શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1287


ਬੀਰਮ ਤੀਰ ਵਜੀਰ ਪਠਾਯੋ ॥
beeram teer vajeer patthaayo |

રાજાએ બિરમદેવ પાસે વજીર મોકલ્યો.

ਸਾਹ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥
saah kahiyo tih taeh sunaayo |

(જે) રાજાએ કહ્યું હતું, (તે જ) વઝીરે તેને સંભળાવ્યું.

ਹਮਰੇ ਦੀਨ ਪ੍ਰਥਮ ਤੁਮ ਆਵਹੁ ॥
hamare deen pratham tum aavahu |

પહેલા તમે અમારા ધર્મમાં પ્રવેશ કરો.

ਬਹੁਰਿ ਦਿਲਿਸ ਕੀ ਸੁਤਾ ਬਿਯਾਵਹੁ ॥੧੫॥
bahur dilis kee sutaa biyaavahu |15|

પછી દિલ્હીના રાજાની પુત્રી સાથે લગ્ન કરો. 15.

ਬੀਰਮ ਦੇਵ ਕਹਾ ਨਹਿ ਮਾਨਾ ॥
beeram dev kahaa neh maanaa |

બિરામ દેવે તેમની વિનંતી સ્વીકારી નહીં

ਕਰਿਯੋ ਆਪਨੇ ਦੇਸ ਪਯਾਨਾ ॥
kariyo aapane des payaanaa |

અને પોતાના દેશમાં ગયો.

ਪ੍ਰਾਤੇ ਖਬਰਿ ਦਿਲਿਸ ਜਬ ਪਾਈ ॥
praate khabar dilis jab paaee |

સવારે જ્યારે રાજાએ સમાચાર સાંભળ્યા,

ਅਮਿਤਿ ਸੈਨ ਅਰਿ ਗਹਨ ਪਠਾਈ ॥੧੬॥
amit sain ar gahan patthaaee |16|

તેથી દુશ્મનને પકડવા માટે મોટી સેના મોકલવામાં આવી. 16.

ਬੀਰਮ ਦੇਵ ਖਬਰਿ ਜਬ ਪਾਈ ॥
beeram dev khabar jab paaee |

જ્યારે બિરામ દેવને આ વાતની જાણ થઈ.

ਪਲਟ ਕਰੀ ਤਿਨ ਸਾਥ ਲਰਾਈ ॥
palatt karee tin saath laraaee |

તેથી તે પાછો ફર્યો અને તેમની સાથે લડ્યો.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਭਾਰੀ ਭਟ ਘਾਏ ॥
bhaat bhaat bhaaree bhatt ghaae |

(તેણે) ઘણા મહાન યોદ્ધાઓને મારી નાખ્યા

ਤਹਾ ਨ ਟਿਕੇ ਤਵਨ ਕੇ ਪਾਏ ॥੧੭॥
tahaa na ttike tavan ke paae |17|

અને તેઓના પગ ત્યાં ઊભા રહી શકતા ન હતા. 17.

ਕਾਧਲ ਵਤ ਰਾਜਾ ਥੋ ਜਹਾ ॥
kaadhal vat raajaa tho jahaa |

જ્યાં કાંધલવત નામનો રાજા રાજ કરતો હતો,

ਬੀਰਮ ਦੇਵ ਜਾਤ ਭਯੋ ਤਹਾ ॥
beeram dev jaat bhayo tahaa |

બીરામ દેવ ત્યાં ગયા.

ਕਾਧਲ ਦੇ ਆਗੇ ਜਹਾ ਰਾਨੀ ॥
kaadhal de aage jahaa raanee |

પછીના રાજાની કાંધલ (દેઈ) નામની રાણી હતી

ਰੂਪਵਾਨ ਗੁਨਵਾਨ ਸ੍ਯਾਨੀ ॥੧੮॥
roopavaan gunavaan sayaanee |18|

જે ખૂબ જ સુંદર, ગુણવાન અને જ્ઞાની હતા. 18.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਕਾਧਲ ਦੇ ਰਾਨੀ ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਕੈ ॥
kaadhal de raanee tih roop nihaar kai |

તેનું રૂપ જોઈને કાંધલ દેઈ રાણી

ਗਿਰੀ ਧਰਨਿ ਕੇ ਭੀਤਰ ਹਿਯੇ ਬਿਚਾਰਿ ਕੈ ॥
giree dharan ke bheetar hiye bichaar kai |

તે જમીન પર પડી અને મનમાં વિચારવા લાગી

ਐਸੋ ਇਕ ਪਲ ਕੁਅਰ ਜੁ ਭੇਟਨ ਪਾਈਯੈ ॥
aaiso ik pal kuar ju bhettan paaeeyai |

કે આવા રાજકુમાર મળે તો એક ક્ષણ માટે પણ

ਹੋ ਜਨਮ ਪਚਾਸਿਕ ਲੌ ਸਖੀ ਬਲਿ ਬਲਿ ਜਾਈਯੈ ॥੧੯॥
ho janam pachaasik lau sakhee bal bal jaaeeyai |19|

