਿਜੁ ਪਤਿ ਲੈ ਪੁਰਵਾ ਕਹ ਗਈ ॥੭॥
nij pat lai puravaa kah gee |7|She did not care far any body, took her husband and brought him home.(7)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਪੈਸਠਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੬੫॥੧੧੪੪॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade paisatthavo charitr samaapatam sat subham sat |65|1144|afajoon|Sixty-fourth Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed with Benediction. (64)(1135)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਦੁਹਿਤਾ ਏਕ ਵਜੀਰ ਕੀ ਰੂਪ ਸਹਰ ਕੇ ਮਾਹਿ ॥
duhitaa ek vajeer kee roop sahar ke maeh |In the city of Roop, a minister had a daughter.
ਤਾ ਕੇ ਸਮ ਤਿਹੂੰ ਲੋਕ ਮੈ ਰੂਪਵਤੀ ਕਊ ਨਾਹਿ ॥੧॥
taa ke sam tihoon lok mai roopavatee kaoo naeh |1|There was none as pretty as she in all the three worlds.(1)
ਅਗਨਤ ਧਨੁ ਬਿਧਿ ਘਰ ਦਯੋ ਅਮਿਤ ਰੂਪ ਕੌ ਪਾਇ ॥
aganat dhan bidh ghar dayo amit roop kau paae |Along with the beauty, God has endowed her with lot of wealth.
ਲੋਕ ਚੌਦਹੂੰ ਮੈ ਸਦਾ ਰੋਸਨ ਰੋਸਨ ਰਾਇ ॥੨॥
lok chauadahoon mai sadaa rosan rosan raae |2|His influence had spread aver all the fourteen continents.(2)
ਸਾਮ ਦੇਸ ਕੇ ਸਾਹ ਕੋ ਸੁੰਦਰ ਏਕ ਸਪੂਤ ॥
saam des ke saah ko sundar ek sapoot |The Shah of the country of Siam had a san,