શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1022


ਹੋ ਬਸ੍ਯੋ ਰਹਤ ਅਬਲਾ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਨਿਤ੍ਯ ਚਿਤ ॥੪॥
ho basayo rahat abalaa ke preetam nitay chit |4|

(તે) પ્રિય હંમેશા તે સ્ત્રીના મનમાં રહે છે. 4.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਮੂਰਖ ਰਾਵ ਜਬੈ ਸੁਨਿ ਪਾਈ ॥
moorakh raav jabai sun paaee |

જ્યારે રાજાએ સાંભળ્યું (આ),

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਰਾਨੀ ਡਰ ਪਾਈ ॥
bhaat bhaat raanee ddar paaee |

તેથી રાની ઘણી રીતે ડરી ગઈ હતી.

ਯਾ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਅਬ ਹੀ ਹਨਿ ਦੈਹੌ ॥
yaa triy ko ab hee han daihau |

(રાજા વિચારે છે કે) હવે આ સ્ત્રીને મારી નાખો

ਖੋਦਿ ਭੂਮਿ ਕੇ ਬਿਖੈ ਗਡੈਹੌ ॥੫॥
khod bhoom ke bikhai gaddaihau |5|

અને હું પૃથ્વીને ખોદું છું અને તેને અંદર દબાવું છું. 5.

ਜਬ ਰਾਨੀ ਐਸੇ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥
jab raanee aaise sun paayo |

જ્યારે રાણીએ આ સાંભળ્યું,

ਤੌਨ ਜਾਰ ਕੋ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥
tauan jaar ko bol patthaayo |

તેથી તે મિત્ર કહેવાય છે.

ਤਾ ਕੇ ਕਹਿਯੋ ਸੰਗ ਮੁਹਿ ਲੀਜੈ ॥
taa ke kahiyo sang muhi leejai |

તેણે મને કહ્યું કે તેને મારી સાથે લઈ જાઓ

ਅਪਨੇ ਦੇਸ ਪਯਾਨੋ ਕੀਜੈ ॥੬॥
apane des payaano keejai |6|

તમારા દેશમાં જાઓ. 6.

ਮੰਦਿਰ ਏਕ ਉਜਾਰਿ ਬਨਾਯੋ ॥
mandir ek ujaar banaayo |

તેઓએ અરણ્યમાં ઘર બનાવ્યું.

ਦੋ ਦ੍ਵਾਰਨ ਤਾ ਮੈ ਰਖਵਾਯੋ ॥
do dvaaran taa mai rakhavaayo |

તેમાં બે દરવાજા મુકો.

ਹਮ ਖੋਜਤ ਇਹ ਮਗ ਜੌ ਐਹੈ ॥
ham khojat ih mag jau aaihai |

અમને શોધવા (જો રાજા) આ માર્ગે આવે છે

ਦੂਜੇ ਦ੍ਵਾਰ ਨਿਕਸਿ ਹਮ ਜੈਹੈ ॥੭॥
dooje dvaar nikas ham jaihai |7|

(તેથી) ચાલો આપણે બીજા દરવાજામાંથી બહાર જઈએ. 7.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਏਕ ਸਾਢਨੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਲਈ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ॥
ek saadtanee nrip kee lee mangaae kai |

(તેઓએ) રાજાની નજીકની વિનંતી લીધી.

ਤਾ ਪਰ ਭਏ ਸ੍ਵਾਰ ਦੋਊ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥
taa par bhe svaar doaoo sukh paae kai |

બંને ખુશીથી તેના પર સવાર થયા.

ਤੌਨ ਮਹਲ ਕੇ ਭੀਤਰ ਪਹੁਚੇ ਆਇ ਕਰਿ ॥
tauan mahal ke bheetar pahuche aae kar |

તેઓ તે મહેલમાં પહોંચ્યા

ਹੌ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਕੇਲ ਕਰੇ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕਰਿ ॥੮॥
hau bhaat bhaat ke kel kare sukh paae kar |8|

અને ખુશીથી વિવિધ રમતો રમવા લાગી. 8.