તો ઓ સખી! પચાસ જન્મો તેમનાથી દૂર રહીએ. 19.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਜਾਇ ਸਖੀ ਬੀਰਮ ਦੇ ਪਾਸਾ ॥
jaae sakhee beeram de paasaa |

(તે) સખી બિરમ દેવ પાસે ગયા

ਇਹ ਬਿਧਿ ਸਾਥ ਕਰੀ ਅਰਦਾਸਾ ॥
eih bidh saath karee aradaasaa |

અને તેણે આમ આજીજી કરી

ਕੈ ਤੁਮ ਕਾਧਲ ਦੇ ਕੋ ਭਜੋ ॥
kai tum kaadhal de ko bhajo |

કે કાં તો તમે કાંધલ દેઈ (રાણી) સાથે જોડો.

ਕੈ ਇਹ ਦੇਸ ਹਮਾਰੋ ਤਜੋ ॥੨੦॥
kai ih des hamaaro tajo |20|

અથવા આપણો દેશ છોડી દો. 20.

ਪਾਛੇ ਲਗੀ ਫੌਜ ਤਿਨ ਮਾਨੀ ॥
paachhe lagee fauaj tin maanee |

તેણે વિચાર્યું કે (મારી) પાછળ લશ્કર છે.

ਦੁਤਿਯ ਰਹਨ ਕੀ ਠੌਰ ਨ ਜਾਨੀ ॥
dutiy rahan kee tthauar na jaanee |

અને રહેવાની બીજી કોઈ જગ્યા નથી.

ਤਾ ਕੋ ਦੇਸ ਤਰੁਨਿ ਨਹਿ ਤਜੋ ॥
taa ko des tarun neh tajo |

(તેથી બીરમદેવે સખી દ્વારા મોકલ્યું કે હું) તે સ્ત્રીનો દેશ છોડીશ નહિ

ਕਾਧਲ ਦੇ ਰਾਨੀ ਕਹ ਭਜੋ ॥੨੧॥
kaadhal de raanee kah bhajo |21|

અને હું કાંધલ દેઈ રાની સાથે જોડીશ. 21.

ਰਾਨੀ ਰਮੀ ਮਿਤ੍ਰ ਕੇ ਭੋਗਾ ॥
raanee ramee mitr ke bhogaa |

રાણી તેના મિત્ર સાથે જોડાઈ

ਚਿਤ ਕੇ ਦਏ ਤ੍ਯਾਗਿ ਸਭ ਸੋਗਾ ॥
chit ke de tayaag sabh sogaa |

અને ચિત્તના બધા દુ:ખ દૂર કર્યા.

ਤਬ ਲਗਿ ਲਿਖੋ ਸਾਹ ਕੋ ਆਯੋ ॥
tab lag likho saah ko aayo |

ત્યાં સુધીમાં રાજાની લેખિત (પરમીશન) આવી ગઈ

ਬਾਚਿ ਮੰਤ੍ਰਿਯਨ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੨॥
baach mantriyan bhaakh sunaayo |22|

જે મંત્રીઓએ વાંચી સંભળાવી હતી. 22.

ਲਿਖਿ ਸੁ ਲਿਖਾ ਮਹਿ ਯਹੈ ਪਠਾਈ ॥
likh su likhaa meh yahai patthaaee |

તે પરમિટમાં પણ એવું જ લખીને મોકલવામાં આવ્યું હતું

ਔਰ ਬਾਤ ਦੂਜੀ ਨ ਜਨਾਈ ॥
aauar baat doojee na janaaee |

અને બીજું કશું કહ્યું નહિ.

ਕੈ ਬੀਰਮ ਕਹ ਬਾਧਿ ਪਠਾਵਹੁ ॥
kai beeram kah baadh patthaavahu |

કાં તો બિરમદેવને બાંધો અને તેમને (મારી પાસે) મોકલો.

ਕੈ ਮੇਰੇ ਸੰਗ ਜੁਧ ਮਚਾਵਹੁ ॥੨੩॥
kai mere sang judh machaavahu |23|

અથવા મારી સાથે યુદ્ધ કરો. 23.

ਰਾਨੀ ਬਾਧਿ ਨ ਬੀਰਮ ਦਯੋ ॥
raanee baadh na beeram dayo |

રાણીએ બિરમદેવને બાંધીને મોકલ્યો ન હતો

ਪਹਿਰ ਕੌਚ ਦੁੰਦਭੀ ਬਜਯੋ ॥
pahir kauach dundabhee bajayo |

અને બખ્તર પહેરીને ઘંટ વગાડ્યો.

