શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 533

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕਹੀ ਤਿਹ ਕੋ ਤੁਮ ਆਪਨੇ ਆਪਨੇ ਦੇਸ ਸਿਧਾਰੋ ॥੨੩੨੯॥

sree brijanaath kahee tih ko tum aapane aapane des sidhaaro |2329|

"તમે તમારા પોતાના દેશોમાં પાછા ફરો અને તમારા સામ્રાજ્ય, સમાજ, સંપત્તિ અને ઘરો વિશે ધ્યાન આપી શકો."2329.

ਬੰਧਨ ਛੋਰਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਯੌ ਸਭ ਭੂਪਨ ਤਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੀ ॥

bandhan chhor kahiyo har yau sabh bhoopan tau ih bhaat uchaaree |

તેમને બંધનમાંથી મુક્ત કર્યા પછી, જ્યારે કૃષ્ણએ આ કહ્યું, ત્યારે બધા રાજાએ જવાબ આપ્યો,

ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਕਛੂ ਨਹੀ ਤੇਰੋ ਹੀ ਧਿਆਨ ਲਹੈ ਸੁ ਇਹੈ ਜੀਅ ਧਾਰੀ ॥

raaj samaaj kachhoo nahee tero hee dhiaan lahai su ihai jeea dhaaree |

"અમારી પાસે કોઈ શાહી અને સામાજિક જોડાણ નથી હવે અમે ફક્ત તમને જ યાદ કરીએ છીએ."

ਰਾਜ ਕਰੋ ਰੁ ਇਹੈ ਲਹਿ ਹੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥

raaj karo ru ihai leh ho kab sayaam kahiyo ih bhaat muraaree |

કૃષ્ણએ કહ્યું, “હું તમને બધાને અહીં રાજા બનાવીશ

ਸੋ ਉਨ ਮਾਨ ਕਹੀ ਹਰਿ ਇਉ ਸੁ ਸਦਾ ਰਹੀਯੋ ਸੁਧਿ ਲੇਤ ਹਮਾਰੀ ॥੨੩੩੦॥

so un maan kahee har iau su sadaa raheeyo sudh let hamaaree |2330|

કૃષ્ણની વાત સાથે સંમત થઈને રાજાઓએ તેમને વિનંતી કરી, “હે ભગવાન! કૃપા કરીને અમને તમારી સંભાળ હેઠળ રાખો.”2330.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੋ ਬਧ ਕਰਿ ਸਭ ਭੂਪਨਿ ਕੋ ਛੁਰਾਇ ਦਿਲੀ ਮੋ ਆਵਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare jaraasandh ko badh kar sabh bhoopan ko chhuraae dilee mo aavat bhe dhiaae samaapatan |

બચિત્તર નાટકમાં જરાસંધને મારીને તમામ રાજાઓને કૃષ્ણાવતારમાં છોડાવીને દિલ્હી પહોંચવાના વર્ણનનો અંત.

ਅਥ ਰਾਜਸੂ ਜਗ ਸਿਸੁਪਾਲ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥

ath raajasoo jag sisupaal badh kathanan |

હવે રાજસુઈ યજ્ઞ અને શિશુપાલની હત્યાનું વર્ણન શરૂ થાય છે

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

સ્વય્યા

ਉਤ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਗਏ ਨ੍ਰਿਪ ਧਾਮਿ ਇਤੈ ਜਦੁਰਾਇ ਦਿਲੀ ਮਹਿ ਆਯੋ ॥

aut sees nivaae ge nrip dhaam itai jaduraae dilee meh aayo |

એ બાજુ રાજાઓ પોતાના ઘરે ગયા અને આ બાજુ કૃષ્ણ દિલ્હી પહોંચ્યા

ਭੀਮ ਕਹਿਓ ਸਭੁ ਭੇਦ ਸੁ ਮੈ ਬਲੁ ਯਾਹੀ ਤੇ ਪਾਇ ਕੈ ਸਤ੍ਰਹਿ ਘਾਯੋ ॥

bheem kahio sabh bhed su mai bal yaahee te paae kai satreh ghaayo |

ભીમે બધાને કહ્યું કે તેને કૃષ્ણ પાસેથી શક્તિ મળી છે અને આ રીતે શત્રુનો સંહાર કર્યો

ਬਿਪ੍ਰ ਬੁਲਾਇ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੋ ਫਿਰਿ ਰਾਜਸੂਓ ਇਕ ਜਗਿ ਮਚਾਯੋ ॥

bipr bulaae bhalee bidh so fir raajasooo ik jag machaayo |

પછી તેણે બ્રાહ્મણોને બોલાવ્યા અને યોગ્ય પદ્ધતિથી રાજસુ યજ્ઞ શરૂ કર્યો.

