श्री दसाम ग्रंथ

पान - 950


ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਤਿਨ ਚਾਰੌ ਗਹਿ ਤਿਹ ਲਯੋ ਭਖਿਯੋ ਤਾ ਕਹ ਜਾਇ ॥
तिन चारौ गहि तिह लयो भखियो ता कह जाइ ॥

चोरट्यांनी ती बकरी पकडून घरी शिजवून खाण्यासाठी नेली.

ਅਜਿ ਤਜ ਭਜਿ ਜੜਿ ਘਰ ਗਯੋ ਛਲ ਨਹਿ ਲਖ੍ਯੋ ਬਨਾਇ ॥੬॥
अजि तज भजि जड़ि घर गयो छल नहि लख्यो बनाइ ॥६॥

ब्लॉकहेडने फसव्या गोष्टी न समजता शेळी सोडली होती(6)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਛਟਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੦੬॥੧੯੬੮॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने पुरख चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ छटि चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१०६॥१९६८॥अफजूं॥

राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्र संभाषणाची 106 वी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (१०६)(१९६६)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਜੋਧਨ ਦੇਵ ਜਾਟ ਇਕ ਰਹੈ ॥
जोधन देव जाट इक रहै ॥

जोडन देव नावाचा एक जाट शेतकरी राहत होता.

ਮੈਨ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਜਗ ਅਹੈ ॥
मैन कुअरि तिह त्रिय जग अहै ॥

त्यांची एक पत्नी होती जिला मान कुंवर या नावाने संबोधले जात असे.

ਜੋਧਨ ਦੇਵ ਸੋਇ ਜਬ ਜਾਵੈ ॥
जोधन देव सोइ जब जावै ॥

जोडन देव जेव्हा झोपी जायचे.

ਜਾਰ ਤੀਰ ਤਬ ਤ੍ਰਿਯਾ ਸਿਧਾਵੈ ॥੧॥
जार तीर तब त्रिया सिधावै ॥१॥

ती तिच्या प्रियकराकडे जाईल.(1)

ਜਬ ਸੋਯੋ ਜੋਧਨ ਬਡਭਾਗੀ ॥
जब सोयो जोधन बडभागी ॥

एकदा जोडन देव झोपेत असताना.

ਤਬ ਹੀ ਮੈਨ ਕੁਅਰਿ ਜੀ ਜਾਗੀ ॥
तब ही मैन कुअरि जी जागी ॥

मान कुंवर जागे झाले.

ਪਤਿ ਕੌ ਛੋਰਿ ਜਾਰ ਪੈ ਗਈ ॥
पति कौ छोरि जार पै गई ॥

पतीला सोडून ती प्रियकराकडे आली होती पण ती परत आल्यावर

ਲਾਗੀ ਸਾਧਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਪਰ ਗਈ ॥੨॥
लागी साधि द्रिसटि पर गई ॥२॥

तिला तिचे घर तुटलेले दिसले.(2)

ਤਬ ਗ੍ਰਿਹ ਪਲਟਿ ਬਹੁਰਿ ਵਹੁ ਆਈ ॥
तब ग्रिह पलटि बहुरि वहु आई ॥

त्यानंतर ती पुन्हा घरी परतली

ਜੋਧਨ ਦੇਵਹਿ ਦਯੋ ਜਗਾਈ ॥
जोधन देवहि दयो जगाई ॥

घरात शिरल्यावर तिने जोडन देवला उठवले आणि विचारले,

ਤੇਰੀ ਮਤਿ ਕੌਨ ਕਹੁ ਹਰੀ ॥
तेरी मति कौन कहु हरी ॥

'तुझ्या इंद्रियांना काय झालं होतं?

ਲਾਗੀ ਸੰਧਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨਹਿ ਪਰੀ ॥੩॥
लागी संधि द्रिसटि नहि परी ॥३॥

घर चोरीला जात आहे आणि तुम्हाला माहीत नाही.'(3)

ਜੋਧਨ ਜਗਤ ਲੋਗ ਸਭ ਜਾਗੇ ॥
जोधन जगत लोग सभ जागे ॥

जोधनला जाग आल्यावर सर्व लोक जागे झाले.

ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਨਿਕਸਿ ਚੋਰ ਤਬ ਭਾਗੇ ॥
ग्रिह ते निकसि चोर तब भागे ॥

जोडनसोबत इतर लोकही जागे झाले आणि चोरट्यांनी घरातून पसार होण्याचा प्रयत्न केला.

ਕੇਤੇ ਹਨੇ ਬਾਧਿ ਕਈ ਲਏ ॥
केते हने बाधि कई लए ॥

(त्या चोरांपैकी) अनेक मारले गेले, अनेकांना बांधले गेले

ਕੇਤੇ ਤ੍ਰਸਤ ਭਾਜਿ ਕੈ ਗਏ ॥੪॥
केते त्रसत भाजि कै गए ॥४॥

काही मारले गेले तर काही पळून जाण्यात यशस्वी झाले.(4)

ਜੋਧਨ ਦੇਵ ਫੁਲਿਤ ਭਯੋ ॥
जोधन देव फुलित भयो ॥

जोधन देव खूप आनंदित झाला

ਮੇਰੌ ਧਾਮ ਰਾਖਿ ਇਹ ਲਯੋ ॥
मेरौ धाम राखि इह लयो ॥

आपल्या बाईने घर वाचवल्याचं जोदन देव यांना समाधान वाटलं.

ਤ੍ਰਿਯ ਕੀ ਅਧਿਕ ਬਡਾਈ ਕਰੀ ॥
त्रिय की अधिक बडाई करी ॥

(त्याने) स्त्रीचे मोठे गौरव केले,

ਜੜ ਕੌ ਕਛੂ ਖਬਰ ਨਹਿ ਪਰੀ ॥੫॥
जड़ कौ कछू खबर नहि परी ॥५॥

त्याने त्या स्त्रीचे कौतुक केले पण खरे रहस्य समजू शकले नाही.(5)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਧਾਮ ਉਬਾਰਿਯੋ ਆਪਨੋ ਕੀਨੋ ਚੋਰ ਖੁਆਰ ॥
धाम उबारियो आपनो कीनो चोर खुआर ॥

तिने तिचं घर वाचवलं आणि चोरांचा नाश केला.

ਮੀਤ ਜਗਾਯੋ ਆਨਿ ਕੈ ਧੰਨਿ ਸੁ ਮੈਨ ਕੁਆਰ ॥੬॥
मीत जगायो आनि कै धंनि सु मैन कुआर ॥६॥

या सगळ्याचा छडा लावणारा मान कुंवर कौतुकास्पद आहे.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਸਾਤ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੦੭॥੧੯੭੪॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ सात चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१०७॥१९७४॥अफजूं॥

शुभ चरित्रांचा 107 वा बोधकथा राजा आणि मंत्री यांच्या संभाषण, आशीर्वादाने पूर्ण.(107)(1972)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਏਕ ਦਿਵਸ ਸ੍ਰੀ ਕਪਿਲ ਮੁਨਿ ਇਕ ਠਾ ਕਿਯੋ ਪਯਾਨ ॥
एक दिवस स्री कपिल मुनि इक ठा कियो पयान ॥

एकदा श्री कपिल मुन्नी, एकांतवास, एका वस्तीत गेले.

ਹੇਰਿ ਅਪਸਰਾ ਬਸਿ ਭਯੋ ਸੋ ਤੁਮ ਸੁਨਹੁ ਸੁਜਾਨ ॥੧॥
हेरि अपसरा बसि भयो सो तुम सुनहु सुजान ॥१॥

तेथे, त्याला एका मोहक स्त्रीने जबरदस्ती केली. आता त्यांची कथा ऐका.(1)

ਰੰਭਾ ਨਾਮਾ ਅਪਸਰਾ ਤਾ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ॥
रंभा नामा अपसरा ता को रूप निहारि ॥