ਸੁਨਿ ਰਾਜਾ ਤ੍ਰਿਯ ਭਜੀ ਚੜਿਯੋ ਰਿਸਿ ਖਾਇ ਕੈ ॥
sun raajaa triy bhajee charriyo ris khaae kai |

જ્યારે રાજાએ સ્ત્રીના ભાગી જવાની (વાર્તા) સાંભળી, ત્યારે તે ગુસ્સામાં ચાલ્યો ગયો.

ਸਾਥੀ ਲੀਨੋ ਸੰਗ ਨ ਕੋਊ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
saathee leeno sang na koaoo bulaae kai |

કોઈપણ જીવનસાથીને આમંત્રણ ન આપો.

ਲੈ ਪਾਇਨ ਕੇ ਖੋਜ ਪਹੂਚਿਯੋ ਆਇ ਕਰਿ ॥
lai paaein ke khoj pahoochiyo aae kar |

તે પગે કૂવો લઈને પહોંચ્યો

ਹੋ ਵਾ ਮੰਦਿਰ ਕੇ ਮਾਝ ਧਸ੍ਰਯੋ ਕੁਰਰਾਇ ਕਰਿ ॥੯॥
ho vaa mandir ke maajh dhasrayo kuraraae kar |9|

અને ગણગણાટ કરતો તે મહેલમાં પ્રવેશ્યો. 9.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਥਕਿ ਸਾਢਿਨ ਤਿਨ ਕੀ ਗਈ ਤਹਾ ਜੁ ਪਹੁਚੇ ਜਾਇ ॥
thak saadtin tin kee gee tahaa ju pahuche jaae |

તેઓ (રાણી અને વેપારી) થાકીને ત્યાં પહોંચ્યા.

ਅਥਕ ਊਾਂਟਨੀ ਰਾਵ ਚੜਿ ਤਹਾ ਪਹੂੰਚਿਯੋ ਆਇ ॥੧੦॥
athak aooaanttanee raav charr tahaa pahoonchiyo aae |10|

પણ રાજા થાક્યા વગર સીડીઓ ચઢીને ત્યાં પહોંચી ગયો. 10.

ਉਤਰ ਸਾਢਿ ਤੇ ਰਾਵ ਤਬ ਤਹਾ ਚੜਿਯੋ ਰਿਸਿ ਖਾਇ ॥
autar saadt te raav tab tahaa charriyo ris khaae |

પુલ પરથી ઉતરીને રાજા ગુસ્સામાં ત્યાં ઉપર ગયો (અને મનમાં વિચારવા લાગ્યો).

ਇਨ ਦੁਹੂੰਅਨ ਗਹਿ ਜਮ ਸਦਨ ਦੈਹੌ ਅਬੈ ਪਠਾਇ ॥੧੧॥
ein duhoonan geh jam sadan daihau abai patthaae |11|

કે આ બંનેને પકડીને હું હવે યમલોક સુધી પહોંચું છું. 11.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਇਹ ਮਾਰਗ ਜਬ ਨ੍ਰਿਪ ਚੜਿ ਗਏ ॥
eih maarag jab nrip charr ge |

જ્યારે રાજા આ રસ્તેથી ચડ્યા,

ਦੁਤਿਯ ਮਾਰਗੁ ਉਤਰਤ ਤੇ ਭਏ ॥
dutiy maarag utarat te bhe |

(તેથી) તેઓ બીજા માર્ગે ઉતર્યા.

