શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 176


ਤਿਤੇ ਰਾਮ ਘਾਏ ॥
tite raam ghaae |

પરશુરામે ગમે તેટલા માર્યા.

ਚਲੇ ਭਾਜਿ ਸਰਬੰ ॥
chale bhaaj saraban |

બધા ભાગી ગયા,

ਭਯੋ ਦੂਰ ਗਰਬੰ ॥੨੬॥
bhayo door garaban |26|

જે પણ દુશ્મનો તેમની સામે આવ્યા, પરશુરામે તે બધાને મારી નાખ્યા. છેવટે તે બધા ભાગી ગયા અને તેમનું અભિમાન ચકનાચૂર થઈ ગયું.26.

ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
bhujang prayaat chhand |

ભુજંગ પ્રયાત શ્લોક

ਮਹਾ ਸਸਤ੍ਰ ਧਾਰੇ ਚਲਿਯੋ ਆਪ ਭੂਪੰ ॥
mahaa sasatr dhaare chaliyo aap bhoopan |

રાજા પોતે (છેવટે) સારા બખ્તરમાં (યુદ્ધ માટે) કૂચ કરે છે.

ਲਏ ਸਰਬ ਸੈਨਾ ਕੀਏ ਆਪ ਰੂਪੰ ॥
le sarab sainaa kee aap roopan |

પોતાનાં મહત્ત્વનાં શસ્ત્રો પહેરીને, રાજા પોતે, પરાક્રમી યોદ્ધાઓને પોતાની સાથે લઈને, યુદ્ધ કરવા માટે આગળ વધ્યો.

ਅਨੰਤ ਅਸਤ੍ਰ ਛੋਰੇ ਭਯੋ ਜੁਧੁ ਮਾਨੰ ॥
anant asatr chhore bhayo judh maanan |

(તેઓ જતાની સાથે જ યોદ્ધાઓએ) અનંત તીરો (તીરો) માર્યા અને એક ભવ્ય યુદ્ધ થયું.

ਪ੍ਰਭਾ ਕਾਲ ਮਾਨੋ ਸਭੈ ਰਸਮਿ ਭਾਨੰ ॥੨੭॥
prabhaa kaal maano sabhai rasam bhaanan |27|

પોતાના અસંખ્ય શસ્ત્રોનો ત્યાગ કરીને તેણે ભયંકર યુદ્ધ કર્યું. રાજા પોતે સવારના ઉગતા સૂર્ય જેવો લાગતો હતો.27.

ਭੁਜਾ ਠੋਕਿ ਭੂਪੰ ਕੀਯੋ ਜੁਧ ਐਸੇ ॥
bhujaa tthok bhoopan keeyo judh aaise |

તેના હાથ પર જોર લગાવીને, રાજા આ રીતે લડ્યા,

ਮਨੋ ਬੀਰ ਬ੍ਰਿਤਰਾਸੁਰੇ ਇੰਦ੍ਰ ਜੈਸੇ ॥
mano beer britaraasure indr jaise |

રાજાએ હાથ પછાડીને દૃઢતાથી યુદ્ધ કર્યું, જેમ કે વૃત્તાસુરે ઈન્દ્ર સાથે કર્યું હતું.

ਸਬੈ ਕਾਟ ਰਾਮੰ ਕੀਯੋ ਬਾਹਿ ਹੀਨੰ ॥
sabai kaatt raaman keeyo baeh heenan |

પરશુરામે (સહસ્રબાહુ) ના બધા (બાહુ) કાપી નાખ્યા અને તેમને હાથ વગરના બનાવી દીધા.

ਹਤੀ ਸਰਬ ਸੈਨਾ ਭਯੋ ਗਰਬ ਛੀਨੰ ॥੨੮॥
hatee sarab sainaa bhayo garab chheenan |28|

પરશુરામે તેના તમામ હાથ કાપીને તેને નિઃશસ્ત્ર બનાવ્યો, અને તેની બધી સેનાનો નાશ કરીને તેના અભિમાનને તોડી નાખ્યો.28.