रुंबा नावाच्या अप्सरेच्या मोहिनीने मोहित झालो,

ਮੁਨਿ ਕੋ ਗਿਰਿਯੋ ਤੁਰਤ ਹੀ ਬੀਰਜ ਭੂਮਿ ਮਝਾਰ ॥੨॥
मुनि को गिरियो तुरत ही बीरज भूमि मझार ॥२॥

मुन्नीचे वीर्य लगेच जमिनीवर पडले.(2)

ਗਿਰਿਯੋ ਰੇਤਿ ਮੁਨਿ ਕੇ ਜਬੈ ਰੰਭਾ ਰਹਿਯੋ ਅਧਾਨ ॥
गिरियो रेति मुनि के जबै रंभा रहियो अधान ॥

मुन्नीचे वीर्य जमिनीवर पडल्यावर रुंबाने ते ताब्यात घेतले.

ਡਾਰਿ ਸਿੰਧੁ ਸਰਿਤਾ ਤਿਸੈ ਸੁਰ ਪੁਰ ਕਰਿਯੋ ਪਯਾਨ ॥੩॥
डारि सिंधु सरिता तिसै सुर पुर करियो पयान ॥३॥

त्यातून एका मुलीचा जन्म झाला, ती सिंध नदीत वाहून गेली आणि स्वतः स्वर्गात निघून गेली.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਬਹਤ ਬਹਤ ਕੰਨਿਯਾ ਤਹ ਆਈ ॥
बहत बहत कंनिया तह आई ॥

(ती) मुलगी हलवत हलवत तिथे आली

ਆਗੇ ਜਹਾ ਸਿੰਧ ਕੋ ਰਾਈ ॥
आगे जहा सिंध को राई ॥

तरंगत आणि तरंगत ती मुलगी सिंधचा राजा जिथे उभा होता तिथे पोहोचली.

ਬ੍ਰਹਮਦਤ ਸੋ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰੀ ॥
ब्रहमदत सो नैन निहारी ॥

ब्रह्मदत्त (राजा) ने तिला (कन्या) डोळ्यांनी पाहिले.

ਤਹ ਤੇ ਕਾਢਿ ਸੁਤਾ ਕਰਿ ਪਾਰੀ ॥੪॥
तह ते काढि सुता करि पारी ॥४॥

जेव्हा ब्रह्म दत्त (राजा) यांनी तिला पाहिले तेव्हा त्याने तिला बाहेर काढले आणि स्वतःच्या मुलीप्रमाणे वाढवले.

ਸਸਿਯਾ ਸੰਖਿਯਾ ਤਾ ਕੀ ਧਰੀ ॥
ससिया संखिया ता की धरी ॥

त्याला 'ससिया' (ससी) असे नाव देण्यात आले.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਸੋ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ॥
भाति भाति सो सेवा करी ॥

तिला सस्सी कला हे नाव देण्यात आले आणि तिची पुरेपूर सोय करण्यात आली.

ਜਬ ਜੋਬਨ ਤਾ ਕੇ ਹ੍ਵੈ ਆਯੋ ॥
जब जोबन ता के ह्वै आयो ॥

जेव्हा ती सक्रिय झाली

ਤਬ ਰਾਜੇ ਇਹ ਮੰਤ੍ਰ ਪਕਾਯੋ ॥੫॥
तब राजे इह मंत्र पकायो ॥५॥

जेव्हा ती वयात आली तेव्हा राजाने विचार केला आणि निर्णय घेतला, (5)

ਪੁੰਨੂ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੌ ਚੀਨੋ ॥
पुंनू पातिसाह कौ चीनो ॥

(त्याच्यासाठी वरदान म्हणून) पुन्नूने राजाला विचार केला

ਪਠੈ ਦੂਤ ਤਾ ਕੋ ਇਕ ਦੀਨੋ ॥
पठै दूत ता को इक दीनो ॥

राजा पुन्नूला (लग्नासाठी) मोहित करण्यासाठी त्याने आपला दूत पाठवला आणि त्याला बोलावले.

ਪੁੰਨੂ ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਤਹ ਆਯੋ ॥
पुंनू बचन सुनत तह आयो ॥

शब्द ऐकून पुन्नू तिथे आला