શ્રી દસમ ગ્રંથ

પાન - 1109


ਯਹੈ ਕੂਪ ਤਵ ਕਾਲ ਜਾਨਿ ਜਿਯ ਲੀਜਿਯੈ ॥
yahai koop tav kaal jaan jiy leejiyai |

આને તમારા મનમાં એક કૉલ તરીકે ધ્યાનમાં લો,

ਹੋ ਨਾਤਰ ਹਮ ਸੌ ਆਨਿ ਅਬੈ ਰਤਿ ਕੀਜਿਯੈ ॥੧੨॥
ho naatar ham sau aan abai rat keejiyai |12|

નહીંતર અત્યારે મારી સાથે આવીને રમ. 12.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਤਾ ਕੀ ਕਹੀ ਨ ਮੂਰਖ ਮਾਨੀ ॥
taa kee kahee na moorakh maanee |

મૂર્ખ (માણસ) તેણીએ (રાણી) જે કહ્યું તે સાંભળ્યું નહીં.

ਤਬ ਰਾਨੀ ਅਤਿ ਹ੍ਰਿਦੈ ਰਿਸਾਨੀ ॥
tab raanee at hridai risaanee |

ત્યારે રાણીને મનમાં ખૂબ ગુસ્સો આવ્યો.

ਫਾਸ ਡਾਰਿ ਤਾ ਕੌ ਬਧ ਕਿਯੋ ॥
faas ddaar taa kau badh kiyo |

તેને ફાંસી આપીને મારી નાખવામાં આવ્યો.

ਬਹੁਰੋ ਡਾਰਿ ਕੂਪ ਮਹਿ ਦਿਯੋ ॥੧੩॥
bahuro ddaar koop meh diyo |13|

પછી તેને કૂવામાં ફેંકી દીધો. 13.

ਹਾਇ ਹਾਇ ਕਰਿ ਰਾਵ ਬੁਲਾਯੋ ॥
haae haae kar raav bulaayo |

(રાણીએ) 'હાય હાય' કહીને રાજાને બોલાવ્યો

ਪਰਿਯੋ ਕੂਪ ਤਿਹ ਤਾਹਿ ਦਿਖਾਯੋ ॥
pariyo koop tih taeh dikhaayo |

અને કૂવામાં પડેલું તેનું (શરીર) રાજાને બતાવ્યું.

ਤਬੈ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਅਸ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
tabai nripat as bachan uchaare |

ત્યારે રાજાએ આમ કહ્યું.

ਸੋ ਮੈ ਕਹਤ ਹੌ ਸੁਨਹੁ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥੧੪॥
so mai kahat hau sunahu payaare |14|

તે કહે છે, હે પ્રિય (રાજા!) ધ્યાનથી સાંભળો. 14.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਯਾ ਕੀ ਇਤਨੀ ਆਰਬਲਾ ਬਿਧਨਾ ਲਿਖੀ ਬਨਾਇ ॥
yaa kee itanee aarabalaa bidhanaa likhee banaae |

આયુ વિધાતાએ આટલું લખ્યું હતું.

ਤਾ ਤੇ ਪਰਿ ਕੂਏ ਮਰਿਯੋ ਕ੍ਯਾ ਕੋਊ ਕਰੈ ਉਪਾਇ ॥੧੫॥
taa te par kooe mariyo kayaa koaoo karai upaae |15|

જેથી કૂવામાં ખોદી મૃત હાલતમાં છે. કોઈ શું કરી શકે? 15.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਦਸ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੧੦॥੪੦੨੭॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade doe sau das charitr samaapatam sat subham sat |210|4027|afajoon|

અહીં શ્રી ચારિત્રોપાખ્યાનના ત્રિય ચરિત્રના મંત્રી ભૂપ સંવાદનો 210મો અધ્યાય સમાપ્ત થાય છે, બધું જ શુભ છે. 210.4027. ચાલે છે

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਨੈਪਾਲੀ ਕੇ ਦੇਸ ਮੈ ਰੁਦ੍ਰ ਸਿੰਘ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜ ॥
naipaalee ke des mai rudr singh nrip raaj |

નિપાલ દેશમાં રુદ્ર સિંહ નામનો રાજા હતો.

