શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1115


ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਆਸਨ ਕਰੈ ਹੇਰਿ ਹੇਰਿ ਮੁਖ ਯਾਰ ॥੫॥
lapatt lapatt aasan karai her her mukh yaar |5|

તેના મિત્રનો ચહેરો જોઈને તે તેના હાથ જોડીને મુદ્રાઓ કરતી હતી. 5.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਰੈਨਿ ਦਿਵਸ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰੈ ॥
rain divas taa sau rat karai |

તેની સાથે રાત દાલ રમતી હતી.

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਤੈ ਚਿਤ ਮੈ ਡਰੈ ॥
maat pitaa tai chit mai ddarai |

પરંતુ ચિત્તમાં માતા પિતાથી ડરતી હતી.

ਪਿਯ ਮੁਹਿ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗਿ ਕਰ ਲੀਜੈ ॥
piy muhi kahiyo sang kar leejai |

(એક દિવસ તેણે) પ્રીતમને મને તેની સાથે લઈ જવા કહ્યું

ਅਵਰੈ ਦੇਸ ਪਯਾਨੋ ਕੀਜੈ ॥੬॥
avarai des payaano keejai |6|

બીજા દેશમાં જાઓ. 6.

ਦ੍ਵੈ ਬਾਜਨ ਆਰੂੜਿਤ ਹ੍ਵੈਹੈਂ ॥
dvai baajan aaroorrit hvaihain |

(અમે) બે ઘોડા પર સવારી કરીશું

ਪਿਤੁ ਕੋ ਸਕਲ ਖਜਾਨ ਲੈਹੈਂ ॥
pit ko sakal khajaan laihain |

અને પિતાનો બધો ખજાનો લઈ લેશે.

ਮਨ ਭਾਵਤ ਤੋ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰਿ ਹੌ ॥
man bhaavat to sau rat kar hau |

હું તમારી સાથે મારા હૃદયની સામગ્રી સાથે રમીશ,

ਸਕਲ ਦ੍ਰਪ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੇ ਹਰਿ ਹੌ ॥੭॥
sakal drap kandrap ke har hau |7|

જેનાથી કામદેવના તમામ અભિમાનનો નાશ થશે. 7.

ਭਲੀ ਭਲੀ ਤਬ ਤਾਹਿ ਬਖਾਨ੍ਯੋ ॥
bhalee bhalee tab taeh bakhaanayo |

પછી (તે માણસે પ્રેમિકાની વાત સાંભળી) તેને સારું કહ્યું

ਤਾ ਕੋ ਬਚਨ ਸਤ੍ਯ ਕਰਿ ਮਾਨ੍ਯੋ ॥
taa ko bachan satay kar maanayo |

અને તેમની વાત સાચી માની લીધી.

ਪਿਤੁ ਕੋ ਲੇਤ ਖਜਾਨਾ ਭਈ ॥
pit ko let khajaanaa bhee |

(તેણે) પિતાનો ખજાનો પડાવી લીધો

ਚਾਦਾ ਛੋਰਿ ਦਛਿਨਹਿ ਗਈ ॥੮॥
chaadaa chhor dachhineh gee |8|

અને ચંદા શહેર છોડીને દક્ષિણ તરફ ગઈ. 8.

ਲੇਖਤ ਇਹੈ ਭਵਨ ਮੈ ਭਈ ॥
lekhat ihai bhavan mai bhee |

તેણીએ તે ઘરે લખ્યું અને ત્યાંથી નીકળી ગઈ

ਹੌ ਤੀਰਥ ਨ੍ਰਹੈਬੇ ਕੋ ਗਈ ॥
hau teerath nrahaibe ko gee |

કે હું તીર્થ સ્નાન કરવા ગયો છું.

ਮਿਲਿਹੋਂ ਤੁਮੈ ਜਿਯਤ ਜੌ ਆਈ ॥
milihon tumai jiyat jau aaee |

જો તમે જીવતા પાછા ફરો, તો તમે આવશો.

