Sri Dasam Granth
Page - 858
ਜੋ ਮੁਹਰਨ ਕੇ ਸਨਹਿ ਬਤਾਵੈ ॥
jo muharan ke saneh bataavai |
ਸੋ ਸਭ ਆਜੁ ਅਸਰਫੀ ਪਾਵੈ ॥੨੩॥
so sabh aaj asarafee paavai |23|‘The person who tells the date of minting will take over the coins.’(23)
ਸਨ ਮੁਹਰਨ ਕੋ ਬਨਿਕ ਨ ਜਾਨੋ ॥
san muharan ko banik na jaano |
ਮੂੰਦਿ ਰਹਾ ਮੁਖ ਕਛੁ ਨ ਬਖਾਨੋ ॥
moond rahaa mukh kachh na bakhaano |As the Shah did not know the date of min ting, he closed his eye and kept his mouth shut.
ਰੋਇ ਪੀਟ ਕਰਿ ਕਰਤ ਪੁਕਾਰਾ ॥
roe peett kar karat pukaaraa |As the Shah did not know the date of min ting, he closed his eye and kept his mouth shut.
ਹਾਹਾ ਕਿਯਸਿ ਕਹਾ ਕਰਤਾਰਾ ॥੨੪॥
haahaa kiyas kahaa karataaraa |24|Then he cried incessantly and complained ‘Oh God why have you done this to me?’(24)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਮੁਹਰ ਅਕਬਰੀ ਏਕ ਸਤ ਜਹਾਗੀਰੀ ਸੈ ਦੋਇ ॥
muhar akabaree ek sat jahaageeree sai doe |(Swindler,) ‘There are one hundred Akbari coins and two hundred Jehangiri,
ਸਾਹਿ ਜਹਾਨੀ ਚਾਰਿ ਸੈ ਦੇਖ ਲੇਹੁ ਸਭ ਕੋਇ ॥੨੫॥
saeh jahaanee chaar sai dekh lehu sabh koe |25|And four hundred are there of Shahjehani which any person can come and confirm.(25)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਸਭਾ ਬੀਚ ਜਬ ਮੁਹਰ ਉਘਾਰੀ ॥
sabhaa beech jab muhar ughaaree |
ਸੋ ਨਿਕਰੀ ਜੋ ਠਗਹਿ ਉਚਾਰੀ ॥
so nikaree jo tthageh uchaaree |When the coins were checked in the assembly, they were found as the swindler had predicted.
ਕਾਜੀ ਛੀਨਿ ਸਾਹੁ ਤੇ ਲੀਨੀ ॥
kaajee chheen saahu te leenee |When the coins were checked in the assembly, they were found as the swindler had predicted.
ਲੈ ਤਸਕਰ ਕੇ ਕਰ ਮੈ ਦੀਨੀ ॥੨੬॥
lai tasakar ke kar mai deenee |26|Therefore the Quazi confiscate all those and gave them to the swindler.(26)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਜਸ ਕਾਜੀ ਕੋ ਪਸਰਿਯੋ ਠਗ ਭਾਖ੍ਯੋ ਸਭ ਗਾਉ ॥
jas kaajee ko pasariyo tthag bhaakhayo sabh gaau |The swindler praised the Quazi all over the town and said,
ਕੀਨੋ ਉਮਰ ਖਿਤਾਬ ਜਿਮਿ ਆਜੁ ਹਮਾਰੋ ਨ੍ਯਾਉ ॥੨੭॥
keeno umar khitaab jim aaj hamaaro nayaau |27|‘To day he has done the justice according the Holy Book.(27)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਠਗ ਲੈ ਕੈ ਮੁਹਰੈ ਘਰ ਆਯੋ ॥
tthag lai kai muharai ghar aayo |
ਤਿਨ ਕਾਜੀ ਕਛੁ ਨ੍ਯਾਇ ਨ ਪਾਯੋ ॥
tin kaajee kachh nayaae na paayo |‘The swindler took the coins to his house and, even, the Quazi could not acquiesce the hidden truth.
ਬਨਿਯਾ ਕਾਢਿ ਸਦਨ ਤੇ ਦੀਨਾ ॥
baniyaa kaadt sadan te deenaa |‘The swindler took the coins to his house and, even, the Quazi could not acquiesce the hidden truth.
ਝੂਠੇ ਤੇ ਸਾਚਾ ਠਗ ਕੀਨਾ ॥੨੮॥
jhootthe te saachaa tthag keenaa |28|She banished the thief from the house as the swindler had turned falsehood into truth.(28)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਠਗਹਿ ਅਸਰਫੀ ਸਾਤ ਸੈ ਕਰ ਦੀਨੀ ਨਰਨਾਹਿ ॥
tthageh asarafee saat sai kar deenee naranaeh |The Quazi had got him seven hundred coins which,
ਤਾ ਤ੍ਰਿਯ ਪਹਿ ਲੈ ਆਇਯੋ ਅਪਨੇ ਘਰ ਕੇ ਮਾਹਿ ॥੨੯॥
taa triy peh lai aaeiyo apane ghar ke maeh |29|He brought home to the woman.(29)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਅਠਤੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੩੮॥੭੩੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade atthateesavo charitr samaapatam sat subham sat |38|732|afajoon|Thirty-eighth Parable of Auspicious Chritars Conversation of the Raja and the Minister, Completed with Benediction. (38)(732)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਰੈਨ ਭਈ ਤਸਕਰ ਉਠਿ ਧਾਯੋ ॥
rain bhee tasakar utth dhaayo |When the night approached, the thief got up and
ਸਕਲ ਸ੍ਵਾਨ ਕੋ ਭੇਸ ਬਨਾਯੋ ॥
sakal svaan ko bhes banaayo |Disguised himself as a dog.
ਸਾਹਿਜਹਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਪਗ ਧਾਰਿਯੋ ॥
saahijahaa ke grih pag dhaariyo |He went to the house of Shah Jehan.
ਗਪੈ ਕਹਤ ਗਪਿਅਹਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥੧॥
gapai kahat gapieh nihaariyo |1|He came across a talkative gossiper there.(1)
ਏਦਿਲ ਸਾਹ ਨਾਮ ਤਸਕਰ ਬਰ ॥
edil saah naam tasakar bar |The name of the thief was Adal Shah.
ਆਯੋ ਸਾਹਿਜਹਾ ਜੂ ਕੇ ਘਰ ॥
aayo saahijahaa joo ke ghar |He had come to the house of Shah Jehan.
ਰਾਜ ਮਤੀ ਨਾਰੀ ਹਿਤ ਗਯੋ ਤਹ ॥
raaj matee naaree hit gayo tah |For sake of Raj Mati he reached there,
ਰਾਜਨ ਕੋ ਰਾਜਾ ਸੋਵਤ ਜਹ ॥੨॥
raajan ko raajaa sovat jah |2|Where the Raja of the Rajas was slumbering.(2)
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |Swayya
ਬਹੁਰੋ ਤਰਵਾਰਿ ਨਿਕਾਰਿ ਕੈ ਚੋਰ ਸੁ ਵਾ ਗਪਿਯਾ ਕਹ ਮਾਰਿ ਲਿਯੋ ॥
bahuro taravaar nikaar kai chor su vaa gapiyaa kah maar liyo |Drawing the sword out, the thief killed the gossiper.
ਫੁਨਿ ਲਾਲ ਉਤਾਰਿ ਲਯੋ ਪਗਿਯਾ ਜੁਤ ਫੋਰਿ ਇਜਾਰ ਪੇ ਅੰਡ ਦਿਯੋ ॥
fun laal utaar layo pagiyaa jut for ijaar pe andd diyo |He took away his red turban and broke an egg on the sword.
ਤਬ ਸੂਥਨਿ ਸਾਹੁ ਉਤਾਰ ਦਈ ਸਭ ਬਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਤਿਨ ਹਾਥ ਕਿਯੋ ॥
tab soothan saahu utaar dee sabh basatran ko tin haath kiyo |The Shah took off his trousers and turned over his clothes in his hands.
ਫੁਨਿ ਗੋਸਟਿ ਬੈਠਿ ਕਰੀ ਤਿਹ ਸੌ ਤ੍ਰਿਯ ਕੇ ਹਿਤ ਕੈ ਕਰਿ ਗਾੜ ਹਿਯੋ ॥੩॥
fun gosatt baitth karee tih sau triy ke hit kai kar gaarr hiyo |3|Then he pondered over, how, for the sake of a woman, the brawl had developed.(3)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |Dohira
ਸਾਹ ਲਖਾ ਬੀਰਜ ਗਿਰਾ ਕੀਨੀ ਦੂਰਿ ਇਜਾਰ ॥
saah lakhaa beeraj giraa keenee door ijaar |As the semen had fallen on the Shah’s trousers, it was taken off.
ਬਸਤ੍ਰ ਪਗਰਿਯਾ ਲਾਲ ਜੁਤ ਕੀਨੇ ਚੋਰ ਸੰਭਾਰ ॥੪॥
basatr pagariyaa laal jut keene chor sanbhaar |4|And the thief took care of the red turban and all the clothes.(4)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |Chaupaee
ਬੈਠਿ ਚੋਰੁ ਅਸਿ ਕਥਾ ਪ੍ਰਕਾਸੀ ॥
baitth chor as kathaa prakaasee |
ਏਕ ਚੋਰ ਦੂਜੋ ਧਰ ਫਾਸੀ ॥
ek chor doojo dhar faasee |The thief now sat down and narrated, ‘There was one thief and there was one who was worthy of hanging (swindler),
ਏਕ ਨਾਰਿ ਸੋ ਕੇਲ ਕਮਾਵੈ ॥
ek naar so kel kamaavai |The thief now sat down and narrated, ‘There was one thief and there was one who was worthy of hanging (swindler),
ਅਪਨੀ ਜਾਨਿ ਅਧਿਕ ਸੁਖਿ ਪਾਵੈ ॥੫॥
apanee jaan adhik sukh paavai |5|‘They used to manipulate a woman. Both claimed that she was there to appease their minds.(5)