ਸੂਰਬੀਰ ਜਾ ਕੇ ਘਨੇ ਸਦਨ ਭਰੇ ਸਭ ਸਾਜ ॥੧॥
soorabeer jaa ke ghane sadan bhare sabh saaj |1|

તેની પાસે ઘણા યોદ્ધાઓ હતા અને (તેનો) મહેલ તમામ પ્રકારના સાધનોથી ભરેલો હતો. 1.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਤਿਹ ਅਰਿਕੁਤੁਮ ਪ੍ਰਭਾ ਤ੍ਰਿਯ ਰਹੈ ॥
tih arikutum prabhaa triy rahai |

તેમને અરિકુટુમ પ્રભા નામની પત્ની હતી.

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਤਾ ਕੌ ਜਗ ਕਹੈ ॥
at sundar taa kau jag kahai |

દુનિયા તેને શ્રેષ્ઠ કહેતી હતી.

ਸ੍ਰੀ ਤੜਿਤਾਕ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਭਾ ਦੁਹਿਤਾ ਤਿਹ ॥
sree tarritaakrit prabhaa duhitaa tih |

તેમની પુત્રીનું નામ તતિકૃત પ્રભા હતું.

ਜੀਤਿ ਲਈ ਸਸਿ ਅੰਸ ਸਕਲ ਜਿਹ ॥੨॥
jeet lee sas ans sakal jih |2|

જેણે ચંદ્રના તમામ કિરણો (કલા) લીધા છે. 2.

ਲਰਿਕਾਪਨ ਤਾ ਕੋ ਜਬ ਗਯੋ ॥
larikaapan taa ko jab gayo |

જ્યારે તેનું બાળપણ સમાપ્ત થયું

ਅੰਗ ਅੰਗ ਜੋਬਨ ਝਮਕ੍ਯੋ ॥
ang ang joban jhamakayo |

(પછી તેના) અંગો ચમકવા લાગ્યા.

ਆਨਿ ਮੈਨ ਤਿਹ ਜਬੈ ਸੰਤਾਵੈ ॥
aan main tih jabai santaavai |

જ્યારે તેને વાસનાથી ત્રાસ આપવામાં આવ્યો હતો,

ਮੀਤ ਮਿਲਨ ਕੋ ਸਮੋ ਨ ਪਾਵੈ ॥੩॥
meet milan ko samo na paavai |3|

(પછી તેને) મિત્ર સાથે મળવાનો મોકો ન મળે. 3.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਕੰਜਮਤੀ ਇਕ ਸਹਚਰਿ ਲਈ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
kanjamatee ik sahachar lee bulaae kai |

(તેણે) કંજમતી નામની સખી (દાસી)ને બોલાવી.

ਤਾ ਸੌ ਚਿਤ ਕੀ ਬਾਤ ਕਹੀ ਸਮੁਝਾਇ ਕੈ ॥
taa sau chit kee baat kahee samujhaae kai |

તેને ચિત્ વિશે બધું સમજાવ્યું અને કહ્યું.

ਛੈਲ ਕੁਅਰਿ ਕੌ ਤੈ ਮੁਹਿ ਆਨਿ ਮਿਲਾਇ ਦੈ ॥
chhail kuar kau tai muhi aan milaae dai |

ચૈલ કુમારને લાવો અને મને મળો

ਹੋ ਜਵਨ ਬਾਤ ਤੁਹਿ ਰੁਚੈ ਸੁ ਮੋ ਸੌ ਆਇ ਲੈ ॥੪॥
ho javan baat tuhi ruchai su mo sau aae lai |4|

અને તને જે ગમે છે તે મારી પાસેથી લઈ આવ. 4.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

દ્વિ:

ਕੁੰਜਮਤੀ ਤਿਹ ਕੁਅਰਿ ਕੇ ਅਤਿ ਆਤੁਰ ਸੁਨਿ ਬੈਨ ॥
kunjamatee tih kuar ke at aatur sun bain |

એ રાજ કુમારીના અત્યંત આતુર શબ્દો સાંભળીને કંજમતી

ਛੈਲ ਕੁਅਰ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗਈ ਤ੍ਯਾਗ ਤੁਰਤੁ ਨਿਜ ਐਨ ॥੫॥
chhail kuar ke grih gee tayaag turat nij aain |5|

તે તરત જ પોતાનું ઘર છોડીને છૈલ કુમારના ઘરે ગઈ.5.

