તમારા પુત્રો, યોદ્ધાઓને તેમની સાથે લઈને, તે ઋષિને તેમના પગથી માર્યા.83.
પછી મોટા મનથી ઋષિ
વિચલિત
(અને તેની આંખોમાંથી) જ્યોત નીકળી
ત્યારે તે મહાન ઋષિનું ધ્યાન તૂટી ગયું અને તેની આંખમાંથી એક વિશાળ અગ્નિ નીકળ્યો.84.
(પછી) દેવદૂતે આમ કહ્યું
કે ત્યાં (તમારો) પુત્ર
સૈન્ય સાથે બળી જાય છે,
દૂતે કહ્યું, “હે સાગર રાજા! આ રીતે તમારા બધા પુત્રો તેમની સેના સહિત બળીને રાખ થઈ ગયા અને તેમાંથી એક પણ બચ્યો નહિ.” 85.
રાજ પુત્રોના મૃત્યુની વાત સાંભળીને
આખું નગર ઉદાસ થઈ ગયું.
લોકો ક્યાં છે
પોતાના પુત્રોના વિનાશની વાત સાંભળીને આખું શહેર શોકમાં ગરકાવ થઈ ગયું અને અહીં અને ત્યાંના બધા લોકો દુઃખથી ભરાઈ ગયા.
(અંતમાં સાગર રાજા) 'શિવ શિવ' બચન સિમર કે
અને આંખોના આંસુ રોકીને
ચિત્માં ધીરજ
બધાએ શિવનું સ્મરણ કરીને, પોતાના આંસુ રોકીને ઋષિમુનિઓના પવિત્ર વચન સાથે મનમાં ધીરજ ધારણ કરી.87.
(તે) તેમાંથી (પુત્રો)
મૃત કર્મ
અને વૈદિક પરંપરા મુજબ
પછી રાજાએ વૈદિક આદેશો અનુસાર પ્રેમપૂર્વક બધાના અંતિમ સંસ્કાર કર્યા.
પછી પુત્રોના શોકમાં
રાજા સ્વર્ગમાં ગયા.
(આ પ્રકારના) જેઓ (અન્ય) રાજાઓ બન્યા,
તેમના પુત્રોના અવસાનના અત્યંત દુઃખમાં, રાજા સ્વર્ગ તરફ પ્રયાણ કરી ગયા અને તેમના પછી બીજા કેટલાય રાજાઓ થયા, તેમનું વર્ણન કોણ કરી શકે?89.
બચિત્તર નાટકમાં વ્યાસ, બ્રહ્માના અવતાર અને રાજા પૃથુના શાસનના વર્ણનનો અંત.
હવે શરૂ થાય છે રાજા યયાતિ વિશેનું વર્ણન
મધુભાર સ્ટેન્ઝા
પછી યયાતિ (જુજાતિ) રાજા બન્યો
(જેની પાસે) અલૌકિક વૈભવ હતો.
ચૌદ ફેકલ્ટીની
ત્યારપછી એક સૌથી પ્રતાપી રાજા યયાતિ હતો, જેની કીર્તિ ચૌદ જગતમાં ફેલાઈ ગઈ હતી.90.
તેણીની નાન સુંદર હતી,
જાણે કામદેવના રૂપમાં.
(તે) અપાર વૈભવ સાથે
તેની આંખો મોહક હતી અને તેનું પ્રચંડ કીર્તિનું સ્વરૂપ પ્રેમના દેવ જેવું હતું.91.
(તે) સુંદર સૌંદર્ય
અને રૂપમાં એક રાજા હતો.
(તે) ચૌદ વિદ્યાઓની ગાયતા
ચૌદ જગતને તેના મોહક લાવણ્યના પ્રતાપે તેજ પ્રાપ્ત થયું હતું.92.
(તે) અપાર ગુણોનો,
સુંદર અને ઉદાર હતો.
ચૌદ વિજ્ઞાનના જાણકાર
તે ઉદાર રાજામાં અસંખ્ય ગુણો હતા અને ચૌદ વિજ્ઞાનમાં કૌશલ્ય ધરાવતા હતા.93.
ધન સંપત્તિ અને (ઘણા પ્રકારના) ગુણોમાં તેજસ્વી હતો,
ભગવાનને સબમિશન (સ્વીકૃત)
અને તે રાજકુમાર અપાર
તે સુંદર રાજા સૌથી પ્રતાપી, સક્ષમ, ગુણોમાં નિષ્ણાત અને ભગવાનમાં વિશ્વાસ ધરાવતો હતો.94.
(તે) શાસ્ત્રોના શુદ્ધ વિદ્વાન હતા.
યુદ્ધ દરમિયાન ગુસ્સે થયો હતો.
(આમ) બેન (નામ) રાજા બન્યો,
રાજાને શાસ્ત્રોનું જ્ઞાન હતું, તે યુદ્ધમાં અત્યંત ક્રોધિત હતો, તે કામધેનુ જેવી બધી ઈચ્છાઓ પૂરી કરનાર, ઈચ્છા પૂરી કરનારી ગાય હતી.95.
(તે) એક લોહિયાળ તલવારબાજ હતો,
એક અસ્પષ્ટ યોદ્ધા હતો,
એક અતૂટ છત્રી હતી
તેના લોહિયાળ ખંજર સાથેનો રાજા અજેય, સંપૂર્ણ, ગુસ્સે અને શક્તિશાળી યોદ્ધા હતો.96.
(તે) દુશ્મનો માટે કોલ હતો
અને (હંમેશા) તલવાર ખેંચી (તેમને મારવા).
(તેનું) તેજ સૂર્ય જેવું હતું,
જ્યારે તેણે તેની તલવાર ખેંચી ત્યારે તે તેના દુશ્મનો માટે કાલ (મૃત્યુ) જેવો હતો અને તેની ભવ્યતા સૂર્યના અગ્નિ જેવી હતી.97.
જ્યારે તે યુદ્ધમાં વ્યસ્ત હતો
તેથી (યુદ્ધભૂમિમાંથી) અંગ વળે નહીં.
ઘણા દુશ્મનો ભાગી ગયા,
જ્યારે તે લડ્યો, ત્યારે તેનું કોઈ અંગ પાછું વળ્યું નહીં, તેનો કોઈ દુશ્મન તેની સામે ટકી શક્યો નહીં અને આ રીતે ભાગી ગયો.98.
સૂર્ય ધ્રૂજ્યો (તેના મહિમાથી),
દિશાઓમાં વધઘટ થઈ.
રહેવાસીઓ
તેની આગળ સૂર્ય ધ્રૂજતો હતો, દિશાઓ ધ્રૂજતી હતી, વિરોધીઓ માથું નમાવીને ઊભા હતા અને ચિંતામાં ભાગી જતા હતા.99.
બીર ધ્રૂજતો હતો,
કાયર ભાગી રહ્યા હતા,
દેશ જતો રહ્યો હતો.
યોદ્ધાઓ ધ્રૂજ્યા, ડરપોક ભાગી ગયા અને વિવિધ દેશોના રાજાઓ તેની આગળ દોરાની જેમ તૂટી પડશે.100.