શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 524


ਸੋ ਤੁਮ ਕਥਾ ਸੁਨਾਉ ਜਾ ਤੇ ਹਉ ਕਿਰਲਾ ਭਯੋ ॥੨੨੪੯॥
so tum kathaa sunaau jaa te hau kiralaa bhayo |2249|

હું કાચંડો કેવી રીતે બન્યો, હું હવે વાર્તા સંભળાવું છું,2249

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

કબિટ

ਨਾਥ ਹਉ ਤੋ ਨਿਤਾਪ੍ਰਤਿ ਸੋਨੇ ਕੋ ਬਨਾਇ ਸਾਜ ਗਊ ਸਤ ਦੇਤੋ ਦਿਜ ਸੁਤ ਕਉ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
naath hau to nitaaprat sone ko banaae saaj gaoo sat deto dij sut kau bulaae kai |

“હે પ્રભુ! હું હંમેશા બ્રાહ્મણોને સો ગાય અને સોનું દાનમાં આપતો હતો

ਏਕ ਗਊ ਮਿਲੀ ਮੇਰੀ ਪੁੰਨ ਕਰੀ ਗਊਅਨ ਸੋ ਜੋ ਹਉ ਪੁੰਨ ਕਰਬੇ ਕਉ ਰਾਖਤ ਮੰਗਾਇ ਕੈ ॥
ek gaoo milee meree pun karee gaooan so jo hau pun karabe kau raakhat mangaae kai |

એક ગાય, જે દાનમાં આપવામાં આવી હતી, જે ગાયોને ભેટમાં આપવાની હતી

ਸੋਊ ਪੁੰਨ ਕਰੀ ਡੀਠ ਤਾਹੀ ਦਿਜ ਪਰੀ ਕਹਿਯੋ ਮੇਰੀ ਗਊ ਤਾ ਕੋ ਧਨੁ ਦੈ ਰਹਿਓ ਸੁਨਾਇ ਕੈ ॥
soaoo pun karee ddeetth taahee dij paree kahiyo meree gaoo taa ko dhan dai rahio sunaae kai |

"પછી બ્રાહ્મણ, જેને અગાઉ ગાય મળી હતી તેણે તેને ઓળખી અને કહ્યું, 'તમે મારી પોતાની સંપત્તિ મને ફરીથી આપી રહ્યા છો.

ਵਾ ਨ ਧਨ ਲਯੋ ਮੋਹਿ ਇਹੈ ਸ੍ਰਾਪ ਦਯੋ ਹੋਹੁ ਕਿਰਲਾ ਕੂਆ ਕੋ ਹਉ ਸੁ ਭਯੋ ਤਾ ਤੇ ਆਇ ਕੈ ॥੨੨੫੦॥
vaa na dhan layo mohi ihai sraap dayo hohu kiralaa kooaa ko hau su bhayo taa te aae kai |2250|

' તેણે દાન સ્વીકાર્યું નહીં અને મને કાચંડો બનીને કૂવામાં રહેવાનો શ્રાપ આપ્યો, આ રીતે મેં આ રાજ્ય પ્રાપ્ત કર્યું છે.2250.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દોહરા

ਤੁਮਰੇ ਕਰ ਤੇ ਛੂਅਤ ਅਬ ਮਿਟਿ ਗਏ ਸਗਰੇ ਪਾਪ ॥
tumare kar te chhooat ab mitt ge sagare paap |

તમારા હાથના સ્પર્શથી, હવે મારા બધા પાપો ભૂંસી જશે.

ਸੋ ਫਲ ਲਹਿਯੋ ਜੁ ਬਹੁਤੁ ਦਿਨ ਮੁਨਿ ਕਰਿ ਪਾਵਤ ਜਾਪ ॥੨੨੫੧॥
so fal lahiyo ju bahut din mun kar paavat jaap |2251|

"તમારા હાથના સ્પર્શથી, મારા બધા પાપો નાશ પામ્યા છે અને આ રીતે મને પુણ્ય પ્રાપ્ત થયું છે, જે ઘણા દિવસો સુધી નામના પાઠ પછી ઋષિઓ દ્વારા પ્રાપ્ત થાય છે."2251.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕਿਰਲਾ ਕੋ ਕੂਪ ਤੇ ਕਾਢ ਕੈ ਉਧਾਰ ਕਰਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸੰਪੂਰਨੰ ॥
eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare kiralaa ko koop te kaadt kai udhaar karat bhe dhiaae sanpooranan |

બચિત્તર નાટકમાં કૃષ્ણાવતારમાં “કાચંડો કૂવામાંથી બહાર કાઢ્યા પછી તેનો ઉદ્ધાર” નામના પ્રકરણનો અંત.

