શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1382


ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੁਪਿ ਸਸਤ੍ਰ ਪ੍ਰਹਾਰੈ ॥
mahaa kaal kup sasatr prahaarai |

મહાકલા ગુસ્સામાં આવીને શસ્ત્રો વડે પ્રહાર કરી.

ਸਾਧ ਉਬਾਰਿ ਦੁਸਟ ਸਭ ਮਾਰੇ ॥੩੨੧॥
saadh ubaar dusatt sabh maare |321|

સંતોને બચાવ્યા અને બધા દુષ્ટોને મારી નાખ્યા. 321.

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
bhujang chhand |

ભુજંગ શ્લોક:

ਮਚੇ ਆਨਿ ਮੈਦਾਨ ਮੈ ਬੀਰ ਭਾਰੇ ॥
mache aan maidaan mai beer bhaare |

યુદ્ધના મેદાનમાં પરાક્રમી યોદ્ધાઓ મક્કમ હતા.

ਦਿਖੈ ਕੌਨ ਜੀਤੈ ਦਿਖੈ ਕੌਨ ਹਾਰੇ ॥
dikhai kauan jeetai dikhai kauan haare |

ચાલો જોઈએ કોણ જીતે છે અને કોણ હારે છે.

ਲਏ ਸੂਲ ਔ ਸੇਲ ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੀ ॥
le sool aau sel kaatee kattaaree |

(હાથમાં) ત્રિશૂળ, ભાલા, ભાલા અને ભાલા લઈ જનાર

ਚਹੂੰ ਓਰ ਗਾਜੇ ਹਠੀ ਬੀਰ ਭਾਰੀ ॥੩੨੨॥
chahoon or gaaje hatthee beer bhaaree |322|

ચારે બાજુ અક્કડ યોદ્ધાઓ ગર્જના કરવા લાગ્યા. 322.

ਬਜੇ ਘੋਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਮੋ ਘੋਰ ਬਾਜੇ ॥
baje ghor sangraam mo ghor baaje |

એ ભયંકર યુદ્ધમાં ભયંકર ઘંટ વાગવા લાગ્યા.

ਚਹੂੰ ਓਰ ਬਾਕੇ ਰਥੀ ਬੀਰ ਗਾਜੇ ॥
chahoon or baake rathee beer gaaje |

ચારેય બાજુ રથવાળા રથ ગર્જ્યા.

ਲਏ ਸੂਲ ਔ ਸੇਲ ਕਾਤੀ ਕਟਾਰੇ ॥
le sool aau sel kaatee kattaare |

(તેમના હાથમાં) ત્રિશૂળ, ભાલા, તલવારો અને ભાલા હતા.

ਮਚੇ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ਹਠੀਲੇ ਰਜ੍ਰਯਾਰੇ ॥੩੨੩॥
mache kop kai kai hattheele rajrayaare |323|

હઠીલા રજવાડાઓ ગુસ્સામાં યુદ્ધ કરી રહ્યા હતા. 323.

ਕਹੂੰ ਧੂਲਧਾਨੀ ਛੁਟੈ ਫੀਲ ਨਾਲੈ ॥
kahoon dhooladhaanee chhuttai feel naalai |

લાંબી બંદૂકો અને હાથીથી દોરેલી તોપો ક્યાંક આગળ વધી રહી હતી

ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਨਾਲੈ ਮਹਾ ਘੋਰ ਜ੍ਵਾਲੈ ॥
kahoon baaj naalai mahaa ghor jvaalai |

અને ક્યાંક ઘોડાથી દોરેલી તોપો આગ ફેલાવી રહી હતી.

ਕਹੂੰ ਸੰਖ ਭੇਰੀ ਪ੍ਰਣੋ ਢੋਲ ਬਾਜੈ ॥
kahoon sankh bheree prano dtol baajai |

ક્યાંક સાંઈ, ભેરીયાં, પ્રાણ (નાના ઢોલ) અને ઢોલ વગાડતા હતા.

ਕਹੂੰ ਸੂਰ ਠੋਕੈ ਭੁਜਾ ਭੂਪ ਗਾਜੈ ॥੩੨੪॥
kahoon soor tthokai bhujaa bhoop gaajai |324|

ક્યાંક યોદ્ધાઓ ડોલા પર હાથ મારતા હતા અને (ક્યાંક) રાજાઓ બૂમો પાડી રહ્યા હતા. 324.