ਆਰੰਭ ਜਗ ਕੋ ਭਯੋ ਤਬ ਹੀ ਜਸੁ ਦੁੰਦਭਿ ਜੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਬਜਾਯੋ ॥੨੩੩੧॥

aaranbh jag ko bhayo tab hee jas dundabh jo brijanaath bajaayo |2331|

પછી બ્રાહ્મણોને આદરપૂર્વક બોલાવીને, રાજસુઈ યજ્ઞનો પ્રારંભ થયો અને આ યજ્ઞની શરૂઆત કૃષ્ણના ઢોલ વગાડવાથી થઈ.2331.

ਜੁਧਿਸਟਰ ਬਾਚ ਸਭਾ ਪ੍ਰਤਿ ॥

judhisattar baach sabhaa prat |

કોર્ટને સંબોધિત યુધિષ્ઠરનું ભાષણઃ

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

સ્વય્યા

ਜੋਰਿ ਸਭਾ ਦ੍ਵਿਜ ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੀ ਪ੍ਰਿਥਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਕਉਨ ਮਨਇਯੈ ॥

jor sabhaa dvij chhatrin kee prithamai nrip yau kahiyo kaun maneiyai |

બ્રાહ્મણો અને છાત્રિયોની એક સભાને ભેગી કરીને, રાજા યુધિષ્ઠરે કહ્યું, આપણે કોની પૂજા કરવી જોઈએ (પહેલા).

ਕੋ ਇਹ ਲਾਇਕ ਬੀਰ ਈਹਾ ਜਿਹ ਭਾਲ ਮੈ ਕੁੰਕਮ ਅਛਤ ਲਇਯੈ ॥

ko ih laaeik beer eehaa jih bhaal mai kunkam achhat leiyai |

ક્ષત્રિયો અને બ્રાહ્મણોના દરબારમાં રાજાએ કહ્યું, “મુખ્યત્વે કોની પૂજા કરવી જોઈએ? અહીં સૌથી વધુ લાયક વ્યક્તિ કોણ છે, જેના કપાળ પર કેસર અને અન્ય સામગ્રી લગાવવામાં આવે છે?

ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਸਹਦੇਵ ਤਬੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਲਾਇਕ ਯਾਹਿ ਚੜਇਯੈ ॥

bol utthiyo sahadev tabai brij naaeik laaeik yaeh charreiyai |

સહદેવે કહ્યું, “માત્ર કૃષ્ણ જ સૌથી યોગ્ય છે

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਿਹ ਕੇ ਬਲਿ ਜਇਯੈ ॥੨੩੩੨॥

sree brijanaath sahee prabh hai kab sayaam bhanai jih ke bal jeiyai |2332|

તે સાક્ષાત ભગવાન છે અને આપણે બધા તેના માટે બલિદાન છીએ.” 2332.

ਸਹਦੇਵ ਬਾਚ ॥

sahadev baach |

સહદેવનું પ્રવચન

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

સ્વય્યા

ਜਾਹੀ ਕੀ ਸੇਵ ਸਦਾ ਕਰੀਐ ਮਨ ਅਉਰ ਨ ਕਾਜਨ ਮੈ ਉਰਝਇਯੈ ॥

jaahee kee sev sadaa kareeai man aaur na kaajan mai urajheiyai |

“હે મન! હંમેશા તેની સેવા કરો અને તમારી જાતને અન્ય બાબતોમાં ફસાશો નહીં

ਛੋਰਿ ਜੰਜਾਰ ਸਭੈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੇ ਤਿਹ ਧਿਆਨ ਕੇ ਭੀਤਰ ਚਿਤ ਲਗਇਯੈ ॥

chhor janjaar sabhai grih ke tih dhiaan ke bheetar chit lageiyai |

બધી ગૂંચવણોનો ત્યાગ કરીને, તમારું મન ફક્ત કૃષ્ણમાં લીન કરો

ਜਾਹਿ ਕੋ ਭੇਦੁ ਪੁਰਾਨਨ ਤੇ ਮਤਿ ਸਾਧਨ ਬੇਦਨ ਤੇ ਕਛੁ ਪਇਯੈ ॥

jaeh ko bhed puraanan te mat saadhan bedan te kachh peiyai |

તેનું રહસ્ય ઓછું કે ઓછું છે, જે આપણને વેદ અને પુરાણોમાં અને સંતોના સાનિધ્યમાં મળ્યું છે.