ਅਥ ਗੋਕੁਲ ਬਿਖੈ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਜੂ ਆਏ ॥
ath gokul bikhai balibhadr joo aae |

હવે ગોકુળમાં બલરામના આગમનનું વર્ણન શરૂ થાય છે

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચૌપાઈ

ਤਿਹ ਉਧਾਰਿ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਯੋ ॥
tih udhaar prabh joo grihi aayo |

તેમને ઉછીના લઈને (ડિગ રાજે), શ્રી કૃષ્ણજી ઘરે આવ્યા

ਗੋਕੁਲ ਕਉ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥
gokul kau balibhadr sidhaayo |

તેનો ઉદ્ધાર કર્યા પછી, ભગવાન તેના ઘરે આવ્યા અને તેમણે બલરામને ગોકુળ મોકલ્યા

ਆਇ ਨੰਦ ਕੇ ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥
aae nand ke paaein laagiyo |

(ગોકલ) આવીને (બલભદ્ર) નંદના પગે પડ્યો.

ਸੁਖੁ ਅਤਿ ਭਯੋ ਸੋਕ ਸਭ ਭਾਗਿਯੋ ॥੨੨੫੨॥
sukh at bhayo sok sabh bhaagiyo |2252|

ગોકુલ પહોંચ્યા પછી, તેમણે નંદ બાબાના ચરણ સ્પર્શ કર્યા, જેનાથી તેમને અત્યંત આરામ મળ્યો અને કોઈ દુ:ખ બાકી ન રહ્યું.2252.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

સ્વય્યા

ਨੰਦ ਕੇ ਪਾਇਨ ਲਾਗਿ ਹਲੀ ਚਲਿ ਕੈ ਜਸੁਧਾ ਹੂੰ ਕੇ ਮੰਦਿਰ ਆਯੋ ॥
nand ke paaein laag halee chal kai jasudhaa hoon ke mandir aayo |

નંદના પગે પડીને બલરામ (ત્યાંથી) ચાલીને જસોધાના ઘરે આવ્યા.

ਦੇਖਤ ਹੀ ਤਿਹ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਪਾਇਨ ਊਪਰਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥
dekhat hee tih ko kab sayaam su paaein aoopar sees jhukaayo |

નંદના ચરણ સ્પર્શ કરીને બલરામ યશોદાના સ્થાને પહોંચ્યા અને તેમને જોઈને તેમના ચરણોમાં માથું નમાવ્યું.

ਕੰਠਿ ਲਗਾਇ ਲਯੋ ਕਹਿਯੋ ਸੋਊ ਯੌ ਮਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਬਨਾਯੋ ॥
kantth lagaae layo kahiyo soaoo yau man mai kab sayaam banaayo |

કવિ શ્યામ (કહે છે) (જસોધા) તેને ભેટી પડ્યો અને તેણે જે વિચાર્યું તે કહ્યું.

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਲੇਤ ਕਬੈ ਹਮਰੀ ਸੁਧਿ ਮਾਇ ਯੌ ਰੋਇ ਕੈ ਤਾਤ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੨੫੩॥
sayaam joo let kabai hamaree sudh maae yau roe kai taat sunaayo |2253|

માતાએ પુત્રને ગળે લગાડીને રડતાં કહ્યું, “કૃષ્ણે છેલ્લે આપણો વિચાર કર્યો છે.” 2253.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

કબિટ

ਗੋਪੀ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ਇਹ ਠਉਰ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਆਯੋ ਸ੍ਯਾਮ ਆਯੋ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਮਾਗ ਸੇਾਂਧੁਰ ਭਰਤ ਹੈ ॥
gopee sun paayo ih tthaur balibhadr aayo sayaam aayo hvai hai maag seaandhur bharat hai |

જ્યારે ગોપીઓને ખબર પડી કે બલરામ આવ્યા છે, ત્યારે તેઓએ વિચાર્યું કે કૃષ્ણ પણ આવ્યા હશે અને આવું વિચારીને.

ਬੇਸਰ ਬਿੰਦੂਆ ਤਨਿ ਭੂਖਨ ਬਨਾਇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚਾਰੁ ਲੋਚਨਨ ਅੰਜਨੁ ਧਰਤ ਹੈ ॥
besar bindooaa tan bhookhan banaae kab sayaam chaar lochanan anjan dharat hai |

તેઓએ તેમના વિભાજનના વાળને કેસરીથી ભરી દીધા, તેઓએ તેમના કપાળ પર આગળની નિશાની મૂકી અને ઘરેણાં પહેર્યા અને તેમની આંખોમાં કોલેરિયમનો ઉપયોગ કર્યો.