ਕਹੂੰ ਘੋਰ ਬਾਦਿਤ੍ਰ ਬਾਜੈ ਨਗਾਰੇ ॥
kahoon ghor baaditr baajai nagaare |

ક્યાંક જોર જોરથી ધડાકા-ભડાકા થઈ રહ્યા હતા.

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਜੀ ਗਿਰੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥
kahoon beer baajee gire khet maare |

ક્યાંક માર્યા ગયેલા યોદ્ધાઓ અને ઘોડાઓ યુદ્ધના મેદાનમાં પડ્યા હતા.

ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਨਾਚੈ ਪਠੇ ਪਖਰਾਰੇ ॥
kahoon khet naachai patthe pakharaare |

ક્યાંક યુદ્ધ ક્ષેત્રે યુવાન ઘોડેસવારો નાચતા હતા

ਕਹੂੰ ਸੂਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਸੋਹੈ ਡਰਾਰੇ ॥੩੨੫॥
kahoon soor sangraam sohai ddaraare |325|

અને ક્યાંક ભયંકર યોદ્ધાઓ યુદ્ધભૂમિને શણગારી રહ્યા હતા. 325.

ਕਹੂ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ਕਹੂੰ ਝੂਮ ਹਾਥੀ ॥
kahoo baaj maare kahoon jhoom haathee |

ક્યાંક ઘોડાઓ મરેલા પડ્યા હતા તો ક્યાંક હાથી પડ્યા હતા.

ਕਹੂੰ ਫੈਟ ਭਾਥੀ ਜੁਝੇ ਬਾਧਿ ਸਾਥੀ ॥
kahoon faitt bhaathee jujhe baadh saathee |

ક્યાંક ધનુષ્ય બાંધેલા યોદ્ધાઓ મૃત અવસ્થામાં પડ્યા હતા.

ਕਹੂੰ ਗਰਜਿ ਠੋਕੈ ਭੁਜਾ ਭੂਪ ਭਾਰੇ ॥
kahoon garaj tthokai bhujaa bhoop bhaare |

ક્યાંક ભારે ભૂપા પાંખો ફફડાવીને ગર્જના કરી રહી હતી.

ਬਮੈ ਸ੍ਰੋਨ ਕੇਤੇ ਗਿਰੇ ਖੇਤ ਮਾਰੇ ॥੩੨੬॥
bamai sron kete gire khet maare |326|

ઘણા યોદ્ધાઓ યુદ્ધના મેદાનમાં મૃત હાલતમાં પડ્યા હતા અને (તેમના ઘામાંથી લોહી વહેતું હતું).326.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਇਹ ਬਿਧਿ ਅਸੁਰ ਜਬੈ ਚੁਨਿ ਮਾਰੇ ॥
eih bidh asur jabai chun maare |

આમ જ્યારે જાયન્ટ્સ પસંદગી દ્વારા માર્યા ગયા,

ਅਮਿਤ ਰੋਸ ਕਰਿ ਔਰ ਸਿਧਾਰੇ ॥
amit ros kar aauar sidhaare |

(પછી) બહુ ગુસ્સે થઈને બીજા આવ્યા.

ਬਾਧੇ ਫੈਟ ਬਿਰਾਜੈ ਭਾਥੀ ॥
baadhe faitt biraajai bhaathee |

ભાગ્ય સાથે ભથ્થું બાંધીને તેઓ પોતાને શણગારી રહ્યા હતા.

ਆਗੇ ਚਲੇ ਅਮਿਤ ਧਰਿ ਹਾਥੀ ॥੩੨੭॥
aage chale amit dhar haathee |327|

અસંખ્ય યોદ્ધાઓ હાથીઓથી આગળ વધી રહ્યા હતા. 327.

ਸਾਥ ਲਏ ਅਨਗਨ ਪਖਰਾਰੇ ॥
saath le anagan pakharaare |

(તેઓ) તેમની સાથે ઘણા ઘોડેસવારો લઈ ગયા હતા.

ਉਮਡਿ ਚਲੇ ਦੈ ਢੋਲ ਨਗਾਰੇ ॥
aumadd chale dai dtol nagaare |

(તેઓ) ઢોલ વગાડતા અને નાગર વગાડતા આગળ વધ્યા.

ਸੰਖ ਝਾਝ ਅਰੁ ਢੋਲ ਬਜਾਇ ॥
sankh jhaajh ar dtol bajaae |

તેઓ સાંખ, કરતાલ અને ઢોલ વગાડે છે

ਚਮਕਿ ਚਲੇ ਚੌਗੁਨ ਕਰਿ ਚਾਇ ॥੩੨੮॥
chamak chale chauagun kar chaae |328|

ચારેય ઉત્સાહથી ગયા. 328.