ਨਿਰਭੈ ਚਲੀ ਜੁਧ ਕੇ ਕਾਜਾ ॥
nirabhai chalee judh ke kaajaa |

તે ઘોડા, હાથી, રથ, તીર વગેરે છે

ਹੈ ਗੈ ਰਥ ਸਾਜਤ ਸਰ ਸਾਜਾ ॥੨੪॥
hai gai rath saajat sar saajaa |24|

બખ્તર પહેરીને, તે નિર્ભયપણે યુદ્ધ માટે ગઈ. 24.

ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
bhujang prayaat chhand |

ભુજંગ પ્રયાત શ્લોક:

ਬਜ੍ਯੋ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਮੰਡੇ ਛਤ੍ਰਧਾਰੀ ॥
bajayo raag maaroo mandde chhatradhaaree |

મારુ રાગ વાગ્યો અને છત્રધારીઓ (યુદ્ધમાં યોદ્ધાઓ) મક્કમ ઊભા રહ્યા.

ਬਹੈ ਤੀਰ ਤਰਵਾਰ ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੀ ॥
bahai teer taravaar kaatee kattaaree |

તીર, તલવાર, ભાલા અને ભાલા ઉડવા લાગ્યા.

ਕਹੂੰ ਕੇਤੁ ਫਾਟੇ ਗਿਰੇ ਛਤ੍ਰ ਟੂਟੇ ॥
kahoon ket faatte gire chhatr ttootte |

ક્યાંક ધ્વજ ફાટી ગયા હતા તો ક્યાંક છત્રીઓ તૂટીને પડી હતી.

ਕਹੂੰ ਮਤ ਦੰਤੀ ਫਿਰੈ ਬਾਜ ਛੂਟੈ ॥੨੫॥
kahoon mat dantee firai baaj chhoottai |25|

ક્યાંક દારૂના નશામાં હાથી અને ઘોડાઓ મુક્તપણે ફરતા હતા. 25.

ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਜੂਝੇ ਪਰੇ ਹੈ ਮਤੰਗੈ ॥
kahoon baaj joojhe pare hai matangai |

કેટલાક ઘોડા અને કેટલાક હાથી મરેલા પડ્યા હતા.

ਕਹੂੰ ਨਾਗ ਮਾਰੇ ਬਿਰਾਜੈ ਉਤੰਗੈ ॥
kahoon naag maare biraajai utangai |

ક્યાંક ઉંચા મોટા હાથીઓ મરેલા પડ્યા હતા.

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਡਾਰੇ ਪਰੇ ਬਰਮ ਫਾਟੇ ॥
kahoon beer ddaare pare baram faatte |

ક્યાંક સૈનિકો ફાટેલા બખ્તર સાથે પડ્યા હતા

ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਖਾਡੇ ਲਸੈ ਚਰਮ ਕਾਟੇ ॥੨੬॥
kahoon khet khaadde lasai charam kaatte |26|

અને ક્યાંક કાપેલી ઢાલ અને તલવારો (પહેરેલી) ચમકી રહી હતી. 26.

ਗਿਰੇ ਬੀਰ ਮਾਰੇ ਕਾ ਲੌ ਗਨਾਊ ॥
gire beer maare kaa lau ganaaoo |

(I) માર્યા ગયા પછી પડી ગયેલા નાયકોની સંખ્યા ગણો.

ਕਹੌ ਜੋ ਸਭੈ ਏਕ ਗ੍ਰੰਥੈ ਬਨਾਊ ॥
kahau jo sabhai ek granthai banaaoo |

જો હું તે બધા વિશે વાત કરું તો ચાલો એક જ પુસ્તક બનાવીએ.

ਜਥਾ ਸਕਤਿ ਕੈ ਅਲਪ ਤਾ ਤੇ ਉਚਾਰੋ ॥
jathaa sakat kai alap taa te uchaaro |

એટલા માટે યથા શક્તિ થોડા શબ્દો છે.

ਸੁਨੋ ਕਾਨ ਦੈ ਕੈ ਸਭੇ ਹੀ ਪਿਆਰੋ ॥੨੭॥
suno kaan dai kai sabhe hee piaaro |27|

હે પ્રિય! બધા કાન વડે સાંભળો. 27.

ਇਤੈ ਖਾਨ ਢੂਕੇ ਉਤੈ ਰਾਜ ਨੀਕੇ ॥
eitai khaan dtooke utai raaj neeke |

અહીંથી ખાન ઉતર્યા અને ત્યાંથી સારા રાજાઓ (ઉર્ધ્વગામી) થયા.

ਹਠੀ ਰੋਸ ਬਾਢੇ ਸੁ ਗਾਢੇ ਅਨੀਕੇ ॥
hatthee ros baadte su gaadte aneeke |

મજબૂત સેનાના હઠીલા યોદ્ધાઓનો ગુસ્સો વધી ગયો હતો.

