ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 176
ਤਿਤੇ ਰਾਮ ਘਾਏ ॥
तिते राम घाए ॥परशुरामाने तितकेच मारले.
ਚਲੇ ਭਾਜਿ ਸਰਬੰ ॥
चले भाजि सरबं ॥सगळे पळून गेले,
ਭਯੋ ਦੂਰ ਗਰਬੰ ॥੨੬॥
भयो दूर गरबं ॥२६॥जे जे शत्रू समोर आले, परशुरामाने त्या सर्वांचा वध केला. शेवटी ते सर्व पळून गेले आणि त्यांचा अभिमान चकनाचूर झाला.26.
ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
भुजंग प्रयात छंद ॥भुजंग प्रार्थना श्लोक
ਮਹਾ ਸਸਤ੍ਰ ਧਾਰੇ ਚਲਿਯੋ ਆਪ ਭੂਪੰ ॥
महा ससत्र धारे चलियो आप भूपं ॥राजा स्वतः (शेवटी) चांगल्या आरमारात (युद्धाकडे) निघाला.
ਲਏ ਸਰਬ ਸੈਨਾ ਕੀਏ ਆਪ ਰੂਪੰ ॥
लए सरब सैना कीए आप रूपं ॥आपली महत्त्वाची शस्त्रे परिधान करून, राजा स्वतः बलाढ्य योद्ध्यांना बरोबर घेऊन युद्धासाठी पुढे निघाला.
ਅਨੰਤ ਅਸਤ੍ਰ ਛੋਰੇ ਭਯੋ ਜੁਧੁ ਮਾਨੰ ॥
अनंत असत्र छोरे भयो जुधु मानं ॥(ते निघताच योद्ध्यांनी) अनंत बाण (बाण) सोडले आणि एक वैभवशाली युद्ध झाले.
ਪ੍ਰਭਾ ਕਾਲ ਮਾਨੋ ਸਭੈ ਰਸਮਿ ਭਾਨੰ ॥੨੭॥
प्रभा काल मानो सभै रसमि भानं ॥२७॥आपल्या असंख्य शस्त्रांचा त्याग करून त्याने भयंकर युद्ध पुकारले. राजा स्वतःला पहाटेच्या उगवत्या सूर्यासारखा भासत होता.27.
ਭੁਜਾ ਠੋਕਿ ਭੂਪੰ ਕੀਯੋ ਜੁਧ ਐਸੇ ॥
भुजा ठोकि भूपं कीयो जुध ऐसे ॥आपल्या हातावर जोर देऊन, राजा अशा प्रकारे लढला,
ਮਨੋ ਬੀਰ ਬ੍ਰਿਤਰਾਸੁਰੇ ਇੰਦ੍ਰ ਜੈਸੇ ॥
मनो बीर ब्रितरासुरे इंद्र जैसे ॥वृत्तासुराने इंद्राशी केलेल्या युद्धाप्रमाणे राजाने हात टेकवून घट्टपणे युद्ध पुकारले.
ਸਬੈ ਕਾਟ ਰਾਮੰ ਕੀਯੋ ਬਾਹਿ ਹੀਨੰ ॥
सबै काट रामं कीयो बाहि हीनं ॥परशुरामाने (सहस्रबाहू) चे सर्व (हात) कापून त्यांना शस्त्रहीन केले.
ਹਤੀ ਸਰਬ ਸੈਨਾ ਭਯੋ ਗਰਬ ਛੀਨੰ ॥੨੮॥
हती सरब सैना भयो गरब छीनं ॥२८॥परशुरामाने त्याचे सर्व हात तोडून त्याला नि:शस्त्र केले आणि त्याच्या सर्व सैन्याचा नाश करून त्याचा अभिमान चकनाचूर केला.28.
ਗਹਿਯੋ ਰਾਮ ਪਾਣੰ ਕੁਠਾਰੰ ਕਰਾਲੰ ॥
गहियो राम पाणं कुठारं करालं ॥परशुराम हातात एक भयानक कुऱ्हाड धरून होता.
ਕਟੀ ਸੁੰਡ ਸੀ ਰਾਜਿ ਬਾਹੰ ਬਿਸਾਲੰ ॥
कटी सुंड सी राजि बाहं बिसालं ॥परशुरामाने आपली भयानक कुऱ्हाड हातात धरली आणि राजाचा हात हत्तीच्या सोंडेप्रमाणे कापला.
ਭਏ ਅੰਗ ਭੰਗੰ ਕਰੰ ਕਾਲ ਹੀਣੰ ॥
भए अंग भंगं करं काल हीणं ॥राजाचे हातपाय कापले गेले होते, दुष्काळाने (त्याला) निरुपयोगी केले होते.
ਗਯੋ ਗਰਬ ਸਰਬੰ ਭਈ ਸੈਣ ਛੀਣੰ ॥੨੯॥
गयो गरब सरबं भई सैण छीणं ॥२९॥अशा रीतीने अंगविहीन होऊन राजाचे संपूर्ण सैन्य नष्ट होऊन त्याचा अहंकार भंग पावला.२९.
ਰਹਿਯੋ ਅੰਤ ਖੇਤੰ ਅਚੇਤੰ ਨਰੇਸੰ ॥
रहियो अंत खेतं अचेतं नरेसं ॥शेवटी राजा रणांगणावर बेशुद्ध पडला.
ਬਚੇ ਬੀਰ ਜੇਤੇ ਗਏ ਭਾਜ ਦੇਸੰ ॥
बचे बीर जेते गए भाज देसं ॥शेवटी, बेशुद्ध होऊन राजा रणांगणात पडला आणि त्याचे सर्व योद्धे, जे जिवंत राहिले, ते आपापल्या देशात पळून गेले.
ਲਈ ਛੀਨ ਛਉਨੀ ਕਰੈ ਛਤ੍ਰਿ ਘਾਤੰ ॥
लई छीन छउनी करै छत्रि घातं ॥छत्रांचा वध करून (परशुरामाने) पृथ्वी हरण केली.
ਚਿਰੰਕਾਲ ਪੂਜਾ ਕਰੀ ਲੋਕ ਮਾਤੰ ॥੩੦॥
चिरंकाल पूजा करी लोक मातं ॥३०॥परशुरामाने आपली राजधानी ताब्यात घेऊन क्षत्रियांचा नाश केला आणि बराच काळ लोक त्यांची पूजा करीत.
ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
भुजंग प्रयात छंद ॥भुजंग प्रार्थना श्लोक
ਲਈ ਛੀਨ ਛਉਨੀ ਕਰੈ ਬਿਪ ਭੂਪੰ ॥
लई छीन छउनी करै बिप भूपं ॥परशुरामाने भूमी (छत्रियांकडून) काढून घेतली आणि ब्राह्मणांना राजे केले.
ਹਰੀ ਫੇਰਿ ਛਤ੍ਰਿਨ ਦਿਜੰ ਜੀਤਿ ਜੂਪੰ ॥
हरी फेरि छत्रिन दिजं जीति जूपं ॥राजधानी काबीज केल्यावर परशुरामाने एका ब्राह्मणाला राजा बनवले, पण पुन्हा क्षत्रियांनी सर्व ब्राह्मणांवर विजय मिळवून त्यांचे शहर हिसकावून घेतले.
ਦਿਜੰ ਆਰਤੰ ਤੀਰ ਰਾਮੰ ਪੁਕਾਰੰ ॥
दिजं आरतं तीर रामं पुकारं ॥ब्राह्मणांनी व्यथित होऊन परशुरामाचा धावा केला.