ਅਥਕ ਸਾਢਨੀ ਪਰ ਚੜਿ ਬੈਠੈ ॥
athak saadtanee par charr baitthai |

તે (રાજા) અથાક પ્રવાસ પર છે

ਰਾਨੀ ਸਹਿਤ ਸੁ ਜਾਰ ਇਕੈਠੈ ॥੧੨॥
raanee sahit su jaar ikaitthai |12|

રાની અને યાર સાથે સવારી કરી. 12.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਅਥਕ ਸਾਢਿ ਚੜਿ ਬੈਠੈ ਦਈ ਧਵਾਇ ਕੈ ॥
athak saadt charr baitthai dee dhavaae kai |

અથાક સાંધાણી પર બેઠેલાએ (તેને દૂર) ભગાડી દીધો.

ਪਵਨ ਬੇਗਿ ਜ੍ਯੋ ਚਲੀ ਮਿਲੈ ਕੋ ਜਾਇ ਕੈ ॥
pavan beg jayo chalee milai ko jaae kai |

(તેણી) પવનની ગતિ સાથે ગઈ, સારી રીતે કોણ તેને મળી શકે.

ਉਤਰਿ ਰਾਵ ਕਾ ਦੇਖੈ ਦਿਸਟਿ ਪਸਾਰਿ ਕੈ ॥
autar raav kaa dekhai disatt pasaar kai |

મહેલમાંથી નીચે આવ્યા પછી રાજા શું જુએ છે?

ਹੋ ਉਤਿਮ ਸਾਢਿਨ ਹਰੀ ਮਤ ਮਹਿ ਮਾਰਿ ਕੈ ॥੧੩॥
ho utim saadtin haree mat meh maar kai |13|

કે તેઓ મને મૂર્ખ બનાવીને શ્રેષ્ઠ સ્થાને લઈ ગયા છે. 13.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਤਬ ਰਾਜਾ ਪ੍ਰਯਾਦੋ ਰਹਿ ਗਯੋ ॥
tab raajaa prayaado reh gayo |

પછી રાજા (પ્રકારનો) પગપાળા જ રહ્યો.

ਪਹੁਚਤ ਤਿਨੈ ਨ ਕ੍ਯੋਹੂੰ ਭਯੋ ॥
pahuchat tinai na kayohoon bhayo |

કોઈપણ રીતે તેમના સુધી પહોંચી શકાયું નથી.

ਛਲ ਬਲ ਸਭ ਅਪਨੇ ਕਰਿ ਹਾਰਿਯੋ ॥
chhal bal sabh apane kar haariyo |

તે તેની તમામ યુક્તિઓનો ઉપયોગ કરીને હારી ગયો.

ਲੈ ਰਾਨੀ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਰ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥੧੪॥
lai raanee grih jaar padhaariyo |14|

(તે) યાર રાનીને (તેના) ઘરે લઈ ગયો. 14.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਦੁਹੂੰ ਹਾਥ ਨਿਜੁ ਮੂੰਡ ਛਾਰ ਡਾਰਤ ਭਯੋ ॥
duhoon haath nij moondd chhaar ddaarat bhayo |

(રાજા) તેના બંને હાથ વડે તેના માથા પર માટી લગાવી,

ਜਨੁਕ ਰਾਹ ਮੈ ਲੂਟਿ ਕਿਨੂ ਤਾ ਕੌ ਲਯੋ ॥
januk raah mai loott kinoo taa kau layo |

જાણે રસ્તામાં કોઈએ તેને લૂંટી લીધો.

ਗਿਰਿਯੋ ਝੂਮਿ ਕੈ ਭੂਮਿ ਅਧਿਕ ਮੁਰਝਾਇ ਕੈ ॥
giriyo jhoom kai bhoom adhik murajhaae kai |

તે બેહોશ થઈને જમીન પર પડી ગયો

ਹੋ ਡੂਬਿ ਨਦੀ ਮਹਿ ਮਰਿਯੋ ਅਧਿਕ ਬਿਖ ਖਾਇ ਕੈ ॥੧੫॥
ho ddoob nadee meh mariyo adhik bikh khaae kai |15|

અને ઘણું ઝેર ખાધા બાદ તે નદીમાં ડૂબી ગયો હતો. 15.