ਅੜਿਲ ॥
arril |

અડગ

ਛੈਲ ਕੁਅਰ ਕੌ ਦਿਯੋ ਤੁਰਤ ਤਿਹ ਆਨਿ ਕੈ ॥
chhail kuar kau diyo turat tih aan kai |

તેણે છૈલ કુમારને વિદાય આપી.

ਰਮੀ ਕੁਅਰਿ ਤਿਹ ਸਾਥ ਅਧਿਕ ਰੁਚਿ ਮਾਨਿ ਕੈ ॥
ramee kuar tih saath adhik ruch maan kai |

કુમારીએ તેમનાથી ખૂબ ખુશ થઈને રમણ કર્યું.

ਛੈਲ ਛੈਲਨੀ ਛਕੇ ਨ ਛੋਰਹਿ ਏਕ ਛਿਨ ॥
chhail chhailanee chhake na chhoreh ek chhin |

છૈલ અને છૈલની બંને સંતુષ્ટ થઈ ગયા અને એક ઝાટકે પણ (એકબીજાને) છોડ્યા નહિ.

ਹੋ ਜਨੁਕ ਨਵੌ ਨਿਧਿ ਰਾਕ ਸੁ ਪਾਈ ਆਜੁ ਇਨ ॥੬॥
ho januk navau nidh raak su paaee aaj in |6|

(એવું લાગતું હતું) જાણે આ રેન્કને નવ ફંડ મળ્યું હોય. 6.

ਗਹਿ ਗਹਿ ਤਾ ਕੇ ਗਰੇ ਗਈ ਲਪਟਾਇ ਕੈ ॥
geh geh taa ke gare gee lapattaae kai |

(તેણે) તેને ગાલથી પકડી લીધો

ਆਸਨ ਚੁੰਬਨ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕੀਏ ਬਨਾਇ ਕੈ ॥
aasan chunban bahu bidh kee banaae kai |

અને વિવિધ મુદ્રાઓ અને ચુંબન લીધા.

ਟੂਟਿ ਖਾਟ ਬਹੁ ਗਈ ਨ ਛੋਰਿਯੋ ਮੀਤ ਕੌ ॥
ttoott khaatt bahu gee na chhoriyo meet kau |

મનજીએ ઘણું તોડ્યું (પણ તેણે) મિત્રાને છોડ્યો નહિ

ਹੋ ਤਿਹ ਕਰ ਦਿਯੋ ਉਠਾਇ ਸੁ ਅਪਨੇ ਚੀਤ ਕੌ ॥੭॥
ho tih kar diyo utthaae su apane cheet kau |7|

અને તેના હૃદય (હારનાર)ને તેના હાથ પર ઉભા કર્યા. 7.

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

ચોવીસ:

ਕੇਲ ਕਰਤ ਤਰੁਨੀ ਅਤਿ ਰਸੀ ॥
kel karat tarunee at rasee |

તે સ્ત્રી જાતીય પ્રવૃત્તિમાં એટલી મશગૂલ થઈ ગઈ,

ਜਨੁ ਕਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਫਾਸ ਜ੍ਯੋਂ ਫਸੀ ॥
jan kar prem faas jayon fasee |

જાણે પ્રેમની જાળમાં ફસાઈ ગયો.

ਮਨ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਇਸੀ ਕੇ ਬਰਿਹੌਂ ॥
man mai kahiyo isee ke barihauan |

(તેણીએ) તેના મનમાં કહ્યું કે તે તેની સાથે લગ્ન કરશે.