ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 321
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਬਾਹਨਿ ਸਿੰਘ ਭੁਜਾ ਅਸਟਾ ਜਿਹ ਚਕ੍ਰ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਗਦਾ ਕਰ ਮੈ ॥
बाहनि सिंघ भुजा असटा जिह चक्र त्रिसूल गदा कर मै ॥सिंह तुझे वाहन हे अष्टभुज देवी ! डिस्क, त्रिशूळ आणि गदा तुमच्या हातात आहेत
ਬਰਛੀ ਸਰ ਢਾਲ ਕਮਾਨ ਨਿਖੰਗ ਧਰੇ ਕਟਿ ਜੋ ਬਰ ਹੈ ਬਰਮੈ ॥
बरछी सर ढाल कमान निखंग धरे कटि जो बर है बरमै ॥कंबरेमध्ये खंजीर, बाणांची ढाल, धनुष्य आणि कंबरेही आहेत
ਗੁਪੀਆ ਸਭ ਸੇਵ ਕਰੈ ਤਿਹ ਕੀ ਚਿਤ ਦੈ ਤਿਹ ਮੈ ਹਿਤੁ ਕੈ ਹਰਿ ਮੈ ॥
गुपीआ सभ सेव करै तिह की चित दै तिह मै हितु कै हरि मै ॥सर्व गोपी त्यांच्या मनात कृष्णाची इच्छा ठेवून देवीची पूजा करत आहेत
ਪੁਨਿ ਅਛਤ ਧੂਪ ਪੰਚਾਮ੍ਰਿਤ ਦੀਪ ਜਗਾਵਤ ਹਾਰ ਡਰੈ ਗਰ ਮੈ ॥੨੮੬॥
पुनि अछत धूप पंचाम्रित दीप जगावत हार डरै गर मै ॥२८६॥ते सुगंध, उदबत्ती आणि पंचामृत अर्पण करत आहेत आणि मातीचे दिवे लावत आहेत, तिच्या गळ्यात फुलांच्या माळा घालत आहेत.286
ਕਬਿਤੁ ॥
कबितु ॥कबिट
ਤੋਹੀ ਕੋ ਸੁਨੈ ਹੈ ਜਾਪ ਤੇਰੋ ਹੀ ਜਪੈ ਹੈ ਧਿਆਨ ਤੇਰੋ ਹੀ ਧਰੈ ਹੈ ਨ ਜਪੈ ਹੈ ਕਾਹੂੰ ਆਨ ਕੋ ॥
तोही को सुनै है जाप तेरो ही जपै है धिआन तेरो ही धरै है न जपै है काहूं आन को ॥���हे आई! आम्ही तुला ऐकायला लावत आहोत, आम्ही तुझ्या नामाचा उच्चार करत आहोत, आणि इतर कोणाला आठवत नाही
ਤੇਰੋ ਗੁਨ ਗੈ ਹੈ ਹਮ ਤੇਰੇ ਹੀ ਕਹੈ ਹੈ ਫੂਲ ਤੋਹੀ ਪੈ ਡਰੈ ਹੈ ਸਭ ਰਾਖੈ ਤੇਰੇ ਮਾਨ ਕੋ ॥
तेरो गुन गै है हम तेरे ही कहै है फूल तोही पै डरै है सभ राखै तेरे मान को ॥आम्ही तुझे गुणगान गात आहोत आणि तुला मान देण्यासाठी फुले अर्पण करीत आहोत
ਜੈਸੇ ਬਰੁ ਦੀਨੋ ਹਮੈ ਹੋਇ ਕੈ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਪਾਛੈ ਤੈਸੇ ਬਰ ਦੀਜੈ ਹਮੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੁਰ ਗ੍ਯਾਨ ਕੋ ॥
जैसे बरु दीनो हमै होइ कै प्रसंनि पाछै तैसे बर दीजै हमै कान्रह सुर ग्यान को ॥ज्या प्रकारचे वरदान तू पूर्वी आम्हांला दिले होते, त्याचप्रमाणे कृष्णाबाबत आणखी एक वरदान द्या
ਦੀਜੀਐ ਬਿਭੂਤਿ ਕੈ ਬਨਾਸਪਤੀ ਦੀਜੈ ਕੈਧੋ ਮਾਲਾ ਦੀਜੈ ਮੋਤਿਨ ਕੈ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਦੀਜੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ॥੨੮੭॥
दीजीऐ बिभूति कै बनासपती दीजै कैधो माला दीजै मोतिन कै मुंद्रा दीजै कान्रह को ॥२८७॥जर कृष्ण आम्हांला देता येत नसेल तर आम्हांला भस्म (आमच्या शरीरावर मलम लावण्यासाठी), आमच्या गळ्यात एक कंठी (हार) द्या आणि आमच्या कानाला वलय द्या.