ਡਵਰੂ ਕਹੂੰ ਗੁੜਗੁੜੀ ਬਾਜੈ ॥
ddavaroo kahoon gurragurree baajai |

ક્યાંક ડોરુ તો ક્યાંક ડુગડુગી રમતી હતી.

ਠੋਕਿ ਭੁਜਾ ਰਨ ਮੋ ਭਟ ਗਾਜੈ ॥
tthok bhujaa ran mo bhatt gaajai |

યોદ્ધાઓ તેમની બાજુઓ પછાડીને યુદ્ધમાં દોડી રહ્યા હતા.

ਮੁਰਜ ਉਪੰਗ ਮੁਰਲਿਯੈ ਘਨੀ ॥
muraj upang muraliyai ghanee |

ક્યાંક ઘણા મુરઝ, ઉપંગ અને મુરલા (રમતા હતા).

ਭੇਰ ਝਾਜ ਬਾਜੈ ਰੁਨਝੁਨੀ ॥੩੨੯॥
bher jhaaj baajai runajhunee |329|

(ક્યાંક) ઢોલ અને કરતાલ વગાડતા હતા. 329.

ਕਹੀ ਤੂੰਬਰੇ ਬਜੈ ਅਪਾਰਾ ॥
kahee toonbare bajai apaaraa |

ક્યાંક અનંત ખંજરી વગાડતી હતી,

ਬੇਨ ਬਾਸੁਰੀ ਕਹੂੰ ਹਜਾਰਾ ॥
ben baasuree kahoon hajaaraa |

(ક્યાંક) હજારો કઠોળ અને વાંસળી વગાડતા હતા.

ਸੁਤਰੀ ਫੀਲ ਨਗਾਰੇ ਘਨੇ ॥
sutaree feel nagaare ghane |

અનંત ઉંટ ('સુત્રી') અને હાથી ('ફીલ') અનંત નાગરાઓ પર ચડેલા.

ਅਮਿਤ ਕਾਨ੍ਰਹਰੇ ਜਾਤ ਨ ਗਨੇ ॥੩੩੦॥
amit kaanrahare jaat na gane |330|

અને અમિત કંહારે (વિશેષ વાજે) (એટલા બધા હતા કે) ગણી શકાય તેમ ન હતા. 330.

ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ਜਬੈ ਸੰਗ੍ਰਾਮਾ ॥
eih bidh bhayo jabai sangraamaa |

જ્યારે યુદ્ધ આ રીતે ચાલતું હતું,

ਨਿਕਸੀ ਦਿਨ ਦੂਲਹ ਹ੍ਵੈ ਬਾਮਾ ॥
nikasee din doolah hvai baamaa |

(પછી એક દિવસ) દુલાહ (દેઈ) નામની સ્ત્રી દેખાઈ.

ਸਿੰਘ ਬਾਹਨੀ ਧੁਜਾ ਬਿਰਾਜੈ ॥
singh baahanee dhujaa biraajai |

(તે) સિંહ પર સવાર હતો અને (તેનું) બેનર શોભતું હતું,

ਜਾਹਿ ਬਿਲੋਕ ਦੈਤ ਦਲ ਭਾਜੈ ॥੩੩੧॥
jaeh bilok dait dal bhaajai |331|

જેને જોઈને દૈત્યો ભાગી રહ્યા હતા. 331.

ਆਵਤ ਹੀ ਬਹੁ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥
aavat hee bahu asur sanghaare |

(તેણે) આવતાં જ અનેક દૈત્યોને મારી નાખ્યા

ਤਿਲ ਤਿਲ ਪ੍ਰਾਇ ਰਥੀ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥
til til praae rathee kar ddaare |

અને સારથિઓને મોલહિલ ('પ્રાઇ') તરીકે ફેંકી દીધા.

ਕਾਟਿ ਦਈ ਕੇਤਿਨ ਕੀ ਧੁਜਾ ॥
kaatt dee ketin kee dhujaa |

કેટલા ધ્વજ કાપ્યા?

ਜੰਘਾ ਪਾਵ ਸੀਸ ਅਰੁ ਭੁਜਾ ॥੩੩੨॥
janghaa paav sees ar bhujaa |332|

અને (ઘણા) જાંઘ, પગ, માથું અને હાથ (કાપેલા).332.