ਤਾਹੀ ਕੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਪ੍ਰਥਮੈ ਉਠ ਕੈ ਕਿਉ ਨ ਕੁੰਕਮ ਭਾਲਿ ਲਗਇਯੈ ॥੨੩੩੩॥

taahee ko sayaam bhanai prathamai utth kai kiau na kunkam bhaal lageiyai |2333|

તેથી મુખ્યત્વે કેસર અને અન્ય ઘટકો કૃષ્ણના કપાળ પર લગાવવામાં આવે છે.”2333.

ਯੌ ਜਬ ਬੈਨ ਕਹੇ ਸਹਦੇਵ ਤੁ ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਸਚੁ ਆਯੋ ॥

yau jab bain kahe sahadev tu bhoopat ke man mai sach aayo |

જ્યારે સહદેવે આવા શબ્દો કહ્યા ત્યારે રાજા (યુધિષ્ઠર)ના મનમાં વાસ્તવિકતા સ્પષ્ટ થઈ ગઈ.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕੋ ਮਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਹੀ ਪ੍ਰਭੁ ਕੈ ਠਹਰਾਯੋ ॥

sree brij naaeik ko man mai kab sayaam sahee prabh kai tthaharaayo |

સહદેવની આ વાણી અમને બધાએ સાચી માની અને તેમના મનમાં તેમને ભગવાન-ભગવાન માન્યા.

ਕੁੰਕਮ ਅਛਤ ਭਾਤਿ ਭਲੀ ਕਰਿ ਬੇਦਨ ਕੀ ਧੁਨਿ ਭਾਲਿ ਚੜਾਯੋ ॥

kunkam achhat bhaat bhalee kar bedan kee dhun bhaal charraayo |

હાથમાં કેસર અને ચોખા લઈને, તેણે વેદ (મંત્રો) ના નાદ સાથે (શ્રી કૃષ્ણના) કપાળ પર (તિલક) સારી રીતે લગાવ્યું.

ਬੈਠੋ ਹੁਤੇ ਸਿਸੁਪਾਲ ਤਹਾ ਅਤਿ ਸੋ ਅਪਨੇ ਮਨ ਬੀਚ ਰਿਸਾਯੋ ॥੨੩੩੪॥

baittho hute sisupaal tahaa at so apane man beech risaayo |2334|

વૈદિક મંત્રોના જાપની અંદર, કૃષ્ણના કપાળ પર કેસર અને અન્ય સામગ્રીઓ લગાવવામાં આવી, જેને જોઈને, ત્યાં બેઠેલા શિશુપાલ અત્યંત ક્રોધિત થઈ ગયા.2334.

ਸਿਸੁਪਾਲ ਬਾਚ ॥

sisupaal baach |

શિશુપાલનું ભાષણ:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

સ્વય્યા

ਬੀਰ ਬਡੋ ਹਮ ਸੋ ਤਜਿ ਕੈ ਇਹ ਕਾ ਜਿਹ ਕੁੰਕਮ ਭਾਲਿ ਚੜਾਯੋ ॥

beer baddo ham so taj kai ih kaa jih kunkam bhaal charraayo |

મારા જેવા મહાન શૂરવીર સિવાય જેને કપાળે તિલક હોય આ વાત શું છે?

ਗੋਕੁਲ ਗਾਉ ਕੇ ਬੀਚ ਸਦਾ ਇਨਿ ਗੁਆਰਨ ਸੋ ਮਿਲਿ ਗੋਰਸੁ ਖਾਯੋ ॥

gokul gaau ke beech sadaa in guaaran so mil goras khaayo |

મારા જેવા મહાન યોદ્ધાને બાજુ પર મૂકીને તે કોણ છે, જેના કપાળ પર કેસરીનું આગલું નિશાન લગાવવામાં આવ્યું છે? તેણે ગોકુલ ગામમાં માત્ર દૂધવાળાઓ વચ્ચે જ રહીને તેમનું દહીં અને દૂધ ખાધું અને પીધું