ਲਰੇ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ਸੁ ਏਕੈ ਨ ਭਾਜ੍ਯੋ ॥
lare kop kai kai su ekai na bhaajayo |

(તે) ભારે ક્રોધ સાથે લડ્યો અને એક પણ ભાગી ન ગયો.

ਘਰੀ ਚਾਰਿ ਲੌ ਸਾਰ ਸੌ ਸਾਰ ਬਾਜ੍ਯੋ ॥੨੮॥
gharee chaar lau saar sau saar baajayo |28|

ચાર કલાક સુધી લોખંડ સાથે અથડામણ થઈ હતી. 28.

ਤਹਾ ਸੰਖ ਭੇਰੀ ਘਨੇ ਨਾਦ ਬਾਜੇ ॥
tahaa sankh bheree ghane naad baaje |

ત્યાં સાંખ, ભેરી, મૃદંગ, મુચંગ, ઉપંગ વગેરે

ਮ੍ਰਿਦੰਗੈ ਮੁਚੰਗੈ ਉਪੰਗੈ ਬਿਰਾਜੇ ॥
mridangai muchangai upangai biraaje |

ઘણી બધી ઘંટડીઓ વાગવા લાગી.

ਕਹੂੰ ਨਾਇ ਨਾਫੀਰਿਯੈਂ ਔ ਨਗਾਰੇ ॥
kahoon naae naafeeriyain aau nagaare |

ક્યાંક શેણાઈ, નફીરી અને નગારે રમતા હતા

ਕਹੂੰ ਝਾਝ ਬੀਨਾ ਬਜੈ ਘੰਟ ਭਾਰੇ ॥੨੯॥
kahoon jhaajh beenaa bajai ghantt bhaare |29|

અને ક્યાંક કરતાલ, ઘંટ, ભારે ઘંટ વગેરે વાગી રહ્યા હતા. 29.

ਕਹੂੰ ਟੂਕ ਟੂਕ ਹੈ ਗਿਰੈ ਹੈ ਸਿਪਾਹੀ ॥
kahoon ttook ttook hai girai hai sipaahee |

ક્યાંક સૈનિકોના ટુકડા પડ્યા હતા.

ਮਰੇ ਸ੍ਵਾਮਿ ਕੇ ਕਾਜਹੂੰ ਕੋ ਨਿਬਾਹੀ ॥
mare svaam ke kaajahoon ko nibaahee |

પ્રભુનું કાર્ય કરતી વખતે મૃત્યુ પામ્યા.

ਤਹਾ ਕੌਚ ਧਾਰੇ ਚੜੇ ਛਤ੍ਰ ਧਾਰੀ ॥
tahaa kauach dhaare charre chhatr dhaaree |

બખ્તરધારી અને છત્રધારી યોદ્ધાઓ ત્યાં ચઢી ગયા હતા.

ਮਿਲੈ ਮੇਲ ਮਾਨੋ ਮਦਾਰੈ ਮਦਾਰੀ ॥੩੦॥
milai mel maano madaarai madaaree |30|

(એવું લાગે છે) જાણે મદારીને મદારી મળી છે. 30.

ਕਿਤੇ ਭੂਮਿ ਲੋਟੈ ਸੁ ਹਾਥੈ ਉਚਾਏ ॥
kite bhoom lottai su haathai uchaae |

ક્યાંક તેઓ હાથ જોડીને જમીન પર સૂતા હતા,

ਡਰੈ ਸੇਖ ਜੈਸੇ ਸਮਾਈ ਸਮਾਏ ॥
ddarai sekh jaise samaaee samaae |

જેમ કે શેખ (ફકીરો) સંગીતમાં તલ્લીન હતા અને ડરતા હતા (ધર્મનું ઉલ્લંઘન).

ਜੁਝੈ ਜ੍ਵਾਨ ਜੋਧਾ ਜਗੇ ਜੋਰ ਜੰਗੈ ॥
jujhai jvaan jodhaa jage jor jangai |

યુવાન યોદ્ધાઓ ભીષણ યુદ્ધમાં લડી રહ્યા છે.

ਮਨੋ ਪਾਨ ਕੈ ਭੰਗ ਸੋਏ ਮਲੰਗੈ ॥੩੧॥
mano paan kai bhang soe malangai |31|

(એવું લાગતું હતું) જાણે ભાંગ પીને મલંગ સૂતો હતો. 31.

ਬਹੈ ਆਨ ਐਸੇ ਬਚੈ ਬੀਰ ਕੌਨੈ ॥
bahai aan aaise bachai beer kauanai |

કયો યોદ્ધો આ રીતે ફરતા તીરોથી બચી શકે છે.