શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 663


ਸਬ ਸਿੰਘ ਮ੍ਰਿਗੀਪਤਿ ਘਾਇ ਖਗੰ ॥੩੪੪॥
sab singh mrigeepat ghaae khagan |344|

તે સ્થાનના રાજાએ તેના ખંજરથી ઘણા હરણ અને સિંહોને મારી નાખ્યા હતા.344.

ਚਤੁਰੰ ਲਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸੰਗਿ ਘਨੀ ॥
chaturan le nrip sang ghanee |

રાજા પોતાની સાથે મોટી ચતુરંગાણી સેના લઈ ગયા છે.

ਥਹਰੰਤ ਧੁਜਾ ਚਮਕੰਤ ਅਨੀ ॥
thaharant dhujaa chamakant anee |

રાજા તેની સેનાની ચાર ટુકડીઓને પોતાની સાથે લઈ ગયો

ਬਹੁ ਭੂਖਨ ਚੀਰ ਜਰਾਵ ਜਰੀ ॥
bahu bhookhan cheer jaraav jaree |

વિવિધ પ્રકારના ઝવેરાત, ફીત-જડેલા બખ્તર (સ્મીયરિંગ)

ਤ੍ਰਿਦਸਾਲਯ ਕੀ ਜਨੁ ਕ੍ਰਾਤਿ ਹਰੀ ॥੩੪੫॥
tridasaalay kee jan kraat haree |345|

સૈન્યના બેનરો લહેરાતા હતા અને તમામ યોદ્ધાઓ દ્વારા જડેલા વસ્ત્રો પહેરવામાં આવ્યા હતા તે બધાની સુંદરતા અન્ય તમામ સ્થળોની સુંદરતાને શરમાળ બનાવી રહી હતી.345.

ਤਹ ਬੈਠ ਹੁਤੋ ਇਕ ਬਾਣਗਰੰ ॥
tah baitth huto ik baanagaran |

ત્યાં એક તીર બનાવનાર ('બાંગર') બેઠો હતો.

ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਣ ਕਿਧੌ ਨਹੀ ਬੈਨੁਚਰੰ ॥
bin praan kidhau nahee bainucharan |

એક તીર બનાવનાર ત્યાં બેઠો હતો, અને તે નિર્જીવ દેખાયો

ਤਹ ਬਾਜਤ ਬਾਜ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਗਣੰ ॥
tah baajat baaj mridang ganan |

અનેક વાદ્યો વગાડવા સાથે અવાજ સંભળાતો હતો

ਡਫ ਢੋਲਕ ਝਾਝ ਮੁਚੰਗ ਭਣੰ ॥੩੪੬॥
ddaf dtolak jhaajh muchang bhanan |346|

નાના-મોટા ઢોલ અને ટેબરો વગેરે ગૂંજી ઉઠ્યા.346.

ਦਲ ਨਾਥ ਲਏ ਬਹੁ ਸੰਗਿ ਦਲੰ ॥
dal naath le bahu sang dalan |

મોટી સેના સાથેનો એક સૈન્ય રાજા (ત્યાંથી પસાર થતો હતો).

ਜਲ ਬਾਰਿਧ ਜਾਨੁ ਪ੍ਰਲੈ ਉਛਲੰ ॥
jal baaridh jaan pralai uchhalan |

રાજા તેની સેના સાથે હતો અને તે સેના કયામતના વાદળોની જેમ આગળ ધસી રહી હતી

ਹਯ ਹਿੰਸਤ ਚਿੰਸਤ ਗੂੜ ਗਜੰ ॥
hay hinsat chinsat goorr gajan |

ઘોડાઓએ પડોશી નાખ્યા અને હાથીઓએ બૂમો પાડી.

ਗਲ ਗਜਤ ਲਜਤ ਸੁੰਡ ਲਜੰ ॥੩੪੭॥
gal gajat lajat sundd lajan |347|

ઘોડાઓ પડોશી પાડી રહ્યા હતા અને હાથીઓની ગર્જના સાંભળીને હાથીઓ રણશિંગડા પાડી રહ્યા હતા, વાદળો સંકોચ અનુભવતા હતા.347.

ਦ੍ਰੁਮ ਢਾਹਤ ਗਾਹਤ ਗੂੜ ਦਲੰ ॥
drum dtaahat gaahat goorr dalan |

હાથીઓનું મોટું ટોળું ઝાડ કાપી રહ્યું હતું

ਕਰ ਖੀਚਤ ਸੀਚਤ ਧਾਰ ਜਲੰ ॥
kar kheechat seechat dhaar jalan |

અને નાળાઓમાંથી પાણી ખેંચીને રસ્તા પર છાંટવામાં આવ્યું હતું.

ਸੁਖ ਪਾਵਤ ਧਾਵਤ ਪੇਖਿ ਪ੍ਰਭੈ ॥
sukh paavat dhaavat pekh prabhai |

(લોકો) રાજાનો વૈભવ જોવા ઉમટી પડ્યા હતા અને આનંદ માણી રહ્યા હતા.

