ते अनेक प्रकारे हसायचे, बोलायचे.
(प्रिय म्हणू लागली) हे प्रिया! तुमची जागा सोडता येणार नाही
आणि असं म्हणत त्याच्या गळ्याला मिठी मारली. २६.
त्याने महिलांसोबत वेगवेगळ्या प्रकारे आसने करायला सुरुवात केली
आणि त्याच्या गळ्यात हात गुंडाळून त्याचे सांत्वन करू लागला.
दोघेही हसून हसायचे
आणि कोक शास्त्राच्या सर्व गोष्टींचा पुरेपूर आनंद घेत होता. २७.
चोवीस:
त्याने ब्रेक घेतला आणि खूप आनंद झाला
नरवर गडावर गेला.
(तेव्हा) दुसऱ्या विवाहित स्त्रीचा दूत पळून गेला
आणि त्याने जाऊन सर्व रहस्य (त्याला) सांगितले. २८.
दुहेरी:
जेव्हा पुढच्या विवाहित महिलेला संपूर्ण रहस्य कळले.
शम्सचे नाव ऐकून चितला खूप राग आला. 29.
आधी लग्न झालेल्या स्वर्णमतीच्या मनात खूप राग होता
आणि पतीचे वडील बीरसेन यांच्याकडे गेले आणि असे म्हणाले. 30.
हे राजांच्या राजा! माझे लक्षपूर्वक ऐका!
तुमचा देश ताब्यात घेण्यासाठी धोला तुमच्यापासून पळून गेला आहे. ३१.
चोवीस:
आपण त्याला ओळखत नसल्यास
मग तो तुला मारेल.
हे राजन! एकतर त्याला मारून टाका,
नाहीतर आता हद्दपार करा. 32.
राजाने हे ऐकले
म्हणून सत्य मनावर घ्या.
(असा विचार करून) जर तो स्त्रीला घ्यायला गेला असता
त्यामुळे माझ्या परवानगीशिवाय जाऊ नका. ३३.
माझ्या सुनेने मला सत्य सांगितले आहे.
माझ्या मुलाला माझे राज्य घ्यायचे आहे.
(त्याने आज्ञा केली की) त्याला सांग की मला तोंड दाखवू नकोस
आणि बारा वर्षे एक अंबाडा मध्ये कापून पाहिजे. ३४.
दुहेरी:
(त्याने) स्टँड काढून एका व्यक्तीला पाठवले.
राजा मला न भेटता बाणावर जाईल अशा रीतीने बोलला. 35.
राजाचे म्हणणे ऐकून नोकराने जाऊन समजावले
त्या (राजाने) तुला हद्दपार केले आहे (आणि म्हणतात की) मला भेटू नकोस. ३६.
तेव्हा ढोलकी वाजवणारा मोठ्या दु:खाने ओरडला,
हे नरवरकोट! तुम्हाला सलाम, तुम्ही जगत राहिलात तर (पुन्हा) भेटू. ३७.
मग अशी गोष्ट ऐकून सुंदरीही सोबत गेली.
त्याचे हृदय फुटत होते, हृदय धडधडत होते आणि डोळ्यातून अश्रू वाहत होते. ३८.
अविचल:
(वडिलांचे) हे शब्द ऐकून ढोलाने नरवरकोट सोडला
आणि बारा वर्षे जंगलात राहिले.
तो फळे खात चरांमध्ये फिरत होता.
हरणाची शिकार करताना तो पत्नीसह तेथे राहत होता. 39.
तेराव्या वर्षी बीर सेनचा मृत्यू झाला
आणि (या) मेलेल्या माणसाचा त्याग करून तो स्वर्गवासी झाला.
मग ढोलन येऊन त्याचे राज्य मिळाले
आणि राणी शम्ससोबत अनेक वर्षे आनंद लुटला. 40.
श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्रातील मंत्री भूप संवादाचा १६१ वा अध्याय येथे संपतो, सर्व शुभ आहे. १६१.३२११. चालते
दुहेरी:
तापीसा देसा येथे आठ महिला चोरटी राहत होत्या.
(ते) रात्रंदिवस चोरी करीत असत, परंतु (त्यांना) कोणी समजू शकले नाही. १.
चित्रमती आणि तस्कर कुआरी हे दोघेही त्या चोरट्यांचे नेते होते.
(ते) रस्त्यावर बसून हजारो लोकांना लुटायचे. 2.
नारायण आणि दामोद्र हे बिंद्रबन (शब्द) उच्चारायचे.
अशा प्रकारे चिन्ह ('सैराट') सांगून सर्वांना समजले. 3.
नारायण' (त्याचा अर्थ) 'नर आला आहे', 'दामोदर' (त्याच्या अंगाला (लाक) मूल्य (संपत्ती) आहे असे सूचित केले आहे).
बिंद्रबन' (म्हणजे) ते डब्यात घेऊन जा आणि मारून टाका. 4.
चोवीस:
जेव्हा (बाकी) स्त्रिया असे ऐकतात
त्यामुळे ती त्या माणसाला अंबाडाजवळ घेऊन जायची.
प्रथम ते त्याला फास लावून मारतात,
त्यानंतर ते त्याचे पैसे मागून चोरतात. ५.
तिथे एक महिला आली.
(त्यांनी) त्याच्या गळ्यात फास घातला.
तेव्हा ती स्त्री त्यांच्याशी बोलली,
(हे राजा!) ते (बचन) मी तुला सांगतो. 6.
अविचल:
(तुम्ही) मला कशासाठी मारले? (मी तुम्हाला देतो) भरपूर पैसे.
मी तुमचा एकही पैसा चोरलेला नाही.