ਜੌ ਮਰਿ ਗਈ ਤ ਰਾਮ ਸਹਾਈ ॥੯॥
jau mar gee ta raam sahaaee |9|

જો તે મરી જશે, તો રામ ઘણું બધું કરશે. 9.

ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਸਕਲ ਦਰਬੁ ਸੰਗ ਲੈ ਕੈ ॥
grih ko sakal darab sang lai kai |

ઘરની બધી સંપત્તિ સાથે

ਉਧਰਿ ਚਲੀ ਤਾ ਸੌ ਹਿਤ ਕੈ ਕੈ ॥
audhar chalee taa sau hit kai kai |

તેણી તેના પ્રેમમાં પડી અને ત્યાંથી નીકળી ગઈ.

ਲਪਟਿ ਲਪਟਿ ਤਾ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰੈ ॥
lapatt lapatt taa sau rat karai |

તેણી તેની સાથે રમતી હતી

ਦ੍ਰਪ ਕੰਦ੍ਰਪ ਕੋ ਸਭ ਹੀ ਹਰੈ ॥੧੦॥
drap kandrap ko sabh hee harai |10|

અને કામદેવનું સર્વ અભિમાન દૂર કરશે. 10.

ਬੀਤਤ ਬਰਖ ਬਹੁਤ ਜਬ ਭਏ ॥
beetat barakh bahut jab bhe |

જ્યારે ઘણા વર્ષો વીતી ગયા

ਸਭ ਹੀ ਖਾਇ ਖਜਾਨੋ ਗਏ ॥
sabh hee khaae khajaano ge |

અને બધો ખજાનો ખાઈ ગયો.

ਭੂਖੀ ਮਰਨ ਤਰੁਨਿ ਜਬ ਲਾਗੀ ॥
bhookhee maran tarun jab laagee |

જ્યારે મહિલાઓ ભૂખે મરી ગઈ,

ਤਬ ਹੀ ਛੋਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮਹਿ ਭਾਗੀ ॥੧੧॥
tab hee chhor preetameh bhaagee |11|

ત્યારબાદ તે તેના પ્રેમીને છોડીને ભાગી ગઈ હતી. 11.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਬਹੁਰਿ ਸਹਿਰ ਚਾਦਾ ਮੈ ਪਹੁਚੀ ਆਇ ਕੈ ॥
bahur sahir chaadaa mai pahuchee aae kai |

પછી ચંદા નગર આવ્યા

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੇ ਪਗਨ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ਕੈ ॥
maat pitaa ke pagan rahee lapattaae kai |

અને માતા પિતાના પગને વળગી પડી.

ਮੈ ਜੁ ਤੀਰਥਨ ਧਰਮ ਕਰਿਯੋ ਸੋ ਲੀਜਿਯੈ ॥
mai ju teerathan dharam kariyo so leejiyai |

(તે કહેવા લાગ્યો) મેં ધર્મસ્થાનો પર જે કર્યું છે તે (તમે) લો.

ਹੋ ਅਰਧ ਪੁੰਨ੍ਯ ਦੈ ਮੋਹਿ ਅਸੀਸਾ ਦੀਜਿਯੈ ॥੧੨॥
ho aradh punay dai mohi aseesaa deejiyai |12|

અને (તેની) યોગ્યતાનો અડધો ભાગ આપીને મને આશીર્વાદ આપો. 12.

ਸੁਨਿ ਸੁਨਿ ਐਸੇ ਬਚਨ ਰੀਝਿ ਰਾਜਾ ਰਹਿਯੋ ॥
sun sun aaise bachan reejh raajaa rahiyo |

રાજા આવા શબ્દો સાંભળીને ખુશ થયા

ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਦੁਹਿਤਾ ਕੋ ਨਾਰਿ ਸਹਿਤ ਕਹਿਯੋ ॥
dhanay dhanay duhitaa ko naar sahit kahiyo |

અને (તેની) પત્ની સાથેની પુત્રી ધન્ય છે.