ਅਵਲੋਕਿ ਬਿਮੋਹਤ ਰਾਜ ਸੁਭੈ ॥੩੪੮॥
avalok bimohat raaj subhai |348|

તે સૈન્ય શાંતિથી આગળ વધી રહ્યું હતું, જ્યારે વૃક્ષો કાપીને અને પાણીના પ્રવાહનું પાણી પી રહ્યું હતું, જેને જોઈને બધા જ મોહિત થઈ ગયા હતા.348.

ਚਪਿ ਡਾਰਤ ਚਾਚਰ ਭਾਨੁ ਸੂਅੰ ॥
chap ddaarat chaachar bhaan sooan |

(લોકો) સૂર્યના કિરણોથી (સુશોભિત રાજા પર) પ્રસન્ન થઈને હોળી જેવા રંગો ઉતારી રહ્યા હતા.

ਸੁਖ ਪਾਵਤ ਦੇਖ ਨਰੇਸ ਭੂਅੰ ॥
sukh paavat dekh nares bhooan |

તે સેનાથી સૂર્ય અને ચંદ્ર ગભરાઈ ગયા અને તે રાજાને જોઈને પૃથ્વીના બીજા બધા રાજાઓ ખુશ થઈ ગયા.

ਗਲ ਗਜਤ ਢੋਲ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਸੁਰੰ ॥
gal gajat dtol mridang suran |

ઢોલ અને મૃદંગના અવાજ સાથે (હાથીઓના) અવાજો ગૂંજી રહ્યા હતા

ਬਹੁ ਬਾਜਤ ਨਾਦ ਨਯੰ ਮੁਰਜੰ ॥੩੪੯॥
bahu baajat naad nayan murajan |349|

ડ્રમ સહિત વિવિધ પ્રકારના સંગીતનાં સાધનો ગુંજી ઉઠ્યા.349.

ਕਲਿ ਕਿੰਕਣਿ ਭੂਖਤ ਅੰਗਿ ਬਰੰ ॥
kal kinkan bhookhat ang baran |

સુંદર તારગીઓ (વજદીઓ) હતી અને અંગો રત્નજડિત હતા.

ਤਨ ਲੇਪਤ ਚੰਦਨ ਚਾਰ ਪ੍ਰਭੰ ॥
tan lepat chandan chaar prabhan |

નૂપર અને કિંકિણી સહિત વિવિધ પ્રકારના રંગબેરંગી આભૂષણો અદ્ભુત દેખાતા હતા અને બધાના ચહેરા પર ચંદનનું પ્લાસ્ટરિંગ હતું.

ਮ੍ਰਿਦੁ ਡੋਲਤ ਬੋਲਤ ਬਾਤ ਮੁਖੰ ॥
mrid ddolat bolat baat mukhan |

તેઓ ધીમે ધીમે ચાલતા હતા અને મીઠા શબ્દો બોલતા હતા.

ਗ੍ਰਿਹਿ ਆਵਤ ਖੇਲ ਅਖੇਟ ਸੁਖੰ ॥੩੫੦॥
grihi aavat khel akhett sukhan |350|

તે બધા ખુશખુશાલ વાતો કરતા આગળ વધી રહ્યા હતા અને ખુશીથી પોતપોતાના ઘરે પરત ફરી રહ્યા હતા.350.

ਮੁਖ ਪੋਛ ਗੁਲਾਬ ਫੁਲੇਲ ਸੁਭੰ ॥
mukh pochh gulaab fulel subhan |

મોં ગુલાબ અને ઉત્તમ ફુલેલ (ની સુગંધ)થી ભરેલું હતું.

ਕਲਿ ਕਜਲ ਸੋਹਤ ਚਾਰੁ ਚਖੰ ॥
kal kajal sohat chaar chakhan |

તેઓ તેમના ચહેરા પરથી ગુલાબ અને ઓટ્ટો ના એસેન્સ લૂછી રહ્યા હતા અને તેમની આંખોમાં સુંદર એન્ટિમોની હતી

ਮੁਖ ਉਜਲ ਚੰਦ ਸਮਾਨ ਸੁਭੰ ॥
mukh ujal chand samaan subhan |

ચહેરો ચંદ્ર જેવો ચમકતો હતો.

ਅਵਿਲੋਕਿ ਛਕੇ ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬਿਸੰ ॥੩੫੧॥
avilok chhake gan gandhrabisan |351|

અલના સુંદર ચહેરા હાથીદાંત જેવા સુંદર દેખાતા હતા અને ગણો અને ગંધર્વો પણ તેમને જોઈને ખુશ થયા હતા.351.

ਸੁਭ ਸੋਭਤ ਹਾਰ ਅਪਾਰ ਉਰੰ ॥
subh sobhat haar apaar uran |

ગળામાં અનેક હાર શુભ હતા.

ਤਿਲਕੰ ਦੁਤਿ ਕੇਸਰ ਚਾਰੁ ਪ੍ਰਭੰ ॥
tilakan dut kesar chaar prabhan |

બધાના ગળામાં સુંદર હાર હતા અને બધાના કપાળ પર કેસરના આગળના નિશાન હતા.