ਗਹਿਯੋ ਰਾਮ ਪਾਣੰ ਕੁਠਾਰੰ ਕਰਾਲੰ ॥
gahiyo raam paanan kutthaaran karaalan |

પરશુરામના હાથમાં ભયંકર કુહાડી હતી.

ਕਟੀ ਸੁੰਡ ਸੀ ਰਾਜਿ ਬਾਹੰ ਬਿਸਾਲੰ ॥
kattee sundd see raaj baahan bisaalan |

પરશુરામે પોતાની ભયંકર કુહાડી હાથમાં પકડીને હાથીની થડની જેમ રાજાનો હાથ કાપી નાખ્યો.

ਭਏ ਅੰਗ ਭੰਗੰ ਕਰੰ ਕਾਲ ਹੀਣੰ ॥
bhe ang bhangan karan kaal heenan |

રાજાના અંગો કાપી નાખવામાં આવ્યા હતા, દુકાળે (તેને) નકામું બનાવી દીધું હતું.

ਗਯੋ ਗਰਬ ਸਰਬੰ ਭਈ ਸੈਣ ਛੀਣੰ ॥੨੯॥
gayo garab saraban bhee sain chheenan |29|

આ રીતે અંગવિહીન થવાથી રાજાની આખી સેનાનો નાશ થયો અને તેનો અહંકાર ચકનાચૂર થઈ ગયો.29.

ਰਹਿਯੋ ਅੰਤ ਖੇਤੰ ਅਚੇਤੰ ਨਰੇਸੰ ॥
rahiyo ant khetan achetan naresan |

અંતે, રાજા યુદ્ધના મેદાનમાં બેભાન અવસ્થામાં પડ્યો.

ਬਚੇ ਬੀਰ ਜੇਤੇ ਗਏ ਭਾਜ ਦੇਸੰ ॥
bache beer jete ge bhaaj desan |

અલ્ટીમેટલી, બેભાન થઈને રાજા યુદ્ધના મેદાનમાં નીચે પડ્યો, અને તેના બધા યોદ્ધાઓ, જેઓ જીવતા રહ્યા, તેઓ પોતપોતાના દેશોમાં ભાગી ગયા.

ਲਈ ਛੀਨ ਛਉਨੀ ਕਰੈ ਛਤ੍ਰਿ ਘਾਤੰ ॥
lee chheen chhaunee karai chhatr ghaatan |

છત્રનો વધ કરીને (પરશુરામ) પૃથ્વી છીનવી લીધી.

ਚਿਰੰਕਾਲ ਪੂਜਾ ਕਰੀ ਲੋਕ ਮਾਤੰ ॥੩੦॥
chirankaal poojaa karee lok maatan |30|

પરશુરામે તેની રાજધાની કબજે કરી અને ક્ષત્રિયોનો નાશ કર્યો અને લાંબા સમય સુધી લોકોએ તેમની પૂજા કરી.30.

ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
bhujang prayaat chhand |

ભુજંગ પ્રયાત શ્લોક

ਲਈ ਛੀਨ ਛਉਨੀ ਕਰੈ ਬਿਪ ਭੂਪੰ ॥
lee chheen chhaunee karai bip bhoopan |

પરશુરામે (છત્રિયો પાસેથી) જમીન છીનવી લીધી અને બ્રાહ્મણોને રાજા બનાવ્યા.

ਹਰੀ ਫੇਰਿ ਛਤ੍ਰਿਨ ਦਿਜੰ ਜੀਤਿ ਜੂਪੰ ॥
haree fer chhatrin dijan jeet joopan |

રાજધાની કબજે કર્યા પછી, પરશુરામે એક બ્રાહ્મણને રાજા બનાવ્યો, પરંતુ ફરીથી ક્ષત્રિયોએ, બધા બ્રાહ્મણોને જીતીને, તેમનું શહેર છીનવી લીધું.

ਦਿਜੰ ਆਰਤੰ ਤੀਰ ਰਾਮੰ ਪੁਕਾਰੰ ॥
dijan aaratan teer raaman pukaaran |

બ્રાહ્મણો વ્યથિત થયા અને પરશુરામને બૂમ પાડી.