ਤੀਰਥ ਸਕਲ ਅਨ੍ਰਹਾਇ ਮਿਲੀ ਮੁਹਿ ਆਇ ਕੈ ॥
teerath sakal anrahaae milee muhi aae kai |

(તે) બધા તીર્થયાત્રીઓને સ્નાન કરીને મારી પાસે આવ્યો છે

ਹੋ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਪਾਪਨ ਦਯੋ ਮਿਟਾਇ ਕੈ ॥੧੩॥
ho janam janam ke paapan dayo mittaae kai |13|

(અને મારા) જન્મના પાપ ભૂંસાઈ ગયા છે. 13.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਭੋਗ ਪ੍ਰਥਮ ਕਰਿ ਜਾਰ ਤਜ ਤਹੀ ਪਹੂਚੀ ਆਇ ॥
bhog pratham kar jaar taj tahee pahoochee aae |

તેણીના મિત્ર સાથે લિપ્ત થયા પછી (પછી) તેણી તેને છોડીને (તેના ઘરે) આવી.

ਭੇਦ ਮੂੜ ਨ੍ਰਿਪ ਨ ਲਹਿਯੋ ਲਈ ਗਰੇ ਸੌ ਲਾਇ ॥੧੪॥
bhed moorr nrip na lahiyo lee gare sau laae |14|

મૂર્ખ રાજાએ ભેદ ન સમજ્યો અને તેને ગળે લગાડ્યો. 14.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਚੌਦਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੧੪॥੪੧੧੦॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau chauadas charitr samaapatam sat subham sat |214|4110|afajoon|

અહીં શ્રી ચારિત્રોપાખ્યાનના ત્રિય ચરિત્રના મંત્રી ભૂપ સંવાદના 214મા અધ્યાયનું સમાપન છે, બધું જ શુભ છે. 214.4110. ચાલે છે

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਦਛਿਨ ਕੋ ਰਾਜਾ ਬਡੋ ਸੰਭਾ ਨਾਮ ਸੁ ਬੀਰ ॥
dachhin ko raajaa baddo sanbhaa naam su beer |

દક્ષિણમાં સાંભા નામનો એક મહાન યોદ્ધા રાજા હતો

ਔਰੰਗ ਸਾਹ ਜਾ ਸੋ ਸਦਾ ਲਰਤ ਰਹਤ ਰਨਧੀਰ ॥੧॥
aauarang saah jaa so sadaa larat rahat ranadheer |1|

જેની સાથે ઔરંગઝેબ હંમેશા લડતો હતો. 1.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਸੰਭਾ ਪੁਰ ਸੁ ਨਗਰ ਇਕ ਤਹਾ ॥
sanbhaa pur su nagar ik tahaa |

સંભાપુર નામનું એક નગર હતું

ਰਾਜ ਕਰਤ ਸੰਭਾ ਜੂ ਜਹਾ ॥
raaj karat sanbhaa joo jahaa |

જ્યાં સાંભાજી રાજ કરતા હતા.

ਇਕ ਕਵਿ ਕਲਸ ਰਹਤ ਗ੍ਰਿਹ ਵਾ ਕੇ ॥
eik kav kalas rahat grih vaa ke |

તેમના ઘરમાં એક શિરોમણી ('કલસ') કવિ રહેતા હતા.

ਪਰੀ ਸਮਾਨ ਸੁਤਾ ਗ੍ਰਿਹ ਤਾ ਕੈ ॥੨॥
paree samaan sutaa grih taa kai |2|

જેના ઘરમાં પરી જેવી દીકરી હતી. 2.

ਜਬ ਸੰਭਾ ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
jab sanbhaa tih roop nihaariyo |

જ્યારે સાંભાએ તેનું સ્વરૂપ જોયું