ਅਨਸੰਖ ਅਛੂਹਨ ਸੰਗ ਦਲੰ ॥
anasankh achhoohan sang dalan |

અસંખ્ય સેનાઓ સાથે,

ਤਿਹ ਜਾਤ ਭਏ ਸਨ ਸੈਨ ਮਗੰ ॥੩੫੨॥
tih jaat bhe san sain magan |352|

આ પ્રચંડ સેના એ માર્ગ પર આગળ વધી રહી હતી.352.

ਫਿਰਿ ਆਇ ਗਏ ਤਿਹ ਪੈਂਡ ਮੁਨੰ ॥
fir aae ge tih paindd munan |

પછી મુનિ (દત્ત) તે માર્ગ પર આવ્યા

ਕਲਿ ਬਾਜਤ ਸੰਖਨ ਨਾਦ ਧੁਨੰ ॥
kal baajat sankhan naad dhunan |

જ્યાં સાંઈ અને રાણસીંગે નાદ સંભળાતા હતા.

ਅਵਿਲੋਕਿ ਤਹਾ ਇਕ ਬਾਨ ਗਰੰ ॥
avilok tahaa ik baan garan |

ત્યાં એક તીર બનાવનાર જોયો.

ਸਿਰ ਨੀਚ ਮਨੋ ਲਿਖ ਚਿਤ੍ਰ ਧਰੰ ॥੩੫੩॥
sir neech mano likh chitr dharan |353|

ઋષિ દત્ત, તેમનો શંખ ફૂંકતા, તે માર્ગ પર પહોંચ્યા, તેમણે તેમના નમેલા માથા સાથે એક તીર-નિર્માતા જોયો, જે પોટ્રેટની જેમ બેઠો હતો.353.

ਅਵਿਲੋਕ ਰਿਖੀਸਰ ਤੀਰ ਗਰੰ ॥
avilok rikheesar teer garan |

(તે) નીચા પગવાળા માણસને જોઈને, ઋષિ,

ਹਸਿ ਬੈਨ ਸੁ ਭਾਤਿ ਇਮੰ ਉਚਰੰ ॥
has bain su bhaat iman ucharan |

હસતાં હસતાં તેણે આ રીતે શબ્દો ઉચ્ચાર્યા

ਕਹੁ ਭੂਪ ਗਏ ਲੀਏ ਸੰਗਿ ਦਲੰ ॥
kahu bhoop ge lee sang dalan |

કે રાજા લશ્કર સાથે ક્યાંક ગયો છે.

ਕਹਿਓ ਸੋ ਨ ਗੁਰੂ ਅਵਿਲੋਕ ਦ੍ਰਿਗੰ ॥੩੫੪॥
kahio so na guroo avilok drigan |354|

મહાન ઋષિએ તેને જોઈને કહ્યું, "રાજા તેની સેના સાથે ક્યાં ગયા હતા?" તે તીર-નિર્માતાએ જવાબ આપ્યો, "મેં મારી આંખોથી કોઈને જોયા નથી."354.

ਚਕਿ ਚਿਤ ਰਹੇ ਅਚਿਤ ਮੁਨੰ ॥
chak chit rahe achit munan |

(આ) સાંભળીને મુનિનું ચંચળ મન આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયું.

ਅਨਖੰਡ ਤਪੀ ਨਹੀ ਜੋਗ ਡੁਲੰ ॥
anakhandd tapee nahee jog ddulan |

ઋષિ, તેનું સ્થિર મન જોઈને આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા

ਅਨਆਸ ਅਭੰਗ ਉਦਾਸ ਮਨੰ ॥
anaas abhang udaas manan |

(તે) આશા વિનાનું છે અને (તેનું) અખંડ મન વિરક્ત ('ઉદાસી') છે.

ਅਬਿਕਾਰ ਅਪਾਰ ਪ੍ਰਭਾਸ ਸਭੰ ॥੩੫੫॥
abikaar apaar prabhaas sabhan |355|

તે સંપૂર્ણ અને મહાન સંન્યાસીએ ક્યારેય વિચલિત કર્યું નથી કે દુર્ગુણ-ઓછુ મન ધરાવતો અસંબંધિત વ્યક્તિ અનંત મહિમાવાન હતો.355.

ਅਨਭੰਗ ਪ੍ਰਭਾ ਅਨਖੰਡ ਤਪੰ ॥
anabhang prabhaa anakhandd tapan |

(તેનું) તેજ અસ્પષ્ટ છે અને (તેની) તપસ્યા અખંડ છે.

ਅਬਿਕਾਰ ਜਤੀ ਅਨਿਆਸ ਜਪੰ ॥
abikaar jatee aniaas japan |

તેની સંપૂર્ણ તપસ્યાને કારણે તેના ચહેરા પર તેજ હતો અને તે દુર્ગુણ બ્રહ્મચારી જેવો હતો.

ਅਨਖੰਡ ਬ੍ਰਤੰ ਅਨਡੰਡ ਤਨੰ ॥
anakhandd bratan anaddandd tanan |

અખંડ તે છે જેનું વ્રત છે અને તે શિક્ષાથી મુક્ત છે.