ਦੇਵੀ ਬਾਚ ॥
देवी बाच ॥देवीचे भाषण:
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਤੋ ਹਸ ਬਾਤ ਕਹੀ ਦੁਰਗਾ ਹਮ ਤੋ ਤੁਮ ਕੋ ਹਰਿ ਕੋ ਬਰੁ ਦੈ ਹੈ ॥
तो हस बात कही दुरगा हम तो तुम को हरि को बरु दै है ॥तेव्हा दुर्गा हसत हसत म्हणाली, मी तुम्हा सर्वांना कृष्णाचे वरदान दिले आहे
ਹੋਹੁ ਪ੍ਰਸੰਨਿ ਸਭੈ ਮਨ ਮੈ ਤੁਮ ਸਤ ਕਹਿਯੋ ਨਹੀ ਝੂਠ ਕਹੈ ਹੈ ॥
होहु प्रसंनि सभै मन मै तुम सत कहियो नही झूठ कहै है ॥तुम्ही सर्वजण आनंदी राहा, कारण मी खरे बोललो आहे आणि खोटे बोललो नाही
ਕਾਨਹਿ ਕੋ ਸੁਖ ਹੋ ਤੁਮ ਕੋ ਹਮ ਸੋ ਸੁਖ ਸੋ ਅਖੀਆ ਭਰਿ ਲੈ ਹੈ ॥
कानहि को सुख हो तुम को हम सो सुख सो अखीआ भरि लै है ॥कृष्ण तुझ्यासाठी सांत्वन होईल आणि तुला पाहून माझे डोळे समाधानाने भरून येतील.
ਜਾਹੁ ਕਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਤੁਮ ਡੇਰਨ ਕਾਲ੍ਰਹ ਵਹੈ ਬਰੁ ਕੋ ਤੁਮ ਪੈ ਹੈ ॥੨੮੮॥
जाहु कहियो सभ ही तुम डेरन काल्रह वहै बरु को तुम पै है ॥२८८॥तुम्ही सर्वजण आपापल्या घरी जा आणि कृष्ण तुम्हा सर्वांचा विवाह करील.���288.
ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥
कबियो बाच दोहरा ॥कवीचे भाषण: DOHRA
ਹ੍ਵੈ ਪ੍ਰਸੰਨ੍ਯ ਸਭ ਬ੍ਰਿਜ ਬਧੂ ਤਿਹ ਕੋ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ॥
ह्वै प्रसंन्य सभ ब्रिज बधू तिह को सीस निवाइ ॥(हे ऐकून) ब्रज-भूमीच्या सर्व स्त्रिया प्रसन्न होऊन (देवीला) नमस्कार केल्या.
ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਕਰਿ ਬੇਨਤੀ ਚਲੀ ਗ੍ਰਿਹਨ ਕੌ ਧਾਇ ॥੨੮੯॥
परि पाइन करि बेनती चली ग्रिहन कौ धाइ ॥२८९॥ब्रजातील सर्व तरुणी प्रसन्न होऊन मस्तक टेकवून देवीच्या चरणांना स्पर्श करून आपापल्या घरी गेल्या.२८९.
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਆਪਸ ਮੈ ਕਰ ਜੋਰਿ ਸਭੈ ਗੁਪੀਆ ਚਲਿ ਧਾਮ ਗਈ ਹਰਖਾਨੀ ॥
आपस मै कर जोरि सभै गुपीआ चलि धाम गई हरखानी ॥सर्व गोपी एकमेकांचा हात धरून, आनंदाने आपापल्या घरी गेल्या
ਰੀਝ ਦਯੋ ਹਮ ਕੋ ਦੁਰਗਾ ਬਰੁ ਸ੍ਯਾਮ ਚਲੀ ਕਹਤੀ ਇਹ ਬਾਨੀ ॥
रीझ दयो हम को दुरगा बरु स्याम चली कहती इह बानी ॥ते सर्व हेच सांगत होते की, दुर्गेने प्रसन्न होऊन आम्हा सर्वांना कृष्णाने वर म्हणून बहाल केले आहे.
ਆਨੰਦ ਮਤ ਭਰੀ ਮਦ ਸੋ ਸਭ ਸੁੰਦਰ ਧਾਮਨ ਕੋ ਨਿਜਕਾਨੀ ॥
आनंद मत भरी मद सो सभ सुंदर धामन को निजकानी ॥आणि या आनंदाने भरून त्या सर्व सुंदर स्त्रिया आपापल्या घरी पोहोचल्या,
ਦਾਨ ਦਯੋ ਦਿਜਹੂੰ ਬਹੁਤਿਯੋ ਮਨ ਇਛਤ ਹੈ ਹਰਿ ਹੋ ਹਮ ਜਾਨੀ ॥੨੯੦॥
दान दयो दिजहूं बहुतियो मन इछत है हरि हो हम जानी ॥२९०॥त्यांनी ब्राह्मणांना भरपूर दान दिले, कारण त्यांना त्यांच्या मनाप्रमाणे कृष्ण प्राप्त झाला होता.290.